There was a perceptible change in l

There was a perceptible change in lender behavior prior to the credit crisis. Against a backdrop
of a buoyant US economy, very low interest rates, rising house prices, low federal regulation,
excess global capital, heavy global demand for mortgage-backed securities and ease of risk
transfer,lenders (typicallybanks)sought to satisfy demand by increasing the pool of borrowers
and in turn increase their profits. However, in the main, those borrowers that had sought and
had qualified for a mortgage had already been provided with one. Hence the qualification
guidelines had to change and they were progressively relaxed. Mortgages were provided to
customers whose poor credit histories had prevented them from buying homes in the past.
Lenders considered that while house values were rising – they had risen over 100% between
1997and2006–borrowers were less likely to default on their mortgages as they could release
Money from their homes if they ran into debt. This group of borrowers was known collectively
as the subprime market. Subprime borrowers typically had poor credit histories, insufficient
money for a down payment and reduced repayment capacity. As a consequence of the credit
worthiness of the borrowers, subprime loans had a higher risk of default than loans to prime
borrowers. As the lending qualifications became increasingly relaxed borrowers no longer had
to prove their annual income, they just had to state it. Subsequently borrowers did not even
have to notify who their employer was , just provide a positive bank balance . Why were lenders
so relaxed about the risk of default? Well, lenders did not keep the mortgages. They sold the
mortgages to Wall Street investment banks. They simply transferred the risk.
As a consequence of the foreclosure process, lenders suffered losses which led to reduced
financial assets and hence lending capabilities. At the same time interest rates were rising,
making mortgages even more expensive. This exacerbated the situation for existing mortgage
owners seeking a new mortgage whose low interest introductory period was about to finish.
As the rate of foreclosures increased, the ability and willingness of lenders to offer mortgages
in this market decreased, creating a downward spiral of foreclosures

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมของผู้ให้กู้ก่อนวิกฤตสินเชื่อ perceptible กับฉากหลังเศรษฐกิจสหรัฐฯ buoyant อัตราดอกเบี้ยต่ำมาก ราคาบ้านเพิ่มขึ้น ข้อ บังคับของรัฐบาลกลางต่ำส่วนเกินทุนสากล อุปสงค์ทั่วโลกหนักแอ่นจำนองหลักทรัพย์และความสะดวกในการเสี่ยงโอนย้าย ผู้ให้กู้ (typicallybanks) พยายามที่จะตอบสนองความต้องการ โดยการเพิ่มประเภทของผู้กู้และจะเพิ่ม profits ของพวกเขา อย่างไรก็ตาม ในหลัก เหล่านั้นผู้กู้ที่มีการค้นหา และมี qualified สำหรับจำนองได้แล้วการให้ด้วย ดังนั้นการ qualificationแนวทางมีการเปลี่ยนแปลง และพวกเขาผ่อนคลายความก้าวหน้า Mortgages ได้แก่คนจนที่มีเครดิตประวัติลูกค้าได้ป้องกันพวกเขาจากการซื้อบ้านในอดีตผู้ให้กู้พิจารณาที่ในขณะที่ค่าบ้านเพิ่มขึ้น – พวกเขาได้เพิ่มขึ้นกว่า 100% ระหว่าง1997and2006 – ผู้กู้มีแนวโน้มน้อยลงค่าเริ่มต้นบน mortgages ของพวกเขาพวกเขาสามารถปล่อยเงินจากบ้านของพวกเขาหากพวกเขาวิ่งเป็นหนี้ ผู้กู้กลุ่มนี้ถูกเรียกโดยรวมเป็นตลาดฤต ผู้กู้ฤตโดยทั่วไปมีประวัติเครดิตไม่ดี insufficientเงินดาวน์และค่าลดกำลังการผลิต เป็นลำดับของเครดิตความคุ้มค่าของผู้กู้ที่ ฤตสินเชื่อมีความเสี่ยงสูงของการเริ่มต้นมากกว่าเงินให้กู้ยืมเฉพาะผู้กู้ เป็น qualifications ให้ยืมเป็น ผู้กู้ที่ผ่อนคลายมากขึ้นไม่ ได้พิสูจน์รายได้ประจำปีของพวกเขา พวกเขาเพิ่งได้รัฐก็ ต่อมาผู้กู้ได้ไม่ได้ต้องแจ้งเจ้านาย เพียงให้ดุลธนาคารบวก เหตุผู้ให้กู้หรือไม่งงเกี่ยวกับความเสี่ยงของการเริ่มต้นหรือไม่ ดี ผู้ให้กู้ไม่ได้ไม่เก็บ mortgages พวกเขาขายmortgages วอลล์สตรีทลงทุนธนาคาร พวกเขาเพียงแค่โอนความเสี่ยงเป็นลำดับการ foreclosure ผู้ให้กู้รับความเดือดร้อนสูญเสียที่ลดลงสินทรัพย์ financial และให้ยืมความสามารถดังนั้น ขณะเดียวกัน อัตราดอกเบี้ยเพิ่มขึ้นทำ mortgages ยิ่งแพง นี่เลวร้ายสถานการณ์ในบ้านที่มีอยู่เจ้าของไม่ใหม่สินเชื่อบ้านดอกเบี้ยต่ำเกริ่นนำรอบระยะเวลาเกี่ยวกับการ finishอัตรา foreclosures เพิ่มขึ้น ความสามารถ และความตั้งใจของผู้ให้กู้ให้ mortgagesในตลาดนี้ลดลง สร้างเกลียวลงของ foreclosures

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มีพฤติกรรมเปลี่ยนไป ก่อนจะสำเหนียกกู้วิกฤติสินเชื่อ กับฉากหลัง
ของตัวเรา เศรษฐกิจ อัตราดอกเบี้ยต่ำมาก ราคาบ้านที่เพิ่มขึ้น , ระเบียบของรัฐบาลกลางน้อย
ทุนทั่วโลกเกินความต้องการทั่วโลกที่หนักสำหรับหลักทรัพย์จํานองและลดความเสี่ยงของการถ่ายโอน
, ตลอดจน ( typicallybanks ) พยายามที่จะตอบสนองความต้องการของผู้กู้ โดยการเพิ่มพูล
และจะเพิ่มโปร จึงดูแล อย่างไรก็ตาม ในหลัก ผู้กู้ที่ได้แสวงหาและ
ได้ quali จึงเอ็ดสำหรับการจำนองที่ได้รับแล้วให้กับหนึ่ง ดังนั้นจึงมีการกำหนด quali
เปลี่ยนและพวกเขาค่อยๆผ่อนคลาย สินเชื่อที่อยู่อาศัยให้ลูกค้าที่มีประวัติเครดิตไม่ดี
ได้ป้องกันพวกเขาจากการซื้อบ้านในอดีต
ตลอดจนพิจารณาว่าในขณะที่ค่าบ้านเพิ่มขึ้น–พวกเขามีเพิ่มขึ้นกว่า 100% ระหว่าง
1997and2006 –กู้เป็นโอกาสน้อยที่จะเริ่มต้นในการจำนองของพวกเขาเป็นพวกเขาอาจปล่อย
เงินจากบ้านถ้าพวกเขาวิ่งเข้าไปในตราสารหนี้ กลุ่มของผู้กู้ที่เป็นที่รู้จักกันรวม
เป็นตลาดซับไพรม์ . subprime borrowers มักจะมีประวัติเครดิตไม่ดี insuf จึง cient
เงินสำหรับการชำระเงินลงและลดความสามารถการชำระหนี้ ผลที่ตามมาของเครดิต
ความคุ้มค่าของ borrowers เงินกู้ซับไพรม์มีความเสี่ยงสูงของการเริ่มต้นมากกว่าเงินกู้ นายก
ผู้กู้ เป็นไอออนเป็นผ่อนคลายมากขึ้นจึงให้ยืม quali กู้ไม่ได้
พิสูจน์รายได้ เขาก็ต้องบอกมาด้วย ต่อมาผู้กู้ไม่ได้
ต้องแจ้งที่นายจ้างของพวกเขาเพียงแค่ให้ธนาคารบวกสมดุล ทำไมตลอดจน
ผ่อนคลายมากเกี่ยวกับความเสี่ยงของการเริ่มต้น ? อืม ตลอดจนไม่ทำให้การจำนอง พวกเขาขายจำนองธนาคารการลงทุน
Wall Street พวกเขาเพียงแค่โอนความเสี่ยง .
เป็นผลของกระบวนการยึดสังหาริมทรัพย์ ตลอดจนประสบความสูญเสียซึ่งนำไปสู่การลด
และด้วยเหตุนี้จึง nancial ทรัพย์สินยืมความสามารถ ในขณะเดียวกันอัตราดอกเบี้ยเพิ่มขึ้น
การจำนอง , ยิ่งแพง นี้ exacerbated สถานการณ์ที่มีอยู่จำนอง
เจ้าของแสวงหาจำนองใหม่ที่มีดอกเบี้ยต่ำ ระยะเวลาเบื้องต้นเกี่ยวกับการถ่ายทอด นิช .
เป็นอัตราของ foreclosures เพิ่มขึ้น ความสามารถและความตั้งใจของผู้ให้กู้เสนอ mortgages
ในตลาดนี้ลดลงการสร้างเกลียวลงของ foreclosures