Somaclonal variation is a major con

Somaclonal variation is a major concern to many applications of plant cell and tissue culture techniques, yet it could be a useful source of variation for plant genetic improvement. High frequencies of somaclonal variants were reported in caladium, but little was known about changes in caladium somaclonal variants at the cellular and molecular levels. Twenty-four somaclonal variants were identified among ‘Red Flash’ caladium plants regenerated from two types of leaf explants and on two media containing different auxins. Results showed that the type of leaf explants and auxin affected the occurrence of somaclonal variants in ‘Red Flash’. The highest percentage of variants (25.0 %) was observed among plants regenerated from mature leaf explants cultured on the media containing 2,4-dichlorophenoxyacetic acid. These somaclonal variants exhibited considerable changes in leaf shape, coloring of the main veins, spots, margins, and leaf size, and could be separated into 10 somaclonal variant groups. Twelve variants contained 1.1–5.4 % less nuclear DNA and appeared to have lost one chromosome. Two variants contained 5.4–9.2 % less nuclear DNA and appeared to have lost two chromosomes. One variant contained 95.0 % more nuclear DNA and 2n = 58 chromosomes. Two SSR markers (CaM1 and CaM103) revealed DNA banding pattern changes in nine variants, including allele loss in eight variants and allele size change in one variant. These results suggested that several cytological and/or molecular causes were involved in the somaclonal variation in ‘Red Flash’ and chromosome number change was a frequent cause leading to a high frequency of aneuploids and marker allele loss. The CaM1-carrying chromosome seemed to be unstable and prone to loss during tissue culture.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Somaclonal ผันแปรเป็นความกังวลหลักโปรแกรมประยุกต์หลายโปรแกรมเทคนิคการเลี้ยงเนื้อเยื่อและเซลล์พืช แต่มันอาจเป็นแหล่งประโยชน์ของการเปลี่ยนแปลงสำหรับการปรับปรุงพันธุกรรมพืช ความถี่สูงของย่อย somaclonal ถูกรายงานในสวี แต่น้อยเป็นที่รู้จักเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงในตัวแปร somaclonal สวีในระดับเซลล์ และโมเลกุล มีระบุตัวแปร somaclonal ยี่สิบสี่ในหมู่พืชสวี 'แฟลชสีแดง' ขึ้นใหม่จากสองชนิด ของใบเฌล และสองสื่อประกอบด้วยสารกระตุ้นต่าง ๆ ผลการศึกษาพบว่า ชนิดของใบเฌลและออกซิได้รับผลกระทบการเกิดขึ้นของสายพันธุ์ somaclonal ใน 'แฟลชสีแดง' เปอร์เซ็นต์สูงสุดของตัวแปร (25.0%) พบว่า ในหมู่พืชขึ้นใหม่จากใบแก่ ๆ เฌลล้างบนสื่อที่ประกอบด้วยกรด 2, 4-dichlorophenoxyacetic ต่าง ๆ somaclonal แสดงการเปลี่ยนแปลงอย่างมากในทรงใบไม้ สีของเส้นเลือดหลัก จุด ขอบ และขนาดใบ และสามารถแบ่งเป็นกลุ่มตัวแปร somaclonal 10 สิบสองตัวแปรมีอยู่ 1.1 – 5.4% น้อยกว่านิวเคลียร์ดีเอ็นเอ และจะ สูญเสียโครโมโซมหนึ่ง สองสายพันธุ์อยู่ 5.4 – 9.2% น้อยกว่านิวเคลียร์ดีเอ็นเอ และปรากฏการ สูญเสียโครโมโซม 2 ตัวแปรหนึ่งอยู่ 95.0% นิวเคลียร์ดีเอ็นเอและ 2n = 58 โครโมโซม สองเครื่องหมาย SSR (CaM1 และ CaM103) เปิดเผยดีเอ็นเอที่แถบการเปลี่ยนแปลงรูปแบบในเก้าสายพันธุ์ รวมแปดตัวแปรและการเปลี่ยนแปลงขนาดอัลลีลในตัวแปรหนึ่งสูญเสียอัลลีล ผลลัพธ์เหล่านี้แนะนำว่า สาเหตุ cytological หรือโมเลกุลต่าง ๆ มีส่วนร่วมในการเปลี่ยนแปลง somaclonal ใน 'แฟลชสีแดง' และเปลี่ยนแปลงจำนวนโครโมโซม เป็นสาเหตุบ่อยที่นำไปสู่ความถี่สูงของ aneuploids และเครื่องหมายของอัลลีลขาดทุน โครโมโซมแบก CaM1 ดูเหมือนจะไม่เสถียร และมีแนวโน้มการสูญเสียในระหว่างเยื่อ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แปรผันของเซลล์ร่างกายเป็นความกังวลที่สำคัญในการใช้งานจำนวนมากของเซลล์พืชและเทคนิคการเพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อ แต่มันอาจจะเป็นแหล่งที่มีประโยชน์ของการเปลี่ยนแปลงสำหรับการปรับปรุงพันธุกรรมพืช ความถี่สูงของสายพันธุ์เซลล์ร่างกายได้รับรายงานในบอน แต่เล็ก ๆ น้อย ๆ เป็นที่รู้จักกันเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงในสายพันธุ์บอนเซลล์ร่างกายในระดับเซลล์และโมเลกุล ยี่สิบสี่สายพันธุ์เซลล์ร่างกายที่ถูกระบุในหมู่แดง Flash 'พืชบอนสร้างใหม่จากสองประเภทของชิ้นส่วนใบและสองสื่อที่มี auxins ที่แตกต่างกัน ผลการศึกษาพบว่าประเภทของชิ้นส่วนใบและออกซินได้รับผลกระทบการเกิดขึ้นของสายพันธุ์เซลล์ร่างกายใน 'Red Flash' เปอร์เซ็นต์สูงสุดของสายพันธุ์ (25.0%) พบว่าระหว่างพืชสร้างใหม่จากชิ้นส่วนใบผู้ใหญ่เลี้ยงบนสื่อที่มี 2,4-dichlorophenoxyacetic กรด สายพันธุ์นี้เซลล์ร่างกายแสดงการเปลี่ยนแปลงอย่างมากในรูปร่างใบสีของหลักเส้นเลือดจุดขอบและขนาดของใบและสามารถแยกออกเป็น 10 กลุ่มตัวแปรเซลล์ร่างกาย สิบสองสายพันธุ์ที่มีดีเอ็นเอนิวเคลียร์ 1.1-5.4% น้อยและดูเหมือนจะหายไปหนึ่งโครโมโซม สองสายพันธุ์ที่มีดีเอ็นเอนิวเคลียร์ 5.4-9.2% น้อยและดูเหมือนจะหายไปสองโครโมโซม หนึ่งตัวแปรที่มีดีเอ็นเอนิวเคลียร์ 95.0% มากขึ้นและ 2n = 58 โครโมโซม สอง SSR เครื่องหมาย (CaM1 และ CaM103) เปิดเผยดีเอ็นเอการเปลี่ยนแปลงรูปแบบแถบในเก้าสายพันธุ์รวมทั้งการสูญเสียอัลลีลในรอบแปดสายพันธุ์และอัลลีลเปลี่ยนขนาดในหนึ่งตัวแปร ผลการศึกษานี้ชี้ให้เห็นว่าหลายสาเหตุของเซลล์และ / หรือโมเลกุลที่มีส่วนเกี่ยวข้องในแปรผันของเซลล์ร่างกายใน 'Red Flash' และการเปลี่ยนแปลงจำนวนโครโมโซมเป็นสาเหตุที่พบบ่อยที่นำไปสู่ความถี่สูงของ aneuploids และการสูญเสียอัลลีลเครื่องหมาย โครโมโซม CaM1 แบกดูเหมือนจะไม่คงที่และมีแนวโน้มที่จะสูญเสียในระหว่างการเพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การแปรผันเป็นความกังวลหลักในการใช้งานหลายเซลล์และเนื้อเยื่อพืชเทคนิควัฒนธรรม ยังอาจเป็นแหล่งที่มีประโยชน์ของการเปลี่ยนแปลงเพื่อปรับปรุงพันธุพืช ความถี่สูง : ตัวแปรที่ได้รับรายงานในบอน แต่น้อยเป็นที่รู้จักเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงในบอน : ตัวแปรในระดับเซลล์และโมเลกุล ยี่สิบสี่ : ตัวแปรที่ถูกระบุใน " " พืชบอนแฟลชสีแดงที่ได้จากสองชนิดของชิ้นส่วนพืชใบและสองสื่อที่มีออกซินที่แตกต่างกัน ผลการศึกษาพบว่าชนิดของอาหารและได้รับใบออกซินเกิดผันแปรใน " Flash " สีแดง เปอร์เซ็นต์สูงสุดของตัวแปร ( 25.0 ) และพบในพืชที่ได้จากเนื้อเยื่อเพาะเลี้ยงบนใบแก่ สื่อที่มีครู . เหล่านี้มีการเปลี่ยนแปลงมากในตัวแปรผันรูปร่างใบ สีของเส้นหลักจุด ขอบ และขนาดใบ และแบ่งเป็น 10 : ตัวแปรกลุ่ม สิบสองสายพันธุ์ที่มีอยู่ 1.1 – 5.4 % นิวเคลียร์น้อยกว่าดีเอ็นเอและปรากฏว่าได้สูญเสียหนึ่งโครโมโซม สองตัวแปรที่มีอยู่ 5.4 และ 9.2% นิวเคลียร์น้อยกว่าดีเอ็นเอ และปรากฏว่ามีเสียสองโครโมโซม หนึ่งรูปที่มีอยู่ 95.0 % นิวเคลียร์มากกว่า 2n = 58 ดีเอ็นเอและโครโมโซม 2 เครื่องหมาย SSR ( cam1 และ cam103 ) พบแถบดีเอ็นเอรูปแบบการเปลี่ยนแปลงในเก้าสายพันธุ์รวมทั้งการสูญเสียอัลลีลยีน 8 ตัวแปร และเปลี่ยนขนาดในหนึ่งตัวแปร ผลลัพธ์เหล่านี้ชี้ให้เห็นว่าหลายสามารถและ / หรือทำให้โมเลกุลที่เกี่ยวข้องในการแปรผันใน " Flash " สีแดงและจำนวนโครโมโซมเปลี่ยนเป็นบ่อยสาเหตุถึงความถี่สูงของ aneuploids การสูญเสียอัลลีลและเครื่องหมาย . การ cam1 ถือโครโมโซมดูเหมือนจะไม่แน่นอนและมักจะสูญเสียในระหว่างการเพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อ