This cross-sectional study aimed to

This cross-sectional study aimed to determine the number and types of falls and vehicular crashes with injuries , as well as some specific behavioral associations in people with epilepsy (PWE) in northeastern Thailand. Two hundred and three patients with epilepsy were randomly recruited from the university epilepsy clinic in Khon Kaen, who then completed an interview and a questionnaire. It was found that 84.5% of the patients were operating a vehicle on a regular basis (more than 3 days a week), and 21.6% of those had been in a vehicle crash. Additionally, 25.6% of the patients had been involved in falls with injuries. Forty-three percent of the respondents had been involved in either a vehicular crash or a fall with an injury, with 39.7% of the accidents resulting in moderate to severe injuries. Medication compliance was estimated at 66%, while 59.1% said that they had little or no control over their seizures, and more than half the patients did not feel confident about their ability to take care of themselves or to take their antiepileptic drugs (AEDs) properly. In a multivariate model, the following factors significantly increased the risk of being in either a vehicular crash or a fall with an injury: being single, attaining a secondary or higher education, exercising at least three times a week, napping every day or more frequently, and having poor seizure control. The results of this study suggest that patients' poor medication adherence and lack of confidence in managing their seizures may contribute to accidents. Patients with epilepsy should be counseled to seek less risky behaviors and try to attend classes that provide education on AED management

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มุ่งศึกษาเหลวนี้เพื่อกำหนดหมายเลข และชนิดของน้ำตกและยานพาหนะคิรีล้มเหลวกับการบาดเจ็บ ตลอดจนสมาคมพฤติกรรมบางอย่างบางคน มีโรคลมชัก (PWE) ในภาคอีสาน ผู้ป่วยโรคลมชักร้อยสอง และสามได้สุ่มคัดจากคลินิกโรคลมชักของมหาวิทยาลัยในจังหวัดขอนแก่น ที่เสร็จสมบูรณ์แล้ว การสัมภาษณ์และแบบสอบถาม จะพบว่า 84.5% ของผู้ป่วยได้ทำรถประจำ (มากกว่า 3 วันต่อสัปดาห์), และ 21.6% ของที่เคยรถล้ม นอกจากนี้ 25.6% ของผู้ป่วยที่มีเกี่ยวข้องกับน้ำตกกับการบาดเจ็บ สามสี่สิบเปอร์เซ็นต์ของผู้ตอบที่มีการเกี่ยวข้องในชนยานพาหนะคิรีหรือฤดูใบไม้ร่วงกับบาด 39.7% ของอุบัติเหตุที่เกิดการบาดเจ็บรุนแรงปานกลาง ปฏิบัติตามกฎระเบียบของยาได้ประมาณ 66% ในขณะที่ 59.1% กล่าวว่า พวกเขาควบคุมน้อย หรือไม่มีเส้นของพวกเขา และผู้ป่วยกว่าครึ่งไม่ได้รู้สึกมั่นใจเกี่ยวกับความสามารถในการดูแลตัวเอง หรือเสพยาเสพติดของ antiepileptic (AEDs) อย่างถูกต้อง ในรูปแบบตัวแปรพหุ ปัจจัยต่อไปนี้เพิ่มความเสี่ยงในการชนกับยานพาหนะคิรีหรือฤดูใบไม้ร่วงกับบาด: เดียว การบรรลุมัธยมหรืออุดมศึกษา ออกกำลังกายอย่างน้อย 3 ครั้งต่อสัปดาห์ napping ทุกวันอย่างน้อยบ่อย และเป็นลมจนควบคุมไม่ ผลการศึกษานี้แนะนำว่า ผู้ป่วยติดยายากจนและขาดความเชื่อมั่นในการจัดการเส้นของพวกเขาอาจนำไปสู่อุบัติเหตุ ควรแนะผู้ป่วยโรคลมชักเพื่อค้นหาพฤติกรรมที่มีความเสี่ยงน้อย และพยายามที่จะเข้าเรียนที่ให้การศึกษาในการจัดการยืนยง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การศึกษาครั้งนี้ตัดขวางมีวัตถุประสงค์เพื่อกำหนดจำนวนและประเภทของน้ำตกและเกิดปัญหาเป็นพาหนะท​​ี่มีอาการบาดเจ็บเช่นเดียวกับบางสมาคมพฤติกรรมเฉพาะในผู้ที่มีโรคลมชัก (PWE) ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ สองร้อยสามผู้ป่วยที่มีโรคลมชักได้รับคัดเลือกโดยการสุ่มจากคลินิกโรคลมชักมหาวิทยาลัยในจังหวัดขอนแก่นที่เสร็จแล้วก็ให้สัมภาษณ์และแบบสอบถาม พบว่า 84.5% ของผู้ป่วยที่ได้รับการดำเนินงานยานพาหนะเป็นประจำ (มากกว่า 3 วันต่อสัปดาห์) และ 21.6% ของผู้ที่ได้รับในการแข่งขันรถ นอกจากนี้ 25.6% ของผู้ป่วยที่ได้รับการมีส่วนร่วมในน้ำตกที่มีอาการบาดเจ็บ ร้อยละสี่สิบสามของผู้ตอบแบบสอบถามที่ได้รับการมีส่วนร่วมในความผิดพลาดอย่างใดอย่างหนึ่งของยานพาหนะหรือฤดูใบไม้ร่วงที่มีการบาดเจ็บที่มี 39.7% ของการเกิดอุบัติเหตุที่เกิดขึ้นในระดับปานกลางถึงบาดเจ็บสาหัส การปฏิบัติตามยาอยู่ที่ประมาณ 66% ในขณะที่ 59.1% บอกว่าพวกเขามีการควบคุมน้อยหรือไม่มีเลยในช่วงชักของพวกเขาและมากกว่าครึ่งหนึ่งของผู้ป่วยไม่รู้สึกมั่นใจเกี่ยวกับความสามารถในการดูแลตัวเองหรือใช้ยากันชักของพวกเขา (ชัก) อย่างถูกต้อง ในรูปแบบหลายตัวแปรปัจจัยต่อไปนี้อย่างมีนัยสำคัญเพิ่มความเสี่ยงของการเป็นทั้งความผิดพลาดพาหนะหรือฤดูใบไม้ร่วงที่มีการบาดเจ็บ: เป็นเดียวบรรลุการศึกษาระดับมัธยมศึกษาหรือสูงกว่าการออกกำลังกายอย่างน้อยสามครั้งต่อสัปดาห์ napping ทุกวันหรือบ่อยครั้งมากขึ้น และมีการควบคุมการจับกุมที่น่าสงสาร ผลการศึกษานี้แสดงให้เห็นว่าผู้ป่วยรับประทานยาอย่างสม่ำเสมอยากจนและขาดความเชื่อมั่นในการจัดการอาการชักของพวกเขาอาจนำไปสู่​​การเกิดอุบัติเหตุ ผู้ป่วยที่มีโรคลมชักควรจะให้คำปรึกษาในการแสวงหาพฤติกรรมเสี่ยงน้อยและพยายามที่จะเข้าเรียนที่ให้การศึกษาเกี่ยวกับการจัดการ AED

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การศึกษาภาคตัดขวางครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาจำนวนและประเภทของยานพาหนะกับตกและเกิดการบาดเจ็บ ตลอดจนสมาคมพฤติกรรมเฉพาะในผู้ที่มีโรคลมชัก ( ปแว ) ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศไทย สองแสนสามผู้ป่วยโรคลมชักสุ่มคัดเลือกจากมหาวิทยาลัยคลินิกโรคลมชักในขอนแก่นใครเสร็จการสัมภาษณ์ และแบบสอบถามพบว่า ร้อยละ 84.5 ผู้ป่วยขับขี่เป็นประจำ ( มากกว่า 3 วันต่อสัปดาห์ ) และ 21.6 % ของผู้ที่ได้รับในรถชนกัน นอกจากนี้ , 25.6 เปอร์เซ็นต์ของผู้ป่วยที่ได้รับการมีส่วนร่วมในการล้มกับการบาดเจ็บ สี่สิบสามเปอร์เซ็นต์ของผู้ตอบแบบสอบถามได้เกี่ยวข้องกับทั้งรถยนต์ชนหรือล้มบาดเจ็บ กับ 397 % ของอุบัติเหตุที่เกิดขึ้นในด้านการบาดเจ็บรุนแรง การใช้ยาตามสั่งอยู่ที่ประมาณ 66 % ในขณะที่ 59.1 % กล่าวว่า พวกเขามีเพียงเล็กน้อยหรือควบคุมอาการชักของพวกเขาไม่ และมากกว่าครึ่งหนึ่งของผู้ป่วยไม่ได้รู้สึกมั่นใจเกี่ยวกับความสามารถในการดูแลตนเอง หรือเอาของฤทธิ์ยา ( aeds ) อย่างถูกต้อง ในรูปแบบหลายตัวแปร ,ปัจจัยดังต่อไปนี้อย่างมีนัยสำคัญเพิ่มความเสี่ยงของการเป็นทั้งยานพาหนะชนหรือล้มบาดเจ็บ : เป็นโสดบรรลุมัธยมหรืออุดมศึกษา ออกกำลังกายอย่างน้อยสามครั้งต่อสัปดาห์ หลับทุกวัน หรือบ่อย และมีการควบคุมชักได้ไม่ดีผลการศึกษานี้ชี้ให้เห็นว่าผู้ป่วยการใช้ยาตามเกณฑ์การรักษาไม่ดี และขาดความเชื่อมั่นในการจัดการอาการชักอาจนำไปสู่การเกิดอุบัติเหตุ ผู้ป่วยโรคลมชักควรปรึกษาเพื่อหาพฤติกรรมเสี่ยงน้อยและพยายามที่จะเข้าร่วมชั้นเรียนที่ให้การศึกษาแอ๊ดการจัดการ