This article is not the first work

This article is not the first work to integrate several privacy aspects into a single
structural model. Hui et al. [2006], Li et al. [2010; Li and Santhanam 2008], Xu et al.
[2009, 2011], and Keith et al. [2011] provide similar models which inspired our work.
However, despite the more comprehensive nature of their approach, their work fails
to truly investigate privacy as a decision making process in adequate detail, because
their outcome measure is a more generic form of behavioral intention (i.e., measured
with generic questionnaire items such as “How likely would you provide your personal
information (including your location) to use the M-Coupon service?”). Such intentions
arguably do not directly relate to observable privacy behaviors (cf. Spiekermann et al.
[2001] who show that privacy preferences and actual behavior tend to be weakly related
at best). Our approach, in contrast, considers users’ detailed privacy decisions (a
yes/no decision for multiple disclosures), which is more compatible with existing information
disclosure research (cf. Acquisti et al. [2011]). In effect, our article is arguably
the first to answer the call by Smith et al. [2011] to integrate research on antecedents,
privacy concerns and privacy calculus, with a focus on actual observable outcomes

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทความนี้ไม่ใช่งานแรกที่จะบูรณาการด้านข้อมูลส่วนบุคคลต่าง ๆ เป็นหนึ่งเดียวแบบจำลองโครงสร้าง Al. ฮุยร้อยเอ็ด [2006], al. และหลี่ [2010 หลี่และ Santhanam 2008], Xu et al[2009, 2011], และคีธ et al. [2011] มีรูปแบบคล้ายคลึงกันซึ่งแรงบันดาลใจจากงานของเราอย่างไรก็ตาม แม้ มีลักษณะครอบคลุมมากขึ้นของวิธีการ ทำงานล้มเหลวการตรวจสอบความเป็นส่วนตัวเป็นการตัดสินใจอย่างแท้จริงทำให้กระบวนการในรายละเอียดเพียงพอ เนื่องจากการวัดผลเป็นแบบทั่วไปของพฤติกรรมความตั้งใจ (เช่น วัดด้วยแบบสอบถามทั่วไปสินค้าเช่น "ความน่าจะคุณให้ส่วนบุคคลของคุณข้อมูล (รวมทั้งที่ตั้งของคุณ) เพื่อใช้บริการคูปอง M ? ") ความตั้งใจดังกล่าวว่าไม่ตรงเกี่ยวข้องกับพฤติกรรมส่วนบุคคล observable (มัทธิว Spiekermann et al[2001] ที่แสดงว่า การกำหนดลักษณะส่วนบุคคลและลักษณะการทำงานจริงมัก weakly เกี่ยวข้องหรือไม่ที่ดีที่สุด) วิธีการของเรา พิจารณาผู้รายละเอียดส่วนตัวตัดสิน (ที่ตรงกันข้ามใช่/ไม่ใช่ตัดสินใจในการเปิดเผยข้อมูลหลาย), ซึ่งจะเข้ากันได้กับข้อมูลที่มีอยู่มากการเปิดเผยข้อมูลวิจัย (มัทธิว Acquisti et al. [2011]) ผล บทความของเราเป็นคนแรกที่ตอบรับการเรียกโดย Smith et al. [2011] การบูรณาการวิจัย antecedentsความกังวลความเป็นส่วนตัวและส่วนบุคคลแคลคูลัส โดยมุ่งเน้นผลลัพธ์จริง observable

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทความนี้ไม่ได้เป็นงานแรกที่จะบูรณาการด้านความเป็นส่วนตัวหลาย ๆ ตัวเป็นหนึ่งเดียว
รูปแบบโครงสร้าง ฮุยและคณะ [2006] หลี่และคณะ [2010; Li และ Santhanam 2008], Xu et al.
[2009, 2011], และคี ธ และคณะ [2011] ให้รูปแบบที่คล้ายกันซึ่งแรงบันดาลใจในการทำงานของเรา.
อย่างไรก็ตามแม้จะมีธรรมชาติที่ครอบคลุมมากขึ้นของวิธีการของพวกเขาล้มเหลวในการทำงานของพวกเขา
อย่างแท้จริงตรวจสอบความเป็นส่วนตัวกระบวนการตัดสินใจในรายละเอียดที่เพียงพอเพราะ
ตัวชี้วัดผลที่ได้คือรูปแบบทั่วไปมากขึ้นของความตั้งใจพฤติกรรม (คือวัด
กับรายการแบบสอบถามทั่วไปเช่น "วิธีการที่คุณมีแนวโน้มที่จะให้ส่วนบุคคลของคุณ
ข้อมูล (รวมถึงสถานที่ของคุณ) เพื่อใช้บริการ M-Coupon? ") ความตั้งใจดังกล่าว
เนื้อหาไม่ได้เกี่ยวข้องโดยตรงกับพฤติกรรมความเป็นส่วนตัวที่สังเกตได้ (cf Spiekermann et al.
[2001] ที่แสดงให้เห็นว่าการตั้งค่าความเป็นส่วนตัวและพฤติกรรมที่เกิดขึ้นจริงมีแนวโน้มที่จะมีความสัมพันธ์ที่ไม่ค่อย
ที่ดีที่สุด) วิธีการของเราในทางตรงกันข้ามพิจารณาของผู้ใช้รายละเอียดการตัดสินใจความเป็นส่วนตัว (
ใช่ / การตัดสินใจสำหรับการเปิดเผยข้อมูลหลายไม่มี) ซึ่งเป็นมากขึ้นเข้ากันได้กับที่มีอยู่ในข้อมูล
การวิจัยการเปิดเผยข้อมูล (cf Acquisti et al. [2011]) ผลบทความของเราเป็น arguably
แรกที่จะรับสายโดยสมิ ธ และคณะ [2011] เพื่อบูรณาการงานวิจัยเกี่ยวกับบุคคล,
ความเป็นส่วนตัวและแคลคูลัสความเป็นส่วนตัวให้ความสำคัญกับผลการสังเกตที่เกิดขึ้นจริง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทความนี้ไม่ใช่งานแรกที่จะบูรณาการด้านความเป็นส่วนตัวหลายเข้าเดียว
โครงสร้างแบบ ฮุย et al . [ 2006 ] , Li et al . [ li santhanam 2008 และ 2010 ; ] , Xu et al .
[ 2009 , 2011 ] และคีธ et al . [ 2011 ] ให้คล้ายนางแบบซึ่งเป็นแรงบันดาลใจการทำงานของเรา .
อย่างไรก็ตามแม้จะมีลักษณะที่ครอบคลุมมากขึ้นของวิธีการของพวกเขา งานของพวกเขาล้มเหลว
ตรวจสอบความเป็นส่วนตัวอย่างแท้จริง โดยการตัดสินใจในรายละเอียดที่เพียงพอ เนื่องจากผลของมาตรการ
เป็นรูปแบบทั่วไปมากขึ้นเจตนาเชิงพฤติกรรม ( เช่น วัด
กับรายการแบบสอบถามทั่วไปเช่น " อย่างไรคุณอาจให้ข้อมูลส่วนบุคคล
( รวมถึงสถานที่ของคุณ ) เพื่อใช้ m-coupon บริการ ? " ) ความตั้งใจ
เช่นเนื้อหาไม่ตรงกับพฤติกรรมส่วนตัวที่สังเกต ( CF . spiekermann et al .
[ 2001 ] ซึ่งแสดงให้เห็นว่าการตั้งค่าความเป็นส่วนตัวและพฤติกรรมที่แท้จริงมักจะเป็นอย่างอ่อนที่เกี่ยวข้อง
ที่ดีที่สุด ) วิธีการของเรา ในทางตรงกันข้าม จะพิจารณารายละเอียดของผู้ใช้ข้อมูลการตัดสินใจ (
ใช่ / ไม่ใช่การตัดสินใจแบบโปร่งใส ) ซึ่งเข้ากันได้กับที่มีอยู่งานวิจัยเปิดเผยข้อมูล
( CF . acquisti et al .[ 2011 ] ) ส่วนในบทความของเราเป็น arguably
ครั้งแรกที่จะรับสายโดย Smith et al . [ 2011 ] เพื่อบูรณาการงานวิจัยเกี่ยวกับบรรพบุรุษ
ความเป็นส่วนตัว , แคลคูลัสและความเป็นส่วนตัว ด้วยการมุ่งเน้นผลลัพธ์ที่สังเกตได้จริง