AbstractFrankincense, the oleogum r

Abstract
Frankincense, the oleogum resin from Boswellia sp., has been an early luxury good in both Western and Eastern societies and is particularly used in Christian funerary and liturgical rites. The scant grave goods in late medieval burials comprise laterally perforated pottery vessels which are usually filled with charcoal. They occur in most regions of western Europe and are interpreted as incense burners but have never been investigated with advanced analytical techniques. We herein present chemical and anthracological results on perforated funerary pots from 4 Wallonian sites dating to the 12–14th century AD. Chromatographic and mass spectrometric analysis of lipid extracts of the ancient residues and comparison with extracts from four Boswellia species clearly evidence the presence of degraded frankincense in the former, based on characteristic triterpenoids, viz. boswellic and tirucallic acids, and their myriad dehydrated and oxygenated derivatives. Cembrane-type diterpenoids indicate B. sacra (southern Arabia) and B. serrata (India) as possible botanical origins. Furthermore, traces of juniper and possibly pine tar demonstrate that small amounts of locally available fragrances were mixed with frankincense, most likely to reduce its cost. Additionally, markers of ruminant fats in one sample from a domestic context indicate that this vessel was used for food preparation. Anthracological analysis demonstrates that the charcoal was used as fuel only and that no fragrant wood species were burned. The chars derived from local woody plants and were most likely recovered from domestic fires. Furthermore, vessel recycling is indicated by both contextual and biomarker evidence. The results shed a new light on funerary practices in the Middle Ages and at the same time reveal useful insights into the chemistry of burned frankincense. The discovery of novel biomarkers, namely Δ2-boswellic acids and a series of polyunsaturated and aromatic hydrocarbons, demonstrates the high potential for organic chemical analyses of incense residues.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทคัดย่อ
กำยาน, เรซิน oleogum จาก Boswellia sp. ได้รับการที่ดีในช่วงต้นหรูทั้งในสังคมตะวันตกและตะวันออกและถูกนำมาใช้โดยเฉพาะอย่างยิ่งในศพคริสเตียนและพิธีกรรมพิธีกรรม หลุมฝังศพของสินค้าขาดแคลนในช่วงปลายยุคกลางฝังศพประกอบด้วยพรุนขวางเรือเครื่องปั้นดินเผาซึ่งมักจะเต็มไปด้วยถ่าน พวกเขาเกิดขึ้นในพื้นที่ส่วนใหญ่ของยุโรปตะวันตกและจะถูกตีความเป็นเตาธูป แต่ไม่เคยได้รับการตรวจสอบด้วยเทคนิคการวิเคราะห์ขั้นสูง เราผลทางเคมีและ anthracological ปัจจุบันที่นี้ในกระถางศพพรุนจาก 4 เว็บไซต์ Wallonian ย้อนไปศตวรรษที่ 12-14th โครมาและการวิเคราะห์ Spectrometric มวลของสารสกัดจากไขมันของสารตกค้างโบราณและการเปรียบเทียบกับสารสกัดจาก Boswellia สี่ชนิดอย่างชัดเจนมีหลักฐานการปรากฏตัวของกำยานเสื่อมโทรมในอดีตบนพื้นฐาน triterpenoids ลักษณะ ได้แก่ boswellic และกรด tirucallic และอนุพันธ์คายน้ำและออกซิเจนของพวกเขามากมาย Cembrane ชนิด diterpenoids บ่งชี้บีซาครา (ภาคใต้อารเบีย) และบี serrata (India) เป็นต้นกำเนิดพฤกษศาสตร์ที่เป็นไปได้ นอกจากร่องรอยของจูนิเปอร์และอาจน้ำมันดินสนแสดงให้เห็นว่าจำนวนเงินขนาดเล็กของน้ำหอมที่มีในท้องถิ่นได้รับการผสมกับกำยานส่วนใหญ่มีแนวโน้มที่จะลดค่าใช้จ่ายของ นอกจากนี้เครื่องหมายของไขมันสัตว์เคี้ยวเอื้องในหนึ่งตัวอย่างจากบริบทในประเทศระบุว่าเรือนี้ถูกนำมาใช้สำหรับการเตรียมอาหาร วิเคราะห์ Anthracological แสดงให้เห็นว่าถ่านที่ใช้เป็นเชื้อเพลิงเท่านั้นและว่าไม่มีไม้ชนิดมีกลิ่นหอมถูกไฟไหม้ ตัวอักษรมาจากพืชในท้องถิ่นและวู้ดดี้หายมากที่สุดน่าจะมาจากการเกิดเพลิงไหม้ในประเทศ นอกจากนี้การรีไซเคิลเรือถูกระบุโดยทั้งบริบทและ biomarker หลักฐาน ผลการหลั่งไฟใหม่ในการปฏิบัติศพในยุคกลางและในเวลาเดียวกันเปิดเผยข้อมูลเชิงลึกที่เป็นประโยชน์ในคุณสมบัติทางเคมีของกำยานเผา การค้นพบของ biomarkers นวนิยายกรดคือΔ2-boswellic และชุดของไฮโดรคาร์บอนไม่อิ่มตัวและมีกลิ่นหอมที่แสดงให้เห็นถึงศักยภาพสูงในการวิเคราะห์อินทรีย์เคมีตกค้างธูป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทคัดย่อกำยาน , oleogum เรซินจาก boswellia sp . , เป็นต้น หรู ดีทั้งในสังคมตะวันตกและตะวันออก และ โดยเฉพาะใช้ในพิธีกรรม และพิธีฝังศพของคริสเตียน . สินค้าขาดแคลนในช่วงปลายยุคกลางหลุมฝังศพการฝังศพประกอบด้วยเครื่องปั้นดินเผาภาชนะเจาะรูด้านข้างซึ่งมักจะเต็มไปด้วยถ่าน พวกเขาเกิดขึ้นในพื้นที่ส่วนใหญ่ของยุโรป และจะถูกแปลเป็นเตาธูป แต่ไม่เคยได้รับการตรวจสอบด้วยเทคนิคการวิเคราะห์ขั้นสูง ในที่นี้เรานำเสนอสารเคมีและ anthracological ผลพรุนศพหม้อจาก 4 wallonian เว็บไซต์เดทไป 12 - ศตวรรษที่ 14 โฆษณา โครม และมวลไขมัน สารสกัดจากผลของการวิเคราะห์ความกากโบราณและเปรียบเทียบกับสารสกัดจากสี่ boswellia ชนิดชัดเจนหลักฐานการแสดงตนของทราม กำยาน ในอดีตตามลักษณะไตรเทอร์ปีนอยด์ได้แก่ boswellic tirucallic และกรดและมากมายของพวกเขาขาดน้ำและออกซิเจนสูง cembrane ประเภท diterpenoids ระบุพ. Sacra ( ภาคใต้ ) ) ) และ B ( อินเดีย ) เป็นจุดกำเนิดในทางที่เป็นไปได้ นอกจากนี้ ร่องรอยของจูนิเปอร์ และอาจจะสน ทาร์ แสดงให้เห็นว่า จำนวนเงินขนาดเล็กของกลิ่นหอมที่หาได้ในท้องถิ่นมาผสมกับกำยาน มากที่สุด เพื่อลดต้นทุนของ . นอกจากนี้ เครื่องหมายของไขมันสัตว์ในหนึ่งตัวอย่างจากบริบทภายในประเทศ ระบุว่า เรือที่ใช้ในการเตรียมอาหาร การวิเคราะห์ anthracological สาธิตว่า ถ่านที่ใช้เป็นเชื้อเพลิงเท่านั้น และไม่มีชนิดไม้หอมถูกเผา ข้อมูลที่ได้มาจากพืชไม้ยืนต้นท้องถิ่นและน่าจะหายจากไฟในประเทศ นอกจากนี้ ถังรีไซเคิล แสดงโดยทั้งบริบทและไบโอมาร์คเกอร์หลักฐาน การหลั่งแสงใหม่ในงานศพ การปฏิบัติในยุคกลางและในเวลาเดียวกันได้เปิดเผยข้อมูลเชิงลึกที่เป็นประโยชน์ในวิชาเคมีของเผากำยาน การค้นพบใหม่ของนวนิยาย ได้แก่ Δ 2-boswellic กรดและชุดของสารประกอบอะโรมาติกไฮโดรคาร์บอนไม่อิ่มตัว และแสดงให้เห็นถึงศักยภาพสูงในปุ๋ยอินทรีย์เคมี การวิเคราะห์ของธูปที่ตกค้าง