IntroductionSculthorpe (1967) state

IntroductionSculthorpe (1967) stated decades ago that absorption ofdissolved inorganic carbon (DIC) is a major challenge facing photo-synthetic organs underwater. An oft-cited contrast between waterand air as media for photosynthetic organs is that the diffusioncoefficient for CO2is about four orders of magnitude lower inwater than in air. In addition, thicker boundary layers are likelyto develop around submersed plants owing to the substantiallygreater dynamic viscosity of water (Denny, 1993). Both featurescan slow diffusive transport of CO2to sites of fixation (Raven et al.,1985). The resulting likelihood of DIC limitation has stimulatedresearch on diverse submersed plant adaptations to acquire DIC,including the use of bicarbonate ion in the water column (e.g.,Maberly and Spence, 1983).For the many species reliant on free CO2in the water column– including bicarbonate users in circumneutral and acid waters– the concentration of CO2is of central importance. It is note-worthy that CO2concentration in freshwater ecosystems variesspatially and temporally (Cole et al., 1994; Maberly, 1996), and is

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

IntroductionSculthorpe (1967) ระบุทศวรรษที่ผ่านมาว่า ดูดซึม ofdissolved อนินทรีย์คาร์บอน (DIC) เป็นวิชาที่ท้าทายหันอวัยวะสังเคราะห์ภาพใต้น้ำ การอ้างของความเปรียบต่างระหว่างอากาศ waterand เป็นสื่อสำหรับอวัยวะที่ดำรงอยู่ว่า diffusioncoefficient สำหรับ CO2is เกี่ยวกับอันดับสี่ของขนาดลด inwater กว่าในอากาศ นอกจากนี้ ชั้นขอบเขตหนา likelyto พัฒนารอบ submersed พืชเนื่องจากความหนืดไดนามิก substantiallygreater น้ำ (Denny, 1993) ทั้ง featurescan ช้า diffusive ขนส่ง CO2to ไซต์ของตรึง (Raven et al. 1985) โอกาสเกิดข้อจำกัด DIC มี stimulatedresearch บนพืช submersed หลากหลายการปรับซื้อ DIC รวมทั้งการใช้ไบคาร์บอเนตไอออนในน้ำคอลัมน์ (e.g.,Maberly และ Spence, 1983) สำหรับพันธุ์พึ่งฟรี CO2in คอลัมน์น้ำ – รวมถึงผู้ใช้ไบคาร์บอเนตใน circumneutral และกรดน้ำ – ความเข้มข้นของ CO2is ความสำคัญกลาง มันเป็น note-worthy CO2concentration ที่ ในระบบนิเวศน้ำจืด variesspatially และชั่ว (โคล et al. 1994 Maberly, 1996) และ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

IntroductionSculthorpe (1967) ระบุทศวรรษที่ผ่านมาว่าการดูดซึม ofdissolved คาร์บอนนินทรีย์ (DIC) เป็นความท้าทายที่สำคัญหันหน้าไปทางอวัยวะภาพใต้น้ำสังเคราะห์ ความคมชัดที่มักอ้างกันบ่อยๆระหว่างอากาศ waterand เป็นสื่อสำหรับอวัยวะสังเคราะห์แสงคือ diffusioncoefficient สำหรับ CO2is ประมาณสี่คำสั่งของขนาดต่ำกว่า inwater ในอากาศ นอกจากนี้ความหนาชั้นขอบเขต likelyto พัฒนาพืชรอบดำดิ่งเนื่องจาก substantiallygreater ความหนืดแบบไดนามิกของน้ำ (Denny, 1993) ทั้งสอง featurescan ชะลอการขนส่งดิไซต์ CO2to ของการตรึง (กา et al., 1985) ความน่าจะเป็นที่เกิดจากข้อ จำกัด ที่มี DIC stimulatedresearch บนความหลากหลายของพืชดัดแปลงดำดิ่งที่จะได้รับ DIC รวมถึงการใช้ไบคาร์บอเนตไอออนในน้ำ (เช่น Maberly และสเปนซ์ 1983) เดอะหรับหลายสายพันธุ์พึ่งพา CO2in ฟรี column- น้ำรวมทั้ง ผู้ใช้ไบคาร์บอเนตใน circumneutral และกรด waters- ความเข้มข้นของ CO2is ความสำคัญกลาง มันเป็นบันทึกที่คุ้มค่าที่ CO2concentration ในระบบนิเวศน้ำจืด variesspatially และชั่วคราว (โคล et al, 1994;. Maberly, 1996) และเป็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

introductionsculthorpe ( 1967 ) กล่าวว่า ที่ผ่านมา ว่า การ ofdissolved อนินทรีย์คาร์บอน ( DIC ) เป็นหลักความท้าทายหันภาพอวัยวะสังเคราะห์ใต้น้ํา เป็นผู้ทรงอ้างความแตกต่างระหว่าง waterand อากาศเป็นสื่อเพื่อสังเคราะห์แสง อวัยวะที่เกี่ยวกับการแพร่สำหรับ co2is สี่คำสั่งของขนาดในที่ต่ำกว่าในอากาศ นอกจากนี้ ความหนาชั้นขอบเป็น likelyto พัฒนารอบใต้น้ำพืชเนื่องจากการ substantiallygreater แบบไดนามิกความหนืดของน้ำ ( แดนนี่ , 1993 ) ทั้ง featurescan ช้ากระจายการขนส่ง co2to เว็บไซต์ของการตรึง ( เรเวน et al . , 1985 ) ผลของข้อ จำกัด อาจได้โอกาสในการ stimulatedresearch หลากหลายใต้น้ำพืชที่จะได้รับการรักษาพยาบาล รวมถึงการใช้ไบคาร์บอเนตไอออนในน้ำ ( เช่น maberly และ สเปนซ์ , 1983 ) . สำหรับหลายชนิดพึ่งพาฟรี co2in คอลัมน์น้ำ ( ซึ่งผู้ใช้ไบคาร์บอเนตใน circumneutral และกรดน้ำ และความเข้มข้นของ co2is ของเซ็นทรัล ที่สําคัญ มันเป็นบันทึกที่น่า co2concentration ในระบบนิเวศน้ำจืดและ variesspatially ชั่วคราว ( โคล et al . , 1994 ; maberly , 1996 ) , และ