Wait a minute said Professor Brainy

Wait a minute said Professor Brainy. I have an idea. The Computer in his started to make some noises. I need some paper and a pan. The kite was in a paper bag said Harry. Use this . There’s a pen in your pocket. The Professor listened to the noises the computer was making. Than he started to write something on the paper. The noises stopped. The inventor gave the paper to Harry.
Harry goes home
Can you go home on the bicycle said the Professor and make this for me?. Harry said he could. You will need some *rope the inventor added. And bring the ladder you made for the two robbers. It was too thin for them, but we will be able to use it. I will do it as quickly as possible, said Harry.He got on the bike and rode away.
He came back about an hour later. The Professor was sitting under the tree, wearing his hat. Harry thought that the Professor was asleep.
Up in the tree Reg was trying to talk to two little birds. Wake up,Professor said Harry.I have all the things you wanted. Oh, yes good said Professor Brainy. I was not asleep, I was listening to my computer. He stood up. I see you have made the machine. Good.
Harry was carrying something with wheels on it.
‘Those are *pulleys, said the Professor ‘ Have you got the rope?The rope was on the bike, tied round the ladder. Herry put all the things on the ground. How to we get all these up to Reg? he asked. We know the ladder is not strong enough. The Professor did not say anything. He picked up a piece of wood and put it across another piece. This made a sort of *see-saw. The inventor put the pulleys and rope on one end. Now,Harry he said you are heavier than I am.Will you please jump on the other end of the see-saw? Harry looked surprised. Me-jump? Said Harry. What for? You’ll see, said Professor Brainy. Reg … Yes,Pro-fess-or,said the Robot. I am still here. Get ready to catch this.Harry,jump!
Harry jumped on the end of the piece of wood.It went down and the other end went up. The pulleys and the rope were thrown up in the air.Reg caught them and the Professor told him what to do. Reg put the pullers on the tree. The Professor tied the ladder to one end of the rope.Then he pulled on the other end and the ladder was lifted up to Reg. Now, Harry said the Professor.Tie the rope round you. I will pull the other end and you will be able to climb the tree.
Harry did what the Professor said. Soon he was up the tree with Reg.Harry helped Reg to move his arms and legs. What do we do now? Harry shouted to the Professor. Yes,Pro-fess-or,said Reg.The kite is at the top of the tree and we are half-way up. Oh,really Reg said the Professor.You have the ladder with you.. Ah,yes,Pro-fess-or,said the Robot, I un-der-stand.In the tree the lad-der is strong e-nough. Harry can climb up and I will hold it.He will not get stuck. Quite right said the Professor. Good ! said Harry.Ther put the ladder up against the tree and Harry climbed up.Now he could reach the kite.There you are, my pretty bird, he said.Downyou come. The bird’s wings were caught in the leaves of the tree.lt was not easy to move it.Harry did not want to tear the brightly coloured paper.But in a short time he held the kite in his hands again.
He brought it down theladder to Reg.They dropped the kite and the ladder down to the ground.
The professor picked them up.Then Harry climbed down the rope and Reg climbed down the tree .Harry was very pleased because he had his beautiful ‘bird’back again today. We will have to leave the pulleys in the tree, said the Professor. Per-haps we shall need them a-gain to-mor-row said Reg.





















4 HELPING A FRIEND
Come in, Harry said Professor Brainy. It’s good to see you again. How are you? I’m very well, thank you said Harry. I’ve brought you the machine you wanted. Harry was very clever with his hands. He made things for the Professor. The inventor drew pictures and wrote numbers on pieces of paper. Than Harry made the inventions. Ah, my telephone-dog said the Professor. Good! The Professor had invented a robot-dog to bring him the telephone. Now he could use the telephone in any room of the house. Harry put the telephone-dog down on the floor in front of the Professor. The inventor’s assistant came into the room. I do not like a - ni - mals said Reg.Reg was also a robot. I on – ly like birds. I’am going to call him Spot said Professor Brainy. He will bring me the teiephone when you are busy. I hope it – he! – will not get in my way said Reg. I am go – ing back to the kit-chen to mark the tea The Robot turned and went out of the door.
Reg is not happy Oh dear said the Professor. I don’t think Reg is very happy. Bow – wow! Said Spot.
You have given him a *bark said the Professor. That’s very good. You can turn off the bark said Harry. You switch off behind his left ear. Bow – wow! Said Spot. Stop that noise! Shouted Reg from the room. Is Miss Lee here? He said. I have made her some nice cakes. I like Miss Lee. She like my cakes. Miss Lee was Harry’s neighbor. Her house was in the same street as Harry’s house. She’s waiting in the car sald Harry. I’ll go and help her.
Miss Lee was *blind she could not see anything. Harry helped her out of the car and into the house. I will take this a – ni – mal out - said said Reg. We do not want it – him! – to be in the way. He picked Spot up and took the robot-dog in to the garden.
Miss Lee came into the room. She was alittle old lady with brown hair. She was carrying a basket. Hello,Professor she said. It’s very kind of you to *invite me to tea agai. I have brought you some fruit and som flowers from my garden. You are very kind, Miss Lee said the Professor. Please sit down. Harry helped Miss Lee to sit in a chair near the window. I think it is a nice day today said Miss Lee. I can hear the birds outsiad. They seem to be very happy.Harry and the Professor listened.The birds in the garden were singing. Reg likes birds, said Miss Lee. Is Reg here? Reg is in the garden said the Professor. Reg has made some cakes for your tea said Harry. Oh, that’s good said Miss Lee. I like Reg’s cakes.They are always very nice. The Professor called to Reg through the window. Miss Lee is here he said. Can we have our tea now? Miss Lee wants some of your cakes.
‘ I am try-ing to go to thekit-chen, said Reg crossly.But this a – ni – mal will not stay in the garden.It wants to fol-low me…’ Suddenly there was a loud noise. ‘ Bow-wow! said Spot, in the garden. Bow- wow! Bow-wow!’ ‘That dog ! said Miss Lee. You’ve got a dog. I do like dogs’ The Professor told Miss Lee that Spot was a robot. ‘So he doesn’t need anything to eat said Miss Lee.’ ‘That’s useful.’



Reg needs help
Reg,came into the room. He was very angry. ‘Pro – fess – or! Har – ry! Please help me. This a –ni – mal will not go a –way Reg saw Miss Lee. I am sorry,Miss Lee..’ ‘That’s all right, Reg said the old lady. Oh, is this your dog Spot? Spot came into the room and stood next to Miss Lee’s chair. Spot touched Miss Lee’s leg with his nose. It is not my dog said Reg. It is on – ly – a Ro – bot . Don’t be cross, Reg said Miss Lee. I think he is a very nice dog. And there is nothing wrong with robots. Bow – wow! said Spot Miss Lee touched the dog’s head and turned the switch behind his ear. The bark became quieter. ‘There, that’s better, said Miss Lee. Now, I would like some tea, please.
Tea-time
When Reg went out of the room, Spot did not follow him.The dog stayed next o Miss Lee’s chair. Reg came back with the tae. He put a cup of tea on a table next to Miss Lee’s chair. He looked crossly at Spot, who was sitting near Miss Lee’s feet. ‘would you like a cake , Miss Lee? Asked Reg,bringing the plate of cakes to her. Oh,yes please, Reg said Miss Lee.She ate three pieces of Reg’s cakes, because she liked them so much ‘ I do like coming to your house for tea, Professor she said when she had finished. I wish I could invite you all to come and visit me. But it is not easy for me to prepare a nice tea like this one. Harry said that he took Miss Lee to the shops and to the market. The shopkeepers and the stall people know what I usually buy she said.They are always very helpful.When Harry takes me home, helps me to put everything away. Then Iknow where it all is.


Life is not easy for Miss Lee

Miss Lee said that she could prepare her own food for herself. But it is harder to get thing ready for other people she said. Professor said Harry.Can’t you invent something to help Miss Lee? It is easy with fruit and vegetables said Miss Lee. I can touch them and small them ,so I know wath they are. It must be much harder with something in a packet said Harry.Miss Lee told him that packets were not too bad. There are many sorts of packets she said. And you can usually smell what is in them. You don’t use salt when you really want sugar then? said Miss Lee. And I always have a little taste to mark sure. Jars and tins are the hardest,because I can’t read *labels. When I have opened the tin or the jar, it is too late.
The Pr

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รอเป็นนาทีกล่าวว่าศาสตราจารย์ Brainy ฉันมีความคิด คอมพิวเตอร์ในเขาเริ่มที่จะทำให้เสียงบาง ฉันต้องการกระดาษบางและ pan ว่าวมีในเอกสารกระเป๋าว่า แฮร์รี่ ใช้นี้ มีปากกาในกระเป๋าของคุณ อาจารย์ฟังเสียงคอมพิวเตอร์ถูกทำ กว่าเขาเริ่มเขียนอะไรบนกระดาษ หยุดเสียงดัง ผู้ประดิษฐ์ให้กระดาษกับแฮร์รี่แฮร์รี่ไปหน้าแรก สามารถบ้านจักรยานอาจารย์กล่าวว่า และให้ฉัน แฮร์รี่กล่าวว่า เขาสามารถ คุณจะต้องบาง * เชือกผู้ประดิษฐ์เพิ่ม และนำคุณทำโจรสองบันได มันบางเกินไปสำหรับพวกเขา แต่เราจะสามารถใช้ ฉันจะทำมันเป็นอย่างที่ Harry.He ได้ กล่าวว่าในจักรยาน และขี่ไป เขากลับมาประมาณหนึ่งชั่วโมงในภายหลัง อาจารย์นั่งอยู่ใต้ต้นไม้ สวมหมวกของเขา แฮร์รี่คิดว่า อาจารย์ไม่หลับ ค่าใน Reg พยายามพูดคุยกับนกน้อย ตื่น Harry.I กล่าวว่า ศาสตราจารย์มีทุกสิ่งที่คุณต้องการ โอ้ ใช่ดีกล่าวศาสตราจารย์ Brainy ไม่หลับ ผมฟังกับคอมพิวเตอร์ของฉัน เขายืนขึ้น เห็นคุณได้ทำเครื่อง ดี แฮร์รี่ถูกแบกอะไรกับล้อไว้ ' เหล่านั้นคือ * รอก อาจารย์กล่าวว่า ' คุณมีเชือกเชือกบนจักรยาน ผูกรอบบันไดขึ้น Herry ใส่ทุกสิ่งบนพื้นดิน วิธีการเรารับทั้งหมดเหล่านี้ได้หมายเลขทะเบียน เขาถาม เรารู้ว่า บันไดไม่แข็งแรงพอ อาจารย์ไม่ได้พูดอะไร เขารับชิ้นส่วนของไม้ และวางข้ามอีกชิ้น นี้ทำการเรียงลำดับของ * ดูเห็น ผู้ประดิษฐ์ใส่รอกและเชือกหนึ่ง ตอนนี้ แฮร์รี่พูดคุณจะหนักกว่าฉันจะคุณกรุณาข้ามไปอีกปลายหนึ่งของเลื่อยดู แฮร์รี่มองแปลกใจ ฉันกระโดด แฮร์รี่กล่าว อะไรสำหรับ คุณจะเห็น กล่าวว่า ศาสตราจารย์ Brainy หมายเลขทะเบียน... ใช่ Pro fess- หรือ กล่าวว่า หุ่นยนต์ ฉันยังคงที่นี่ เตรียมจับนี้แฮร์รี่ กระโดด แฮร์รี่ไปในชิ้นไม้มันไปลง และสิ้นสุดอื่น ๆ ขึ้นไป เชือกและรอกถูกโยนขึ้นในอากาศหมายเลขทะเบียนจับพวกเขา และอาจารย์บอกว่า จะทำอะไร หมายเลขทะเบียนใส่ pullers ที่บนต้นไม้ อาจารย์ผูกบันไดให้ปลายด้านหนึ่งของเชือกจากนั้น เขาดึงในส่วนอื่น ๆ และบันไดถูกยกขึ้นไปวัน ตอนนี้ แฮร์รี่กล่าวว่า Professor.Tie เชือกรอบคุณ ฉันจะดึงอีกฝ่าย และคุณสามารถปีนต้นไม้ แฮร์รี่ไม่ได้อาจารย์พูด เร็ว ๆ นี้ เขาได้ขึ้นต้น ด้วย Reg.Harry ช่วย Reg เพื่อย้ายแขนและขาของเขา เราทำอะไรขณะนี้ แฮร์รี่ตะโกนอาจารย์ ใช่ ว่าว Reg.The Pro fess- หรือ ว่าเป็นที่ด้านบนของแผนภูมิ และเราจะตั้งครึ่งทาง โอ้ จริง ๆ ทะเบียนการค้าว่า Professor.You มีบันไดกับคุณ... อา ใช่ Pro fess- หรือ กล่าวว่า หุ่นยนต์ ฉันยืน der สหประชาชาติในแผนภูมิ der ลาดเป็นอี nough แข็งแรง แฮร์รี่สามารถปีนขึ้นไป และจะถือมันเขาจะไม่ติด อาจารย์กล่าวว่า ค่อนข้างขวา ดี Harry.Ther กล่าวว่าใส่บันไดขึ้นกับต้นไม้ และแฮร์รี่ปีนขึ้นตอนนี้เขาสามารถเข้าถึงว่าวคุณมี นกสวยของฉัน เขากล่าวว่าDownyou มา ปีกของนกติดอยู่ในใบของ tree.lt ไม่ต้องย้ายแฮร์รี่ไม่ต้องฉีกกระดาษสีสดใสแต่ในช่วงเวลาสั้นๆ เขาจัดว่าวมือของเขาอีกครั้ง เขามาลง theladder กับ Reg.They ลดลงการว่าวและบันไดลงไปที่พื้นดิน อาจารย์รับได้ค่าแล้วแฮร์รี่ปีนลงเชือก และ Reg ปีนลงต้นไม้แฮร์รี่ถูกยินดีมากเพราะมีความสวยงามของเขา ' bird'back อีกครั้งวันนี้ เราจะต้องปล่อยตัวรอกใน อาจารย์ที่กล่าวว่า เราจะต้องต่อ haps ได้กำไร-mor-แถววันดังกล่าว4 ช่วยเพื่อน มา แฮร์รี่กล่าวว่า ศาสตราจารย์ Brainy เป็นการดีที่จะเห็นคุณอีกครั้ง สบายดีหรือ ผมดีมาก ขอบคุณว่า แฮร์รี่ ได้นำเครื่องที่คุณต้องการ แฮร์รี่ถูกมากฉลาด ด้วยมือของเขา เขาทำสิ่งต่าง ๆ สำหรับอาจารย์ ผู้ประดิษฐ์วาดภาพ และเขียนตัวเลขบนกระดาษ กว่าแฮร์รี่ทำการประดิษฐ์ อา โทรศัพท์สุนัขของฉันกล่าวว่า อาจารย์ ดี อาจารย์ได้คิดค้นหุ่นยนต์สุนัขเพื่อให้เขาโทรศัพท์ ตอนนี้ เขาสามารถใช้โทรศัพท์ในห้องใด ๆ ของบ้าน แฮร์รี่ใส่สุนัขโทรศัพท์ลงบนพื้นหน้าอาจารย์ ผู้ช่วยของนักประดิษฐ์มาห้อง ฉันไม่ชอบ mals - ni - กล่าวว่า Reg.Reg นอกจากนี้ยังมีหุ่นยนต์ ฉันบน – ลีเช่นนก ไปเรียกจุด I'am Brainy ศาสตราจารย์กล่าว เขาจะขอ teiephone ไม่ว่าง หวัง–เขา – จะไม่ได้รับในวันดังกล่าวทางของฉัน ฉันไป – ing ไปเฉินชุดน้ำชาหุ่นยนต์ทำเครื่องหมายเปิด และออกประตูไปหมายเลขทะเบียน Oh รักอาจารย์กล่าวว่า ความสุขไม่ได้ ผมไม่คิดว่า ทะเบียนการค้ามีความสุขมาก โบว์ – ว้าว กล่าวว่า จุด คุณให้เขาเป็น * อาจารย์กล่าวว่า เปลือก ที่เป็นอย่างดี คุณสามารถปิดเปลือกที่ว่า แฮร์รี่ได้ คุณปิดหลังหูซ้าย โบว์ – ว้าว กล่าวว่า จุด เสียงที่ร้อง Reg ที่ตะโกนจากห้องพัก คือนางสาว Lee ที่นี่ เขากล่าวว่า ฉันได้ทำเธอเค้กบางดี ชอบ Lee นางสาว เธอชอบเค้กของฉัน นางสาว Lee ถูกเพื่อนบ้านของแฮร์รี่ บ้านอยู่ในถนนเดียวกันเป็นบ้านของแฮร์รี่ เธอกำลังรอในรถ sald แฮร์รี่ ฉันจะไป และช่วยให้เธอ นางสาว Lee ถูก * เธออาจไม่เห็นอะไรคนตาบอด แฮร์รี่ช่วยเธอออก จากรถ และ เข้าบ้าน ฉันจะใช้นี้อัป – ni – ออก - วันกล่าวว่า เราไม่ต้องการ – เขา -เป็นวิธีการ เขาเลือกจุด และใช้หุ่นยนต์สุนัขในในสวน นางสาวลีมาในห้อง เธอใต้บันไดหญิงผมสีน้ำตาล เธอถูกแบกตะกร้า สวัสดี ศาสตราจารย์เธอกล่าว ก็ดีของคุณ * เชิญผมไปชา agai ฉันได้นำดอกไม้บางส้มและผลไม้จากสวน คุณดี อาจารย์กล่าวว่า นางลี กรุณานั่งลง แฮร์รี่ช่วยนางสาว Lee นั่งในเก้าอี้ใกล้หน้าต่าง ผมคิดว่า มันเป็นวันดีวันนี้ว่า Lee นางสาว ฉันได้ยิน outsiad นก พวกเขาดูเหมือนจะมีความสุขมากแฮร์รี่และอาจารย์ฟังนกในสวนได้ร้องเพลง หมายเลขทะเบียนชอบนก กล่าวว่า Lee นางสาว มีทะเบียนการค้าที่นี่ หมายเลขทะเบียนอยู่ในสวนว่า อาจารย์ ทะเบียนการค้าได้ทำเค้กบางทีคุณว่าแฮร์รี่ โอ้ นั่นคือนางสาว Lee กล่าวว่าดี ชอบเค้กของ Regพวกเขามักดีมาก อาจารย์เรียกหมายเลขทะเบียนผ่านหน้าต่าง นางสาว Lee นี่เขากล่าวว่า เราสามารถมีชาของเราตอนนี้ นางสาว Lee ต้องของเค้กของคุณ ' ฉันกำลังลองไป thekit-เฉิน กล่าวว่า หมายเลขทะเบียน crosslyแต่นี้อัป – ni – ห้องพักในสวนมันต้องการ fol ต่ำนั้น... ' ทันใดนั้นมีเสียงดัง ' Bow-wow กล่าวว่า จุด ในสวน โบว์ว้าว Bow-wow !' ' สุนัขที่ กล่าวว่านางสาวลี คุณได้สุนัข ฉันทำเหมือนของสุนัขที่อาจารย์บอกว่า นางสาว Lee ที่จุดถูกหุ่นยนต์ 'ดังนั้นไม่ต้อง กินอะไรกล่าวนางสาวลี' 'ที่เป็นประโยชน์'ทะเบียนการค้าต้องการความช่วยเหลือ หมายเลขทะเบียน มาในห้อง เขาโกรธมาก ' Pro – fess – หรือ ฮาร์ – ลี่ โปรดช่วยฉัน นี้ – ni – อัปจะไม่ไป – แบบ Reg เห็น Lee นางสาว ขอ นางสาว Lee ... ' ' ที่ถูก ทะเบียนการค้ากล่าวว่า เลดี้เก่า โอ้ นี่รับสุนัขของคุณหรือไม่ จุดมาในห้อง และยืนติดกับเก้าอี้นางสาวลีส์ จุดสัมผัสขานางสาว Lee กับจมูกของเขา มันไม่ใช่วันของฉันกล่าวว่าสุนัข มันอยู่บน –ลี – Ro – โบสถ์ ไม่ไขว้ หมายเลขทะเบียนกล่าวว่า Lee นางสาว ผมคิดว่า เขาเป็นสุนัขที่ดีมาก และไม่มีอะไรผิดปกติกับหุ่นยนต์ โบว์ – ว้าว กล่าวว่า Lee นางสาวจุดสัมผัสหัวของสุนัข และเปิดสวิตช์ด้านหลังหู เปลือกกลายเป็นเงียบสงบ ' ที่ดีกว่า ว่า Lee นางสาว ตอนนี้ ขอขอบคุณชาเวลาชงชา เมื่อหมายเลขทะเบียนออกจากห้อง จุดปฏิบัติเขาสุนัขอยู่เก้าอี้ถัดไป o นางสาวลีส์ หมายเลขทะเบียนกลับมากับการเต้ เขาวางถ้วยชาบนโต๊ะข้างเก้าอี้นางสาวลีส์ เขาดู crossly ที่จุด ที่นั่งใกล้กับมิสลีเท้า ' คุณต้องเค้ก นางสาวลี ขอหมายเลขทะเบียน นำแผ่นเค้กเพื่อเธอ โอ้ ได้โปรด Reg กล่าวว่า นางสาว Lee.She กินสามชิ้นเค้กของ Reg เนื่องจากเธอชอบพวกเขามาก ' ชอบมาบ้านน้ำชา อาจารย์เธอบอกว่า เมื่อเธอได้เสร็จสิ้น ต้องสามารถเชิญคุณทั้งหมดสามารถมา เยี่ยมชมผม แต่มันไม่ง่ายสำหรับผมเตรียมชาที่ดีเช่นนี้ แฮร์รี่กล่าวว่า เขาได้พลาด Lee ร้านค้า และตลาด ร้านขายและคอกคนรู้อะไรมักจะซื้อก็พวกเขามักดีมากเมื่อแฮร์รี่ฉันใช้เวลาภายในบ้าน ช่วยให้ผมเก็บทุกอย่าง แล้ว Iknow ซึ่งทั้งหมดก็ชีวิตไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับนางสาว Lee นางสาวลีกล่าวว่า เธอสามารถจัดเตรียมอาหารของตนเองตัวเอง แต่หนักจะได้รับสิ่งพร้อมสำหรับคนอื่น ๆ ก็ ศาสตราจารย์กล่าวว่า Harry.Can't ที่คุณสร้างบางสิ่งบางอย่างเพื่อช่วยนางลี ได้อย่างง่าย ๆ ด้วยผลไม้ และผักกล่าวว่า Lee นางสาว ฉันสามารถสัมผัสพวกเขาและขนาดเล็กพวกเขา ดังนั้นฉันรู้ wath จะได้ จะต้องยากมากกับบางสิ่งบางอย่างในแพคเก็ตกล่าวว่า Harry.Miss Lee บอกว่า แพคเก็ตไม่เลวเกินไป มีหลายประเภทของแพคเก็ตที่เธอกล่าวว่า และนอกจากนี้คุณมักจะสามารถกลิ่นอะไรอยู่ในนั้น คุณไม่ได้ใช้เกลือเมื่อคุณอยากน้ำตาลแล้ว กล่าวว่านางสาวลี และมักจะมีรสชาติเล็กน้อยเพื่อแน่ใจว่า ขวดและกระป๋องเป็นการที่ยากที่สุด เนื่องจากไม่สามารถอ่าน * ป้ายชื่อ เมื่อมีเปิดแบบกระป๋องหรือขวด มันจะสายเกินไปการประชาสัมพันธ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เดี๋ยวว่าศาสตราจารย์เบรนนี่ ฉันมีความคิด คอมพิวเตอร์ในเขาเริ่มทำเสียง ฉันต้องการกระดาษบางและกระทะ ว่าวในถุงกระดาษบอกแฮร์รี่ ใช้นี้ มีปากกาในกระเป๋าของคุณ อาจารย์ได้ฟังเสียงคอมพิวเตอร์ถูกทำให้ กว่าที่เขาเริ่มเขียนอะไรบางอย่างลงบนกระดาษ เสียงฝีเท้าหยุดลง นักประดิษฐ์มอบกระดาษให้แฮร์รี่ แฮร์รี่กลับบ้าน

คุณสามารถไปที่บ้านบนจักรยานศาสตราจารย์พูดและทำนี้สำหรับฉันหรือไม่ แฮร์รี่บอกว่าเขาทำได้ คุณจะต้องบาง * เชือกนักประดิษฐ์เพิ่ม และนำบันไดที่เธอทำให้สองโจร มันบางเกินไปสำหรับพวกเขา แต่เราก็สามารถที่จะใช้มัน ฉันจะทำมันให้เร็วที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ว่าแฮร์รี่ เขาก็ขึ้นจักรยานและขี่ออกไป
เขากลับมาประมาณหนึ่งชั่วโมงต่อมาอาจารย์กำลังนั่งอยู่ใต้ต้นไม้ สวมหมวกของเขา แฮร์รี่คิดว่าอาจารย์หลับ
บนต้นไม้มักพยายามพูดกับนกสองตัว เล็ก ๆน้อย ๆ ตื่นมา อาจารย์บอกว่า แฮร์รี่ ฉันมีทุกอย่างที่คุณต้องการ โอ้ ใช่ ดี ว่าศาสตราจารย์เบรนนี่ ผมไม่ได้หลับ ผมก็ฟัง คอมพิวเตอร์ของฉัน เขาลุกขึ้นยืน ผมเห็นคุณทำเครื่อง
ดี .แฮร์รี่ต้องแบกล้อบน
' * รอก , ศาสตราจารย์พูด ' คุณมีเชือก เชือกบนจักรยาน , ผูกรอบบันได แฮร์รี่วางทุกสิ่งไว้บนพื้นดิน วิธีการที่เราได้รับทั้งหมดเหล่านี้ถึง reg ? เขาถาม เรารู้ว่าบันไดไม่เข้มแข็งพอ อาจารย์ไม่ได้พูดอะไร เขาหยิบแผ่นไม้ และใส่มันในชิ้นอื่นทำให้การจัดเรียงของ * เห็นเห็น นักประดิษฐ์ใส่รอกและเชือกที่ปลายด้านหนึ่ง ตอนนี้ แฮร์รี่ เขาบอกว่าคุณจะหนักกว่าผม คุณจะกรุณากระโดดปลายเห็นเห็น แฮร์รี่มองแปลกใจ ฉันกระโดด บอกว่า แฮรี่ สำหรับอะไร ? คุณจะเห็น ว่าศาสตราจารย์เบรนนี่ เร็ก . . . . . . . ใช่ โปรเฟส หรือ กล่าวว่า หุ่นยนต์ ฉันยังคงอยู่ที่นี่ ได้รับการพร้อมที่จะจับนี้ แฮร์รี่ กระโดด !
แฮร์รี่กระโดดบนปลายไม้ มันก็ลง และส่วนอื่น ๆ ขึ้นไป รอกและเชือกถูกโยนขึ้นไปในอากาศ เครื่องจับและอาจารย์บอกให้เขาทำอะไร . เร็กใส่ pullers บนต้นไม้ ศาสตราจารย์ ผูกบันไดปลายด้านหนึ่งของเชือก จากนั้นเขาก็ดึงที่ปลายอื่น ๆและบันไดถูกยกขึ้นไป reg . ตอนนี้ แฮร์รี่กล่าวว่า ศาสตราจารย์ผูกเชือกรอบคุณ ผมจะดึงปลายอื่น ๆและคุณจะสามารถที่จะปีนต้นไม้
แฮรี่ทำสิ่งที่อาจารย์พูด แล้วเขาก็ขึ้นต้นด้วย reg . แฮร์รี่ช่วย REG ขยับแขนและขาได้ ตอนนี้เราจะทำอะไร ? แฮร์รี่ตะโกนกับศาสตราจารย์ ใช่ โปรเฟส หรือ กล่าวว่า เรจ ว่าวที่ด้านบนของต้นไม้และเราเป็นครึ่งทางขึ้น โอ้ จริงเหรอ REG ว่าศาสตราจารย์คุณมีบันไดกับคุณ . . . . . . . อ่า ใช่ โปรเฟส หรือ กล่าวว่า หุ่นยนต์ ผม un-der-stand.in ต้นไม้เด็กมี e-nough แข็งแรง แฮร์รี่สามารถปีนขึ้นและผมจะเก็บมันไว้ เขาจะไม่ติด ค่อนข้างขวากล่าวว่า ศาสตราจารย์ ดี ! บอกว่า แฮรี่ เธอวางบันไดพิงต้นไม้และแฮร์รี่ปีนขึ้น ตอนนี้เขาสามารถเข้าถึงว่าว มีคุณ นกสวย เขากล่าวว่า downyou มาปีกของนกถูกจับในใบของ tree.lt ไม่ง่ายที่จะย้าย แฮร์รี่ไม่อยากจะฉีกกระดาษที่มีสีสันสดใส แต่ในเวลาสั้นๆ เขาถือว่าวในมืออีกครั้ง เขาเอามาลงให้
theladder REG . พวกเขาทำว่าวและบันไดลงสู่พื้นดิน .
อาจารย์หยิบมันขึ้นมา แล้ว แฮร์รี่ปีนลงเชือกและเร็ก ปีนลงต้นไม้แฮร์รี่รู้สึกยินดีมาก เพราะเขามี bird'back สวยงามของเขาอีกครั้งในวันนี้ พวกเราจะต้องออกจากรอกในต้นไม้ กล่าวว่า ศาสตราจารย์ ต่อระหว่างพวกเราจะต้อง a-gain กับหมอแถวบอกว่า เรจ





















4 ช่วยเพื่อน
เข้ามา แฮร์รี่ว่าศาสตราจารย์เบรนนี่ ดีใจที่ได้เจอคุณอีกครั้ง คุณเป็นอย่างไร ? ผมสบายดี ขอบคุณ บอกว่า แฮรี่ผมได้นำเครื่องที่คุณต้องการ แฮร์รี่ฉลาดมากๆ ด้วยน้ำมือของเขาเอง เขาทำมันสำหรับศาสตราจารย์ นักประดิษฐ์วาดรูปและเขียนตัวเลขบนแผ่นกระดาษ กว่าแฮร์รี่ทำสิ่งประดิษฐ์ . อา หมา โทรศัพท์ของฉันกล่าวว่า ศาสตราจารย์ ดี ! อาจารย์ประดิษฐ์หุ่นยนต์สุนัข เอาโทรศัพท์ ตอนนี้เขาสามารถใช้โทรศัพท์ในห้องใดห้องหนึ่งของบ้านแฮร์รี่วางโทรศัพท์สุนัขลงบนพื้นด้านหน้าของศาสตราจารย์ ผู้ช่วยของนักประดิษฐ์ที่เข้ามาในห้อง ฉันไม่ชอบ - ผม - มัล บอกว่า REG . reg ก็หุ่นยนต์ ผม– ly เช่นนก ฉันกำลังจะโทรหาเขาเล็งเห็นว่าศาสตราจารย์เบรนนี่ เขาจะเอา teiephone ตอนที่คุณกำลังยุ่ง ฉันหวังว่ามันสำหรับเขา ! และจะไม่ขวางทางฉันบอกว่า REG .ฉัน โก – ing กลับชุดเฉินมาร์คชาหุ่นยนต์หันและเดินออกจากประตู
REG ไม่มีความสุขโอ้กล่าวว่า ศาสตราจารย์ ผมไม่คิดว่าเรจ มีความสุขมาก โบว์ - ว้าว ! กล่าวว่าจุด
คุณให้เขา * เห่าว่า ศาสตราจารย์ นั่นมันดีมาก คุณสามารถปิดการเห่าบอกแฮร์รี่ เธอปิดมันไว้ที่หูข้างซ้ายของเขา โบว์ - ว้าว ! กล่าวว่าจุด หยุดเสียงนั่น !ตะโกน reg จากในห้อง นางสาวลี ที่นี่ เขากล่าวว่า ฉันทำให้เธอเค้กที่ดีบาง ฉันชอบคุณลี เธอชอบเค้กของฉัน คุณ ลี ได้เพื่อนบ้านของแฮรี่ บ้านเธออยู่ถนนเดียวกับบ้านแฮร์รี่ เธอรออยู่ในรถ sald แฮร์รี่ ผมจะไปช่วยเธอ
ลีถูก * ตาบอด เธอไม่อาจมองเห็นสิ่งใด แฮรี่ช่วยเธอออกมาจากรถแล้วเข้าไปในบ้านผมจะใช้เวลานี้สำหรับฉัน–มัล - กล่าวว่าเรจ เราไม่ได้ต้องการมันสำหรับเขา ! และเป็นในทาง เขาเลือกจุดขึ้น และพาสุนัขหุ่นยนต์ในสวน .
ลีเข้ามาในห้อง เธอ . . . หญิงชราที่มีผมสีน้ำตาล เธอถือตะกร้า สวัสดีครับ อาจารย์ เธอกล่าว มันเหมือนกับคุณ * * * * เชิญฉันไป agai ชา ผมได้เอาผลไม้และส้มดอกไม้จากสวนของฉัน