3.1.2. Surface roughnessThe average

3.1.2. Surface roughness
The average surface roughness (Ra) of untreated Ti–15Mo alloy and those subjected to thermal oxidation at different temperatures, for various periods of time, is shown in Fig. 5 It is evident that irrespective of the treatment temperature and time, thermal oxidation caused an increase in the Ra of the Ti–15Mo alloy when compared with its untreated counterpart. The evolution of the microstructure of the oxide layer as a function of temperature and time is considered responsible for the observed increase in Ra.Other researchers have also attributed the increase in Ra of Ti alloys to the change in morphological features of the oxide layer following thermal oxidation at 400–1000◦C [33–36]. The differential rate of oxidation of individual grains, leading to the development of a stratified structure of the growing oxide layer, is also considered as a possible reason for the increase in surface roughness after thermal oxidation [28–31]. The increase in the Ra with an increase in temperature from 650 to 800◦C, suggests the existence of a statistically significant difference in roughness among these groups (p < 0.05; n = 3). Nevertheless, no statistically significant difference in roughness with an increase in treatment time could be observed among the samples treated at 650◦C. The higher Ra of the Ti–15Mo alloy treated at 800◦C for 8 h is due to the formation of the oxide layer with bigger oxide grains. The large scatter in the Ra values (higher standard deviation) could be due to the inhomogeneities in the oxide layer formed under such conditions. The increase in size and discontinuity of the oxide grains could have also contributed for the scattering in the Ra.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3.1.2 พื้นผิวที่ขรุขระThe average surface roughness (Ra) of untreated Ti–15Mo alloy and those subjected to thermal oxidation at different temperatures, for various periods of time, is shown in Fig. 5 It is evident that irrespective of the treatment temperature and time, thermal oxidation caused an increase in the Ra of the Ti–15Mo alloy when compared with its untreated counterpart. The evolution of the microstructure of the oxide layer as a function of temperature and time is considered responsible for the observed increase in Ra.Other researchers have also attributed the increase in Ra of Ti alloys to the change in morphological features of the oxide layer following thermal oxidation at 400–1000◦C [33–36]. The differential rate of oxidation of individual grains, leading to the development of a stratified structure of the growing oxide layer, is also considered as a possible reason for the increase in surface roughness after thermal oxidation [28–31]. The increase in the Ra with an increase in temperature from 650 to 800◦C, suggests the existence of a statistically significant difference in roughness among these groups (p < 0.05; n = 3). Nevertheless, no statistically significant difference in roughness with an increase in treatment time could be observed among the samples treated at 650◦C. The higher Ra of the Ti–15Mo alloy treated at 800◦C for 8 h is due to the formation of the oxide layer with bigger oxide grains. The large scatter in the Ra values (higher standard deviation) could be due to the inhomogeneities in the oxide layer formed under such conditions. The increase in size and discontinuity of the oxide grains could have also contributed for the scattering in the Ra.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3.1.2 ความหยาบผิว
พื้นผิวที่ขรุขระเฉลี่ย (Ra) ได้รับการรักษาของ Ti-15Mo โลหะผสมและผู้ที่อยู่ภายใต้การเกิดออกซิเดชันความร้อนที่อุณหภูมิที่แตกต่างกันสำหรับระยะเวลาต่าง ๆ ของเวลาที่แสดงในรูป 5 จะเห็นว่าโดยไม่คำนึงถึงการรักษาอุณหภูมิและเวลาการเกิดออกซิเดชันความร้อนที่เกิดจากการเพิ่มขึ้นของ Ra ของโลหะผสม Ti-15Mo เมื่อเทียบกับคู่ของตนได้รับการรักษา วิวัฒนาการของโครงสร้างจุลภาคของชั้นออกไซด์เป็นหน้าที่ของอุณหภูมิและเวลาที่ถือว่าเป็นผู้รับผิดชอบสำหรับการเพิ่มขึ้นสังเกตในนักวิจัย Ra.Other ยังได้มาประกอบการเพิ่มขึ้นในระของโลหะผสม Ti การเปลี่ยนแปลงในลักษณะทางสัณฐานวิทยาของชั้นออกไซด์ต่อไปนี้ความร้อน ออกซิเดชันที่400-1000◦C [33-36] อัตราค่าของการเกิดออกซิเดชันของเมล็ดบุคคลที่นำไปสู่การพัฒนาของโครงสร้างแบ่งชั้นของชั้นออกไซด์เติบโตถือว่ายังเป็นเหตุผลที่เป็นไปได้สำหรับการเพิ่มขึ้นของความขรุขระของผิวหลังจากการเกิดออกซิเดชันความร้อน [28-31] เพิ่มขึ้นในระกับการเพิ่มขึ้นของอุณหภูมิจาก 650 800◦Cแสดงให้เห็นการดำรงอยู่ของความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติในความขรุขระของกลุ่มเหล่านี้ (p <0.05; n = 3) แต่ไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติในความหยาบกร้านด้วยการเพิ่มเวลาในการรักษาอาจจะมีการตั้งข้อสังเกตในหมู่กลุ่มตัวอย่างรับการรักษาที่650◦C สูงกว่า Ra ของโลหะผสม Ti-15Mo รับการรักษาที่800◦Cเป็นเวลา 8 ชั่วโมงเป็นเพราะการก่อตัวของชั้นออกไซด์ที่มีธัญพืชออกไซด์ที่ใหญ่กว่า กระจายขนาดใหญ่ในค่า Ra (ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐานสูงกว่า) อาจเป็นเพราะ inhomogeneities ในชั้นออกไซด์ที่เกิดขึ้นภายใต้เงื่อนไขดังกล่าว การเพิ่มขึ้นของขนาดและความต่อเนื่องของเมล็ดออกไซด์จะได้ก็มีส่วนสำหรับกระเจิงในระ