- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
“That’s suicide!”The party was tryi
“That’s suicide!”
The party was trying to discourage everyone. But Weed was stubborn.
“We need information if we are to enter Todeum. In any case, we’re gunna have to launch an attack anyway.”
“If that’s why, I’ll go with you.”
“Hyeong nim, I’ll regret it if I let you do this alone.”
Pale and Zephyr tried to offer their assistance for the infiltration.
Weed shook his head.
“Your power is important that Pale nim remains to watch out for our members.”
“Hm?”
“The Archer’s skills are essential to detect any Unicorn and Pegasus roaming around.”
Pale could not deny it.
It was the characteristic of the Archers. The party’s safely rely heavily on their power.
Though with weak defense, low vitality to take on opponents attack, and can be charmed; but in this case with flying monsters, the Archer was the most essential.
Hwaryeong smiled slightly.
“Then I’ll go with you too.”
“Hwaryeong nim can’t go either. It’d be dangerous at any moment and I won’t be able to accommodate you all the while.”
“If Weed and I are together, we can work around the fact that a singular are more susceptible to a surprise attack, don’t you want that?”
“If more people are coming, there’ll be a higher probability for us to be founded out. So I’m gonna do this alone.”
“Will you be alright?”
“This isn’t the first time I’ve gone on a reconnaissance on a horde of monsters.”
Hwaryeong did not hide her deep affection or discomfort.
“How long until you come back?”
“If it’s a short while, maybe a day, longest will take a couple of days.”
“Hm? Why is it that long?”
“Because Todeum is a large castle. To check up on everything, I need that much time.”
“Wouldn’t it be fine if we look on from just the entrance?”
“I’d start with that anyway. In additional to identify the location of the monsters, we need to have a deeper look into Todeum.”
Weed’s aim was a thorough inspection.
It was a must to identify Todeum’s geography, to the location and the number of the enemies. In addition, he must find the most secure path to the Unicorn and Pegasus at each location.
If they didn’t accept the quest, it didn’t matter. But since the quest was accepted, they must succeed for the compensation rather than going in blindly.
Yurin readily held out her sketchbook.
“Brother, do you want to use my sketchbook?”
“Huh?”
“Whether the positions of monsters or locations of traps, it’d be easier for you to draw them out.”
“Ah!”
The words made sense!
Adventurers and artists alike, they all had the skill to create maps by default. Adventurers could make map by pinning down the exact coordinates of monsters and traps or list information regarding dungeons, but it all pale in comparison to the Painter’s accurate illustrations.
“I didn’t learn how to draw.”
“I’ll bestow it. You’ll learn it fast.”
Weed took a bit of time to learn how to draw from Yurin.
The skill acquisition process was just to simply draw an apple. Since Weed’s Wisdom and Dexterity was unusually high, he could learn it easily and drop it later.
Meanwhile, Hwaryeong and Irene did not hide their expectation.
“Since he could sculpts so excellently, he’ll learn how to draw in minutes.”
“He could really do all sort of works(art), huh?”
Contrary to their speculations, Weed’s illustration was hard to look at.
The apple looked like a rat had munched on it!
Rather than a round apple, it looked like an elongated melon!
He redrew the simple apple several times because he kept committing mistakes.
Because art requires time.
In order to draw a picture, the minimum requirement was a sketchbook and a pencil. In addition, crayons or paint or such were necessities to paint the picture.
So for Weed, the lack of such said materials meant he never drew once before. Therefore, to say he had no sense on how to paint was not an exaggeration.
From his beginning, the ‘talent’ to sculpt was built through vigilance endeavor rather than talent itself.
He continued to sculpt to increase the skill’s proficiency.
And through every piece his work became better and better and his selling price increase!
Without a single loss in concentration, he continued to work on the picture and became susceptible to the defects and modified them.
Then it became easier for Weed to draw a fitting picture, but there was a big mistake.
He still did not learn how to paint nor did he want to, and there was a reason why.
Ttiring!
The completed picture is an abomination. However, thanks to the excellent Dexterity and Artist Value, the conditions for skill acquisition was met.
Illustration skill have been acquired.
Painting skill have been acquired.
Two kinds of essential skills of the Painter were transferred.
In fact, as a sculptor, Painting could be a quite handy skill. Beside being able to create colors from materials obtained, the completed sculpture could be coated with layers of paint from the then attained paint colors.
Weed also knew that he could get these skills from a Sculptor Guild, but he didn’t want to get them until now.
The reason was simple.
‘There’s no way I can buy the materials!’
The spirit of the skinflint that won’t even pay for the skill.
Though speaking frankly, whether painting was good or not was hard to say; on one hand, it may increase the Artistic Value of the finished sculpture, and conversely, it could decline.
Reasons being the fabrication materials or the coloring was mismatched, or the painting skill was too low in terms of the level.
Therefore, it was best to not touch the sculpture after its completion.
Weed said after returning the sketchbook and pencil into Yurin’s arms.
“By any chance that I’ll die, I’ll tell you guys how far I got and how many there were through Yurin. If our levels aren’t adequate enough, you’ll have to grind here. Then, I’m off.”
Weed stood tall and looked onward, then entered through Todeum’s gate.
With the final footstep disappearing from sight, it wasn’t the only thing that was heavy or lonely. Hwaryeong sighed.
“Whew! I hope he’s successful.”
Her heart was filled with anxieties and insecurities.
It was perilous to venture alone to scout out the Unicorns and Pegasus.
However, this dangerous task was taken up by him because he deemed it necessary.
“This disciple was brought up well.”
Geomchi laughed proudly.
Geomchi2 hurriedly pulled out his blade.
Weed’s aim was a thorough reconnaissance, so no one knew how long it’ll take. Rather than idling in his absence, Geomchi2 practiced to improve his skills in the meantime.
Zephyr held out his fishing rod in the nearby river, while Pale and Maylon left to catch for rabbits and birds.
Incase they’ll be going for Todeum, food was a necessity.
Heading toward Todeum, Weed fearlessly walked at a quick pace; the moment he stepped past the gate, his attitude made an 180o turn.
Salgeumsalgeum! (sneakysneaky!)
Every footstep he took, he tried not to leave any prints.
It was the best choice seeing as his fellow companion was already out of sight.
The party was trying to discourage everyone. But Weed was stubborn.
“We need information if we are to enter Todeum. In any case, we’re gunna have to launch an attack anyway.”
“If that’s why, I’ll go with you.”
“Hyeong nim, I’ll regret it if I let you do this alone.”
Pale and Zephyr tried to offer their assistance for the infiltration.
Weed shook his head.
“Your power is important that Pale nim remains to watch out for our members.”
“Hm?”
“The Archer’s skills are essential to detect any Unicorn and Pegasus roaming around.”
Pale could not deny it.
It was the characteristic of the Archers. The party’s safely rely heavily on their power.
Though with weak defense, low vitality to take on opponents attack, and can be charmed; but in this case with flying monsters, the Archer was the most essential.
Hwaryeong smiled slightly.
“Then I’ll go with you too.”
“Hwaryeong nim can’t go either. It’d be dangerous at any moment and I won’t be able to accommodate you all the while.”
“If Weed and I are together, we can work around the fact that a singular are more susceptible to a surprise attack, don’t you want that?”
“If more people are coming, there’ll be a higher probability for us to be founded out. So I’m gonna do this alone.”
“Will you be alright?”
“This isn’t the first time I’ve gone on a reconnaissance on a horde of monsters.”
Hwaryeong did not hide her deep affection or discomfort.
“How long until you come back?”
“If it’s a short while, maybe a day, longest will take a couple of days.”
“Hm? Why is it that long?”
“Because Todeum is a large castle. To check up on everything, I need that much time.”
“Wouldn’t it be fine if we look on from just the entrance?”
“I’d start with that anyway. In additional to identify the location of the monsters, we need to have a deeper look into Todeum.”
Weed’s aim was a thorough inspection.
It was a must to identify Todeum’s geography, to the location and the number of the enemies. In addition, he must find the most secure path to the Unicorn and Pegasus at each location.
If they didn’t accept the quest, it didn’t matter. But since the quest was accepted, they must succeed for the compensation rather than going in blindly.
Yurin readily held out her sketchbook.
“Brother, do you want to use my sketchbook?”
“Huh?”
“Whether the positions of monsters or locations of traps, it’d be easier for you to draw them out.”
“Ah!”
The words made sense!
Adventurers and artists alike, they all had the skill to create maps by default. Adventurers could make map by pinning down the exact coordinates of monsters and traps or list information regarding dungeons, but it all pale in comparison to the Painter’s accurate illustrations.
“I didn’t learn how to draw.”
“I’ll bestow it. You’ll learn it fast.”
Weed took a bit of time to learn how to draw from Yurin.
The skill acquisition process was just to simply draw an apple. Since Weed’s Wisdom and Dexterity was unusually high, he could learn it easily and drop it later.
Meanwhile, Hwaryeong and Irene did not hide their expectation.
“Since he could sculpts so excellently, he’ll learn how to draw in minutes.”
“He could really do all sort of works(art), huh?”
Contrary to their speculations, Weed’s illustration was hard to look at.
The apple looked like a rat had munched on it!
Rather than a round apple, it looked like an elongated melon!
He redrew the simple apple several times because he kept committing mistakes.
Because art requires time.
In order to draw a picture, the minimum requirement was a sketchbook and a pencil. In addition, crayons or paint or such were necessities to paint the picture.
So for Weed, the lack of such said materials meant he never drew once before. Therefore, to say he had no sense on how to paint was not an exaggeration.
From his beginning, the ‘talent’ to sculpt was built through vigilance endeavor rather than talent itself.
He continued to sculpt to increase the skill’s proficiency.
And through every piece his work became better and better and his selling price increase!
Without a single loss in concentration, he continued to work on the picture and became susceptible to the defects and modified them.
Then it became easier for Weed to draw a fitting picture, but there was a big mistake.
He still did not learn how to paint nor did he want to, and there was a reason why.
Ttiring!
The completed picture is an abomination. However, thanks to the excellent Dexterity and Artist Value, the conditions for skill acquisition was met.
Illustration skill have been acquired.
Painting skill have been acquired.
Two kinds of essential skills of the Painter were transferred.
In fact, as a sculptor, Painting could be a quite handy skill. Beside being able to create colors from materials obtained, the completed sculpture could be coated with layers of paint from the then attained paint colors.
Weed also knew that he could get these skills from a Sculptor Guild, but he didn’t want to get them until now.
The reason was simple.
‘There’s no way I can buy the materials!’
The spirit of the skinflint that won’t even pay for the skill.
Though speaking frankly, whether painting was good or not was hard to say; on one hand, it may increase the Artistic Value of the finished sculpture, and conversely, it could decline.
Reasons being the fabrication materials or the coloring was mismatched, or the painting skill was too low in terms of the level.
Therefore, it was best to not touch the sculpture after its completion.
Weed said after returning the sketchbook and pencil into Yurin’s arms.
“By any chance that I’ll die, I’ll tell you guys how far I got and how many there were through Yurin. If our levels aren’t adequate enough, you’ll have to grind here. Then, I’m off.”
Weed stood tall and looked onward, then entered through Todeum’s gate.
With the final footstep disappearing from sight, it wasn’t the only thing that was heavy or lonely. Hwaryeong sighed.
“Whew! I hope he’s successful.”
Her heart was filled with anxieties and insecurities.
It was perilous to venture alone to scout out the Unicorns and Pegasus.
However, this dangerous task was taken up by him because he deemed it necessary.
“This disciple was brought up well.”
Geomchi laughed proudly.
Geomchi2 hurriedly pulled out his blade.
Weed’s aim was a thorough reconnaissance, so no one knew how long it’ll take. Rather than idling in his absence, Geomchi2 practiced to improve his skills in the meantime.
Zephyr held out his fishing rod in the nearby river, while Pale and Maylon left to catch for rabbits and birds.
Incase they’ll be going for Todeum, food was a necessity.
Heading toward Todeum, Weed fearlessly walked at a quick pace; the moment he stepped past the gate, his attitude made an 180o turn.
Salgeumsalgeum! (sneakysneaky!)
Every footstep he took, he tried not to leave any prints.
It was the best choice seeing as his fellow companion was already out of sight.
0/5000
"ว่าเป็นการฆ่าตัวตาย"ฝ่ายพยายามกีดกันทุกคน แต่วัชพืชก็ปากแข็ง"เราได้ข้อมูลว่าเราป้อน Todeum เรา gunna มีการเปิดการโจมตีต่อ ""ทำไมจะ ฉันจะไปกับคุณ""นิ่ม Hyeong ฉันจะเสียใจมันถ้าปล่อยให้คุณทำเช่นนี้คนเดียว"ซีด และเซเฟอร์พยายามเสนอความช่วยเหลือของพวกเขาสำหรับการแทรกซึมวัชพืชจับศีรษะของเขา"อำนาจของคุณเป็นสิ่งสำคัญที่นิ่มอ่อนยังคงต้อง ระวังสำหรับสมาชิกของเรา""Hm""ทักษะของอาร์เชอร์เป็นสิ่งสำคัญในการตรวจหายูนิคอร์นและเพกาซัสปณิธานใดๆ"จางไม่สามารถปฏิเสธมันลักษณะของการยิงธนูได้ ของบุคคลอย่างปลอดภัยพึ่งพามากอำนาจแต่ก็ มีการป้องกันอ่อนแอ พลังในการโจมตีฝ่ายตรงข้ามจะต่ำ และสามารถเป็นที่ดึงดูด ใจ แต่ในกรณีนี้ มีบินมอนสเตอร์ ต่างเป็นสิ่งสำคัญที่สุดHwaryeong ยิ้มเล็กน้อย"แล้วฉันจะไปกับคุณเกินไป""Hwaryeong นิ่มไม่สามารถไปอย่างใดอย่างหนึ่ง มันจะเป็นอันตรายตลอดเวลา และฉันจะไม่สามารถรองรับคุณในทุกขณะ""ถ้าวัชพืชและอยู่ด้วยกัน เราสามารถทำงานใกล้ความจริงที่เป็นเอกพจน์ที่มีการโจมตีแปลกใจ ไม่ต้องที่? ""ถ้าคนจะมา จะมีความน่าเป็นสูงที่เราจะสามารถก่อตั้งออก ดังนั้น ฉันจะทำเช่นนี้คนเดียว""คุณจะครับ""นี้ไม่ใช่ครั้งแรกที่ฉันได้ไปบนมารวมกันในฝูงชนของมอนสเตอร์"Hwaryeong ไม่ได้ซ่อนจิตลึกของเธอหรือไม่สบาย"นานแค่ไหนจนกว่าคุณกลับมา""พัก บางทีวัน ยาวที่สุดจะใช้เวลาสองสามวัน""Hm ทำไมเป็นมันที่ยาว"เนื่องจาก Todeum เป็นปราสาทขนาดใหญ่ การตรวจสอบค่าทุกอย่าง ฉันต้องการที่เวลานั้น""ไม่จะดีถ้าเรามองในเพียงเข้า""ฉันจะเริ่มต้นที่ต่อไป ในเพิ่มเติมเพื่อระบุตำแหน่งของมอนสเตอร์ เราจำเป็นต้องมองลึกเข้าไปใน Todeum "จุดมุ่งหมายของวัชพืชถูกตรวจสอบอย่างละเอียดต้องระบุภูมิศาสตร์ของ Todeum ที่ตั้งและหมายเลขของศัตรูได้ นอกจากนี้ เขาต้องค้นหาเส้นทางปลอดภัยที่สุดยูนิคอร์นและเพกาซัสที่ตั้งถ้าพวกเขาไม่ยอมรับการแสวงหา มันไม่ได้เรื่อง แต่เนื่องจากการแสวงหาการยอมรับ พวกเขาต้องประสบความสำเร็จสำหรับค่าตอบแทนมากกว่าการไปในอย่างคนตาบอดYurin พร้อมจัดออก sketchbook ของเธอ"น้อง คุณต้องใช้ sketchbook ของฉันหรือไม่""ฮะ""ไม่ว่าตำแหน่งของมอนสเตอร์หรือตำแหน่งที่ตั้งของกับดัก มันจะง่ายต่อการวาดเหล่านั้นออก""อา"คำทำความรู้สึกAdventurers และเหมือนศิลปิน พวกเขาทั้งหมดมีทักษะในการสร้างแผนที่ โดยค่าเริ่มต้น Adventurers สามารถทำแผนที่ โดยตรึงลงพิกัดแน่นอนของมอนสเตอร์ และกับดัก หรือรายการข้อมูลเกี่ยวกับดันเจี้ยน แต่มันซีดทั้งหมด โดยของจิตรกรภาพประกอบถูกต้องได้"ฉันไม่ได้เรียนรู้การวาด""ฉันจะอำนวยก็ คุณจะได้เรียนรู้มันอย่างรวดเร็วด้วย"วัชพืชเอากันเพื่อเรียนรู้วิธีการวาดจาก Yurinการซื้อทักษะกับ วาดแอปเปิลก็ได้ เนื่องจากวัชพืชของภูมิปัญญาและความชำนาญสูงผิดปกติ เขาสามารถเรียนรู้ได้ง่าย และปล่อยลงในภายหลังในขณะเดียวกัน Hwaryeong และไอรีนได้ไม่ซ่อนความคาดหวังของพวกเขา"เนื่องจากเขาสามารถ sculpts เพื่อเชิญ เขาจะได้เรียนรู้วิธีการวาดในนาทีนั้น""เขาจริง ๆ ไม่เรียงลำดับทั้งหมดของ works(art) ฮะ"ภาพประกอบของวัชพืชได้ไม่ยากดูขัดกับ speculations ของพวกเขาแอปเปิ้ลดูเหมือนว่าหนูมี munched บนนอกจากแอปเปิ้ลกลม มันดูเหมือนแตงโมอีลองเกตเขา redrew แอปเปิ้ลอย่างหลายครั้งเนื่องจากเขายังคงยอมรับความผิดพลาดเพราะศิลปะต้องใช้เวลาการวาดรูป ความต้องการขั้นต่ำคือ sketchbook การและดินสอ นอกจากนี้ ดินสอสี หรือสี หรือเช่นถูกตีจะวาดภาพสำหรับวัชพืช การขาดเช่นว่าวัสดุหมายถึง เขาไม่เคยวาดไว้ครั้งก่อน ดังนั้น ว่าเขาไม่มีความรู้สึกเกี่ยวกับวิธีการระบายสีไม่ใช่การพูดเกินจากจุดเริ่มต้นของเขา 'พรสวรรค์' ปั้นรูปถูกสร้างขึ้นผ่านการแข่งขันระมัดระวังมากกว่าความสามารถตัวเองเขายังคงปั้นเพื่อเพิ่มความชำนาญในทักษะและผ่านชิ้น งานของเขาได้ดีกว่า และดีกว่าและเขาขายราคาเพิ่มโดยไม่สูญเสียหนึ่งในความเข้มข้น เขายังคงทำงานในภาพเป็นไวต่อการข้อบกพร่อง และแก้ไขให้แล้วมันกลายเป็นวัชพืชไปวาดรูปกระชับง่าย แต่มีความผิดพลาดใหญ่เขายังไม่ไม่เรียนรู้วิธีการระบายสี หรือเขาไม่ต้องการ และมีเหตุผลทำไมTtiringรูปภาพที่เสร็จสมบูรณ์เป็น abomination เป็น อย่างไรก็ตาม ความชำนาญและค่าศิลปินยอดเยี่ยม เงื่อนไขสำหรับทักษะตรงตาม มาภาพทักษะ ทักษะการวาดภาพมาสองชนิดของทักษะที่จำเป็นของจิตรกรที่มีการถ่ายโอนในความเป็นจริง เป็นประติมากร จิตรกรรมอาจเป็นทักษะที่ค่อนข้างสะดวก นอกจากความสามารถในการสร้างสีจากวัสดุที่ได้รับ ประติมากรรมเสร็จสมบูรณ์ที่อาจถูกเคลือบ ด้วยชั้นสีจากนั้นจะได้ระบายสีได้นอกจากนี้วัชพืชยังรู้ว่า เขาสามารถได้รับทักษะเหล่านี้จากสมาคมประติมากร แต่เขาไม่ต้องการให้พวกเขาจนถึงขณะนี้เหตุผลง่าย ๆ ได้'ไม่มีทางได้สามารถซื้อวัตถุดิบ'จิตวิญญาณของ skinflint ที่ไม่ได้จ่ายค่าทักษะแต่ พูดตรงไปตรงมา วาดภาพดี หรือไม่ยากพูด มือหนึ่ง มันอาจเพิ่มค่าศิลปะด้านการแกะสลักเสร็จแล้ว และในทางกลับกัน ไม่สามารถปฏิเสธเหตุผลการประดิษฐ์วัสดุหรือสีที่ได้ไม่ตรงกัน หรือทักษะวาดภาพได้ในระดับต่ำเกินไปดังนั้น มันถูกสุดไม่สัมผัสประติมากรรมหลังเสร็จวัชพืชหลังความ sketchbook และดินสอเป็นแขนของ Yurin กล่าว"โดยบังเอิญก็ว่า ฉันจะตาย ฉันจะบอกพวกคุณเท่าใดผมและก็มีหลายวิธี โดย Yurin ถ้าระดับของเราไม่เพียงพอเพียงพอ คุณจะต้องบดนี่ แล้ว ฉันออก"วัชพืชยืนสูง และมองเป็นต้นไป แล้วป้อนผ่านประตูของ Todeumมี footstep สุดท้ายที่หายไปจากสายตา มันไม่ได้สิ่งเดียวที่หนัก หรือโดดเดี่ยว Hwaryeong ถอนหายใจ"Whew ฉันหวังว่า เขาจะประสบความสำเร็จ"หัวใจของเธอก็เต็มไป ด้วยวิตกกังวลในช่วงและ insecuritiesก็ว่าไปคนเดียวไป scout Unicorns และเพกาซัสอย่างไรก็ตาม งานอันตรายนี้พาขึ้น โดยเขาเนื่องจากเขาถือว่าจำเป็น"สาวกนี้ถูกนำมาเช่นนั้น"Geomchi หัวเราะภูมิใจGeomchi2 รีบดึงใบมีดของเขาจุดมุ่งหมายของวัชพืชมารวมกันอย่างละเอียด จึงไม่มีใครรู้ว่านานเท่าไหร่ก็จะ แทน idling ในอับ Geomchi2 ฝึกฝนเพื่อพัฒนาทักษะของเขาในขณะเดียวกันเซเฟอร์จัดหาเบ็ดของเขาในบริเวณใกล้เคียงแม่น้ำ ในขณะที่จางและ Maylon ซ้ายจะจับกระต่ายและนกอินเตอร์จะไปสำหรับ Todeum อาหารมีความจำเป็นหัวต่อ Todeum วัชพืช fearlessly เดินที่ก้าวอย่างรวดเร็ว ขณะที่เขาก้าวผ่านประตู ทัศนคติของเขาทำ 180o การเปิดSalgeumsalgeum (sneakysneaky)ทุก footstep เขาได้ เขาพยายามไม่ปล่อยพิมพ์ใด ๆมันเป็นตัวเลือกดีที่สุดเห็นเป็นเพื่อนของเพื่อนแล้วตา
การแปล กรุณารอสักครู่..
“That’s suicide!”
The party was trying to discourage everyone. But Weed was stubborn.
“We need information if we are to enter Todeum. In any case, we’re gunna have to launch an attack anyway.”
“If that’s why, I’ll go with you.”
“Hyeong nim, I’ll regret it if I let you do this alone.”
Pale and Zephyr tried to offer their assistance for the infiltration.
Weed shook his head.
“Your power is important that Pale nim remains to watch out for our members.”
“Hm?”
“The Archer’s skills are essential to detect any Unicorn and Pegasus roaming around.”
Pale could not deny it.
It was the characteristic of the Archers. The party’s safely rely heavily on their power.
Though with weak defense, low vitality to take on opponents attack, and can be charmed; but in this case with flying monsters, the Archer was the most essential.
Hwaryeong smiled slightly.
“Then I’ll go with you too.”
“Hwaryeong nim can’t go either. It’d be dangerous at any moment and I won’t be able to accommodate you all the while.”
“If Weed and I are together, we can work around the fact that a singular are more susceptible to a surprise attack, don’t you want that?”
“If more people are coming, there’ll be a higher probability for us to be founded out. So I’m gonna do this alone.”
“Will you be alright?”
“This isn’t the first time I’ve gone on a reconnaissance on a horde of monsters.”
Hwaryeong did not hide her deep affection or discomfort.
“How long until you come back?”
“If it’s a short while, maybe a day, longest will take a couple of days.”
“Hm? Why is it that long?”
“Because Todeum is a large castle. To check up on everything, I need that much time.”
“Wouldn’t it be fine if we look on from just the entrance?”
“I’d start with that anyway. In additional to identify the location of the monsters, we need to have a deeper look into Todeum.”
Weed’s aim was a thorough inspection.
It was a must to identify Todeum’s geography, to the location and the number of the enemies. In addition, he must find the most secure path to the Unicorn and Pegasus at each location.
If they didn’t accept the quest, it didn’t matter. But since the quest was accepted, they must succeed for the compensation rather than going in blindly.
Yurin readily held out her sketchbook.
“Brother, do you want to use my sketchbook?”
“Huh?”
“Whether the positions of monsters or locations of traps, it’d be easier for you to draw them out.”
“Ah!”
The words made sense!
Adventurers and artists alike, they all had the skill to create maps by default. Adventurers could make map by pinning down the exact coordinates of monsters and traps or list information regarding dungeons, but it all pale in comparison to the Painter’s accurate illustrations.
“I didn’t learn how to draw.”
“I’ll bestow it. You’ll learn it fast.”
Weed took a bit of time to learn how to draw from Yurin.
The skill acquisition process was just to simply draw an apple. Since Weed’s Wisdom and Dexterity was unusually high, he could learn it easily and drop it later.
Meanwhile, Hwaryeong and Irene did not hide their expectation.
“Since he could sculpts so excellently, he’ll learn how to draw in minutes.”
“He could really do all sort of works(art), huh?”
Contrary to their speculations, Weed’s illustration was hard to look at.
The apple looked like a rat had munched on it!
Rather than a round apple, it looked like an elongated melon!
He redrew the simple apple several times because he kept committing mistakes.
Because art requires time.
In order to draw a picture, the minimum requirement was a sketchbook and a pencil. In addition, crayons or paint or such were necessities to paint the picture.
So for Weed, the lack of such said materials meant he never drew once before. Therefore, to say he had no sense on how to paint was not an exaggeration.
From his beginning, the ‘talent’ to sculpt was built through vigilance endeavor rather than talent itself.
He continued to sculpt to increase the skill’s proficiency.
And through every piece his work became better and better and his selling price increase!
Without a single loss in concentration, he continued to work on the picture and became susceptible to the defects and modified them.
Then it became easier for Weed to draw a fitting picture, but there was a big mistake.
He still did not learn how to paint nor did he want to, and there was a reason why.
Ttiring!
The completed picture is an abomination. However, thanks to the excellent Dexterity and Artist Value, the conditions for skill acquisition was met.
Illustration skill have been acquired.
Painting skill have been acquired.
Two kinds of essential skills of the Painter were transferred.
In fact, as a sculptor, Painting could be a quite handy skill. Beside being able to create colors from materials obtained, the completed sculpture could be coated with layers of paint from the then attained paint colors.
Weed also knew that he could get these skills from a Sculptor Guild, but he didn’t want to get them until now.
The reason was simple.
‘There’s no way I can buy the materials!’
The spirit of the skinflint that won’t even pay for the skill.
Though speaking frankly, whether painting was good or not was hard to say; on one hand, it may increase the Artistic Value of the finished sculpture, and conversely, it could decline.
Reasons being the fabrication materials or the coloring was mismatched, or the painting skill was too low in terms of the level.
Therefore, it was best to not touch the sculpture after its completion.
Weed said after returning the sketchbook and pencil into Yurin’s arms.
“By any chance that I’ll die, I’ll tell you guys how far I got and how many there were through Yurin. If our levels aren’t adequate enough, you’ll have to grind here. Then, I’m off.”
Weed stood tall and looked onward, then entered through Todeum’s gate.
With the final footstep disappearing from sight, it wasn’t the only thing that was heavy or lonely. Hwaryeong sighed.
“Whew! I hope he’s successful.”
Her heart was filled with anxieties and insecurities.
It was perilous to venture alone to scout out the Unicorns and Pegasus.
However, this dangerous task was taken up by him because he deemed it necessary.
“This disciple was brought up well.”
Geomchi laughed proudly.
Geomchi2 hurriedly pulled out his blade.
Weed’s aim was a thorough reconnaissance, so no one knew how long it’ll take. Rather than idling in his absence, Geomchi2 practiced to improve his skills in the meantime.
Zephyr held out his fishing rod in the nearby river, while Pale and Maylon left to catch for rabbits and birds.
Incase they’ll be going for Todeum, food was a necessity.
Heading toward Todeum, Weed fearlessly walked at a quick pace; the moment he stepped past the gate, his attitude made an 180o turn.
Salgeumsalgeum! (sneakysneaky!)
Every footstep he took, he tried not to leave any prints.
It was the best choice seeing as his fellow companion was already out of sight.
The party was trying to discourage everyone. But Weed was stubborn.
“We need information if we are to enter Todeum. In any case, we’re gunna have to launch an attack anyway.”
“If that’s why, I’ll go with you.”
“Hyeong nim, I’ll regret it if I let you do this alone.”
Pale and Zephyr tried to offer their assistance for the infiltration.
Weed shook his head.
“Your power is important that Pale nim remains to watch out for our members.”
“Hm?”
“The Archer’s skills are essential to detect any Unicorn and Pegasus roaming around.”
Pale could not deny it.
It was the characteristic of the Archers. The party’s safely rely heavily on their power.
Though with weak defense, low vitality to take on opponents attack, and can be charmed; but in this case with flying monsters, the Archer was the most essential.
Hwaryeong smiled slightly.
“Then I’ll go with you too.”
“Hwaryeong nim can’t go either. It’d be dangerous at any moment and I won’t be able to accommodate you all the while.”
“If Weed and I are together, we can work around the fact that a singular are more susceptible to a surprise attack, don’t you want that?”
“If more people are coming, there’ll be a higher probability for us to be founded out. So I’m gonna do this alone.”
“Will you be alright?”
“This isn’t the first time I’ve gone on a reconnaissance on a horde of monsters.”
Hwaryeong did not hide her deep affection or discomfort.
“How long until you come back?”
“If it’s a short while, maybe a day, longest will take a couple of days.”
“Hm? Why is it that long?”
“Because Todeum is a large castle. To check up on everything, I need that much time.”
“Wouldn’t it be fine if we look on from just the entrance?”
“I’d start with that anyway. In additional to identify the location of the monsters, we need to have a deeper look into Todeum.”
Weed’s aim was a thorough inspection.
It was a must to identify Todeum’s geography, to the location and the number of the enemies. In addition, he must find the most secure path to the Unicorn and Pegasus at each location.
If they didn’t accept the quest, it didn’t matter. But since the quest was accepted, they must succeed for the compensation rather than going in blindly.
Yurin readily held out her sketchbook.
“Brother, do you want to use my sketchbook?”
“Huh?”
“Whether the positions of monsters or locations of traps, it’d be easier for you to draw them out.”
“Ah!”
The words made sense!
Adventurers and artists alike, they all had the skill to create maps by default. Adventurers could make map by pinning down the exact coordinates of monsters and traps or list information regarding dungeons, but it all pale in comparison to the Painter’s accurate illustrations.
“I didn’t learn how to draw.”
“I’ll bestow it. You’ll learn it fast.”
Weed took a bit of time to learn how to draw from Yurin.
The skill acquisition process was just to simply draw an apple. Since Weed’s Wisdom and Dexterity was unusually high, he could learn it easily and drop it later.
Meanwhile, Hwaryeong and Irene did not hide their expectation.
“Since he could sculpts so excellently, he’ll learn how to draw in minutes.”
“He could really do all sort of works(art), huh?”
Contrary to their speculations, Weed’s illustration was hard to look at.
The apple looked like a rat had munched on it!
Rather than a round apple, it looked like an elongated melon!
He redrew the simple apple several times because he kept committing mistakes.
Because art requires time.
In order to draw a picture, the minimum requirement was a sketchbook and a pencil. In addition, crayons or paint or such were necessities to paint the picture.
So for Weed, the lack of such said materials meant he never drew once before. Therefore, to say he had no sense on how to paint was not an exaggeration.
From his beginning, the ‘talent’ to sculpt was built through vigilance endeavor rather than talent itself.
He continued to sculpt to increase the skill’s proficiency.
And through every piece his work became better and better and his selling price increase!
Without a single loss in concentration, he continued to work on the picture and became susceptible to the defects and modified them.
Then it became easier for Weed to draw a fitting picture, but there was a big mistake.
He still did not learn how to paint nor did he want to, and there was a reason why.
Ttiring!
The completed picture is an abomination. However, thanks to the excellent Dexterity and Artist Value, the conditions for skill acquisition was met.
Illustration skill have been acquired.
Painting skill have been acquired.
Two kinds of essential skills of the Painter were transferred.
In fact, as a sculptor, Painting could be a quite handy skill. Beside being able to create colors from materials obtained, the completed sculpture could be coated with layers of paint from the then attained paint colors.
Weed also knew that he could get these skills from a Sculptor Guild, but he didn’t want to get them until now.
The reason was simple.
‘There’s no way I can buy the materials!’
The spirit of the skinflint that won’t even pay for the skill.
Though speaking frankly, whether painting was good or not was hard to say; on one hand, it may increase the Artistic Value of the finished sculpture, and conversely, it could decline.
Reasons being the fabrication materials or the coloring was mismatched, or the painting skill was too low in terms of the level.
Therefore, it was best to not touch the sculpture after its completion.
Weed said after returning the sketchbook and pencil into Yurin’s arms.
“By any chance that I’ll die, I’ll tell you guys how far I got and how many there were through Yurin. If our levels aren’t adequate enough, you’ll have to grind here. Then, I’m off.”
Weed stood tall and looked onward, then entered through Todeum’s gate.
With the final footstep disappearing from sight, it wasn’t the only thing that was heavy or lonely. Hwaryeong sighed.
“Whew! I hope he’s successful.”
Her heart was filled with anxieties and insecurities.
It was perilous to venture alone to scout out the Unicorns and Pegasus.
However, this dangerous task was taken up by him because he deemed it necessary.
“This disciple was brought up well.”
Geomchi laughed proudly.
Geomchi2 hurriedly pulled out his blade.
Weed’s aim was a thorough reconnaissance, so no one knew how long it’ll take. Rather than idling in his absence, Geomchi2 practiced to improve his skills in the meantime.
Zephyr held out his fishing rod in the nearby river, while Pale and Maylon left to catch for rabbits and birds.
Incase they’ll be going for Todeum, food was a necessity.
Heading toward Todeum, Weed fearlessly walked at a quick pace; the moment he stepped past the gate, his attitude made an 180o turn.
Salgeumsalgeum! (sneakysneaky!)
Every footstep he took, he tried not to leave any prints.
It was the best choice seeing as his fellow companion was already out of sight.
การแปล กรุณารอสักครู่..
" นั่นมันฆ่าตัวตายชัดๆ "
พรรคพยายามที่จะกีดกันทุกคน แต่วัชพืชปากแข็ง .
" เราต้องการข้อมูลเราต้องระบุ todeum . ในกรณีใด ๆ เราก็จะต้องเปิดการโจมตีต่อไป . "
" ถ้าเป็นอย่างนั้น ผมจะไปกับคุณ "
" ฮยองนิม ผมจะเสียใจถ้าฉันปล่อยนายไปคนเดียว "
ซีดและเซเฟอร์พยายามเสนอให้ความช่วยเหลือเพื่อการแทรกซึม ส่ายหัว
.
ของเขา ." พลังคือสิ่งสำคัญที่อ่อนนิ่มยังคงระมัดระวังสำหรับสมาชิกของเรา "
" หือ ? "
" ทักษะของ Archer เป็นสิ่งจำเป็นเพื่อตรวจสอบยูนิคอร์นและเพกาซัส อยู่รอบ ๆ "
ซีดไม่อาจปฏิเสธมัน มันมีลักษณะของนักธนู พรรคอย่างปลอดภัย อาศัยพลังของพวกเขา .
แม้ว่ากับการป้องกันอ่อนแอน้อยพลังที่จะใช้ในการโจมตีฝ่ายตรงข้าม และสามารถเป็นเสน่ห์ ;แต่ในกรณีนี้กับมอนสเตอร์บิน , ยิงธนูเป็นสิ่งจำเป็นที่สุด
" hwaryeong ยิ้มเล็กน้อย แล้วข้าจะไปกับเจ้าด้วย "
" hwaryeong นิมไปไม่ได้เหมือนกัน มันจะอันตรายในขณะใด ๆและผมก็ไม่สามารถที่จะรองรับคุณทั้งหมดในขณะที่ "
" ถ้าวัชพืชและฉันอยู่ด้วยกัน เราสามารถหลีกเลี่ยงความเป็นจริงที่พจน์จะเสี่ยงต่อการโจมตีแปลกใจ เธอไม่อยากเหรอ ? "
" ถ้าประชาชนมา จะมีความเป็นไปได้สูงที่เราได้ก่อตั้งขึ้นแล้ว ดังนั้นฉันจะทำมันคนเดียว . "
" คุณจะไม่เป็นไรใช่มั้ยคะ "
" นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ฉันได้ไปในการลาดตระเวนในฝูงชนของมอนสเตอร์ "
hwaryeong ไม่ได้ซ่อนเสน่หาลึกหรือความรู้สึกไม่สบาย .
" นานเท่าไหร่ถึงจะกลับมา "
" ถ้ามันไม่นาน บางทีวันยาวจะใช้เวลาสองสามวัน "
." หืม ? ทำไมมันนานขนาดนั้นเลยเหรอ "
" เพราะ todeum เป็นปราสาทขนาดใหญ่ เพื่อตรวจสอบทุกอย่าง ผมต้องการเวลา "
" คงจะดีถ้าเราได้มองจากทางเข้าเหรอครับ ? "
" ฉันเริ่มต้นกับมันอยู่ดี ในการเพิ่มเติมเพื่อระบุตำแหน่งของมอนสเตอร์ เราต้องมองลึกเข้าไปใน todeum "
วัชพืชเป็นจุดมุ่งหมายคือการตรวจสอบอย่างละเอียด .
มันต้องระบุ todeum ของภูมิศาสตร์ตำแหน่งและจำนวนของศัตรู นอกจากนี้ เขาจะหาที่ปลอดภัยที่สุดเส้นทางยูนิคอร์นและเพกาซัสที่แต่ละสถานที่ .
ถ้าพวกเขาไม่ได้รับเควส มันไม่สำคัญ แต่การได้รับการยอมรับ พวกเขาต้องประสบความสำเร็จเพื่อชดเชยแทนที่จะไปสุ่มสี่สุ่มห้า
ยูรินพร้อมถือสมุดวาดรูปของเธอ .
" พี่ชาย คุณต้องการใช้สมุดวาดรูปของฉัน "
" หือ ? "
" ไม่ว่าตำแหน่งของมอนสเตอร์หรือสถานที่กับดัก มันจะง่ายขึ้นสำหรับคุณที่จะดึงพวกเขาออก . "
" อ๊ะ ! "
คำที่ทำให้รู้สึก !
นักผจญภัยและศิลปินเหมือนกัน ทุกคนมีทักษะในการสร้างแผนที่โดยค่าเริ่มต้น นักผจญภัยให้แผนที่ด้วยการปักหมุดลงพิกัดที่แน่นอนของมอนสเตอร์และกับดักหรือรายการข้อมูลเกี่ยวกับดันเจี้ยนแต่ทั้งหมดมันอ่อนในการเปรียบเทียบกับจิตรกรถูกต้องภาพประกอบ .
" ผมไม่ได้เรียนรู้วิธีการวาด . "
" ฉันจะเก็บมัน คุณจะเรียนรู้ได้อย่างรวดเร็ว . "
วัชพืชใช้เวลาบิตของเวลาที่จะเรียนรู้วิธีการวาดจากยูริน .
ทักษะกระบวนการได้มาแค่เพียงวาดแอปเปิ้ล เนื่องจากภูมิปัญญาและความชํานาญ คือ วัชพืชสูงผิดปกติ เขาสามารถเรียนรู้ได้อย่างง่ายดาย และปล่อยทีหลัง
ในขณะเดียวกันhwaryeong และไอรีนไม่ได้ซ่อนความคาดหวังของพวกเขา .
" ในเมื่อเขา sculpts ดังนั้นที่ยอดเยี่ยม เขาจะเรียนรู้วิธีการวาดในนาที . "
" เขาสามารถทำให้ทุกประเภทของงาน ( ศิลปะ ) , หือ ? "
ขัดกับความของพวกเขา วัชพืช ภาพประกอบก็ยากที่จะดู
แอปเปิ้ลเหมือนหนูมี munched บนมัน
มากกว่ารอบแอปเปิ้ลดูเหมือนยาวแตง .
เขา redrew หลายครั้งแอปเปิ้ลง่ายเพราะเขาเอาแต่ก่อความผิดพลาด เพราะศิลปะ
ต้องใช้เวลา ในการวาดภาพขั้นต่ำเป็นสมุดวาดเขียนและดินสอ นอกจากนี้ ดินสอสี หรือ สี หรือ ดังกล่าวเป็นปัจจัยวาดภาพ .
สำหรับวัชพืช ขาด เช่น วัสดุที่กล่าวว่าหมายถึงเขาไม่เคยวาดมาก่อน ดังนั้นจะบอกว่าเขาไม่มีความรู้สึกเกี่ยวกับวิธีการทาสีไม่ได้พูดเกินจริง .
จากจุดเริ่มต้นของเขา , ' พรสวรรค์ ' ปั้นถูกสร้างขึ้นผ่านการแข่งขันมากกว่าพรสวรรค์นั่นเอง
เขายังคงปั้นเพื่อเพิ่มความสามารถของทักษะ
และผ่านทุกชิ้นงานของเขาเริ่มดีขึ้นและดีขึ้น และราคาขายเพิ่มขึ้น !
โดยไม่สูญเสียเดียวในความเข้มข้นเขายังคงทำงานบนรูปภาพและกลายเป็นอ่อนแอต่อข้อบกพร่องและการแก้ไขพวกเขา .
จากนั้นก็กลายเป็นง่ายขึ้นสำหรับวัชพืชวาดภาพที่เหมาะสม แต่มันเป็นความผิดพลาดใหญ่ .
เขายังไม่ได้เรียนรู้วิธีการระบายสี หรือเขาต้องการ และนั่นคือเหตุผลที่ทำให้ ttiring .
!
รูปเสร็จเป็นสิ่งที่น่าสะอิดสะเอียน อย่างไรก็ตาม ขอขอบคุณในความยอดเยี่ยมและค่าศิลปินเงื่อนไขสำหรับการซื้อทักษะพบ
ภาพประกอบฝีมือได้มา สกิลวาดรูป
ได้มา .
สองชนิดของทักษะที่จำเป็นของจิตรกรโอน .
ในความเป็นจริง เป็นประติมากร ภาพวาดอาจจะเป็นทักษะที่ค่อนข้างสะดวก นอกจากความสามารถในการสร้างค่าสีจากวัสดุประติมากรรมที่สมบูรณ์อาจจะเคลือบด้วยชั้นของสีจากการบรรลุสีสี .
วัชพืชก็รู้ว่าเขาจะได้รับทักษะเหล่านี้จากประติมากรสมาคม แต่เขาไม่อยากให้พวกเขาจนถึงตอนนี้ เหตุผลง่าย ๆ
.
มันอาจไม่ใช่วิธีที่ฉันสามารถซื้อวัสดุ ! '
จิตวิญญาณของคนขี้เหนียวไม่จ่ายแม้กระทั่งค่าทักษะ .
แต่พูดกันตรงๆ แล้วไม่ว่าจะเป็นภาพที่ดีหรือไม่ดีก็ยากที่จะพูด ในมือข้างหนึ่งก็อาจเพิ่มคุณค่าทางศิลปะของรูปประติมากรรม และในทางกลับกัน มันอาจปฏิเสธ เหตุผลที่ถูกผลิต
วัสดุ หรือ สีก็ไม่ตรงกัน หรือภาพวาดฝีมือต่ำเกินไปในแง่ของระดับ
จึงดีที่สุด ไม่สัมผัสประติมากรรม
หลังจากความสมบูรณ์ของวัชพืชกล่าวว่าหลังจากกลับมาสมุดวาดเขียนและดินสอลงในอ้อมแขนของยูริน .
" ถ้ามีโอกาสผมจะตาย ผมจะบอกพวกคุณว่าผมมีกี่มีผ่านยูริน . ถ้าระดับของเราไม่เพียงพอ คุณจะต้องบดที่นี่เลย งั้น ชั้นไปก่อนนะ "
วัชพืชยืนอยู่สูงและมองไปข้างหน้า แล้วป้อนผ่านประตู todeum .
ด้วยสุดท้ายรอยเท้าหายไปจากสายตาไม่ใช่สิ่งเดียวที่หนัก หรือเหงา hwaryeong ถอนหายใจ .
" เฮ้อ ! ผมหวังว่าเขาจะประสบความสำเร็จ . "
หัวใจเธอเต็มไปด้วยความกังวลและความไม่ปลอดภัย มันเต็มไปด้วยอันตรายคนเดียว
การร่วมทุนเพื่อเสือป่าออกยูนิคอร์นและเพกาซัส .
อย่างไรก็ตาม งานอันตรายนี้ถูกถ่ายขึ้นโดยเขาเพราะเขาถือว่าจำเป็น .
" ศิษย์คนนี้ดูดี . "
geomchi หัวเราะอย่างภาคภูมิใจ
geomchi2 รีบดึงดาบของเขา .
วัชพืชเป้าหมายคือการสำรวจอย่างละเอียด ดังนั้นไม่มีใครรู้ว่ามันใช้เวลานาน . แทนที่จะทำงานในการขาดงานของเขา geomchi2 ฝึกพัฒนาทักษะของเขาในขณะนี้ .
Zephyr ถือคันเบ็ดตกปลาในแม่น้ำใกล้ๆ ขณะที่ซีดและ maylon ซ้ายจับสำหรับกระต่ายและนก .
กรณีที่พวกเขาจะไป todeum อาหารเป็นสิ่งจำเป็น
มุ่งหน้าไป todeum วัชพืชจะกล้าเดินที่ก้าวอย่างรวดเร็ว ในขณะที่เขาก้าวผ่านประตู ทัศนคติของเขาได้ 180 บ้าง . .
salgeumsalgeum ! ( sneakysneaky ! )
ทุกย่างก้าวที่เขาถ่าย เขาพยายามที่จะไม่ทิ้งรอยนิ้วมือ .
มันเป็นทางเลือกที่ดีที่สุดที่เห็นเพื่อนเพื่อนก็ออกมา
พรรคพยายามที่จะกีดกันทุกคน แต่วัชพืชปากแข็ง .
" เราต้องการข้อมูลเราต้องระบุ todeum . ในกรณีใด ๆ เราก็จะต้องเปิดการโจมตีต่อไป . "
" ถ้าเป็นอย่างนั้น ผมจะไปกับคุณ "
" ฮยองนิม ผมจะเสียใจถ้าฉันปล่อยนายไปคนเดียว "
ซีดและเซเฟอร์พยายามเสนอให้ความช่วยเหลือเพื่อการแทรกซึม ส่ายหัว
.
ของเขา ." พลังคือสิ่งสำคัญที่อ่อนนิ่มยังคงระมัดระวังสำหรับสมาชิกของเรา "
" หือ ? "
" ทักษะของ Archer เป็นสิ่งจำเป็นเพื่อตรวจสอบยูนิคอร์นและเพกาซัส อยู่รอบ ๆ "
ซีดไม่อาจปฏิเสธมัน มันมีลักษณะของนักธนู พรรคอย่างปลอดภัย อาศัยพลังของพวกเขา .
แม้ว่ากับการป้องกันอ่อนแอน้อยพลังที่จะใช้ในการโจมตีฝ่ายตรงข้าม และสามารถเป็นเสน่ห์ ;แต่ในกรณีนี้กับมอนสเตอร์บิน , ยิงธนูเป็นสิ่งจำเป็นที่สุด
" hwaryeong ยิ้มเล็กน้อย แล้วข้าจะไปกับเจ้าด้วย "
" hwaryeong นิมไปไม่ได้เหมือนกัน มันจะอันตรายในขณะใด ๆและผมก็ไม่สามารถที่จะรองรับคุณทั้งหมดในขณะที่ "
" ถ้าวัชพืชและฉันอยู่ด้วยกัน เราสามารถหลีกเลี่ยงความเป็นจริงที่พจน์จะเสี่ยงต่อการโจมตีแปลกใจ เธอไม่อยากเหรอ ? "
" ถ้าประชาชนมา จะมีความเป็นไปได้สูงที่เราได้ก่อตั้งขึ้นแล้ว ดังนั้นฉันจะทำมันคนเดียว . "
" คุณจะไม่เป็นไรใช่มั้ยคะ "
" นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ฉันได้ไปในการลาดตระเวนในฝูงชนของมอนสเตอร์ "
hwaryeong ไม่ได้ซ่อนเสน่หาลึกหรือความรู้สึกไม่สบาย .
" นานเท่าไหร่ถึงจะกลับมา "
" ถ้ามันไม่นาน บางทีวันยาวจะใช้เวลาสองสามวัน "
." หืม ? ทำไมมันนานขนาดนั้นเลยเหรอ "
" เพราะ todeum เป็นปราสาทขนาดใหญ่ เพื่อตรวจสอบทุกอย่าง ผมต้องการเวลา "
" คงจะดีถ้าเราได้มองจากทางเข้าเหรอครับ ? "
" ฉันเริ่มต้นกับมันอยู่ดี ในการเพิ่มเติมเพื่อระบุตำแหน่งของมอนสเตอร์ เราต้องมองลึกเข้าไปใน todeum "
วัชพืชเป็นจุดมุ่งหมายคือการตรวจสอบอย่างละเอียด .
มันต้องระบุ todeum ของภูมิศาสตร์ตำแหน่งและจำนวนของศัตรู นอกจากนี้ เขาจะหาที่ปลอดภัยที่สุดเส้นทางยูนิคอร์นและเพกาซัสที่แต่ละสถานที่ .
ถ้าพวกเขาไม่ได้รับเควส มันไม่สำคัญ แต่การได้รับการยอมรับ พวกเขาต้องประสบความสำเร็จเพื่อชดเชยแทนที่จะไปสุ่มสี่สุ่มห้า
ยูรินพร้อมถือสมุดวาดรูปของเธอ .
" พี่ชาย คุณต้องการใช้สมุดวาดรูปของฉัน "
" หือ ? "
" ไม่ว่าตำแหน่งของมอนสเตอร์หรือสถานที่กับดัก มันจะง่ายขึ้นสำหรับคุณที่จะดึงพวกเขาออก . "
" อ๊ะ ! "
คำที่ทำให้รู้สึก !
นักผจญภัยและศิลปินเหมือนกัน ทุกคนมีทักษะในการสร้างแผนที่โดยค่าเริ่มต้น นักผจญภัยให้แผนที่ด้วยการปักหมุดลงพิกัดที่แน่นอนของมอนสเตอร์และกับดักหรือรายการข้อมูลเกี่ยวกับดันเจี้ยนแต่ทั้งหมดมันอ่อนในการเปรียบเทียบกับจิตรกรถูกต้องภาพประกอบ .
" ผมไม่ได้เรียนรู้วิธีการวาด . "
" ฉันจะเก็บมัน คุณจะเรียนรู้ได้อย่างรวดเร็ว . "
วัชพืชใช้เวลาบิตของเวลาที่จะเรียนรู้วิธีการวาดจากยูริน .
ทักษะกระบวนการได้มาแค่เพียงวาดแอปเปิ้ล เนื่องจากภูมิปัญญาและความชํานาญ คือ วัชพืชสูงผิดปกติ เขาสามารถเรียนรู้ได้อย่างง่ายดาย และปล่อยทีหลัง
ในขณะเดียวกันhwaryeong และไอรีนไม่ได้ซ่อนความคาดหวังของพวกเขา .
" ในเมื่อเขา sculpts ดังนั้นที่ยอดเยี่ยม เขาจะเรียนรู้วิธีการวาดในนาที . "
" เขาสามารถทำให้ทุกประเภทของงาน ( ศิลปะ ) , หือ ? "
ขัดกับความของพวกเขา วัชพืช ภาพประกอบก็ยากที่จะดู
แอปเปิ้ลเหมือนหนูมี munched บนมัน
มากกว่ารอบแอปเปิ้ลดูเหมือนยาวแตง .
เขา redrew หลายครั้งแอปเปิ้ลง่ายเพราะเขาเอาแต่ก่อความผิดพลาด เพราะศิลปะ
ต้องใช้เวลา ในการวาดภาพขั้นต่ำเป็นสมุดวาดเขียนและดินสอ นอกจากนี้ ดินสอสี หรือ สี หรือ ดังกล่าวเป็นปัจจัยวาดภาพ .
สำหรับวัชพืช ขาด เช่น วัสดุที่กล่าวว่าหมายถึงเขาไม่เคยวาดมาก่อน ดังนั้นจะบอกว่าเขาไม่มีความรู้สึกเกี่ยวกับวิธีการทาสีไม่ได้พูดเกินจริง .
จากจุดเริ่มต้นของเขา , ' พรสวรรค์ ' ปั้นถูกสร้างขึ้นผ่านการแข่งขันมากกว่าพรสวรรค์นั่นเอง
เขายังคงปั้นเพื่อเพิ่มความสามารถของทักษะ
และผ่านทุกชิ้นงานของเขาเริ่มดีขึ้นและดีขึ้น และราคาขายเพิ่มขึ้น !
โดยไม่สูญเสียเดียวในความเข้มข้นเขายังคงทำงานบนรูปภาพและกลายเป็นอ่อนแอต่อข้อบกพร่องและการแก้ไขพวกเขา .
จากนั้นก็กลายเป็นง่ายขึ้นสำหรับวัชพืชวาดภาพที่เหมาะสม แต่มันเป็นความผิดพลาดใหญ่ .
เขายังไม่ได้เรียนรู้วิธีการระบายสี หรือเขาต้องการ และนั่นคือเหตุผลที่ทำให้ ttiring .
!
รูปเสร็จเป็นสิ่งที่น่าสะอิดสะเอียน อย่างไรก็ตาม ขอขอบคุณในความยอดเยี่ยมและค่าศิลปินเงื่อนไขสำหรับการซื้อทักษะพบ
ภาพประกอบฝีมือได้มา สกิลวาดรูป
ได้มา .
สองชนิดของทักษะที่จำเป็นของจิตรกรโอน .
ในความเป็นจริง เป็นประติมากร ภาพวาดอาจจะเป็นทักษะที่ค่อนข้างสะดวก นอกจากความสามารถในการสร้างค่าสีจากวัสดุประติมากรรมที่สมบูรณ์อาจจะเคลือบด้วยชั้นของสีจากการบรรลุสีสี .
วัชพืชก็รู้ว่าเขาจะได้รับทักษะเหล่านี้จากประติมากรสมาคม แต่เขาไม่อยากให้พวกเขาจนถึงตอนนี้ เหตุผลง่าย ๆ
.
มันอาจไม่ใช่วิธีที่ฉันสามารถซื้อวัสดุ ! '
จิตวิญญาณของคนขี้เหนียวไม่จ่ายแม้กระทั่งค่าทักษะ .
แต่พูดกันตรงๆ แล้วไม่ว่าจะเป็นภาพที่ดีหรือไม่ดีก็ยากที่จะพูด ในมือข้างหนึ่งก็อาจเพิ่มคุณค่าทางศิลปะของรูปประติมากรรม และในทางกลับกัน มันอาจปฏิเสธ เหตุผลที่ถูกผลิต
วัสดุ หรือ สีก็ไม่ตรงกัน หรือภาพวาดฝีมือต่ำเกินไปในแง่ของระดับ
จึงดีที่สุด ไม่สัมผัสประติมากรรม
หลังจากความสมบูรณ์ของวัชพืชกล่าวว่าหลังจากกลับมาสมุดวาดเขียนและดินสอลงในอ้อมแขนของยูริน .
" ถ้ามีโอกาสผมจะตาย ผมจะบอกพวกคุณว่าผมมีกี่มีผ่านยูริน . ถ้าระดับของเราไม่เพียงพอ คุณจะต้องบดที่นี่เลย งั้น ชั้นไปก่อนนะ "
วัชพืชยืนอยู่สูงและมองไปข้างหน้า แล้วป้อนผ่านประตู todeum .
ด้วยสุดท้ายรอยเท้าหายไปจากสายตาไม่ใช่สิ่งเดียวที่หนัก หรือเหงา hwaryeong ถอนหายใจ .
" เฮ้อ ! ผมหวังว่าเขาจะประสบความสำเร็จ . "
หัวใจเธอเต็มไปด้วยความกังวลและความไม่ปลอดภัย มันเต็มไปด้วยอันตรายคนเดียว
การร่วมทุนเพื่อเสือป่าออกยูนิคอร์นและเพกาซัส .
อย่างไรก็ตาม งานอันตรายนี้ถูกถ่ายขึ้นโดยเขาเพราะเขาถือว่าจำเป็น .
" ศิษย์คนนี้ดูดี . "
geomchi หัวเราะอย่างภาคภูมิใจ
geomchi2 รีบดึงดาบของเขา .
วัชพืชเป้าหมายคือการสำรวจอย่างละเอียด ดังนั้นไม่มีใครรู้ว่ามันใช้เวลานาน . แทนที่จะทำงานในการขาดงานของเขา geomchi2 ฝึกพัฒนาทักษะของเขาในขณะนี้ .
Zephyr ถือคันเบ็ดตกปลาในแม่น้ำใกล้ๆ ขณะที่ซีดและ maylon ซ้ายจับสำหรับกระต่ายและนก .
กรณีที่พวกเขาจะไป todeum อาหารเป็นสิ่งจำเป็น
มุ่งหน้าไป todeum วัชพืชจะกล้าเดินที่ก้าวอย่างรวดเร็ว ในขณะที่เขาก้าวผ่านประตู ทัศนคติของเขาได้ 180 บ้าง . .
salgeumsalgeum ! ( sneakysneaky ! )
ทุกย่างก้าวที่เขาถ่าย เขาพยายามที่จะไม่ทิ้งรอยนิ้วมือ .
มันเป็นทางเลือกที่ดีที่สุดที่เห็นเพื่อนเพื่อนก็ออกมา
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- กลุ่มประเทศที่ผู้เดินทางเป็นสัญชาติไทย ไ
- Pedestrian Crossing
- since some studies have reported theexis
- To me,the acting terrible
- จากโซลูชั่น 25 กดลงมา g เลี้ยวซ้ายและเลี
- ไม่มีปัญหา
- ซึ่งจากการลงมือปฏิบัติ นอกจากที่จะส่งผลต
- ความงามคือ ความพอดี ลงตัว สมบูรณ์ กลมกลื
- Define system properties and constraints
- ซาร่าไม่ได้ชวนใครไปงานแต่งเลย
- you pay for 顺丰
- ฉันหวง
- Sick
- Laura Secord warns Fitzgibbons
- When I had the chance to go that . I mis
- Shooting accuracy
- Intrigued, she asked. “ How can you tell
- I'd travel into the future. History is h
- 私たちを愛していません。
- จีบได้ไหม
- น้ำหมึกแกลลอน
- จีบได้ไหม
- ฉัน
- ฉันรู้ว่าประเทศของฉันอาจมีเรื่องเสียหายท
