At flight went to japan. On the air

At flight went to japan.
On the airplane I sat aisle seat beside a little boy whose hair is wavy, is a pretty boy with a very plump figure and a dimple on his two checks.
The boy looks like a talkative because he dared to talk with other people.
While the airplane was flying in the sky, I wasn’t hear the boy’s voice. I turned to see that the boy pale face. All of a sudden, the boy vomited out, he didn’t turn to his mother but he turned to me. I was very shocked. After that I can’t remember because I fainted, I wake up when the airplane arrived at the airport. Before I had walked out the gate that the boy ran into me and said shyly,” I’m so sorry” and then the boy handed a lollipop to me and run away so I can’t angry him because he is very pretty boy.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ที่เที่ยวบินไปญี่ปุ่น
บนเครื่องบินฉันนั่งที่นั่งติดทางเดินข้างเด็กชายตัวเล็ก ๆ ที่มีผมเป็นลอนเป็นเด็กสวยร่างอวบมากและลักยิ้มสองการตรวจสอบของเขา
เด็กผู้ชายคนนั้นดูเหมือนช่างพูดเพราะเขากล้าที่จะพูดคุยกับคนอื่น ๆ
ในขณะที่เครื่องบินกำลังบินอยู่ในท้องฟ้าที่ฉันไม่ได้ยินเสียงของเด็ก ผมหันไปเห็นว่าเด็กผู้ชายใบหน้าขาวซีด ทั้งหมดในทันที,เด็กอาเจียนออกมาเขาไม่ได้หันไปหาแม่ของเขา แต่เขาก็ให้ฉัน ผมตกใจมาก หลังจากนั้นผมจำไม่ได้เพราะผมเป็นลมผมตื่นขึ้นมาเมื่อเครื่องบินมาถึงที่สนามบิน ก่อนที่ผมจะเดินออกประตูที่เด็กผู้ชายคนนั้นก็วิ่งเข้ามาและบอกว่าฉันอาย "ฉันขอโทษเพื่อให้" จากนั้นเด็กหนุ่มยื่นอมยิ้มให้ฉันและวิ่งหนีไปดังนั้นฉันไม่สามารถโกรธเขาเพราะเขาเป็นเด็กผู้ชายที่สวยมาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่บินไปญี่ปุ่น
บนเครื่องบิน ผมนั่งนั่งติดทางเดินข้างชายผมเป็นหยัก เป็นเด็กสวยรูปอวบมากและสวยงามบนเขาเช็คสอง
เด็กดูเหมือนเป็นช่างพูด เพราะเขากล้าพูดกับคนอื่น
ในขณะที่เครื่องบินได้บินบนท้องฟ้า ฉันไม่ได้ยินเสียงของเด็กผู้ชาย ฉันหันไปดูที่หน้าจางเด็ก จู่ ๆ เด็กอาเจียนออกมา เขาไม่ได้เปิดให้แม่ของเขา แต่เขาเปิดให้ฉัน ผมตกใจมาก หลังจากนั้น ผมจำไม่ได้เนื่องจากฉันเป็น ฉันตื่นขึ้นเมื่อเครื่องบินมาถึงสนามบินได้ ก่อนที่ฉันได้เดินออกประตูที่เด็กวิ่งมาฉัน และ shyly กล่าวว่า ฉันขอให้" แล้วเด็กมอบขนมอมยิ้มตัวฉัน และหนีเพื่อฉันไม่โกรธเขาเพราะเขาสวยมากเด็ก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่เที่ยวบินไปประเทศญี่ปุ่น
อยู่บนเครื่องบินที่ผมนั่งอยู่ที่นั่งตามทางเดินข้างเด็กน้อยที่มีผมหยักศกเป็นผู้ชายที่มีรูปที่มีเนื้อเป็นอย่างมากและบวมที่สองตรวจสอบของเขา
เด็กคนนี้มีลักษณะเหมือนกับช่างพูดที่เพราะเขาไม่กล้าคุยกับคนอื่น
ในขณะที่อยู่บนเครื่องบินที่กำลังบินอยู่ในท้องฟ้าที่ผมไม่ได้ยินเสียงของเด็กได้ ผมจึงหันไปดูว่าสีอ่อนเด็กที่หันหน้าเข้าหา ห้องพักทั้งหมดของที่เกิดขึ้นอย่างฉับพลันทันทีเด็กที่ vomited ออกมาเขาก็ไม่ได้เปิดให้แม่ของเขาแต่เขาก็หันมาให้ ผมก็รู้สึกตกใจเป็นอย่างมาก หลังจากที่ผมไม่สามารถจำได้เพราะผมเป็นลมหมดสติพอตื่นขึ้นเมื่อเครื่องบินมาถึงที่สนามบิน ก่อนที่ผมจะเดินออกจากประตูที่เด็กที่วิ่งเข้าไปในเหนียมอายแล้วผมและบอกว่า"ผมจึงขอ อภัย "และแล้วเด็กที่มอบให้แก่อมยิ้มกับผมแล้ว"และเรียกใช้อยู่ห่างออกไปในดังนั้นผมไม่โกรธไม่ได้เพราะเขาเป็นคนน่ารักเป็นอย่างมาก