Hou Qing was using his other hand t

Hou Qing was using his other hand to cover the bloody wound where his arm used to be. Blood was pouring endlessly out of the wound and through his fingers to form a puddle on the floor. He looked absolutely terrified and couldn’t come to grips with how he had lost his arm. The scene was so shocking that no one could believe what they had just seen.





“You, it must have been luck! If you didn’t have such good luck then….” Hou Qing said while looking at Lin Feng in a sinister way. At that moment he still believed that Lin Feng hadn’t beaten him and that Lin Feng’s strength was hugely inferior to his. Everything that happened when he randomly swung his sword must have been luck, how could he even know where Hou Qing was? Lin Feng had just been lucky and when he was slashing the air managed to accidently strike the arm. Hou Qing wasn’t the only one to think that way, many ordinary disciples within the crowd had the same train of though. They really couldn’t believe that Lin Feng had seen Hou Qing moving at such high speeds and simple used a single strike to accurately slice off his arm.



“I do indeed have great luck.” Lin Feng looked surprised for a second then smiled and replied. He had really been lucky indeed to have this opportunity to knock Hou Qing down a notch.



“Next time, I will not go easy on you and I will give you no chance to retaliate” said Hou Qing walking unsteadily. He moved away from Lin Feng and moved through the crowd of disciples. His arm had been cut cleanly off and this was not an injury he could leave without medical assistance. His wound required medical assistance as quickly as possible or he would lose his life along with his arm. He had already lost so much blood that it was hard for him to stand.



“I hope that you will not be as foolish as to challenge me to a ‘next time’.” said Lin Feng feeling powerless and shaking his head. Hou Qing still didn’t accept the fact that he had lost and attributed Lin Feng’s victory to luck, with that kind of temperament then he would come back for revenge and end up losing his other arm.



“You dared to injure a disciple in charge of dealing out justice when the Sects rules are not respected. The Sect doesn’t mean anything to you, it’s clear in your eyes that you see us as something you can disrespect.” Mo Xie was blaming Lin Feng once again, accusing him of whatever he wished to suit his needs at the time.



While smiling, Lin Feng said to Mo Xie: “It’s easy to give a dog a bad name and then hang him. If I understand what you mean properly, you’re saying that I should have let him cut my arm and then get expelled from the Sect and on top of that I should still have the Sect in my heart. Don’t you think that your analysis in itself, is ridiculous and laughable, Elder?”



Lin Feng was provoking Elder Mo, They all wanted to cut off his arm then expel him from the Sect and on top on that they wanted him to care about giving the sect the respect it deserves. Lin Feng admired Mo Xie for being able to say such stupid things with a straight face.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Hou ชิงใช้มือของเขาให้ครอบคลุมการเลือดบาดแผลที่แขนของเขาใช้ เป็นการเทเลือดไม่รู้จบ จากแผล และนิ้วมือของเขาในรูปแบบบ่อบนชั้น เขามองอย่างหวาดกลัว และไม่มาจับกับวิธีการที่เขาได้สูญเสียแขน ฉากน่าตกใจว่า ไม่สามารถเชื่อสิ่งที่ได้ก็เห็นได้ "คุณ มันต้องมีโชค ถ้าคุณไม่ได้โชคดีดังกล่าวแล้ว..." ชิงฮูกล่าวว่า มองหน้าหลินเฟิงในทางอนาจาร ขณะที่ เขายังคงเชื่อว่า หลินเฟิงไม่ได้ตีเขา และหลินเฟิงแรงก็ด้อยกว่าอย่างมหาศาลของเขา ทุกอย่างที่เกิดขึ้นเมื่อเขาสุ่มก้นดาบต้องได้โชค วิธีสามารถเขารู้จัก Hou ชิงอยู่ที่ไหน หลินเฟิงเพียงได้โชคดี และเมื่อเขาได้อย่างเจ็บแสบอากาศจัดการโดยบังเอิญ ตีแขน ชิงฮูไม่ได้คิดว่า วิธีหนึ่ง หลายสามัญสาวกภายในฝูงชนได้เหมือนรถไฟของแต่ พวกเขาไม่เชื่อจริง ๆ ว่า เฟิงหลินเห็นชิง Hou ง่าย และเคลื่อนที่ด้วยความเร็วสูงเช่นใช้ตีตัวเดียวถูกแล่ปิดแขน "แน่นอนได้โชคดี" หลินเฟิงดูประหลาดเป็นครั้งที่สอง แล้วยิ้ม และตอบว่า จริง ๆ เขาได้โชคดีจริง ๆ ที่มีโอกาสนี้เคาะ Hou ชิงลงรอย "ครั้งต่อไป ฉันจะไม่ไปง่ายกับคุณ และเราจะให้โอกาสแก้เผ็ด" กล่าวว่า Hou ชิงเดิน unsteadily เขาย้ายออกไปจากหลินเฟิง และย้ายผ่านฝูงชนของเหล่าสาวก แขนของเขาได้ถูกตัดอย่างเรียบร้อย และไม่ได้รับบาดเจ็บที่เขาสามารถปล่อยให้โดยไม่ต้องขอความช่วยเหลือทางการแพทย์ แผลของเขาต้องการแพทย์โดยเร็วที่สุด หรือเขาต้องสูญเสียชีวิตของเขาพร้อมกับแขนของเขา แล้วเขาได้สูญเสียเพื่อให้เลือดมากว่ามันเป็นเรื่องยากสำหรับเขาที่จะเด่น "ฉันหวังว่า คุณจะไม่เป็นโง่เป็นท้าทายฉัน 'ครั้งถัดไป' " กล่าวว่า เฟิงหลินรู้สึกไม่มีอำนาจ และสั่นศีรษะของเขา Hou ชิงยังคงไม่ยอมรับความจริงว่า เขาหายไป และเกิดจากชัยชนะของหลินเฟิงโชค มีแบบของอารมณ์ แล้วเขาจะกลับมาแก้แค้น และจบลงด้วยการสูญเสียแขนของเขา "คุณกล้าที่จะทำร้ายลูกศิษย์ดูแลจัดการหาความยุติธรรมเมื่อจะไม่มีปฏิบัติตามกฎของนิกายนี้ นิกายไม่มีความหมาย อะไรกับคุณ เป็นที่ชัดเจนในสายตาของคุณที่คุณเห็นเราเป็นสิ่งที่คุณสามารถดูหมิ่น" Mo Xie ถูกโทษหลินเฟิงครั้ง กล่าวหาเขาเขาอยากไปกับเขาในเวลานี้ ในขณะที่รอยยิ้ม เฟิงหลินกล่าวถึง Mo Xie: "มันเป็นชื่อไม่ดีให้สุนัขแล้ว วางเขาได้ง่าย ถ้าผมเข้าใจว่าคุณหมาย อย่างถูกต้อง คุณพูดว่า ฉันควรมีให้เขาตัดแขนของฉันแล้ว ได้ขับไล่ออกจากนิกาย และที่ ควรยังมีนิกายที่ในหัวใจของฉัน คุณไม่คิดว่า ว่า คุณวิเคราะห์ในตัวเอง ไร้สาระ และ laughable พี่" หลินเฟิงถูกกระตุ้นความพี่ Mo พวกเขาทั้งหมดอยากจะตัดแขนของเขา แล้วขับไล่เขาจากนิกาย และด้านบนที่ พวกเขาอยากให้เขาสนใจให้นิกายเคารพมันสมควร หลินเฟิงชื่นชม Mo Xie สำหรับความสามารถในการพูดดังกล่าวสิ่งที่โง่ ด้วยใบหน้าตรง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Hou ชิงใช้มืออื่น ๆ ของเขาเพื่อให้ครอบคลุมแผลเลือดที่แขนของเขาเคยเป็น เลือดไหลไม่รู้จบออกมาจากแผลและผ่านนิ้วมือของเขาในรูปแบบบ่อบนพื้น เขามองอย่างหวาดกลัวและไม่สามารถมาจับกับวิธีการที่เขาต้องสูญเสียแขนของเขา ที่เกิดเหตุเป็นอย่างที่น่าตกใจว่าไม่มีใครอยากจะเชื่อสิ่งที่พวกเขาเพิ่งเห็น. "คุณจะต้องได้รับโชค! หากคุณไม่ได้มีโชคดีดังกล่าวแล้ว ... . "ชิง Hou กล่าวว่าในขณะที่มองหลินฮในทางที่น่ากลัว ในขณะที่เขายังคงเชื่อว่าหลินฮไม่ได้ตีเขาและความแข็งแรงหลินฮเป็นอย่างมากรองลงมาจากเขา ทุกอย่างที่เกิดขึ้นเมื่อเขาสุ่มยิงดาบของเขาจะต้องได้รับโชคดีว่าเขาจะได้รู้ว่าที่ Hou ชิงเป็น? หลินฮได้รับเพียงแค่โชคดีและเมื่อเขาได้อย่างเจ็บแสบอากาศที่มีการจัดการที่จะบังเอิญตีแขน Hou ชิงไม่ได้เป็นเพียงคนเดียวที่จะคิดว่าวิธีการที่สาวกสามัญจำนวนมากภายในฝูงชนที่มีรถไฟเดียวกันของ แต่ พวกเขาจริงๆไม่อยากจะเชื่อว่าหลินฮเคยเห็น Hou ชิงย้ายที่ความเร็วสูงดังกล่าวและง่ายที่ใช้ในการนัดหยุดงานเดียวที่จะต้องปาดแขนของเขา. "ผมทำจริงมีโชคดี." หลินฮมองแปลกใจเป็นครั้งที่สองแล้วยิ้มและ ตอบ เขาได้รับจริงๆโชคดีจริง ๆ ที่ได้มีโอกาสที่จะเคาะ Hou ชิงลงรอย. "ครั้งต่อไปฉันจะไม่ไปได้ง่ายในคุณและฉันจะทำให้คุณมีโอกาสที่จะตอบโต้ไม่" กล่าวว่า Hou ชิงเดินโทงเทง เขาย้ายออกไปจากหลินฮและย้ายผ่านฝูงชนของเหล่าสาวก แขนของเขาถูกตัดออกและหมดจดนี้ไม่ได้รับบาดเจ็บที่เขาจะออกโดยไม่ช่วยเหลือด้านการแพทย์ แผลของเขาที่ต้องการความช่วยเหลือทางการแพทย์ให้เร็วที่สุดเท่าที่เป็นไปได้หรือว่าเขาจะสูญเสียชีวิตของเขาพร้อมกับแขนของเขา เขาได้หายไปแล้วเลือดมากว่ามันเป็นเรื่องยากสำหรับเขาที่จะยืน. "ผมหวังว่าคุณจะไม่เป็นคนโง่ที่จะท้าทายฉันไป 'ในครั้งต่อไป'." กล่าวว่าหลินฮรู้สึกหมดหนทางและสั่นศีรษะของเขา Hou ชิงยังไม่ยอมรับความจริงที่ว่าเขาได้หายไปและมาประกอบชัยชนะหลินฮโชคกับชนิดของอารมณ์ที่แล้วเขาจะกลับมาเพื่อแก้แค้นและสิ้นสุดการสูญเสียแขนอื่น ๆ ของเขา. "คุณกล้าที่จะทำร้ายสาวกในค่าใช้จ่าย การจัดการความยุติธรรมเมื่อออกกฎนิกายจะไม่ได้รับความเคารพนับถือ นิกายไม่ได้หมายความอะไรกับคุณก็เป็นที่ชัดเจนในสายตาของคุณที่คุณเห็นเราเป็นสิ่งที่คุณสามารถดูหมิ่น. "โม Xie ถูกโทษหลินฮอีกครั้งหนึ่งกล่าวหาว่าเขาสิ่งที่เขาอยากให้เหมาะกับความต้องการของเขาในเวลานั้น. ในขณะที่ ยิ้มหลินฮกล่าวว่าโม Xie: "มันเป็นเรื่องง่ายที่จะให้สุนัขชื่อที่ไม่ดีและจากนั้นเขาถูกแขวนคอ ถ้าผมเข้าใจสิ่งที่คุณหมายอย่างถูกต้องคุณกำลังจะบอกว่าฉันควรจะมีให้เขาตัดแขนของฉันแล้วได้ขับออกจากนิกายและด้านบนของที่ฉันยังควรมีนิกายในหัวใจของฉัน คุณไม่คิดว่าการวิเคราะห์ของคุณในตัวเองเป็นเรื่องน่าขันและน่าหัวเราะพี่? " หลินฮถูกยั่วพี่ Mo, พวกเขาทุกคนต้องการที่จะตัดแขนของเขาแล้วขับไล่เขาออกจากนิกายและด้านบนในการที่พวกเขาอยากให้เขาดูแล เกี่ยวกับการให้ความเคารพนิกายมันสมควร หลินฮชื่นชมโม Xie สำหรับความสามารถที่จะพูดสิ่งที่โง่เช่นกับหน้าตรง