Exposure to Ultraviolet-B radiation

Exposure to Ultraviolet-B radiation
Exposure to high levels of Ultraviolet-B (UV-B) radiation can have a range of harmful
effects on living organisms, and damage to the ozone layer has caused an increase in
UV-B radiation of up to 50% in some alpine areas (Schindler et al., 1996). Although the
ozone layer protects both terrestrial and aquatic ecosystems from much of the sun’s UVB
radiation, some aquatic animals may be more vulnerable to the radiation that reaches
the Earth’s surface because they have historically been afforded a high level of protection
by natural characteristics of the waters they inhabit (Williamson, 1995). UV-B radiation
generally only penetrates the top layer of water bodies; the depth of UV-B penetration
depends on water clarity and on the concentrations of dissolved organic carbon
(DOC) and/or chromophoric dissolved organic matter (CDOM), which are derived from
the breakdown of plant materials or dead organisms.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สัมผัสกับรังสีอัลตราไวโอเลตบีสัมผัสกับรังสีอัลตราไวโอเลตบี (UV-B) ระดับสูงอาจมีอันตรายผลชีวิต และทำลายชั้นโอโซนในบรรยากาศเกิดการเพิ่มขึ้นรังสี UV-B ถึง 50% ในบางพื้นที่ที่อัลไพน์ (ชินด์เลอร์ et al., 1996) แม้ว่าการชั้นโอโซนช่วยปกป้องระบบนิเวศภาคพื้น และน้ำจาก UVB ของดวงอาทิตย์มากรังสี สัตว์น้ำบางอาจมีรังสีที่มาถึงดินพื้นผิวเนื่องจากจะมีประวัติถูกนี่ป้องกันระดับสูงโดยลักษณะธรรมชาติของน้ำพวกเขาอาศัยอยู่ (Williamson, 1995) รังสี UV-Bโดยทั่วไปแทรกซึมชั้นบนสุดของร่างกายน้ำ เท่านั้น ความลึกของการเจาะ UV-Bขึ้นอยู่ กับน้ำ และความเข้มข้นของคาร์บอนละลายอินทรีย์(DOC) และ/หรือ chromophoric ละลายอินทรีย์ (CDOM), ซึ่งมาจากแบ่งวัสดุพืชหรือสิ่งมีชีวิตตาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การสัมผัสกับรังสีอัลตราไวโอเลต-B
รังสีสัมผัสกับระดับสูงของรังสีอัลตราไวโอเลต-B (UV-B)
การฉายรังสีอาจมีช่วงของที่เป็นอันตรายมีผลกระทบต่อสิ่งมีชีวิตและความเสียหายต่อชั้นโอโซนได้ก่อให้เกิดการเพิ่มขึ้นของรังสี
UV-B ถึง 50 % ในบางพื้นที่เทือกเขาแอลป์ (ชินด์เลอร์ et al., 1996) แม้ว่าชั้นโอโซนปกป้องระบบนิเวศทั้งบกและสัตว์น้ำจากมาก UVB ของดวงอาทิตย์รังสีบางสัตว์น้ำอาจมีความเสี่ยงมากขึ้นในการฉายรังสีที่มาถึงพื้นผิวโลกเพราะพวกเขาได้รับในอดีตเจ้าตัวระดับสูงของการป้องกันโดยลักษณะตามธรรมชาติของน้ำพวกเขาอาศัยอยู่ (วิลเลียมสัน, 1995) รังสียูวี-B โดยทั่วไปเท่านั้นแทรกซึมชั้นบนสุดของแหล่งน้ำ; ความลึกของการเจาะ UV-B ที่มีขึ้นอยู่กับความคมชัดของน้ำและความเข้มข้นของสารอินทรีย์คาร์บอนละลาย(DOC) และ / หรือ chromophoric ละลายสารอินทรีย์ (CDOM) ซึ่งจะได้มาจากการสลายของวัสดุพืชหรือสิ่งมีชีวิตที่ตายแล้ว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การเปิดรับแสง ultraviolet-b รังสีสูงระดับ ultraviolet-b ( ยูวี - ข ) รังสีสามารถมีช่วงของผลกระทบที่เป็นอันตราย
ในสิ่งมีชีวิต และทำลายชั้นโอโซน ทำให้รังสี
รังสียูวี บีเพิ่มขึ้นถึง 50% ในบางพื้นที่อัลไพน์ ( ชินด์เลอร์ et al . , 1996 ) แม้ว่า
ชั้นโอโซนป้องกันทั้งสัตว์บกและสัตว์น้ำระบบนิเวศจากมากของดวงอาทิตย์รังสี UVB
,สัตว์น้ำ อาจจะเสี่ยงต่อรังสีที่ถึง
ผิวโลกเพราะพวกเขาได้รับในอดีตให้ระดับของการป้องกัน
โดยลักษณะธรรมชาติของน้ำที่พวกเขาอาศัยอยู่ใน ( วิลเลียมสัน , 1995 ) ยูวี - ขรังสี
โดยทั่วไปเฉพาะด้านในชั้นบนของน้ำ ; ความลึกของการเจาะ
รังสียูวี บีขึ้นอยู่กับน้ำที่ชัดเจนและความเข้มข้นของสารอินทรีย์คาร์บอนละลาย
( DOC ) และ / หรือ chromophoric ละลายสารอินทรีย์ ( cdom ) ซึ่งจะได้มาจาก
รายละเอียดของวัสดุพืชหรือสิ่งมีชีวิตที่ตาย .