By Jove!" he cried, "heavenly!"We l

By Jove!" he cried, "heavenly!"
We looked off from the brow of the mountain over fifteen miles of billowing green, to where, far across a far stretch of pale blue lay a dim purple line that we knew was Staten Island. Towns and villages lay before us and under us; there were ridges and hills, uplands and lowlands, woods and plains, all massed and mingled in that great silent sea of sunlit green. For silent it was to us, standing in the silence of a high place--silent with a Sunday stillness that made us listen, without taking thought, for the sound of bells coming up from the spires that rose above the tree-tops--the tree-tops that lay as far beneath us as the light clouds were above us that dropped great shadows upon our heads and faint specks of shade upon the broad sweep of land at the mountain's foot.
"And so that is your view?" asked Mrs. Brede, after a moment; "you are very generous to make it ours, too."

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โดย Jove "เขาร้องไห้ "สวรรค์"เรามองออกจากคิ้วของภูเขาสีเขียวพวย ที่ ไกลข้ามยืดไกลสีฟ้าอ่อนวางเส้นสีม่วงติ่มซำที่เรารู้ว่า มิดมากกว่าห้าไมล์ เมืองและหมู่บ้านวาง ก่อนเรา และ เรา มีสันเขา และเนินเขา โกรก ป่า และราบลุ่ม และที่ ราบ ทุกพ่วงหน้าพ่วงหลัง และเข้าในทะเลเงียบดีสีเขียวกลางแจ้ง สำหรับเงียบมันเป็นเรา ในความเงียบของตำแหน่งสูง - เงียบกับอาทิตย์ที่ ๖๐ ที่ทำให้เราฟัง โดยไม่ใช้ความคิด เสียงระฆัง มาจากยอดแหลมที่กุหลาบเหนือต้นไม้ยอดต้นไม้-ท็อปส์ที่วางไกลใต้เราเป็นเมฆแสงเหนือเราที่ ลบเงาดีหัวและจางแตกของสีเมื่อกวาดสิ่งของที่ดินที่เท้าของภูเขา"และ เพื่อให้เป็นมุมมองของคุณ" ถามนาง Brede หลังจากช่วงเวลา "คุณมีมากมายให้เรา เกินไป"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โดยจูปิเตอร์! "เขาร้อง" สวรรค์! "
เรามองออกจากหน้าผากของภูเขากว่าสิบห้าไมล์ของสีเขียวลูกคลื่นไปยังที่ที่ห่างไกลทั่วยืดสุดของสีฟ้าอ่อนวางสายสีม่วงสลัวที่เรารู้คือเกาะสตาเต เมืองและหมู่บ้านวางก่อนเราและอยู่ภายใต้เรามีสันเขาและเนินเขาที่สูงและที่ราบลุ่มป่าและที่ราบทั้งหมดมวลชนและปะปนกันในการที่ทะเลเงียบที่ดีของสีเขียวแสงอาทิตย์สำหรับเงียบมันก็ให้เรายืนอยู่ในความเงียบของที่. ที่สูง - เงียบกับความนิ่งอาทิตย์ที่ทำให้เราฟังโดยไม่คำนึงถึงความคิดเพื่อให้ได้เสียงของระฆังขึ้นมาจากยอดที่เพิ่มขึ้นดังกล่าวข้างต้นต้นไม้ท็อปส์ซู - ต้นไม้ท็อปส์ซูที่วางอยู่ใต้เท่าที่เราเป็นแสง . เมฆอยู่เหนือเราว่าลดลงเงาที่ยิ่งใหญ่บนศีรษะและจุดจางของสีของเราเมื่อกวาดกว้างของที่ดินที่เท้าของภูเขา
"หรือไม่และเพื่อให้เป็นมุมมองของคุณ" ถามนางเบรหลังจากสักครู่; "คุณเป็นคนใจกว้างมาก เพื่อให้เรามากเกินไป. "