Etta Kralovec, Education FacultyEnd

Etta Kralovec, Education Faculty

End of Homework

As part of a study I conducted for the Maine Department of Education, my research associate and I interviewed more than fifty Maine students who had dropped out of school. In response to our question, "When did you know you weren't going to make it through school?" students talked about the life of the rural poor—a lack of medical care and transportation, broken families, parental abuse, and heavy family responsibilities. But one response came as a complete surprise to us: They all cited an inability to complete homework as a contributing factor to their failure in school.

Surprised that homework contributed so dramatically to school dropout, we analyzed research reports and talked to hundreds of teachers, parents, and students. Instead of focusing on homework's presumed role in academic achievement, the development of self-discipline, and good work habits, we examined homework in the context of families and communities. From this perspective, we found that homework disrupts family life, interferes with parent's educational agendas, and punishes poor kids for being poor.

In the past twenty years, family life in the United States has undergone dramatic demographic and economic changes. For the first time in our history the majority of moms are working, more single parents run households than ever before, and we are all working longer hours. Homework squeezes family life. Parents want to pass on their cultural heritage, religious beliefs, and life skills. They want to teach their children how to be good citizens and how to share responsibilities. Homework forces parents to put their own agendas on hold as they help their children complete the unfinished work of the school day.

Homework reinforces the social inequities inherent in this country's unequal distribution of educational resources. Some students go home to well-educated parents and have access to computers with vast databases. Other students have family responsibilities, parents who work at night, and no educational resources in their homes. According to the latest data, 53 percent of working-age Los Angeles County residents have trouble reading street signs, bus schedules, and filling out job applications in English. Twenty percent of youngsters in this country live in poverty and homework further exacerbates their academic problems.

And let's face it; homework is a black hole in the educational process. Teachers do not really know who does the homework and how much help a student needs to complete it. In an age of greater accountability in education, with its increased focus on test scores and outcomes, homework becomes a liability for educators who need to have more control over student learning.

Students are more than recipients of school knowledge; they are budding scientists, artists, siblings, and cooks. They need time to learn how to be family and community members and spiritual individuals. Does homework give our children the time they need to develop these parts of their being? p

Dr. Etta Kralovec is an associate professor of education at the Graduate School of Education and Psychology. She is the author of two books and numerous articles on homework and school reform and has appeared on national television and radio programs.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Etta Kralovec คณะศึกษาท้ายบ้านเป็นส่วนหนึ่งของการศึกษา ที่ฉันดำเนินการที่เมนแผนกการศึกษา วิจัยรศของฉัน และฉันสัมภาษณ์นักเรียนเมนมากกว่า 50 ที่ได้หลุดออกจากโรงเรียน ตอบคำถามของเรา "เมื่อคุณทราบคุณได้ไม่ไปทำผ่านโรงเรียน" นักเรียนพูดคุยเกี่ยวกับชีวิตของคนจนเช่นการขาดการดูแลทางการแพทย์และการเดินทาง เสียครอบครัว ละเมิดโดยผู้ปกครอง และความรับผิดชอบครอบครัวหนัก แต่คำตอบหนึ่งมาเป็นประหลาดใจทำให้เรา: พวกเขาทั้งหมดอ้างไม่สามารถทำการบ้านเป็นตัวสนับสนุนเพื่อความล้มเหลวของพวกเขาในโรงเรียนเราประหลาดใจว่า การบ้านส่วนนั้นอย่างมากเป็นถอนโรงเรียน รายงานการวิจัยวิเคราะห์ และพูดคุยกับครู ผู้ปกครอง และนักเรียน แทนที่จะเน้นบทบาท presumed เป็นการบ้านในความสำเร็จทางวิชาการ การพัฒนาผดุง และลักษณะการทำงานที่ดี เราตรวจสอบการบ้านในบริบทของครอบครัวและชุมชน จากมุมมองนี้ เราพบว่า บ้าน disrupts ครอบครัว รบกวนวาระการศึกษาของผู้ปกครอง และ punishes เด็กยากจนสำหรับการดีใน 20 ปีที่ผ่านมา ชีวิตครอบครัวในสหรัฐอเมริกาได้เปลี่ยนแปลงทางประชากร และเศรษฐกิจที่ละคร ครั้งแรกในประวัติศาสตร์ของเราทำงานส่วนใหญ่ของ moms ครอบครัวเดี่ยวมากขึ้นทำงานครัวเรือนเคยมีมาก่อน และเราจะหมดชั่วโมงทำงานอีกต่อไป บ้าน squeezes ชีวิตครอบครัว ผู้ปกครองต้องส่งมรดกทางวัฒนธรรมของพวกเขา ความเชื่อทางศาสนา และทักษะชีวิต พวกเขาต้องการสอนให้เด็กรู้การเป็นพลเมืองดีและการร่วมรับผิดชอบ บ้านบังคับให้ระงับถึงวาระของตนเองจะช่วยเด็กที่ทำงานยังไม่เสร็จของวันโรงเรียนบ้าน reinforces เสนอต่อสังคมในประเทศนี้ไม่กระจายทรัพยากรทางการศึกษา นักเรียนบางคนไปปกครองบ้านขี้น และสามารถเข้าถึงคอมพิวเตอร์ที่มีฐานข้อมูลมากมาย นักเรียนคนอื่น ๆ มีความรับผิดชอบครอบครัว พ่อแม่ที่ทำงานในเวลากลางคืน และไม่มีทรัพยากรทางการศึกษาในบ้านของพวกเขา ตามข้อมูลล่าสุด ร้อยละ 53 ของผู้อยู่อาศัยเขตลอสแอนเจลิสทำงานอายุได้อ่านปัญหาจราจร ตารางเวลารถโดยสารประจำทาง และกรอกใบสมัครงานภาษาอังกฤษ ประมาณ 20 เปอร์เซ็นต์ของเยาวชนในประเทศนี้อยู่ในความยากจน และบ้านเพิ่มเติม exacerbates ปัญหาการศึกษาของพวกเขาและหน้ามัน บ้านเป็นหลุมดำในกระบวนการศึกษา ครูไม่รู้ว่าจริง ๆ ที่ไม่บ้านและจำนวนนักเรียนที่ต้องการความช่วยเหลือเสร็จสมบูรณ์ ในอายุของความรับผิดชอบมากขึ้นในการศึกษา มีของมาเพิ่มคะแนนสอบและผล การบ้านกลายเป็น บัญชีหนี้สินสำหรับนักการศึกษาที่ต้องมีการควบคุมนักเรียนที่เรียนรู้ได้มากขึ้นนักเรียนมีมากกว่าผู้รับการเรียนรู้ พวกเขาเป็นนักวิทยาศาสตร์โต ศิลปิน พี่น้อง และพ่อครัว พวกเขาต้องการเวลาเพื่อเรียนรู้การเป็นครอบครัว และสมาชิกในชุมชน และบุคคลที่มีจิตวิญญาณ ไม่การบ้านให้เด็กของเราเวลาที่จะต้องพัฒนาชิ้นส่วนเหล่านี้ของพวกเขา pดร. Etta Kralovec เป็นศาสตราจารย์ที่ศึกษาในระดับบัณฑิตศึกษาและจิตวิทยา เธอเป็นคนเขียนสองเล่มและบทความมากมายในการปฏิรูปโรงเรียนและบ้าน และได้ปรากฏบนโปรแกรมโทรทัศน์และวิทยุแห่งชาติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Etta Kralovec, การศึกษาคณะในตอนท้ายของการบ้านเป็นส่วนหนึ่งของการศึกษาที่ผมดำเนินการสำหรับเมนกรมสามัญศึกษาร่วมงานวิจัยและผมสัมภาษณ์มากกว่าห้าสิบนักเรียนเมนที่ได้ลาออกจากโรงเรียนของฉัน ในการตอบคำถามของเรา "เมื่อคุณรู้ว่าคุณไม่ได้ไปทำให้มันผ่านโรงเรียน?" นักเรียนพูดคุยเกี่ยวกับชีวิตของการขาดต่ำชนบทของการดูแลทางการแพทย์และการขนส่ง, ครอบครัวที่ขาดการละเมิดของผู้ปกครองและความรับผิดชอบต่อครอบครัวหนัก แต่การตอบสนองอย่างใดอย่างหนึ่งมาเป็นแปลกใจที่สมบูรณ์ให้กับเรา: พวกเขาทั้งหมดอ้างว่าไม่สามารถที่จะเสร็จสมบูรณ์บ้านเป็นปัจจัยที่เอื้อต่อความล้มเหลวของพวกเขาอยู่ในโรงเรียน. แปลกใจที่บ้านมีส่วนอย่างมากในการออกกลางคันโรงเรียนเราวิเคราะห์รายงานการวิจัยและพูดคุยกับหลายร้อยของครู พ่อแม่ผู้ปกครองและนักเรียน แทนที่จะมุ่งเน้นไปที่บทบาทของบ้านเชื่อว่าผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนในการพัฒนาวินัยในตนเองและพฤติกรรมการทำงานที่ดีเราตรวจสอบการบ้านในบริบทของครอบครัวและชุมชน จากมุมมองนี้เราพบว่าบ้านรบกวนชีวิตครอบครัวรบกวนกับวาระการประชุมการศึกษาของผู้ปกครองและลงโทษเด็กที่ไม่ดีสำหรับการเป็นที่น่าสงสาร. ในอดีตที่ผ่านมายี่สิบปีชีวิตครอบครัวในประเทศสหรัฐอเมริกามีการเปลี่ยนแปลงทางประชากรและเศรษฐกิจอย่างมาก เป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์ของเราส่วนใหญ่ของคุณแม่ที่มีการทำงานที่พ่อแม่เดียวมากขึ้นเรียกผู้ประกอบการมากขึ้นกว่าเดิมและเราทุกคนที่ทำงานชั่วโมงอีกต่อไป การบ้านบีบชีวิตครอบครัว พ่อแม่ผู้ปกครองต้องการที่จะผ่านในมรดกทางวัฒนธรรมของพวกเขาความเชื่อทางศาสนาและทักษะชีวิต พวกเขาต้องการที่จะสอนเด็กของพวกเขาวิธีการที่จะเป็นพลเมืองที่ดีและวิธีการที่จะร่วมกันรับผิดชอบ พ่อแม่ของกองกำลังการบ้านที่จะนำวาระของตัวเองไว้ที่พวกเขาช่วยให้เด็กของพวกเขาเสร็จสิ้นการทำงานยังไม่เสร็จของวันที่โรงเรียน. บ้านตอกย้ำความไม่เท่าเทียมทางสังคมอยู่ในประเทศที่กระจายไม่เท่ากันของทรัพยากรทางการศึกษานี้ นักเรียนบางคนไปที่บ้านกับพ่อแม่มีการศึกษาและมีการเข้าถึงเครื่องคอมพิวเตอร์ที่มีฐานข้อมูลขนาดใหญ่ นักเรียนคนอื่น ๆ มีความรับผิดชอบในครอบครัวพ่อแม่ที่ทำงานในเวลากลางคืนและไม่มีทรัพยากรทางการศึกษาในบ้านของพวกเขา ตามข้อมูลล่าสุดที่ร้อยละ 53 ของวัยทำงานที่อาศัยอยู่ในลอสแอนเจลิสเคาน์ตี้มีปัญหาในการอ่านป้ายถนนตารางเวลารถบัสและกรอกใบสมัครงานเป็นภาษาอังกฤษ ร้อยละยี่สิบของเยาวชนในประเทศนี้อยู่ในความยากจนและการบ้านต่อไป exacerbates ปัญหาทางวิชาการของพวกเขา. และปล่อยให้หน้ามัน บ้านเป็นหลุมดำในขั้นตอนการศึกษา ครูไม่ทราบจริงๆที่ไม่ทำการบ้านและวิธีการมากช่วยให้นักเรียนต้องการที่จะดำเนินการได้ . ในยุคของความรับผิดชอบมากขึ้นในการศึกษาที่มีความสำคัญที่เพิ่มขึ้นของคะแนนการทดสอบและผลการบ้านจะกลายเป็นหนี้สินเพื่อการศึกษาที่จะต้องมีการควบคุมที่มากกว่าการเรียนรู้ของนักเรียนนักศึกษามากกว่าผู้รับความรู้โรงเรียน พวกเขาจะได้นักวิทยาศาสตร์รุ่นศิลปินพี่น้องและพ่อครัว พวกเขาต้องใช้เวลาในการเรียนรู้วิธีการที่จะครอบครัวและสมาชิกในชุมชนและบุคคลที่จิตวิญญาณ ไม่ทำการบ้านให้ลูกหลานของเราเวลาที่พวกเขาต้องการในการพัฒนาชิ้นส่วนเหล่านี้ของพวกเขาเป็นอยู่หรือไม่ พีดร. Etta Kralovec เป็นศาสตราจารย์ของการศึกษาที่บัณฑิตศึกษาและจิตวิทยา เธอเป็นผู้เขียนหนังสือสองเล่มและบทความมากมายเกี่ยวกับการปฏิรูปการบ้านและโรงเรียนและได้ปรากฏตัวบนโทรทัศน์แห่งชาติและรายการวิทยุ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

kralovec เอต , การศึกษาคณะ

จบการบ้าน

เป็นส่วนหนึ่งของการศึกษาที่เราดำเนินการสำหรับเมนภาควิชาการศึกษา วิจัยร่วมและฉันสัมภาษณ์มากกว่าห้าสิบเมนนักเรียนออกจากโรงเรียน ในการตอบสนองกับคำถามของเรา " เมื่อคุณรู้ว่าคุณจะไม่ทำให้มันผ่านโรงเรียน" นักเรียนพูดคุยเกี่ยวกับชีวิตของการขาด poor-a ชนบทของการดูแลทางการแพทย์และการขนส่ง , ครอบครัว , เสียผู้ปกครองการละเมิด และความรับผิดชอบต่อครอบครัวที่หนัก แต่การมาเป็นแปลกใจให้กับเรา พวกเขาอ้างไม่สามารถที่จะสมบูรณ์การบ้านเป็นปัจจัยความล้มเหลวในโรงเรียนของพวกเขา .

แปลกใจว่าบ้านมีส่วนเป็นอย่างมากดังนั้นโรงเรียนลาออกกลางคันเราวิเคราะห์รายงานวิจัยและพูดคุยกับหลายร้อยของครู นักเรียน ผู้ปกครอง และ แทนที่จะเน้นการบ้านก็สันนิษฐานว่าบทบาทในผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน การพัฒนาความมีวินัยในตนเอง และพฤติกรรมการทำงานที่ดี เราตรวจสอบการบ้านในบริบทของครอบครัวและชุมชน จากมุมมองนี้ , เราพบบ้านที่ปัญหาชีวิตครอบครัว รบกวนพ่อแม่การศึกษาวาระและลงโทษเด็กที่ยากจนเป็นคนจน .

ในช่วงยี่สิบปี ชีวิตครอบครัวในสหรัฐอเมริกาได้รับอย่างมากปัจจัยทางประชากรและเศรษฐกิจที่เปลี่ยนแปลง เป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์ของเรา ส่วนใหญ่ของคนเป็นแม่ทำงาน พ่อแม่เลี้ยงเดี่ยวมากกว่าวิ่งครอบครัวมากกว่าเดิม และเราทุกคนก็ทำงานนานกว่าชั่วโมง การบ้านบีบชีวิตครอบครัว ผู้ปกครองต้องการที่จะผ่านในมรดกทางวัฒนธรรมของตนความเชื่อทางศาสนา และทักษะชีวิต พวกเขาต้องการที่จะสอนให้เด็กของพวกเขาวิธีการเป็นพลเมืองที่ดีและการแบ่งปันความรับผิดชอบ การบ้านหน่วยผู้ปกครองเพื่อวางวาระของตัวเองไว้ก่อนจะช่วยให้เด็กของพวกเขาให้เสร็จงานของวันโรงเรียน

การบ้านตอกย้ำสังคม inequities แท้จริงในประเทศนี้ไม่เท่ากันกระจายทรัพยากรด้านการศึกษา .