4. DiscussionOur study compared bod

4. Discussion
Our study compared body sway of clerical workers at the
beginning and at the end of a workday, using five common posturographic
parameters. Only two of those parameters differed
significantly between morning and afternoon; both probably
reflect the same postural process, since they could be reduced to a
single factor (F1). The three remaining parameters probably reflect
another postural process, since they could be reduced to another
single factor, orthogonal to the first (F2).
It should be noted that the parameters loading on F2 quantify
COP excursions about the mean COP position; since larger excursions
will shift COP closer to the point of losing balance, F2 is a
direct measure of postural stability. By contrast, the parameters
loading on F1 quantify COP movement irrespective of excursions
about the mean COP position; F1 is therefore not a direct measure
of postural stability. In light of these considerations, we conclude
that our participants used similar safety margins for posture in the
morning and in the afternoon, but moved their COP inside those
margins more in the morning than in the afternoon.
One possible interpretation of this finding is that postural control
was less effective in the morning, since the participants
expended more energy to attain the same stability criterion.
However, we favor an alternative interpretation. Dynamic systems
theory posits that self-organizing motor systems benefit from
movements through state space, which allow them to explore
alternative performance solutions [25e28]; if postural mechanisms
controlling the head, limbs, and trunk are considered as components
of such a self-organizing coordinative system, then greater
COP movement in the morning could indicate more exploration of
the state space, and thus a better starting point for postural responses
to unexpected perturbations. Accordingly, less COP
movement in the afternoon would be indicative of a less agile
system, reduced to postural maintenance without postural exploration.
This interpretation is supported by our finding that older
participants tended to produce less COP movement than younger
ones, i.e., less COP movement might be a sign of age-related decay.
Further support comes from the fact that COP movement was
negatively associated with self-rated fatigue1 (r ¼ 0.170; p < 0.05),
i.e., less COP movement was associated with higher rather than
lower levels of fatigue.
In conclusion, our data suggest no change of postural stability
over the workday of clerical workers, but a decrease of COP movement,
possibly due to a fatigue-induced reduction of exploratory
postural activity. One limitation of our study is that the effects of
fatigue modifiers such as caffeine, nicotine, drugs, accomplishments
and frustrations at work, as well as weather conditions were not

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

4. DiscussionOur study compared body sway of clerical workers at thebeginning and at the end of a workday, using five common posturographicparameters. Only two of those parameters differedsignificantly between morning and afternoon; both probablyreflect the same postural process, since they could be reduced to asingle factor (F1). The three remaining parameters probably reflect another postural process, since they could be reduced to anothersingle factor, orthogonal to the first (F2).It should be noted that the parameters loading on F2 quantifyCOP excursions about the mean COP position; since larger excursionswill shift COP closer to the point of losing balance, F2 is adirect measure of postural stability. By contrast, the parametersloading on F1 quantify COP movement irrespective of excursionsabout the mean COP position; F1 is therefore not a direct measureof postural stability. In light of these considerations, we concludethat our participants used similar safety margins for posture in themorning and in the afternoon, but moved their COP inside thosemargins more in the morning than in the afternoon.One possible interpretation of this finding is that postural controlwas less effective in the morning, since the participantsexpended more energy to attain the same stability criterion.However, we favor an alternative interpretation. Dynamic systemstheory posits that self-organizing motor systems benefit fromเคลื่อนไหวผ่านพื้นที่รัฐ ซึ่งช่วยให้พวกเขาได้โซลูชั่นทางเลือกประสิทธิภาพ [25e28]; ถ้าเนื้อ postural กลไกการควบคุมศีรษะ แขนขา และลำตัวถือเป็นส่วนประกอบของตนเองจัดการ coordinative กล่าว แล้วมากกว่าความเคลื่อนไหวของตำรวจในช่วงเช้าอาจเข้าสำรวจเพิ่มเติมพื้นที่รัฐ และดังนั้น ดีเริ่มต้นชี้ตอบสนองเนื้อ posturalการ perturbations ไม่คาดคิด ตาม ตำรวจน้อยลงในตอนบ่ายจะส่อความคล่องตัวน้อยระบบ ลดการบำรุงรักษาเนื้อ postural โดยสำรวจเนื้อ posturalการตีความนี้สนับสนุนเราหาที่เก่าผู้เรียนมีแนวโน้มการย้ายตำรวจน้อยกว่าอายุคน เช่น ย้ายตำรวจน้อยอาจความผุที่เกี่ยวข้องกับอายุสนับสนุนเพิ่มเติมมาจากการที่เคลื่อนไหวตำรวจเกี่ยวข้องกับ fatigue1 ได้รับคะแนนตนเองในเชิงลบ (r ¼ 0.170; p < 0.05),เช่น ย้ายตำรวจน้อยเกี่ยวข้องกับสูง rather กว่าระดับที่ต่ำกว่าของความอ่อนเพลียข้อมูลแนะนำไม่เปลี่ยนแปลงเสถียรภาพเนื้อ postural เบียดเบียนกว่าวันทำงานของคนงานเสมียน แต่การลดลงของการเคลื่อนไหวของตำรวจอาจเป็น เพราะการเกิดความอ่อนเพลียลดเชิงบุกเบิกกิจกรรมเนื้อ postural ข้อจำกัดหนึ่งของเราคือ ผลของการคำวิเศษณ์ล้าเช่นคาเฟอีน นิโคติน ยา สำเร็จและไม่หลงที่ทำงาน รวมทั้งสภาพอากาศ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

4.
การอภิปรายการศึกษาร่างกายของเราเมื่อเทียบแกว่งไปแกว่งมาของคนงานธุรการที่จุดเริ่มต้นและในตอนท้ายของวันทำงานที่ใช้ร่วมกันห้า
posturographic
พารามิเตอร์
เพียงสองพารามิเตอร์เหล่านั้นแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญระหว่างช่วงเช้าและบ่าย; ทั้งสองอาจจะสะท้อนให้เห็นถึงกระบวนการการทรงตัวเดียวกันเนื่องจากพวกเขาอาจจะลดลงไปเป็นปัจจัยเดียว(F1) สามพารามิเตอร์ที่เหลืออาจจะสะท้อนให้เห็นถึงกระบวนการการทรงตัวอีกเนื่องจากพวกเขาอาจจะลดลงไปอีกปัจจัยเดียว, ฉากแรก (F2). มันควรจะตั้งข้อสังเกตว่าพารามิเตอร์ในการโหลด F2 ปริมาณทัศนศึกษา COP เกี่ยวกับค่าเฉลี่ยตำแหน่ง COP; ตั้งแต่ทัศนศึกษาที่มีขนาดใหญ่จะเปลี่ยน COP ใกล้ชิดกับจุดของการสูญเสียสมดุล F2 เป็นวัดโดยตรงของเสถียรภาพการทรงตัว ในทางตรงกันข้ามพารามิเตอร์การโหลดใน F1 ปริมาณการเคลื่อนไหวโดยไม่คำนึงถึง COP ทัศนศึกษาเกี่ยวกับตำแหน่งCOP เฉลี่ย; F1 จึงไม่ได้เป็นตัวชี้วัดโดยตรงของความมั่นคงทรงตัว ในแง่ของการพิจารณาเหล่านี้เราสามารถสรุปได้ว่าผู้เข้าร่วมของเราใช้ระดับความปลอดภัยที่คล้ายกันสำหรับท่าในตอนเช้าและในช่วงบ่ายแต่ย้าย COP พวกเขาภายในเหล่านั้นอัตรากำไรที่มากขึ้นในตอนเช้ากว่าในช่วงบ่าย. หนึ่งตีความเป็นไปได้ของการค้นพบนี้คือการทรงตัวที่ การควบคุมมีประสิทธิภาพน้อยลงในช่วงเช้าเนื่องจากผู้เข้าร่วมที่ใช้พลังงานมากขึ้นที่จะบรรลุความมั่นคงเกณฑ์เดียวกัน. อย่างไรก็ตามเราโปรดปรานการตีความทางเลือก ระบบแบบไดนามิกทฤษฎี posits ว่าการจัดระเบียบตัวเองระบบมอเตอร์ได้รับประโยชน์จากการเคลื่อนไหวผ่านพื้นที่ของรัฐซึ่งช่วยให้พวกเขาในการสำรวจโซลูชั่นที่มีประสิทธิภาพทางเลือก[25e28]; ถ้ากลไกการทรงตัวการควบคุมหัวแขนขาและลำตัวได้รับการพิจารณาเป็นส่วนประกอบเช่นการจัดระเบียบตัวเองระบบcoordinative แล้วมากขึ้นการเคลื่อนไหวCOP ในตอนเช้าอาจบ่งชี้ว่าการตรวจสอบข้อเท็จจริงมากขึ้นของสภาพพื้นที่และทำให้เป็นจุดเริ่มต้นที่ดีสำหรับการตอบสนองการทรงตัวไปเยี่ยงอย่างที่ไม่คาดคิด ดังนั้น COP น้อยการเคลื่อนไหวในช่วงบ่ายจะบ่งบอกถึงความคล่องตัวน้อยกว่าระบบที่ลดลงกับการบำรุงรักษาการทรงตัวโดยไม่มีการตรวจสอบข้อเท็จจริงการทรงตัว. ตีความนี้ได้รับการสนับสนุนจากการค้นพบของเราที่มีอายุมากกว่าผู้เข้าร่วมมีแนวโน้มที่จะผลิตการเคลื่อนไหว COP น้อยกว่าที่อายุน้อยกว่าคนคือการเคลื่อนไหวCOP น้อย . อาจเป็นสัญญาณของการสลายตัวของอายุที่เกี่ยวข้องกับการสนับสนุนเพิ่มเติมมาจากความจริงที่ว่าการเคลื่อนไหวCOP ได้รับปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับการจัดอันดับตัวเองfatigue1 (R ¼ 0.170; p <0.05) คือการเคลื่อนไหว COP น้อยได้เกี่ยวข้องกับการที่สูงขึ้นมากกว่าที่จะลดลงระดับของความเหนื่อยล้า. สรุปได้ว่าข้อมูลของเราแสดงให้เห็นการเปลี่ยนแปลงของความมั่นคงทรงตัวในช่วงวันทำงานของคนงานธุรการ แต่การลดลงของการเคลื่อนไหว COP ที่อาจจะเป็นเพราะการลดความเมื่อยล้าที่เกิดขึ้นจากการสำรวจกิจกรรมการทรงตัว หนึ่งในข้อ จำกัด ของการศึกษาของเราก็คือผลกระทบของการปรับเปลี่ยนความเมื่อยล้าเช่นคาเฟอีนนิโคติน, ยาเสพติด, ความสำเร็จและความผิดหวังในการทำงานเช่นเดียวกับสภาพอากาศไม่ได้