From these facts, the court conclud

From these facts, the court concluded that Thailand had accepted the Annex I map.
Even if there were any doubt in this connection, Thailand was not precluded from asserting that she had not accepted it since France and Cambodia had relied upon her acceptance and she had for fifty years enjoyed such benefits as the Treaty of 1904 has conferred on her.
Furthermore, the acceptance of the Annex I map caused it to enter the treaty settlement; the Parties had at that time adopted an interpretation of that settlement which caused the map line to prevail over the provisions of the Treaty and, as there was no reason to think that the Parties had attached any special importance to the line of the watershed as such, as compared with the overriding importance of a final regulation of their own frontiers, the Court considered that the interpretation to be given now would be the same

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จากข้อเท็จจริง ศาลสรุปว่า ไทยได้ยอมรับแอนเน็กซ์ I แผนที่หากมีข้อสงสัยใด ๆ ในการเชื่อมต่อนี้ ไทยถูกไม่ precluded จากกรรมสิทธิ์ที่ เธอก็ไม่ยอมรับมันตั้งแต่ฝรั่งเศสและกัมพูชาได้อาศัยเมื่อยอมรับเธอ และเธอมีสำหรับ 50 ปีเพลิดเพลินกับสิทธิประโยชน์ดังกล่าวตามสนธิสัญญา 1904 ได้ปรึกษากับเธอนอกจากนี้ การยอมรับแอนเน็กซ์ I แผนที่เกิดให้ป้อนชำระสนธิสัญญา ฝ่าย ได้ที่ว่า เวลานำการตีความการชำระเงินที่ที่เกิดรายการแผนที่เหนือชั้นกว่าบทบัญญัติของสนธิ ที่มีเหตุผลไม่คิดว่า ฝ่ายที่มีแนบความสำคัญใด ๆ ไปยังบรรทัดของลุ่มน้ำเช่น ตกต้องเอาชนะความสำคัญของระเบียบสุดท้ายของขอบเขตของตนเองศาลพิจารณาว่า การตีความจะได้รับตอนนี้จะเหมือนกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จากข้อเท็จจริงเหล่านี้ศาลสรุปว่าประเทศไทยได้รับการยอมรับใน Annex I map.
แม้ว่ามีข้อสงสัยในการเชื่อมต่อใด ๆ นี้ประเทศไทยไม่ได้เข้าไปยุ่งเกี่ยวกับจรรยาบรรณจากที่เธอไม่เคยได้รับการยอมรับมาตั้งแต่ฝรั่งเศสและกัมพูชาได้พึ่งพาการยอมรับของเธอและเธอมี ห้าสิบปีมีความสุขกับผลประโยชน์เช่นสนธิสัญญา 1904 ได้หารือกับเธอ.
นอกจากนี้ยังได้รับการยอมรับของภาคผนวก I แผนที่ให้มันเข้าไปตั้งถิ่นฐานสนธิสัญญา; ภาคีมีเวลาที่นำมาใช้ในความหมายของการตั้งถิ่นฐานที่ก่อให้เกิดเส้นแผนที่ที่เหนือกว่าบทบัญญัติของสนธิสัญญาและเป็นมีเหตุผลที่จะคิดว่าคู่กรณีได้ให้ความสำคัญใด ๆ เป็นพิเศษกับสายของลุ่มน้ำดังกล่าวไม่มี เมื่อเทียบกับความสำคัญที่สำคัญของการควบคุมสุดท้ายของเขตแดนของตัวเองที่ศาลพิจารณาแล้วเห็นว่าการตีความที่จะได้รับในขณะนี้จะเหมือนกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จากข้อมูลเหล่านี้ ศาลมีคำวินิจฉัยว่าไทยได้ยอมรับแผนที่ภาคผนวก
ถึงจะมีข้อสงสัยใด ๆในการเชื่อมต่อนี้ ประเทศไทยไม่ได้ถูกลบจากยืนยันว่าเธอยังไม่ได้ยอมรับมันตั้งแต่ฝรั่งเศสและกัมพูชาได้อาศัยการยอมรับของเธอและเธอได้ห้าสิบปีเพลิดเพลินกับสิทธิประโยชน์เช่นสนธิสัญญาปี 1904 ได้ ) เธอ
นอกจากนี้การยอมรับแผนที่ภาคผนวกทำให้เกิดการระบุข้อตกลงการตั้งถิ่นฐาน ; บุคคลที่มีเวลาที่ได้รับการตีความว่าข้อตกลงที่เกิดจากเส้นแผนที่เป็นต่อบทบัญญัติของสนธิสัญญาและ ไม่มีเหตุผลที่จะคิดว่า บุคคลที่มีความพิเศษใด ๆที่แนบไปยังบรรทัดของพื้นที่ลุ่มน้ำ เช่น เช่นเมื่อเทียบกับการลดความสำคัญของระเบียบสุดท้ายของเขตแดนของตนเอง ศาลพิเคราะห์แล้วเห็นว่า การตีความให้แล้วจะเหมือนกัน