Seeing that Jian Chen was getting f

Seeing that Jian Chen was getting farther and farther away, Changyang Ke began to get angry. Throwing the wooden axe in his hands to the ground, he dashed towards Jian Chen and eventually caught up to him.

“Fourth brother, did you not hear me just now?” Changyang Ke blocked Jian Chen’s path like a cork in a bottle, his face red with anger as he stared at Jian Chen.

“Is something wrong?” Jian Chen looked at Changyang Ke with a calm gaze while implying a hint of coldness in his question. Jian Chen did not harbor any good sentiments towards his third brother. In the past two years, Changyang Ke would always look for some way to bully Jian Chen, and ever since the news of Jian Chen being a cripple, his actions became much more severe. If it wasn’t for the fact that Jian Chen rarely went outside, the amount of times Changyang Ke bullied Jian Chen would have been increased tenfold. However, every time he had tried to bully Jian Chen, it would always result in failure and sometimes Jian Chen would also find a way to bully him back. This had created a sense of resentment within Changyang Ke’s heart which made him seek revenge even more.

“Fourth brother, come accompany your third brother in practicing some martial arts.” While talking, Changyang Ke had already started dragging Jian Chen towards the place where he practiced and did not give Jian Chen a chance to respond. Changyang Ke was actually very excited at the moment, for although he was not a match for Jian Chen when comparing their intelligence, he did not think he would be weaker than Jian Chen in terms of strength. After all, his fourth brother was a cripple in terms of martial cultivation and could not even cultivate any Saint Force, in Changyang Ke’s mind, this was the perfect opportunity to exact his revenge.

Not long after Jian Chen had been forcefully dragged by Changyang Ke to where he was practicing his martial arts, Changyang Ke picked up the wooden axe he had thrown to the side earlier and then said to Jian Chen, “Third Brother, are you ready? I am going to start attacking now.”

Seeing Changyang Ke’s gentle smile, Jian Chen let a hint of playfulness appear within his eyes. Holding both of his palms in a clueless manner, he asked, “Third Brother, you have a weapon in your hands, don’t tell me you want me to fight against you barehanded?”

Hearing his brother talk, Changyang Ke looked distracted for a second. Looking at the wooden axe in his own hands, he hesitated only for a second before tossing it towards Jian Chen, as he said, “Then I shall give you the axe fourth brother, and I will be the one that will fight bare handed.” Although the axe was wooden, it was still 10 pounds. Even for a 10 year old child, swinging this around would prove to be difficult. Changyang Ke had thought of this and threw it towards Jian Chen for this reason. He wanted to make Jian Chen humiliate himself while he would look like the gracious one.

Jian Chen took the wooden axe in front of him and started to inspect it. The axe was very crudely made, only the shape of the axe was there, while the blade of it was almost non existent. Even if he were to try to chop at a person, it would not cause significant harm. At the very most, the axe would only leave behind a sore bruise.

Seeing Jian Chen hold up the 10 pound axe with ease, Changyang Ke’s eyes revealed a trace of shock. He had not been expecting this change of events.

Jian Chen looked at Changyang Ke and gave a faint laugh, “Third brother, perhaps you should use this axe instead.” Right as he spoke, he tossed the axe back at Changyang Ke.

Catching the axe he had only just thrown at Jian Chen, Changyang Ke began to feel suspicious, “Fourth brother, could it be you still wanted to fight me bare handed?”

Jian Chen began to laugh as he shook his head. Grabbing a nearby tree, he snapped off a branch one meter long. Shaving away the little twigs and leaves, Jian Chen was left with only a single branch.

“This will be my weapon!” Raising the branch, Jian Chen laughed gently.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เห็นว่าเฉินเจียนได้รับไกล และไกลออกไป Changyang Ke เริ่มจะได้รับโกรธ เขาขว้างปาขวานไม้ในมือของเขากับพื้น เส้นประไปทางเฉินเจียน และในที่สุดก็จับเขา"พี่ชายสี่ คุณไม่ได้ยินฉันตอนนี้" Changyang Ke บล็อกเส้นทางของเฉินเจียนเช่นคอร์กในขวด หน้าแดง ด้วยความโกรธเขาจ้องไปที่เฉินเจียน"เป็นสิ่งที่ผิด เฉินเจี้ยนมองที่ Changyang Ke ด้วยสายตาสงบในขณะที่หน้าที่ของความหนาวเย็นในคำถามของเขา เฉินเจียนไม่ได้ท่าเรือใด ๆ ความรู้สึกที่ดีต่อพี่สาม ในช่วงสองปีที่ Changyang Ke จะมองหาบางวิธีจะพาลเฉินเจียน และนับตั้งแต่ข่าวของเฉินเจี้ยนเป็นคนพิการ การกระทำของเขากลายเป็นรุนแรงมากขึ้น ถ้ามันไม่ได้ความจริงที่เฉินเจียนไม่ค่อยไปนอก จำนวนครั้งเป็น Changyang Ke รังแกเฉินเจียนจะมีการเพิ่มสิบเท่า อย่างไรก็ตาม ทุกครั้งที่เขาพยายามกลั่นแกล้งเฉินเจียน มักจะล้มเหลว และบางครั้งเฉินเจียนจะยังหาทางกลั่นแกล้งเขากลับ นี้ได้สร้างความรู้สึกของความไม่พอใจภายในหัวใจ Changyang Ke ซึ่งทำให้เขาแสวงหาแก้แค้นมากยิ่งขึ้น"พี่ชายสี่ มากับพี่ชายของคุณสามในการฝึกศิลปะการต่อสู้บางอย่าง" ในขณะที่พูดคุย Changyang Ke เริ่มลากเจี้ยนเฉินไปยังสถานที่ที่เขาฝึกฝน และไม่ได้ให้เฉินเจียนมีโอกาสที่จะตอบสนอง Changyang Ke ถูกจริงตื่นเต้นมากในขณะนี้ สำหรับแต่เขาไม่ใช้กับเฉินเจียนเมื่อเปรียบเทียบสติปัญญาของพวกเขา เขาไม่คิดว่า เขาจะอ่อนกว่าเฉินเจียนในแง่ของความแข็งแรง หลังจากที่ทุก พี่สี่เป็นคนพิการในแง่ของการเพาะปลูกที่ต่อสู้ และอาจแม้ปลูกแรงเซนต์ ทราบ Changyang Ke นี้คือให้ความแค้นไม่นานหลังจากที่เฉินเจียนมีประลาก โดย Changyang Ke ที่ซึ่งเขาถูกฝึกศิลปะการต่อสู้ของเขา Changyang Ke หยิบขวานไม้เขาโยนด้านข้างก่อนหน้านี้ และจากนั้น กล่าวถึงเฉินเจียน "น้องสาม ท่านพร้อมหรือไม่ ฉันจะเริ่มโจมตีตอนนี้"เห็นรอยยิ้มอ่อนโยน Changyang Ke เฉินเจียนให้คำแนะนำของร่าเริงปรากฏอยู่ในดวงตาของเขา จับฝ่ามือของเขาทั้งสองในลักษณะ clueless เขาถาม, "น้องสาม คุณมีอาวุธในมือของคุณ อย่าบอกนะคุณต้องต่อสู้กับคุณฉันมือ? "ได้ยินน้องชายพูดคุย Changyang Ke มองฟุ้งซ่านเป็นครั้งที่สอง กำลังดูขวานไม้ในมือของเขาเอง เขาลังเลเท่านั้นสำหรับสองก่อนโยนไปทางเฉินเจียน เขากล่าว, " แล้วฉันจะให้พี่ชายสี่ขวาน และจะจะต่อสู้ไม่ยอมส่ง" แม้ว่าขวานทำจากไม้ ก็ยังคง 10 ปอนด์ สำหรับเด็กอายุ 10 ปี ควงรอบนี้จะพิสูจน์ยาก Changyang Ke มีความคิดนี้ และโยนไปทางเฉินเจียนด้วยเหตุผลนี้ เขาอยากทำให้เฉินเจียนสะใภ้ตัวเองในขณะที่เขาจะมีลักษณะหนึ่งน้ำใจเฉินเจียนเอาขวานไม้หน้าเขา และเริ่มต้นการตรวจสอบมัน กรุณาทำการขวาน เฉพาะรูปร่างของขวานนั่น ในขณะที่ใบของมันไม่ใช่เกือบอยู่ ถึงแม้เขาจะพยายามสับที่คนคนหนึ่ง จะไม่ทำให้อันตรายที่มีนัยสำคัญ มากที่สุด ขวานจะเพียงทิ้งรอยช้ำเจ็บตา Changyang Ke เห็นเฉินเจียนถือขึ้นขวาน 10 ปอนด์ ได้ง่าย เปิดเผยร่องรอยของการช็อก เขาก็ไม่ได้คาดหวังว่าการเปลี่ยนแปลงของเหตุการณ์เฉินเจียนดู Changyang Ke และให้จาง ๆ หัวเราะ "สามพี่ชาย บางทีคุณควรใช้ขวานนี้แทน" ขวาเป็นเขาพูด เขาโยนขวานกลับมาที่ Changyang Keจับขวานที่เขามีเพียงโยนที่เฉินเจียน Changyang Ke เริ่มรู้สึกสงสัย "สี่ อาจจะเป็นคุณยังคงต้องต่อสู้ฉันเปลือยมือ"เฉินเจียนเริ่มหัวเราะ ตามเขาส่ายหัวของเขา โลภต้นไม้ใกล้เคียง เขาจัดชิดปิดสาขายาวหนึ่งเมตร โกนหนวดไปน้อยกิ่งไม้ และใบไม้ เฉินเจียนซ้าย มีเพียงสาขาเดียว"นี้จะเป็นอาวุธของฉัน" เพิ่มสาขา เฉินเจียนหัวเราะเบา ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เห็นว่าเฉินเจี้ยนได้รับและห่างไกล, Changyang Ke เริ่มที่จะได้รับโกรธ โยนขวานไม้ในมือของเขาไปที่พื้นดินเขาประต่อเจี้ยนเฉินและในที่สุดก็จับขึ้นอยู่กับเขา

"พี่ชายที่สี่คุณก็ไม่ได้ยินฉันเพียงแค่ตอนนี้?" Changyang Ke ปิดกั้นเส้นทางเจี้ยนเฉินเช่นจุกขวดสีแดงใบหน้าของเขาด้วยความโกรธที่เขาจ้องมองมาที่เฉินเจี้ยน

"สิ่งผิดปกติ?" เจี้ยนเฉินมองที่ Changyang Ke ด้วยสายตาสงบขณะที่หมายความคำใบ้ของความหนาวเย็นในคำถามของเขา เจี้ยนเฉินไม่ได้ปิดบังความรู้สึกดี ๆ ที่มีต่อพี่ชายที่สามของเขา ในอดีตที่ผ่านมาสองปี Changyang Ke มักจะมองหาวิธีที่จะพาลเจี้ยนเฉินบางและนับตั้งแต่ข่าวเจี้ยนเฉินเป็นคนพิการที่การกระทำของเขากลายเป็นที่รุนแรงมากขึ้น ถ้ามันไม่ได้สำหรับความจริงที่ว่าเจี้ยนเฉินไม่ค่อยออกไปข้างนอก, จำนวนครั้ง Changyang Ke รังแกเจี้ยนเฉินจะได้รับเพิ่มขึ้นเป็นสิบเท่า แต่เวลาที่เขาได้พยายามที่จะระรานเจี้ยนเฉินทุกคนก็มักจะเกิดความล้มเหลวและบางครั้งเจี้ยนเฉินยังจะหาวิธีที่จะพาลให้เขากลับมา นี้ได้สร้างความรู้สึกของความไม่พอใจในหัวใจ Changyang อีตาซึ่งทำให้เขาแก้แค้นมากยิ่งขึ้น

"พี่ชายสี่มาพร้อมกับพี่ชายที่สามของคุณในการฝึกศิลปะการต่อสู้บาง." ในขณะที่พูดคุย Changyang Ke ได้เริ่มต้นแล้วลากเจี้ยนเฉินที่มีต่อสถานที่ที่เขาได้รับการฝึกฝนและไม่ได้ให้เจี้ยนเฉินมีโอกาสที่จะตอบสนอง Changyang Ke เป็นจริงรู้สึกตื่นเต้นมากในขณะนี้สำหรับแม้ว่าเขาจะไม่ตรงกับเจี้ยนเฉินเมื่อเปรียบเทียบกับหน่วยสืบราชการลับของพวกเขาเขาไม่คิดว่าเขาจะอ่อนแอกว่าเฉินเจี้ยนในแง่ของความแข็งแรง หลังจากนั้น, พี่ชายที่สี่ของเขาเป็นคนพิการในแง่ของการเพาะปลูกการต่อสู้และไม่สามารถที่จะปลูกฝังเซนต์กองทัพใด ๆ ในใจ Changyang อีตานี่เป็นโอกาสที่ดีที่จะแก้แค้น

ไม่นานหลังจากที่เจี้ยนเฉินได้รับการลากอย่างแข็งขันโดย Changyang Ke ไปยังที่ที่เขาได้รับการฝึกศิลปะการต่อสู้ของเขา Changyang Ke หยิบขวานไม้เขาได้โยนไปด้านข้างก่อนหน้านี้แล้วบอกว่าจะเจี้ยนเฉิน "บราเดอร์ที่สามคุณพร้อมหรือยัง? ฉันจะเริ่มโจมตีขณะนี้. "

เห็นรอยยิ้มอ่อนโยน Changyang Ke ของเจี้ยนเฉินให้คำใบ้ของความสนุกสนานปรากฏในดวงตาของเขา โฮลดิ้งทั้งสองฝ่ามือของเขาในลักษณะที่ clueless เขาถามว่า "บราเดอร์ที่สามคุณมีอาวุธในมือของคุณไม่บอกฉันว่าคุณต้องการให้ฉันไปต่อสู้กับเจ้าเปล่า?"

การได้ยินการพูดคุยพี่ชายของเขา Changyang Ke มองฟุ้งซ่าน วินาที. กำลังมองหาที่ขวานไม้ในมือของเขาเองเขาลังเลเพียงครั้งที่สองก่อนที่จะโยนไปทางเฉินเจี้ยนในขณะที่เขากล่าวว่า "แล้วฉันจะให้คุณพี่ชายสี่ขวานและเราจะเป็นส่วนหนึ่งที่จะต่อสู้เปลือยมือ "แม้ว่าขวานเป็นไม้มันก็ยังคง 10 ปอนด์ แม้สำหรับเด็กอายุ 10 ปีแกว่งรอบนี้จะพิสูจน์ให้เป็นเรื่องยาก Changyang Ke เคยคิดเรื่องนี้และโยนมันต่อเจี้ยนเฉินเพราะเหตุนี้ เขาต้องการที่จะให้เจี้ยนเฉินฉีกหน้าตัวเองในขณะที่เขาจะมีลักษณะสง่างามอย่างใดอย่างหนึ่ง

เจี้ยนเฉินเอาขวานไม้ในด้านหน้าของเขาและเริ่มที่จะตรวจสอบได้ ขวานถูกทำอย่างหยาบเพียงรูปร่างของขวานก็อยู่ที่นั่นในขณะที่ใบของมันคือเกือบจะไม่มีอยู่จริง แม้ว่าเขาจะพยายามที่จะสับที่คนก็จะไม่ก่อให้เกิดอันตรายอย่างมีนัยสำคัญ ที่มากที่สุดมาก ขวานเท่านั้นที่จะทิ้งรอยช้ำเจ็บ

เห็นเจี้ยนเฉินถือขึ้น AX 10 ปอนด์ได้อย่างง่ายดายตา Changyang Ke เปิดเผยร่องรอยของช็อต เขาไม่ได้รับการคาดหวังการเปลี่ยนแปลงของเหตุการณ์นี้

เจี้ยนเฉินมองที่ Changyang Ke และให้หัวเราะลม "น้องชายสามบางทีคุณควรใช้ขวานนี้แทน." ตอนที่เขาพูดเขาโยนขวานกลับมาที่ Changyang Ke

จับขวานเขาได้เพียงแค่การโยนที่เจี้ยนเฉิน Changyang Ke เริ่มรู้สึกน่าสงสัย "น้องชายสี่ก็อาจจะเป็นคุณยังคงต้องการที่จะต่อสู้กับฉันเปลือยมือ?"

เจี้ยนเฉินเริ่มที่จะหัวเราะในขณะที่เขาส่ายหัว โลภต้นไม้ใกล้เขา snapped ปิดสาขายาวหนึ่งเมตร โกนขนออกไปกิ่งไม้เล็ก ๆ น้อย ๆ และใบไม้เจี้ยนเฉินถูกทิ้งที่มีเพียงสาขาเดียว

"นี่จะเป็นอาวุธของฉัน!" การเพิ่มสาขาเจี้ยนเฉินหัวเราะเบา ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เห็นว่า เจี้ยนเฉินก็จะไกลและไกลออกไป changyang Ke เริ่มโกรธ ขว้างขวานไม้ในมือของเขาไปยังพื้นดิน เขาถลันไปเจี้ยนเฉิน และในที่สุดก็จับเขาได้" พี่สี่ คุณไม่ได้ยินฉันตอนนี้ ? " changyang Ke บล็อกของเจี้ยนเฉินเส้นทางเช่นไม้ก๊อกในขวด ใบหน้าแดงด้วยความโกรธ เขาจ้องเจี้ยนเฉิน" มีอะไรเหรอ ? " เจี้ยนเฉินมอง changyang เก๋ด้วยสายตาสงบในขณะที่อ้างว่าคำใบ้ของความหนาวเย็นในคำถามของเขา เจี้ยนเฉินไม่ได้รู้สึกใด ๆที่ดีต่อท่าเรือน้องคนที่สามของเขา ในอดีตสองปี changyang Ke มักจะมองหาวิธีที่จะแกล้งเจี้ยนเฉิน และตั้งแต่มีข่าว เจี้ยนเฉิน พิการ การกระทำของเขากลายเป็นที่รุนแรงมากขึ้น ถ้ามันไม่ได้สำหรับความจริงที่ว่า เจี้ยนเฉิน ไม่ค่อยออกไปข้างนอก จำนวนครั้ง changyang เค่อแกล้งเจี้ยนเฉินจะได้เพิ่มขึ้นเป็นสิบเท่า อย่างไรก็ตาม ทุกครั้งที่เขาพยายามจะแกล้ง เจี้ยนเฉินก็มักจะส่งผลในความล้มเหลวและบางครั้งเจี้ยนเฉินก็หาทางแกล้งเขาคืน นี้ได้สร้างความรู้สึกของความไม่พอใจภายใน changyang Ke หัวใจซึ่งทำให้เขาแก้แค้นมากกว่า" น้องสี่ มาเป็นเพื่อนน้องสามของคุณในการฝึกศิลปะการต่อสู้ ในขณะที่พูด changyang เคอเจี้ยนเฉินก็เริ่มลากไปยังสถานที่ที่เขาฝึกและไม่ได้ให้เจี้ยนเฉิน โอกาสที่จะตอบสนอง changyang เค่อ ก็ตื่นเต้นมาก ในขณะนี้ แม้ว่าเขาจะไม่ตรงกับเจี้ยนเฉิน เมื่อเปรียบเทียบความฉลาดของพวกเขา เขาไม่ได้คิดว่าเขาจะอ่อนแอกว่าเจี้ยนเฉิน ในแง่ของความแข็งแรง หลังจากนั้น พี่ชายที่สี่ของเขาพิการ ในแง่ของการต่อสู้และไม่สามารถปลูกใด ๆเซนต์แรง ใน changyang เค่อ จิต นี้เป็นโอกาสที่สมบูรณ์แบบเพื่อแก้แค้น .หลังจากนั้นไม่นาน เจี้ยนเฉินถูกบังคับลาก changyang Ke ที่เขาฝึกศิลปะการต่อสู้ของเขา changyang Ke หยิบขวานไม้เขาโยนไปข้างๆ ก่อนหน้านี้แล้วว่า เจี้ยนเฉิน " น้องสาม คุณพร้อมหรือยัง ? ผมจะเริ่มโจมตีตอนนี้เห็นรอยยิ้มอ่อนโยน changyang Ke , เจี้ยนเฉิน ให้คําแนะนําของความขี้เล่นปรากฏขึ้นภายในดวงตาของเขา ถือทั้งฝ่ามือของเขาในลักษณะที่ ไร้ เขาถามว่า " น้องสาม คุณมีอาวุธในมือ อย่าบอกนะว่า คุณต้องการให้ฉันสู้กับนายด้วยมือเปล่า ? "ได้ยินน้องพูด changyang เคอมองเหม่อแป๊บนึง มองไปที่ขวานไม้ในมือของเขาเอง เขาลังเลเพียงวินาทีเดียวก่อนที่จะพลิกสู่เจี้ยนเฉินที่เขากล่าวว่า " งั้นคุณก็เอาขวานสี่พี่น้อง และผมจะเป็นหนึ่งที่จะต่อสู้มือเปล่า . " ถึงแม้ว่าขวานเป็นไม้ มัน ก็ ยัง 10 ปอนด์ สำหรับเด็กอายุ 10 ปี ควงรอบนี้จะพิสูจน์ได้ยาก changyang Ke คิดนี้และโยนสู่เจี้ยนเฉิน สำหรับเหตุผลนี้ เขาต้องการทำให้เจี้ยนเฉินหมิ่นตัวเอง ขณะที่เขาจะเหมือนเมตตาหนึ่งเจี้ยนเฉินเอาขวานไม้ในด้านหน้าของเขาและเริ่มที่จะสำรวจมัน ขวานมากอย่างคร่าวๆได้ เพียงรูปร่างของขวานมี ในขณะที่ดาบของมันแทบไม่มีตัวตน แม้ว่าเขาจะลองสับที่เป็นคน มันคงไม่เป็นอย่างอันตราย อย่างน้อยที่สุด ขวานจะทิ้งแผลที่เจ็บเห็นเจี้ยนเฉินถือขึ้น 10 ปอนด์ ขวาน กับความสะดวกของ changyang Ke ตา พบร่องรอยของการช็อก เขาไม่ได้คาดหวังการเปลี่ยนแปลงของเหตุการณ์เจี้ยนเฉินมอง changyang Ke ให้หัวเราะเป็นลม " พี่สาม บางทีคุณควรใช้ขวานนี้แทน " เขาพูดพลางโยนขวานที่ changyang เก .จับขวานเขาเพิ่งโยนเจี้ยนเฉิน changyang Ke เริ่มรู้สึกสงสัย ว่า " พี่สี่ คุณอาจจะยังต้องการที่จะสู้มือเปล่า ? "เจี้ยนเฉินก็เริ่มหัวเราะ เขาส่ายหน้า จับต้นไม้ใกล้เคียง เขาหลุดจากกิ่งไม้หนึ่งเมตรยาว โกนทิ้งกิ่งไม้เล็ก ๆน้อย ๆและใบ เจี้ยนเฉินก็เหลือเพียงสาขาเดียว ." นี่จะเป็นอาวุธของฉัน ! " การเพิ่มสาขา เจี้ยนเฉินหัวเราะเบา ๆ