One of the best examples of distort

One of the best examples of distortionary policy is the case of the Kandir Law (1996) and the ICMS tax. ICMS is a state-run, value-added tax that is incurred when production and utilization occur in different states. Resource flows occur at the state, not the national, level. As a result, interstate commerce and exports of value-added goods like soybean meal are discouraged, technology adoption is slowed, and the operating size of firms is reduced. The ICMS tax is one of the most effective tools for state governments to generate revenue, and thus is difficult to reign in (Schnepf, Dohlman, & Bolling, 2001). The Kandir Law attempts to mitigate some of the distortionary effects of the ICMS tax. It focuses on the national interests of export expansion and foreign exchange inflows. The Kandir Law exempts exports of raw and semi-elaborated products, electric energy, and goods of capital assets from the ICMS tax (interstate trade tax). In effect, the law eliminated the difference in the export ICMS tax between the different products in the soybean complex. Before the law, the export ICMS taxes were 13% on soybeans, 8% on soybean oil and 11.1% on soybean meal. The differential favored domestic crushing and resulted in an over-investment in Brazilian crushing capacity (Haffers, 2003). Soybean exports represent about 40% of production after (1996) the law's enactment versus around 18% before its enactment. The Kandir Law was also responsible for increasing the idle capacity of the soybean crushing sector, as firms shifted from exporting soybean meal and oil to exporting raw soybeans

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หนึ่งในตัวอย่างที่ดีที่สุดของนโยบายบิดเบือนเป็นกรณีของกฎหมาย Kandir (1996) และภาษี ICMS ICMS เป็นรัฐทำงานภาษีมูลค่าเพิ่มที่เกิดขึ้นเมื่อการผลิตและการใช้ประโยชน์ที่เกิดขึ้นในรัฐที่แตกต่าง กระแสทรัพยากรที่เกิดขึ้นในรัฐที่ไม่ได้ระดับชาติระดับ เป็นผลให้รัฐพาณิชย์และการส่งออกสินค้าที่มีมูลค่าเพิ่มเช่นกากถั่วเหลืองมีกำลังใจการนำเทคโนโลยีมีการชะลอตัวและขนาดการดำเนินงานของ บริษัท จะลดลง ภาษี ICMS เป็นหนึ่งในเครื่องมือที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดสำหรับรัฐบาลของรัฐในการสร้างรายได้และทำให้เป็นเรื่องยากที่จะขึ้นครองราชย์ใน (Schnepf, Dohlman และ Bolling, 2001) กฎหมาย Kandir ความพยายามที่จะลดบางส่วนของผลกระทบที่บิดเบือนของภาษี ICMS มันมุ่งเน้นไปที่ผลประโยชน์ของชาติของการขยายตัวการส่งออกและการไหลเข้าของเงินตราต่างประเทศ กฎหมาย Kandir เว้นการส่งออกสินค้าวัตถุดิบและกึ่งบรรจงพลังงานไฟฟ้าและสินค้าของสินทรัพย์เงินทุนจากภาษี ICMS (ภาษีการค้าระหว่างรัฐ) ผลกฎหมายกำจัดความแตกต่างในการส่งออกภาษี ICMS ระหว่างผลิตภัณฑ์ที่แตกต่างกันในการที่ซับซ้อนถั่วเหลือง ก่อนที่กฎหมายการส่งออกภาษี ICMS เป็น 13% จากถั่วเหลือง, 8% ในน้ำมันถั่วเหลืองและ 11.1% สำหรับกากถั่วเหลือง ที่แตกต่างกันได้รับการสนับสนุนบดในประเทศและส่งผลให้การลงทุนเกินความสามารถในการบดบราซิล (Haffers 2003) การส่งออกถั่วเหลืองเป็นตัวแทนประมาณ 40% ของการผลิตหลัง (1996) การตรากฎหมายของกฎหมายเมื่อเทียบกับประมาณ 18% ก่อนที่จะตรากฎหมายของตน กฎหมาย Kandir ยังเป็นผู้รับผิดชอบในการเพิ่มกำลังการผลิตที่ไม่ได้ใช้งานของภาคบดถั่วเหลืองเป็น บริษัท เปลี่ยนจากการส่งออกกากถั่วเหลืองและน้ำมันเพื่อการส่งออกถั่วเหลืองดิบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หนึ่งในตัวอย่างที่ดีที่สุดของนโยบาย distortionary คือกรณีของกฎหมาย kandir ( 1996 ) และเรือต่างๆด้านภาษี เรือต่างๆ คือ รัฐ , ภาษีมูลค่าเพิ่มที่ที่เกิดขึ้นเมื่อการใช้และการผลิตเกิดขึ้นในรัฐที่แตกต่างกัน ทรัพยากรไหลเกิดขึ้นในรัฐ ไม่ใช่ระดับชาติ ระดับ ผลการค้าระหว่างรัฐและส่งออกสินค้าที่มีมูลค่าเพิ่ม เช่น กากถั่วเหลือง จะท้อการยอมรับเทคโนโลยีจะชะลอตัว และการดำเนินงานของบริษัทมีขนาดลดลง มีเรือต่างๆ ภาษี เป็นหนึ่งในเครื่องมือที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดสำหรับรัฐบาลของรัฐเพื่อสร้างรายได้ และดังนั้นจึงเป็นเรื่องยากที่จะครอบครอง ( schnepf dohlman & , , โบลลิ่ง , 2001 ) กฎหมาย kandir ความพยายามที่จะลดบางส่วนของผลกระทบ distortionary ของเรือต่างๆด้านภาษีมุ่งเน้นที่ผลประโยชน์ของชาติจากการขยายตัวของการส่งออกและนำเข้าต่างประเทศ กฎหมาย kandir ยกเว้นการส่งออกวัตถุดิบและกึ่งอธิบายผลิตภัณฑ์ ไฟฟ้า พลังงาน และสินค้าของสินทรัพย์ทุนจากเรือต่างๆ ภาษี ( ภาษีการค้าระหว่างรัฐ ) ส่วนในกฎหมายขจัดความแตกต่างในเรือต่างๆส่งออกภาษีระหว่างผลิตภัณฑ์ที่แตกต่างกันในถั่วเหลืองที่ซับซ้อน ก่อนที่กฎหมายภาษีส่งออกเรือต่างๆ จำนวน 13 % 8 % ใน ถั่วเหลือง น้ำมันถั่วเหลืองและ 11.1% ในกากถั่วเหลือง ความแตกต่างที่ชื่นชอบในประเทศบดและส่งผลให้เกิดมีมากกว่าการลงทุนในบราซิลบดความจุ ( haffers , 2003 ) การส่งออกถั่วเหลืองเป็นตัวแทนประมาณ 40% ของการผลิตหลัง ( 1996 ) ของกฎหมายกฎหมายเมื่อเทียบกับประมาณ 18 % ก่อนการประกาศใช้เป็นกฎหมายกฎหมาย kandir ยังเป็นผู้รับผิดชอบสำหรับการเพิ่มความจุใช้งานของถั่วเหลืองบดภาค , เป็น บริษัท เปลี่ยนจากการส่งออกกากถั่วเหลืองและน้ำมันถั่วเหลืองดิบเพื่อการส่งออก