Personification is when the speaker

Personification is when the speaker or write gives human characteristics, qualities, or traits to an object or Idea. In other words, an object or idea is described by the speaker or write in a way that could only be applied literally to a person. To put it even simpler,personification is when an object or idea does something that only people do. Though animals are often given human traits and characteristics in poems and stories (such as in fables), when this technique is applied to animals it is more appropriately called "anthropomorphism," not personification.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บุคลาธิษฐานเป็นเมื่อลำโพงหรือเขียนให้มนุษย์ลักษณะ คุณสมบัติ หรือลักษณะวัตถุหรือความคิด ในคำอื่น ๆ วัตถุหรือแนวคิดอธิบาย โดยลำโพงหรือเขียนในลักษณะที่อาจจะใช้อย่างแท้จริงให้แก่บุคคล ทำได้ง่ายกว่า บุคลาธิษฐานคือเมื่อวัตถุหรือคิดทำสิ่งที่ทำเพียงคน สัตว์มักจะมีระบุลักษณะบุคคลและลักษณะว่าในบทกวีและเรื่องราว (เช่นนิทาน), เมื่อใช้เทคนิคนี้กับสัตว์ อย่างเหมาะสมมากขึ้นเรียกว่า "มานุษยรูปนิยม บุคลาธิษฐานไม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตนคือเมื่อผู้พูดหรือเขียนให้ลักษณะของมนุษย์คุณภาพหรือลักษณะการวัตถุหรือความคิด ในคำอื่น ๆ วัตถุหรือความคิดที่อธิบายโดยลำโพงหรือเขียนในทางที่จะสามารถนำมาประยุกต์ใช้อย่างแท้จริงให้กับบุคคล ที่จะนำมันได้ง่าย, ตัวตนคือเมื่อวัตถุหรือความคิดที่ไม่เพียง แต่สิ่งที่คนทำ แม้ว่าสัตว์มักจะได้รับลักษณะของมนุษย์และลักษณะในบทกวีและเรื่องสั้น (เช่นในนิทาน) เมื่อเทคนิคนี้ถูกนำไปใช้กับสัตว์ก็จะเรียกว่าอย่างเหมาะสม "อุทิศ" ไม่ใช่ตัวตน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตัวอย่างคือเมื่อผู้พูดหรือเขียนให้ลักษณะของมนุษย์ คุณภาพ หรือคุณลักษณะวัตถุหรือความคิด ในคำอื่น ๆวัตถุหรือแนวคิดที่อธิบายโดยผู้พูดหรือเขียนในลักษณะที่สามารถใช้อักษรไปยังบุคคล ใส่ได้ง่ายกว่า ตัวอย่าง คือ เมื่อวัตถุหรือคิดทำอะไรที่คนเท่านั้นที่ทำแม้ว่าสัตว์มักจะได้รับคุณลักษณะของมนุษย์และลักษณะในบทกวีและนิทาน เช่น นิทาน ) เมื่อเทคนิคนี้ใช้กับสัตว์ เป็นมากกว่าที่เหมาะสมที่เรียกว่า " ความเหมือนมนุษย์ " ไม่ใช่บุคลาธิษฐาน