Buck wanted it. He wanted it becaus

Buck wanted it. He wanted it because it was his nature, because he had been gripped tight by that nameless, incomprehensible pride of the trail and trail and trace that pride which holds dogs in the toil to the last gasp, which lures them to die joyfully in the harness, and breaks their hearts if they are cut out of the harness. This was the pride of Dave as wheel-dog, of Sol-leks as he pulled with all his strenght; the pride that laid hold of them at break of camp, transforming them from sour and sullen brutes into straining, eager, ambitious creatures; the pride that spurred them on all day and dropped them at pitch of camp at night, letting them fall back into gloomy unrest and uncontent. This was the pride that bore up Spitz and made him thrash the sled-dogs who blundered and shirked in the traces or hid away at harness-up time in the morning. Likewise it was this pride that made him fear Buck as a possible lead-dog. And this was Buck's pride, too.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เจ้าชู้ไม่อยากให้มัน เขาต้องการมันเพราะมันเป็นธรรมชาติของเขาเพราะเขาได้รับการจับแน่นโดยที่ไม่มีชื่อภาคภูมิใจที่เข้าใจยากของเส้นทางและเส้นทางและติดตามความภาคภูมิใจซึ่งถือสุนัขในการทำงานหนักเพื่อลมหายใจเฮือกสุดท้ายซึ่งล่อให้พวกเขาตายอย่างมีความสุขในเทียมที่ และแบ่งหัวใจของพวกเขาว่าพวกเขาจะถูกตัดออกจากเทียม นี้คือความภาคภูมิใจของ dave เป็นล้อสุนัขของ leks-โซลในขณะที่เขาดึงกับทุกความแข็งแรงของเขามีความภาคภูมิใจที่วางถือของพวกเขาที่จุดขาดของค่ายเปลี่ยนไปจากสัตว์เปรี้ยวและบูดบึ้งเป็นรัดกระตือรือร้นที่สัตว์มีความทะเยอทะยาน; ความภาคภูมิใจที่กระตุ้นพวกเขาในทุกวันและลดลงพวกเขา ที่สนามค่ายในเวลากลางคืนให้พวกเขาตกกลับเข้าสู่ความไม่สงบและมืดมน uncontentนี้คือความภาคภูมิใจที่เจาะขึ้น Spitz และทำให้เขาฟาดเลื่อนสุนัขผู้ blundered และ shirked ในร่องรอยหรือซ่อนตัวอยู่ห่างออกไปในเวลาเทียมขึ้นในตอนเช้า เช่นเดียวกันมันก็เป็นความภาคภูมิใจนี้ที่ทำให้เขากลัวเจ้าชู้เป็นไปได้ที่นำสุนัข และนี่คือความภาคภูมิใจของเจ้าชู้ด้วย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บัค ต้องมัน เขาต้องการมัน เพราะมันเป็นธรรมชาติของเขา เพราะเขามีการ gripped แน่น โดยที่นิรนาม ไม่สามารถเข้าใจแนวทางและแนวทางติดตามที่ความภาคภูมิใจที่มีสุนัขในอยู้สุดท้ายกระหืด lures ให้ตาย joyfully เทียม และแบ่งหัวใจของพวกเขาหากพวกเขาถูกตัดออกจากเทียม นี้เป็นความภาคภูมิใจของ Dave เป็นสุนัขล้อ ของโซล-leks ตามที่เขาดึงกับ strenght ของเขาทั้งหมด ความภาคภูมิใจที่วางถือของพวกเขาที่หยุดพักของค่าย เปลี่ยนจากเปรี้ยว และ sullen brutes เป็นสัตว์ straining กระตือรือร้น ทะเยอทะยาน ความภาคภูมิใจที่กระตุ้นพวกเขาทุกวัน และลดลงพวกเขาที่สนามของค่ายในเวลากลางคืน ปล่อยให้พวกเขากลับอยู่ในความไม่สงบที่มืดมน และ uncontent นี่คือความภาคภูมิใจที่แบกค่าชปิทซ์ และทำให้เขา thrash เลื่อนสุนัขที่ทำผิดพลาดไป และ shirked ในสาร หรือซ่อนเก็บสายบังเหียนในเวลาตอนเช้า ในทำนองเดียวกัน เป็นความภาคภูมิใจนี้ที่ทำให้เขากลัวบัคเป็นการรอคอยสุนัข และนี่คือความภาคภูมิใจของบัค เกินไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โยนความรับผิดชอบอยากได้ เขาต้องการเพราะมันเป็นธรรมชาติของเขาเพราะเขามีการรวบตึงตัวโดยที่ไม่มีชื่อความ ภาคภูมิใจ ของเส้นทางที่ไม่อาจเข้าใจได้และเส้นทางและการสืบค้นความ ภาคภูมิใจ ที่มีสุนัขอยู่ในที่ทำงานอย่างหนักในการถอนหายใจเฮือกสุดท้ายซึ่งดึงดูดใจให้กับขั้วต่อจะต้องตายหน้าชื่นตาบานในที่พักและหัวใจของเขาถ้าเขาถูกตัดออกจากขั้วต่อ โรงแรมแห่งนี้เป็นความ ภาคภูมิใจ ของเดฟเป็นล้อ - สุนัขของ Sol - leks เป็นเขาดึงด้วย strenght ทั้งหมดของเขาเป็นความ ภาคภูมิใจ ที่วางค้างของพวกเขาอยู่ที่พักของค่ายการเปลี่ยนจากสัตว์ได้รสเปรี้ยวและทำหน้าบึ้งตึงในสัตว์มักใหญ่ใฝ่สูงอยากหาความ ภาคภูมิใจ ที่กระตุ้นให้เขาอยู่ทั้งวันและลดลงไปที่สนามแข่งขันของค่ายพักแรมในยามค่ำคืนปล่อยให้พวกมันลงไปใน uncontent และความไม่สงบความมืด.โรงแรมแห่งนี้เป็นความ ภาคภูมิใจ ที่มีความสัมพันธ์ขึ้น spitz พอๆกันและทำให้เขาเลื่อน - หมาที่พลาดเองและเลี่ยงงานในลายวงจรขาดหรือซ่อนตัวอยู่ห่างออกไปในช่วงเวลาที่ขั้วต่อ - เพิ่มขึ้นในช่วงเช้า ในทำนองเดียวกันมันเป็นความ ภาคภูมิใจ แห่งนี้ที่ทำให้เขากลัวโยนความรับผิดชอบเป็นไปได้นำสุนัข และนี่คือความ ภาคภูมิใจ ของตัวรถมากเกินไป