THOSE WHO HAVE STUDIED THE ECONOMIC

THOSE WHO HAVE STUDIED THE ECONOMIC history of Thailand maintain that the country was economi- cally static from the last years of the reign of King Chula- longkorn until the early 1950s. There is much to commend this view, including the paucity and unreliability of statistics before the 1960s, and the severe damage inflicted on the Thai economy by the ravages of World War II. The war, for exam- ple, brought the pillaging of the south Thailand railway system, including the removal of most of its trackage, in order to build the infamous "Death Railway" between Siam and Burma In looking at the decades from the beginning of the First to the beginning of the Second World War: there is much we might see that would reinforce the view of Siam's economic stasis. We might begin with the kingdom's finances. The nation had run up a considerable debt, in part to complete enormous shopping list of capital expenditures, like the extension of the railway system to the North and South, and covering enormous expenditure overruns during Vajiravudh's reign. This hit most heavily in the years immediately following the First World War, just at a time when the world economy went into a short depression The Thai economy barely had recovered from this economic shock when the reign of vajimavudh unexpectedly end on his death in late 1925, and his younger brother Prajadhipok began his reign with a commitment to drastic budget-cutting. This policy shift had barely taken hold under Prajadhipok (who admitted that he did not understand economics) when the country was hit with the great World Depression, which began in 1929 and struck Siam the following year One of the casualties of this belt-tightening was a dramatic decline in government spending. With this went, of course, a sharp fall in government income. The rural situation was not nearly as bad as it was in neighboring British Burma, where taxes were higher and agricultural indebtedness- which had to be paid off to (mostly) immigrant moneylenders-was more severe. Farmers still had to sell their rice to gain the income they needed to pay their taxes and buy their imported goods (like kerosene), but they were not dependent on such income to the same extent as in Burma. Given this situation, and the hard years of the Japanese occupation still ahead, it would not be difficult to understand the no-growth years that Sompop and others have seen. fact, it would not have been surprising to find that Siam had regressed economically in the 1930s. However, let us look ahead at the weak figures that are still appearing in the 1950s. Why might a defense be mounted of Siam's economic performance The positive developments that occurred in Siam between the end of the First World War and the beginning of the Second were social, political, and cultural. Here we should begin by remembering that Chinese immigration to Siam reached its peak around 1930. Since most such immigrants reached Bangkok we might suppose that most immigrants simply added to the poorest section of the city's population But note that most Chinese were young men without families, and might have been expected to be approaching their most productive years. Chinese amounted to around 12 percent of the population of Siam, but it is fair to assume that most of them were concentrated in Bangkok, where they were around 40 percent or more of the population. Presumably they were not bound to family lands or property, and might be assumed to have been available for entrepreneurial roles. Bangkok presumably reached the pinnacle of its Chineseness" around 1930. Chinese dress and behavior filled the streets; and even thirty years later there would be some portions of the city that were noticeably Chinese. Most businesses, retail and wholesale, were dominated by Chinese, as were some professions, from prostitution to watch repair The city was residentially segregated with Thai in some sections and Chinese in others, while residential settlement was also divided by socioeconomic class But the Chinese were hardly alone. Particularly when the world depression forced some Thais to leave the countryside in search of income, many (both men and women came to Bangkok Many took work as pedicab drivers, seamstresses, barbers, groundskeepers, prostitutes, drivers, and the like. This is not to argue that the world depression was "good" because It is simply to argue it encouraged people to leave agricultu that, even though the depression brought with it pain suffering, poverty, hunger, loneliness, and the like, it also gave some people a broadened range of experience, including wage labor and living in cities In 1932, an elite military "revolution" ended the absolute
monarchy and instituted what called itself a "popular government but soon became a military dictatorship. The Promoters as they called themselves, based their rule on reducing royal and princely privileges, on reducing Chinese economic power, and on improving educational and health standards for the masses of the population. Modern medicine, which started earlier with medical missionaries and health dispensaries and with major Rockefeller Foundation support of the Siriraj Hospital, got an important boost from military support in the 1930s, although it still was concentrated almost exclusively in Bangkok. A modicum of modern education was expressly promised to the general population in the early constitutions. Indeed, the constitution of 1932 promised that the national assembly would be fully elected after mass literacy had been achieved by 1942. From the beginning, suffrage was extended to both men and women who were literate. Thus the Promoters began with comm Titment to education including the education of women and to their credit they worked seriously to make substantial educational improvements. The results can be seen in a careful analysis of the 1960 census, which was the first fully accurate census here, one is struck by a rapid increase in female literacy, from less than half of those who would have gone to school before 1926 to 70 percent of those who would have gone to school in the early 1930s and above 80 percent of those who would have gone to school by the mid-1930s. It is hard to argue against the economists who point at the numbers from 1910 and 1950 to prove that Siam hardly modernized" in the interval. At the same time, there are many ways in which we can see that the Thailand of 1950 is hardly the same country as the Siam of 1910. The real difference is "inside the heads" of millions of people, men and women. The difference is in the education, the literacy and the numeracy, as well as in the interpersonal relations. It is qualitatively similar to explaining why the Siam of Rama I (in 1782) was possible because of the changes that had been occurring since the reign of King Borommakot half a century earlier.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผู้ที่ได้ศึกษาประวัติศาสตร์เศรษฐกิจไทยรักษาให้ ประเทศถูก economi-cally คงปีรัชกาลของกษัตริย์จุฬาฯ -longkorn จนถึงช่วงต้นทศวรรษ 1950 เป็นอีกมุมมองนี้ รวมทั้ง paucity และ unreliability ของสถิติก่อนปี 1960 ซักถาม และความเสียหายรุนแรงที่เกิดต่อเศรษฐกิจไทย โดย ravages ของสงครามโลกครั้งที่สอง สงคราม การสอบเปิ้ล นำ pillaging ใต้ไทยรถไฟระบบ รวมถึงการกำจัดส่วนใหญ่ของ trackage การสร้างอับอาย "ทางรถไฟสายมรณะ" ระหว่างสยามและพม่าในทศวรรษที่ผ่านมาจากจุดเริ่มต้นครั้งแรกที่จุดเริ่มต้นของสงครามโลกครั้งสองมอง: มีมากเราอาจเห็นที่จะเสริมสร้างมุมมองของดีทางเศรษฐกิจของสยาม เราอาจเริ่มต้น ด้วยเงินของราชอาณาจักร ประเทศที่ได้ทำงานขึ้นเป็นจำนวนมากส่วนหนี้สิน ในส่วนรายการค่าใช้จ่ายทุน เช่นส่วนขยายของระบบรถไฟไปเหนือและใต้ แหล่งช้อปปิ้งขนาดใหญ่และครอบคลุมรายจ่ายที่มากเกินในระหว่างรัชกาลของวชิราวุธ นี้ฮิตมากที่สุดในปีที่ต่อก่อนสงครามโลกครั้ง ที่เวลาเมื่อเศรษฐกิจโลกไปเป็นซึมเศร้าสั้นที่ไทยเศรษฐกิจแทบไม่ได้หายจากช็อตนี้เศรษฐกิจเมื่อรัชกาลที่ vajimavudh สิ้นสุดโดยไม่คาดคิดในตายใน 1925 ปลาย และน้องเขาประชาธิปกเริ่มรัชกาลมาตัดงบประมาณรุนแรง การเปลี่ยนแปลงนโยบายนี้แทบไม่มีเป็นอันระงับภายใต้ประชาธิปก (ซึ่งยอมรับว่า เขาไม่เข้าใจเศรษฐศาสตร์) เมื่อประเทศถูกตี ด้วยดีโลกภาวะซึมเศร้า ซึ่งเริ่มในปีพ.ศ. 2472 และหลงสยาม ปีต่อหนึ่งคนของ belt-tightening นี้มีราคาลดลงอย่างมากในการใช้จ่ายของรัฐบาล นี้ แน่นอน ตกคมชัดรายได้รัฐบาลไป สถานการณ์ชนบทถูกเกือบไม่ได้เลวร้ายเหมือนเดิมในพม่าอังกฤษ ภาษีสูงกว่า และเกษตรข้าวแดงแกงร้อนที่ต้องมีจ่ายออกไป (ส่วนใหญ่) อพยพ moneylenders ที่ใกล้เคียง-อย่างรุนแรงขึ้น เกษตรกรยังมีการขายข้าวของพวกเขาจะได้รับรายได้ที่พวกเขาจำเป็น ต้องชำระภาษีการซื้อของสินค้านำเข้า (เช่นน้ำมันก๊าด), แต่พวกเขาไม่ได้ขึ้นอยู่กับรายได้ดังกล่าวในกรณีเดียวกันในประเทศพม่า ให้สถานการณ์นี้ และปียากของญี่ปุ่นยึดครองยังหน้า มันจะไม่ยากที่จะเข้าใจการเจริญเติบโตไม่มีปีที่สมภพและคนอื่น ๆ ได้เห็น ความจริง มันจะไม่ได้น่าแปลกใจหาว่า สยามได้มีประสิทธิภาพในช่วงทศวรรษ 1930 อย่างไรก็ตาม เราดูข้างหน้าตัวเลขอ่อนแอที่ยังปรากฏในช่วงทศวรรษ 1950 ทำไมอาจป้องกันการติดของประสิทธิภาพทางเศรษฐกิจของสยาม พัฒนาบวกที่เกิดขึ้นในสยามระหว่างจุดสิ้นสุดของสงครามโลกครั้งหนึ่งและต้นที่สอง ถูกสังคม การเมือง และวัฒนธรรม นี่เราควรเริ่มต้น ด้วยการจดจำว่า ตรวจคนเข้าเมืองจีนไปสยามถึงจุดสูงสุดของรอบ 1930 ตั้งแต่อพยพดังกล่าวส่วนใหญ่มาถึงกรุงเทพเราอาจสมมติว่า อพยพส่วนใหญ่เพียงแค่เพิ่มส่วนที่ยากจนที่สุดของประชากรของเมือง แต่สังเกตว่า จีนส่วนใหญ่มีชายหนุ่มไม่ มีครอบครัว และอาจมีการคาดว่าจะใกล้ปีมากที่สุดของพวกเขา จีนมีประมาณร้อยละ 12 ของประชากรของไทย แต่ก็เป็นธรรมคิดว่า ส่วนใหญ่จะได้เข้มข้นในกรุงเทพมหานคร ที่อยู่ประมาณ 40 เปอร์เซ็นต์หรือมากกว่าในประชากร สันนิษฐานว่าพวกเขาไม่ได้ต้องการครอบครัวที่ดินหรือทรัพย์สิน และอาจถือได้พร้อมใช้งานสำหรับบทบาทผู้ประกอบการ กรุงเทพมหานครสันนิษฐานถึงมุ่ง Chineseness ของ"สถาน 1930 ชุดจีน และถนน กรอกข้อมูลลักษณะการทำงาน และแม้แต่สิบปีต่อมาจะมีบางส่วนของเมืองที่ถูกจีนอย่างเห็นได้ชัด ธุรกิจ ขายปลีก และขาย ส่ง ส่วนใหญ่ถูกครอบงำ โดยภาษาจีน เป็นได้บางวิชาชีพ การค้าประเวณีการดูซ่อมเมืองถูก residentially แยกไทยในบางส่วนและจีนในอื่น ๆ ใน ขณะที่การชำระเงินที่อยู่อาศัยถูกหาร ด้วยประชากรระดับยัง แต่จีนได้เพียงอย่างเดียวไม่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อภาวะซึมเศร้าโลกบังคับบางคนออกจากชนบทในการค้นหารายได้ จำนวนมาก (ทั้งชายและหญิงมายังกรุงเทพฯ มากมายเอางานควบคุมรถตุ๊ก ๆ seamstresses, barbers, groundskeepers โสเภณี ไดรเวอร์ และเช่น นี้จะไม่โต้แย้งว่า การเหยียบโลกคือ "ดี" เพราะมันเป็นเพียงแค่เถียงก็สนับสนุนให้คนออกจาก agricultu ที่ แม้ว่าภาวะซึมเศร้าที่มากับความเจ็บปวดทุกข์ทรมาน ความยากจน หิว ความเหงา ความหมาย ยังให้บางคนช่วง broadened ประสบการณ์ รวมถึงค่าจ้างแรงงาน และอาศัยอยู่ในเมืองในปี 1932 เป็นยอดทหาร "ปฏิวัติ" สิ้นสุดสัมบูรณ์ monarchy and instituted what called itself a "popular government but soon became a military dictatorship. The Promoters as they called themselves, based their rule on reducing royal and princely privileges, on reducing Chinese economic power, and on improving educational and health standards for the masses of the population. Modern medicine, which started earlier with medical missionaries and health dispensaries and with major Rockefeller Foundation support of the Siriraj Hospital, got an important boost from military support in the 1930s, although it still was concentrated almost exclusively in Bangkok. A modicum of modern education was expressly promised to the general population in the early constitutions. Indeed, the constitution of 1932 promised that the national assembly would be fully elected after mass literacy had been achieved by 1942. From the beginning, suffrage was extended to both men and women who were literate. Thus the Promoters began with comm Titment to education including the education of women and to their credit they worked seriously to make substantial educational improvements. The results can be seen in a careful analysis of the 1960 census, which was the first fully accurate census here, one is struck by a rapid increase in female literacy, from less than half of those who would have gone to school before 1926 to 70 percent of those who would have gone to school in the early 1930s and above 80 percent of those who would have gone to school by the mid-1930s. It is hard to argue against the economists who point at the numbers from 1910 and 1950 to prove that Siam hardly modernized" in the interval. At the same time, there are many ways in which we can see that the Thailand of 1950 is hardly the same country as the Siam of 1910. The real difference is "inside the heads" of millions of people, men and women. The difference is in the education, the literacy and the numeracy, as well as in the interpersonal relations. It is qualitatively similar to explaining why the Siam of Rama I (in 1782) was possible because of the changes that had been occurring since the reign of King Borommakot half a century earlier.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผู้ที่ได้ศึกษาประวัติศาสตร์เศรษฐกิจไทยยืนยันว่าเป็นประเทศที่ให้ประหยัด cally คงที่จากปีที่ผ่านมาของการครองราชย์ของกษัตริย์ Chula- longkorn จนถึงช่วงต้นทศวรรษ 1950 มีมากที่จะยกย่องมุมมองนี้รวมทั้งความยากจนและความเชื่อถือของสถิติก่อนปี 1960 และความเสียหายอย่างรุนแรงลือเกี่ยวกับเศรษฐกิจไทยโดยการทำลายล้างของสงครามโลกครั้งที่สอง สงครามสำหรับคุณตัวอย่างเช่นการปล้นสะดมนำของระบบรถไฟทางตอนใต้ของประเทศไทยรวมทั้งการกำจัดของที่สุดของทั้งหมดของตนเพื่อที่จะสร้างความอับอาย "ทางรถไฟสายมรณะ" ระหว่างไทยและพม่าในการดูทศวรรษที่ผ่านมาจากจุดเริ่มต้นของ คนแรกที่จุดเริ่มต้นของสงครามโลกครั้งที่สอง: มีมากเราอาจจะเห็นว่าจะเสริมสร้างมุมมองของการชะงักงันทางเศรษฐกิจของไทย เราอาจเริ่มต้นด้วยการเงินของสหราชอาณาจักร ประเทศที่ได้วิ่งขึ้นหนี้มากในส่วนของการดำเนินการรายการช้อปปิ้งอย่างมากของค่าใช้จ่ายทุนเช่นเดียวกับการขยายตัวของระบบรถไฟไปทางทิศเหนือและทิศใต้และครอบคลุมค่าใช้จ่ายในงบมหาศาลในช่วงรัชสมัยของวชิราวุธ นี้ตีมากที่สุดในปีที่ผ่านทันทีหลังจากสงครามโลกครั้งที่หนึ่งเพียงแค่ในช่วงเวลาที่เศรษฐกิจโลกเข้าสู่ภาวะซึมเศร้าในระยะสั้นเศรษฐกิจไทยแทบจะไม่หายจากอาการช็อกทางเศรษฐกิจนี้เมื่อรัชสมัยของ vajimavudh โดยไม่คาดคิดสิ้นสุดในวันที่เขาเสียชีวิตในช่วงปลายปี 1925 และน้องชายของเขาเริ่มปกเกล้าเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่มีความมุ่งมั่นที่จะตัดงบประมาณที่รุนแรง การเปลี่ยนแปลงนโยบายนี้ได้รับแทบจะไม่ถือภายใต้ปกเกล้าเจ้าอยู่หัว (ซึ่งยอมรับว่าเขาไม่เข้าใจเศรษฐศาสตร์) เมื่อประเทศได้รับผลกระทบกับภาวะเศรษฐกิจตกต่ำทั่วโลกที่ดีซึ่งเริ่มขึ้นในปี 1929 และหลงสยามในปีต่อไปหนึ่งของการบาดเจ็บล้มตายของเข็มขัดกระชับนี้เป็น ลดลงอย่างมากในการใช้จ่ายของรัฐบาล ด้วยวิธีนี้ไปแน่นอนลดลงของรายได้ของรัฐบาล สถานการณ์ในชนบทไม่ได้เกือบเป็นที่ไม่ดีที่มันเป็นในอังกฤษพม่าเพื่อนบ้านที่เป็น indebtedness- ภาษีที่สูงขึ้นและการเกษตรซึ่งจะต้องจ่ายออกไป (ส่วนใหญ่) ผู้อพยพเงินกู้-เป็นรุนแรงมากขึ้น เกษตรกรยังคงมีการขายข้าวที่จะได้รับรายได้ที่พวกเขาต้องการที่จะจ่ายเงินภาษีของพวกเขาและซื้อสินค้านำเข้าของพวกเขา (เช่นน้ำมันก๊าด) แต่พวกเขาไม่ได้ขึ้นอยู่กับรายได้ดังกล่าวมีขอบเขตเช่นเดียวกับในประเทศพม่า ทำให้สถานการณ์เช่นนี้และปีที่ผ่านมาอย่างหนักของการยึดครองของญี่ปุ่นยังคงไปข้างหน้ามันจะไม่ยากที่จะเข้าใจปีที่ผ่านมาไม่มีการเจริญเติบโตที่สมภพและคนอื่น ๆ ได้เห็น ความเป็นจริงก็จะไม่ได้รับที่น่าแปลกใจที่จะพบว่าไทยได้ถดถอยทางเศรษฐกิจในช่วงทศวรรษที่ 1930 แต่ขอให้เรามองไปข้างหน้าตัวเลขที่อ่อนแอที่ยังคงปรากฏในปี 1950 ทำไมการป้องกันที่อาจจะติดตั้งของประสิทธิภาพทางเศรษฐกิจของไทยพัฒนาในเชิงบวกที่เกิดขึ้นในไทยระหว่างการสิ้นสุดของสงครามโลกครั้งที่หนึ่งและจุดเริ่มต้นที่สองเป็นสังคมการเมืองและวัฒนธรรม ที่นี่เราควรเริ่มต้นด้วยการจดจำว่าชาวจีนอพยพสยามถึงจุดสูงสุดของรอบปี 1930 เนื่องจากผู้อพยพดังกล่าวมากที่สุดถึงกรุงเทพเราอาจจะคิดว่าผู้อพยพส่วนใหญ่เพิ่มเพียงแค่ในส่วนที่ยากจนที่สุดของประชากรของเมือง แต่ทราบว่าจีนส่วนใหญ่เป็นชายหนุ่มซึ่งไม่มีครอบครัว และอาจได้รับการคาดว่าจะใกล้ปีของพวกเขามีประสิทธิภาพมากที่สุด จีนมีจำนวนประมาณ 12 เปอร์เซ็นต์ของประชากรไทย แต่มันไม่ยุติธรรมที่จะคิดว่าพวกเขาส่วนใหญ่มีความเข้มข้นในกรุงเทพฯที่พวกเขาไปรอบ ๆ ร้อยละ 40 หรือมากกว่าของประชากร สันนิษฐานว่าพวกเขาไม่ได้ถูกผูกไว้กับดินแดนในครอบครัวหรือทรัพย์สินและอาจจะมีการสันนิษฐานว่าจะได้รับการบริการสำหรับบทบาทของผู้ประกอบการ กรุงเทพฯน่าจะถึงจุดสุดยอดของการเป็นจีน "ของรอบปี 1930 การแต่งกายจีนและพฤติกรรมที่เต็มไปด้วยถนนและแม้สามสิบปีต่อมาจะมีบางส่วนของเมืองที่อยู่อย่างเห็นได้ชัดจีนธุรกิจส่วนใหญ่ค้าปลีกและค้าส่งที่ถูกครอบงำโดยจีน. เช่นเดียวกับบางอาชีพจากการค้าประเวณีที่จะดูการซ่อมแซมเมืองที่ถูกแยก residentially ไทยในบางส่วนและจีนในคนอื่น ๆ ในขณะที่การตั้งถิ่นฐานที่อยู่อาศัยได้รับการแบ่งชั้นทางสังคมและเศรษฐกิจ แต่จีนก็แทบจะไม่ได้อยู่คนเดียว. โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมีภาวะซึมเศร้าโลกบังคับบางคนไทย ออกจากชนบทในการค้นหาของรายได้จำนวนมาก (ทั้งชายและหญิงมาถึงกรุงเทพฯหลายคนเข้ามาทำงานเป็นคนขับรถสามล้อถีบ, ช่างเย็บผ้า, ช่างตัดผม, groundskeepers โสเภณีคนขับรถและไม่ชอบ. นี่ไม่ได้เป็นการยืนยันว่าภาวะซึมเศร้าในโลกคือ "ดี "เพราะมันเป็นเพียงที่จะเถียงมันกระตุ้นให้คนที่จะออกจาก agricultu ว่าแม้ว่าภาวะซึมเศร้ามาด้วยความทุกข์ความเจ็บปวดความยากจนความหิวโหยความเหงาและไม่ชอบมันก็ทำให้บางคนช่วงกว้างของประสบการณ์รวมทั้งค่าจ้างแรงงานและ อาศัยอยู่ในเมืองในปี 1932 ยอดทหาร "การปฏิวัติ"
สิ้นสุดวันที่แน่นอนสถาบันพระมหากษัตริย์และก่อตั้งสิ่งที่เรียกตัวเองว่าเป็น"รัฐบาลที่เป็นที่นิยม แต่ไม่ช้าก็กลายเป็นเผด็จการทหาร โปรโมเตอร์ที่พวกเขาเรียกตัวเองว่าตามกฎของพวกเขาในการลดสิทธิประโยชน์และพระราชเจ้าในการลดอำนาจทางเศรษฐกิจจีนและในการปรับปรุงมาตรฐานการศึกษาและสุขภาพสำหรับฝูงของประชากร ยาแผนปัจจุบันซึ่งเริ่มต้นก่อนหน้านี้กับมิชชันนารีทางการแพทย์และยาและสุขภาพด้วยการสนับสนุนที่สำคัญกี้เฟลเลอร์มูลนิธิของโรงพยาบาลศิริราชได้เพิ่มความสำคัญจากการสนับสนุนทางทหารในช่วงทศวรรษที่ 1930 แม้ว่ามันจะยังคงเป็นความเข้มข้นเกือบเฉพาะในกรุงเทพฯ จำนวนเล็กน้อยของการศึกษาที่ทันสมัยได้สัญญาไว้อย่างชัดแจ้งกับประชากรทั่วไปในรัฐธรรมนูญต้น อันที่จริงรัฐธรรมนูญ 1932 สัญญาว่าสมัชชาแห่งชาติจะได้รับเลือกตั้งอย่างเต็มที่หลังจากที่มวลความรู้ที่ได้รับการประสบความสำเร็จโดยปี 1942 จากจุดเริ่มต้นอธิษฐานยื่นออกไปทั้งชายและหญิงที่มีความรู้ ดังนั้นโปรโมเตอร์เริ่มต้นด้วยการสื่อสาร Titment กับการศึกษารวมถึงการศึกษาของผู้หญิงและเครดิตของพวกเขาที่พวกเขาทำงานอย่างจริงจังเพื่อให้การปรับปรุงการศึกษาอย่างมีนัยสำคัญ ผลที่สามารถเห็นได้ในการวิเคราะห์ระมัดระวังของปี 1960 การสำรวจสำมะโนประชากรซึ่งเป็นครั้งแรกที่การสำรวจสำมะโนประชากรที่ถูกต้องอย่างเต็มที่ที่นี่หนึ่งถูกฟาดด้วยการเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วในการอ่านออกเขียนหญิงจากน้อยกว่าครึ่งหนึ่งของผู้ที่จะได้ไปโรงเรียนก่อนที่จะ 1926-70 ร้อยละของผู้ที่จะได้ไปที่โรงเรียนในช่วงต้นทศวรรษที่ 1930 และสูงกว่าร้อยละ 80 ของผู้ที่จะได้ไปโรงเรียนในช่วงกลางทศวรรษที่ 1930- มันเป็นเรื่องยากที่จะเถียงกับนักเศรษฐศาสตร์ที่ชี้ไปที่ตัวเลขจาก 1910 และ 1950 เพื่อพิสูจน์ว่าไทยแทบจะไม่ทันสมัย ​​"ในช่วงเวลา. ในเวลาเดียวกันมีหลายวิธีในการที่เราจะเห็นว่าประเทศไทย 1950 แทบจะไม่ เช่นเดียวกับประเทศสยามของปี 1910 ความแตกต่างที่แท้จริงคือ "ในหัว" ของผู้คนนับล้านทั้งชายและหญิง. ความแตกต่างที่อยู่ในการศึกษาความรู้และการคิดคำนวณได้เป็นอย่างดีในขณะที่ความสัมพันธ์ระหว่างบุคคล. เป็นในเชิงคุณภาพ คล้ายกับการอธิบายว่าทำไมสยามของพระราม (ใน 1782) เป็นไปได้เพราะการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นได้รับการตั้งแต่รัชสมัยของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวบรมโกศครึ่งศตวรรษก่อนหน้านี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผู้ศึกษาประวัติศาสตร์เศรษฐกิจประเทศไทยรักษาที่ประเทศ economi - คอลลี่ไฟฟ้าสถิต จากปีสุดท้ายแห่งรัชกาลกษัตริย์จุฬา - longkorn จนกว่าช่วงต้นทศวรรษ 1950 มีมากที่จะยกย่องมุมมองนี้ รวมถึงความขัดสน และ unreliability สถิติก่อนปี 1960 และรุนแรงความเสียหายที่เกิดต่อระบบเศรษฐกิจไทยโดย ravages ของสงครามโลกครั้งที่สอง สงครามสำหรับการสอบ - กรุณานำการปล้นสะดมของภาคใต้รถไฟระบบ รวมถึงการกำจัดของส่วนใหญ่ทางทั้งหมด เพื่อสร้างทางรถไฟตายที่น่าอับอาย " ระหว่างสยามและพม่ามองทศวรรษที่ผ่านมาตั้งแต่เริ่มแรกที่จุดเริ่มต้นของสงครามโลกครั้งที่ 2 มีมาก เราอาจจะเห็น ซึ่งจะเสริมสร้างมุมมองของความชะงักงันทางเศรษฐกิจสยาม .เราอาจจะเริ่มจากอาณาจักรเงิน ประชาชนได้วิ่งขึ้นหนี้จํานวนมาก ในส่วนที่จะเสร็จสมบูรณ์รายการช้อปปิ้งใหญ่ของรายได้ เช่น การขยายของระบบทางรถไฟไปทางทิศเหนือและใต้ และครอบคลุมการดำเนินงานในช่วงรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัวที่ใหญ่หลวงได้ ชนอย่างมาก ในปีทันทีต่อไปนี้สงครามโลกครั้งแรกแค่เวลาที่เศรษฐกิจโลกไปสั้นภาวะซึมเศร้าเศรษฐกิจแทบจะได้คืนจากการกระแทกทางเศรษฐกิจนี้เมื่อสมัย vajimavudh โดยไม่สิ้นสุดในความตายของเขาในปลายค.ศ. 1925 และน้องชายของเขา สมัยรัชกาลที่ 4 เริ่มมีความมุ่งมั่นในการ งบประมาณ การตัดนี้กะนโยบายแทบไม่มีถ่ายไว้ภายใต้ปกเกล้า ( ใครยอมรับว่าเขาไม่ได้เข้าใจเศรษฐศาสตร์ ) เมื่อประเทศถูกตีด้วยการเหยียบโลกที่ยิ่งใหญ่ ซึ่งเริ่มต้นในปี 1929 และหลงสยามปีต่อหนึ่งความเสียหายนี้รัดเข็มขัดเป็นลดลงอย่างมากในการใช้จ่ายของรัฐบาล . นี้ไปแน่นอน การลดลงของรายได้รัฐบาลสถานการณ์ในชนบทไม่ได้เกือบไม่ดีเท่าที่มันเป็นประเทศเพื่อนบ้านอย่างพม่าของอังกฤษ ซึ่งสูงกว่าการภาษีและภาคการเกษตร ซึ่งก็จะถูกจ่ายออกไป ( ส่วนใหญ่ ) เป็นผู้ปล่อยกู้ต่างชาติรุนแรงมากขึ้น เกษตรกรยังต้องขายข้าวของพวกเขาที่จะได้รับรายได้ที่พวกเขาต้องการที่จะจ่ายภาษีของพวกเขาและซื้อพวกเขานำเข้าสินค้า ( เช่นน้ำมันก๊าด ) ,แต่พวกเขาไม่ได้ขึ้นอยู่กับรายได้ดังกล่าวในแบบเดียวกัน เช่น ในพม่า สถานการณ์แบบนี้ และปีหนักของการยึดครองญี่ปุ่นยังเดินหน้า มันก็ไม่ยากที่จะเข้าใจไม่เติบโตปีว่า สมภพ และคนอื่น ๆได้เห็น ความเป็นจริง มันคงน่าประหลาดใจที่พบว่า สยามได้กลับไปทางเศรษฐกิจในช่วงทศวรรษที่ 1930 . อย่างไรก็ตามให้เราดูล่วงหน้าที่อ่อนแอตัวเลขที่ยังคงปรากฏใน 1950s . ทำไมอาจป้องกันถูกเมาท์สยามคือประสิทธิภาพทางเศรษฐกิจเชิงบวก การพัฒนาที่เกิดขึ้นในบริษัท สยาม ระหว่างการสิ้นสุดของสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง และต้นที่สอง สังคม การเมือง และวัฒนธรรม ที่นี่เราควรจะเริ่มต้นด้วยการจดจำที่ชาวจีนอพยพไปสยามถึงจุดสูงสุดรอบ 1930ตั้งแต่อพยพดังกล่าวมากที่สุดถึงกรุงเทพฯ เราอาจคิดว่าผู้อพยพส่วนใหญ่ก็เพิ่มส่วนที่ยากจนที่สุดของประชากรของเมือง แต่ทราบว่าจีนส่วนใหญ่เป็นคนหนุ่ม ไม่มีครอบครัว และอาจจะถูกคาดว่าจะเข้าใกล้ปีมีประสิทธิภาพมากที่สุดของพวกเขา จีนมีประมาณร้อยละ 12 ของประชากรแห่งสยามแต่มันยุติธรรมสมมติว่าส่วนใหญ่ของพวกเขามีความเข้มข้นในกรุงเทพฯ ซึ่งมีประมาณร้อยละ 40 หรือมากกว่าของประชากร สันนิษฐานว่าพวกเขาไม่ผูกพันกับครอบครัว หรือ ที่ดิน ทรัพย์สิน และอาจจะถือว่าได้รับการพร้อมสำหรับบทบาทของผู้ประกอบการ กรุงเทพฯ สันนิษฐานถึงจุดสุดยอดของภาพของ " รอบ 1930 ชุดจีนและพฤติกรรมเต็มถนนและแม้แต่สามสิบปีต่อมาจะมีบางส่วนของเมืองที่จีนอย่างเห็นได้ชัด ธุรกิจส่วนใหญ่ ขายปลีก และ ขายส่ง ถูกครอบงำโดยจีนเป็นบางอาชีพ จากการค้าประเวณีเพื่อซ่อมนาฬิกา เมือง residentially แยกกับไทยในบางส่วน และจีนในผู้อื่นในขณะที่นิคมที่อยู่อาศัยยังแบ่งตามสถานะทางสังคม แต่จีนก็แทบจะคนเดียว โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อโลกซึมเศร้าบังคับคนไทยบางคนทิ้งชนบทในการค้นหาของรายได้มาก ( ทั้งชายและหญิงมากรุงเทพมากเอาเป็นรถตุ๊ก ๆช่าง seamstresses , ไดรเวอร์ , ภารโรง , โสเภณี , ไดรเวอร์ , และชอบอันนี้ไม่เถียงว่าโลกซึมเศร้าเป็น " ดี " เพราะมันเป็นเพียงแค่เถียงมันส่งเสริมให้คนทิ้ง agricultu ถึงแม้ว่าภาวะซึมเศร้านำกับมัน ความเจ็บปวดทรมาน ความยากจน ความหิวโหย ความเหงา และชอบ มันก็ทำให้บางคนเป็นขยายช่วงของประสบการณ์ รวมทั้งค่าจ้างแรงงานและอาศัยอยู่ใน เมืองใน พ.ศ. 2475 เป็นยอดทหาร " ปฏิวัติ " จบแน่นอน
กษัตริย์และทำให้สิ่งที่เรียกว่าเป็น " นิยมรัฐบาล แต่ในไม่ช้าก็กลายเป็นเผด็จการทางทหาร โปรโมเตอร์ที่พวกเขาเรียกตัวเองตามกฎของพวกเขาในการลดสิทธิราช และเจ้าในการลดอำนาจทางเศรษฐกิจของจีน และปรับปรุงมาตรฐานการศึกษาและสาธารณสุขเพื่อมวลชนของประชากร การแพทย์สมัยใหม่ซึ่งเริ่มต้นก่อนหน้านี้กับมิชชันนารีแพทย์และร้านขายยาสุขภาพและสนับสนุนมูลนิธิรอคกี้เฟลเลอร์รายใหญ่ของโรงพยาบาลศิริราช ได้เพิ่มความสำคัญจากการสนับสนุนทางทหารในช่วงทศวรรษที่ 1930 , ถึงแม้ว่ามันยังข้นเกือบเฉพาะในเขตกรุงเทพมหานคร เป็นจำนวนน้อยของการศึกษาสมัยใหม่ได้ชัดแจ้งกับประชาชนทั่วไปในรัฐธรรมนูญก่อน แน่นอนรัฐธรรมนูญ พ.ศ. 2475 ได้ให้สัญญาว่า สภานิติบัญญัติแห่งชาติจะได้รับมวลความรู้อย่างเต็มที่หลังจากได้บรรลุ 1942 จากจุดเริ่มต้น อธิษฐานได้ขยายทั้งชายและหญิงผู้ที่รู้หนังสือ ดังนั้น โปรโมเตอร์ เริ่มด้วยสาร titment การศึกษารวมทั้งการศึกษาของผู้หญิงและเครดิตของตนเอง พวกเขาทำงานอย่างจริงจังเพื่อให้การปรับปรุงการศึกษาเป็นชิ้นเป็นอัน