Globalization has always created a

Globalization has always created a world of paradox. There are three macro paradoxes that arise
because of globalization. First, globalization of democracy creates the new non-democratic
superpower. China, whose manufacturing industry sector is strong (with the World Bank saying
around 50% of its GDP comes from that), acts as the world’s manufacturing hub. Second,
globalization doesn’t create a convergent, but a divergent economy. Today, there are still more
than 1 billion people who are in the state of extreme poverty and subsist on less than $1 a day.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โลกาภิวัตน์ได้เสมอสร้างโลกปฏิทรรศน์ มี paradoxes แมสามที่เกิดขึ้น เนื่องจากโลกาภิวัตน์ ครั้งแรก โลกาภิวัตน์ประชาธิปไตยสร้างใหม่ไม่ใช่ประชาธิปไตย มหาอำนาจ จีน อุตสาหกรรมการผลิตซึ่งเป็นภาคที่แข็งแรง (ด้วยว่าธนาคารโลก ประมาณ 50% ของ GDP มาจาก), ทำหน้าที่เป็นศูนย์กลางการผลิตของโลก ที่สอง โลกาภิวัตน์ไม่สร้างเป็น convergent แต่เศรษฐกิจขันติธรรม วันนี้ มียังคง กว่า 1 พันล้านคนที่อยู่ในสถานะของความยากจนมาก และ subsist น้อยกว่า $ 1 ต่อวัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โลกาภิวัตน์ได้สร้างเสมอโลกของความขัดแย้ง มีสามแมโครขัดแย้งที่เกิดขึ้นเป็น
เพราะของโลกาภิวัตน์ แรกโลกาภิวัตน์ของประชาธิปไตยสร้างไม่ใช่ประชาธิปไตยใหม่
มหาอำนาจ ประเทศจีนที่มีภาคอุตสาหกรรมการผลิตที่มีความแข็งแรง (กับธนาคารโลกบอกว่า
ประมาณ 50% ของจีดีพีมาจากนั้น) ทำหน้าที่เป็นศูนย์กลางการผลิตของโลก ประการที่สอง
โลกาภิวัตน์ไม่ได้สร้างมาบรรจบกัน แต่เศรษฐกิจที่แตกต่างกัน วันนี้ยังคงมีมากขึ้น
กว่า 1 พันล้านคนที่อยู่ในสถานะของความยากจนและมีอยู่น้อยกว่า 1 ดอลลาร์ต่อวัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โลกาภิวัตน์ได้สร้างโลก พาราดอกซ์ มี 3 ขนาดใหญ่ความขัดแย้งที่เกิดขึ้น
เพราะโลกาภิวัตน์ ก่อนยุคโลกาภิวัตน์ประชาธิปไตยสร้างประชาธิปไตยใหม่ที่ไม่ใช่
อภิมหาอำนาจ ประเทศจีนที่มีการผลิตภาคอุตสาหกรรมที่แข็งแกร่ง ( กับธนาคารโลกบอกว่า
ประมาณ 50% ของจีดีพี มาจากที่ ) , ทำหน้าที่เป็นศูนย์กลางการผลิตของโลก
2โลกาภิวัตน์ไม่ได้สร้างมาบรรจบกัน แต่เศรษฐกิจที่แตกต่างกัน . วันนี้ ยังมีอีก
กว่า 1 พันล้านคน ในรัฐ ของความยากจนและมีอยู่ในน้อยกว่า $ 1 วัน