This study assesses the dietary exp

This study assesses the dietary exposure of
Lebanese adults to 47 pesticide residues from both foods
of plant origin and drinks. The study was conducted
using the Total Diet Study protocol in two different
areas of Lebanon: Greater Beirut (urban) and Keserwan
(semi-rural). A total of 1860 individual foods were
collected, prepared, and cooked prior to analysis. Composite
samples of similar foods were analyzed, following
the QuEChERS Multiresidue method. Eighteen residues
were detected/quantified on at least one composite sample, with 66.7 % of the results being quantifiable
and 33.3 % detectable. Quantifiable levels ranged between
10.3 and 208 μg/kg. For the composite samples
where residues were detected, 55 % had one residue,
while 45 % had 2–4 residues. The most frequently
detected/quantified pesticide residues included Chlorpyrifos,
Procymidone, Primiphos methyl, Dimethoate,
and Dieldrin. The dietary exposure assessment was
conducted using the deterministic approach with two
scenarios: (1) the lower bound (LB) approach and (2)
the upper bound (UB) approach. Using the LB approach,
mean estimated daily exposures were far below
the acceptable daily intakes (ADIs) for all investigated
residues. Using the UB approach, which tends to overestimate
exposure, mean estimated daily exposures were
below the ADIs for all residues except for Dieldrin
(semi-rural: 128.7 % ADI; urban: 100.7 % ADI). Estimates
of mean exposure to Diazinon reached 50.3 % of
ADI in the urban diet and 61.9 % in the semi-rural diet.
Findings of this study identify specific pesticide residues
as monitoring priorities for which more comprehensive
and sensitive analyses are needed in order to refine
exposure assessment.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

This study assesses the dietary exposure ofLebanese adults to 47 pesticide residues from both foodsof plant origin and drinks. The study was conductedusing the Total Diet Study protocol in two differentareas of Lebanon: Greater Beirut (urban) and Keserwan(semi-rural). A total of 1860 individual foods werecollected, prepared, and cooked prior to analysis. Compositesamples of similar foods were analyzed, followingthe QuEChERS Multiresidue method. Eighteen residueswere detected/quantified on at least one composite sample, with 66.7 % of the results being quantifiableand 33.3 % detectable. Quantifiable levels ranged between10.3 and 208 μg/kg. For the composite sampleswhere residues were detected, 55 % had one residue,while 45 % had 2–4 residues. The most frequentlydetected/quantified pesticide residues included Chlorpyrifos,Procymidone, Primiphos methyl, Dimethoate,and Dieldrin. The dietary exposure assessment wasconducted using the deterministic approach with twoscenarios: (1) the lower bound (LB) approach and (2)the upper bound (UB) approach. Using the LB approach,mean estimated daily exposures were far belowthe acceptable daily intakes (ADIs) for all investigatedresidues. Using the UB approach, which tends to overestimateexposure, mean estimated daily exposures werebelow the ADIs for all residues except for Dieldrin(semi-rural: 128.7 % ADI; urban: 100.7 % ADI). Estimatesof mean exposure to Diazinon reached 50.3 % ofADI ในเมืองอาหารและ 61.9% ในอาหารกึ่งชนบทผลของการศึกษานี้ระบุเฉพาะสารเคมีตกค้างเป็นการตรวจสอบระดับความสำคัญที่ครอบคลุมมากขึ้นและวิเคราะห์ที่สำคัญมีความจำเป็นเพื่อปรับปรุงการประเมินการสัมผัส

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การศึกษาครั้งนี้ประเมินการสัมผัสอาหารของ
ผู้ใหญ่เลบานอนถึง 47 สารเคมีตกค้างจากอาหารทั้ง
จากพืชและเครื่องดื่ม ศึกษาได้ดำเนินการ
โดยใช้โปรโตคอลการศึกษารวมอาหารที่แตกต่างกันในสอง
พื้นที่ของเลบานอน: มหานครเบรุต (ในเมือง) และ Keserwan
(กึ่งชนบท) รวมเป็น 1,860 อาหารของแต่ละบุคคลได้รับการ
เก็บรวบรวมจัดเตรียมและปรุงสุกก่อนที่จะมีการวิเคราะห์ คอมโพสิต
ตัวอย่างอาหารที่คล้ายกันถูกนำมาวิเคราะห์ตาม
วิธี QuEChERS Multiresidue สิบแปดตกค้าง
ถูกตรวจพบ / วัดตัวอย่างคอมโพสิตอย่างน้อยหนึ่งกับ 66.7% ของผลที่เป็นเชิงปริมาณ
และตรวจพบ 33.3% ระดับเชิงปริมาณอยู่ระหว่าง
10.3 และ 208 ไมโครกรัม / กก. สำหรับตัวอย่างคอมโพสิต
ที่ได้รับการตรวจพบสารตกค้าง 55% มีหนึ่งตกค้าง
ในขณะที่มี 2-4 ตกค้าง 45% บ่อยที่สุด
ตรวจพบ / ปริมาณสารเคมีตกค้างรวม Chlorpyrifos,
Procymidone, Primiphos methyl, dimethoate,
และ dieldrin การประเมินการสัมผัสอาหารได้รับการ
ดำเนินการโดยใช้วิธีการที่กำหนดมีสอง
สถานการณ์: (1) ขอบเขตที่ต่ำ (ปอนด์) วิธีการและ (2)
ขอบเขต (UB) วิธีบน ใช้วิธีการ LB,
หมายความว่าประมาณความเสี่ยงในชีวิตประจำวันได้ไกลด้านล่าง
การบริโภคในชีวิตประจำวันได้รับการยอมรับ (ADIs) สำหรับการตรวจสอบทั้งหมด
ตกค้าง ใช้วิธีการ UB ซึ่งมีแนวโน้มที่จะประเมิน
การสัมผัสหมายถึงความเสี่ยงที่คาดกันในชีวิตประจำวันได้
ดังต่อไปนี้ ADIs สำหรับตกค้างทั้งหมดยกเว้นดีลดริน
(กึ่งชนบท: 128.7% ADI; เมือง: 100.7% ADI) ประมาณการ
ของการสัมผัสหมายถึง Diazinon ถึง 50.3% ของ
ADI ในอาหารในเมืองและ 61.9% ในอาหารกึ่งชนบท.
ผลการศึกษาระบุสารเคมีตกค้างที่เฉพาะเจาะจง
เป็นลำดับความสำคัญของการตรวจสอบที่ครอบคลุมมากขึ้น
การวิเคราะห์และที่สำคัญมีความจำเป็นในการสั่งซื้อเพื่อปรับแต่ง
การสัมผัส การประเมินผล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การศึกษาประเมินการอาหารเลสเบี้ยนผู้ใหญ่ 47 สารเคมีตกค้างจากอาหารของพืช และเครื่องดื่ม ศึกษาใช้โปรโตคอลที่แตกต่างกันในสองรวมอาหารศึกษาพื้นที่ของเลบานอนเบรุต ( เมือง ) และเคเซอร์วันมากขึ้น( กึ่งชนบท ) ทั้งหมดจากอาหารแต่ละคือรวบรวม เตรียม และปรุงสุกก่อนการวิเคราะห์ คอมโพสิตตัวอย่างของอาหารที่คล้ายกันวิเคราะห์ต่อไปนี้การ quechers multiresidue วิธี 18 ตกค้างตรวจพบ / วัดอย่างน้อยหนึ่งคอมโพสิตตัวอย่างกับ 66.7% ของผลลัพธ์ที่สามารถวัดได้33.3 % และได้ ระดับนั้นอยู่ระหว่าง10.3 และ 208 μกรัม / กิโลกรัม สำหรับตัวอย่างประกอบที่ตกค้าง และตรวจพบ 55% มีกากในขณะที่ร้อยละ 45 มี 2 – 4 ตกค้าง บ่อยที่สุดตรวจพบสารเคมีตกค้าง ได้แก่ คลอร์ไพริฟอส / วัด ,โพรไซมิโดน primiphos เมทิลได , , ,สารฆ่าแมลง . การประเมินความเสี่ยงอาหาร คือการใช้วิธีเชิงกำหนด กับสองสถานการณ์ : ( 1 ) ขอบเขตล่าง ( ปอนด์ ) และ ( 2 ) วิธีการไว้ด้านบน ( UB ) วิธีการ ใช้ปอนด์วิธีการหมายถึงโดยประมาณทุกวัน รับอยู่ด้านล่างที่ยอมรับได้ทุกวัน วัน ( ส ) สำหรับสืบสวนตกค้าง ใช้ UB วิธีการ ซึ่งมีแนวโน้มค่าที่สูงเกินไปการเปิดรับแสง หมายถึง การประมาณทุกวันคือด้านล่างทั้งหมดยกเว้นสารฆ่าแมลงตกค้างส( กึ่งชนบท : 128.7 % Adi ; เมือง : 100.7 % Adi ) ประมาณการค่าเฉลี่ยการพลเรือโทถึง 50.3 % ของซึ่งในอาหารเมืองและ 61.9 เปอร์เซ็นต์ในชนบทกึ่งอาหารผลการวิจัยระบุสารตกค้างยาฆ่าแมลงที่เฉพาะเจาะจงเป็นการตรวจสอบลำดับความสำคัญที่ครอบคลุมมากขึ้นและการวิเคราะห์ความจําเป็นในการปรับแต่งการประเมินการสัมผัส