Hot water dips are effective for fu

Hot water dips are effective for fungal pathogen control, because fungal spores and latent infections are either on the surface or in the first few cell layers under the peel of the fruit or vegetable. Postharvest dips to control decay are often applied for only a few minutes, at temperatures higher than heat treatments designed to kill insect pests located at the interior of a commodity, because only the surface of the commodity requires heating. Many fruits and vegetables tolerate exposure to water temperatures of 50±60°C for up to 10 min, but shorter exposure at these temperatures can control many postharvest plant pathogens (Barkai-Golan and Phillips, 1991). In contrast, hot water dips for fruit require 90 min exposure to 46°C. Fungicide effectiveness can be enhanced by applying the fungicide in a hot water bath, thus allowing more effective fungal control with a reduction in chemicals. This has been particularly effective on citrus with the fungicides thiabendazole and imazalil (McDonald et al., 1991; Wild, 1993; Schirra and Mulas, 1995a,b). In addition, generally recognized as safe (GRAS) compounds have been applied in hot water to improve the efficiency of their antifungal action. Heated solutions (45°C) of sulfur dioxide, ethanol or sodium carbonate have been used to control green mold (Penicillium digitatum) on citrus fruits (Smilanick et al., 1995, 1997). These compounds were as effective as an imazalil dip at 25°C in controlling artificial inoculations of the fungus (Smilanick etal., 1995). A recent extension of the hot water treatment has been the development of a hot water spray machine (Fallik et al., 1996a). This is a technique designed to be part of a sorting line, whereby the commodity is moved by means of brush rollers through a pressurized spray of hot water. By varying the speed of the brushes and the number of nozzles spraying the water, the commodity can be exposed to high temperatures for 10-60 s. The water is recycled, but because of the temperatures used (50±70°C), organisms which are washed off the product into the water do not survive. This machine is in use both to clean and to reduce pathogen presence on a number of fruits and vegetables, such as mangos (Prusky et al., 1997) and peppers (Fallik et al., 1996b). Packers receive a premium for using this machine on these ommodities as well as on corn and melons in Israel. Hot water dips have been used for disinfesting insects as well (Couey, 1989). Since hot water is a more ef®cient heat transfer medium than hot air (Shellie and Mangan, 1994a), when properly circulated through a load of fruit a uniform temperature pro®le is established in the bath. For disinfestation a longer treatment is necessary than for fungal control because the total fruit and not just the surface has to be brought to the proper temperature. Procedures have been developed to disinfest a number of subtropical and tropical fruits from various species of fruit fly (Paull,1994). The times of immersion can be1hormore and temperatures are below 50°C, in contrast to many antifungal treatments which are for minutes at temperatures above 50°C.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เครื่องทำน้ำอุ่นหมักได้ผลในการควบคุมการศึกษาเชื้อรา เนื่องจากเพาะเฟิร์นเชื้อราและเชื้อที่แฝงอยู่ บนพื้นผิว หรือ ในครั้งแรก ไม่กี่เซลล์ชั้นภายใต้เปลือกของผลไม้หรือผัก มักจะหมักหลังการเก็บเกี่ยวในการควบคุมการผุจะใช้เพียงไม่กี่นาที ที่อุณหภูมิสูงกว่ารักษาความร้อนที่ออกแบบมาเพื่อฆ่าแมลงศัตรูพืชที่อยู่ภายในของสินค้า เนื่องจากพื้นผิวของสินค้าต้องการความร้อน ผักและผลไม้มากทนต่อการสัมผัสกับอุณหภูมิน้ำของ 50±60 ° C สำหรับถึง 10 นาที แต่สั้นกว่าแสงที่อุณหภูมิเหล่านี้สามารถควบคุมโรคพืชหลังการเก็บเกี่ยวหลาย (Barkai Golan และไขควง 1991) ในทางตรงข้าม เครื่องทำน้ำอุ่นหมักสำหรับผลไม้ต้องสัมผัส 90 นาที 46 องศาเซลเซียส สามารถจะเพิ่มประสิทธิภาพสารเคมี โดยใช้สารเคมีในน้ำเครื่องทำน้ำอุ่น จึง ช่วยควบคุมเชื้อรามีประสิทธิภาพลดการในเคมี นี้ได้อย่างมีประสิทธิภาพโดยเฉพาะอย่างยิ่งบนส้มซึ่งเกิดจากเชื้อ thiabendazole และ imazalil (แมคโดนัลด์ et al., 1991 ป่า 1993 Schirra และ Mulas, 1995a, b) นอกจากนี้ โดยทั่วไปรู้จักเป็นสารประกอบ (ดิกราส์) ปลอดภัยได้ใช้น้ำร้อนเพื่อปรับปรุงประสิทธิภาพของการดำเนินการต้านเชื้อรา การใช้วิธีอุ่น (45° C) ซัลเฟอร์ไดออกไซด์ เอทานอล หรือโซเดียมคาร์บอเนตควบคุมโมลด์สีเขียว (Penicillium digitatum) ในผลไม้ (Smilanick และ al., 1995, 1997) สารเหล่านี้ได้มีประสิทธิภาพที่แช่น้ำที่ 25° C ในการควบคุมประเทศประดิษฐ์ของเห็ดรา imazalil (Smilanick etal., 1995) นามสกุลล่าสุดของการรักษาน้ำอุ่นได้รับการพัฒนาของเครื่องสเปรย์น้ำร้อน (Fallik et al., 1996a) นี่คือเทคนิคการออกแบบมาเพื่อเป็นส่วนหนึ่งของบรรทัดเรียง โดยย้ายสินค้าที่ซื้อขาย โดยลูกกลิ้งแปรงผ่านสเปรย์ทางหนีของเครื่องทำน้ำอุ่น โดยแตกต่างกันความเร็วของแปรงและจำนวนหัวพ่นน้ำ สินค้าสามารถสัมผัสกับอุณหภูมิสูงสำหรับ 10-60 s น้ำรีไซเคิล แต่ เพราะอึดอัดใช้ (50±70 ° C), สิ่งมีชีวิตซึ่งล้างออกผลิตภัณฑ์เป็นน้ำไม่อยู่รอด เครื่องนี้ใช้ทำความสะอาด และลดสถานะศึกษาในผลไม้และผัก เช่นมะม่วง (Prusky และ al., 1997) และเพพเพอร์ (Fallik et al., 1996b) จุดรับพรีเมี่ยมสำหรับใช้เครื่องนี้ ใน ommodities เหล่านี้รวม ทั้งข้าวโพดและแตงในอิสราเอล การใช้น้ำอุ่นหมักสำหรับ disinfesting แมลงเช่น (Couey, 1989) เนื่องจากน้ำร้อน ef มากกว่า ® cient ถ่ายเทความร้อนปานกลางมากกว่าอากาศร้อน (Shellie และ Mangan, 1994a), เมื่อถูกหมุนเวียนไปผ่านการโหลดของผลไม้อุณหภูมิสม่ำเสมอ pro ® เลอได้ก่อตั้งขึ้นในห้องน้ำ สำหรับ disinfestation การรักษาอีกต่อไปจำเป็นกว่าสำหรับควบคุมเชื้อราเนื่องจากผลไม้รวมและพื้นผิวไม่ใช่แค่การนำอุณหภูมิเหมาะสม ได้รับการพัฒนาขั้นตอนการกำจัดจำนวนผลไม้เมืองร้อน และสำรองจากชนิดต่าง ๆ ของแมลงวันผลไม้ (Paull, 1994) เวลาแช่สามารถ be1hormore และอุณหภูมิจะต่ำกว่า 50 องศาเซลเซียส ตรงข้ามรักษาอาการหลายที่นาทีที่อุณหภูมิ 50 องศาเซลเซียส

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

dips น้ำร้อนที่มีประสิทธิภาพในการควบคุมเชื้อราเพราะสปอร์ของเชื้อราและการติดเชื้อที่แฝงอยู่มีทั้งบนพื้นผิวหรือในชั้นเซลล์แรกไม่กี่ภายใต้เปลือกของผลไม้หรือผัก หลังการเก็บเกี่ยว dips ในการควบคุมการสลายตัวถูกนำมาใช้มักจะมีเพียงไม่กี่นาทีในอุณหภูมิที่สูงกว่าการรักษาความร้อนที่ออกแบบมาเพื่อฆ่าแมลงศัตรูพืชอยู่ที่การตกแต่งภายในของสินค้าโภคภัณฑ์เพราะเพียงพื้นผิวของสินค้าที่ต้องใช้ความร้อน ผลไม้และผักหลายทนต่อการสัมผัสกับอุณหภูมิน้ำ 50 ± 60 องศาเซลเซียสได้นานถึง 10 นาที แต่การเปิดรับแสงที่สั้นกว่าที่อุณหภูมิเหล่านี้สามารถควบคุมเชื้อสาเหตุโรคพืชหลังการเก็บเกี่ยวจำนวนมาก (Barkai-โกลานและฟิลลิป, 1991) ในทางตรงกันข้าม dips น้ำร้อนสำหรับผลไม้ต้องมีการสัมผัส 90 นาทีถึง 46 องศาเซลเซียส ประสิทธิภาพยาฆ่าเชื้อราสามารถเพิ่มโดยใช้เชื้อราในอ่างน้ำร้อนจึงช่วยให้การควบคุมเชื้อราที่มีประสิทธิภาพมากขึ้นด้วยการลดลงของสารเคมี นี้ได้รับการที่มีประสิทธิภาพโดยเฉพาะอย่างยิ่งในส้มที่มีสารฆ่าเชื้อราและ thiabendazole imazalil (McDonald et al, 1991;. ป่า 1993; Schirra และ Mulas, 1995a b) นอกจากนี้ยังได้รับการยอมรับโดยทั่วไปว่าปลอดภัย (GRAS) สารประกอบที่มีการใช้ในน้ำร้อนในการปรับปรุงประสิทธิภาพของการดำเนินการต้านเชื้อราของพวกเขา โซลูชั่นอุ่น (45 ° C) ของก๊าซซัลเฟอร์ไดออกไซด์เอทานอลหรือโซเดียมคาร์บอเนตได้รับการใช้ในการควบคุมเชื้อราสีเขียว (Penicillium digitatum) ในผลไม้เช่นมะนาว (Smilanick et al., 1995, 1997) สารเหล่านี้เป็นที่มีประสิทธิภาพเป็นจุ่ม imazalil ที่ 25 ° C ในการควบคุมการฉีดวัคซีนเทียมของเชื้อรา (Smilanick etal., 1995) ขยายล่าสุดของการบำบัดน้ำร้อนที่ได้รับการพัฒนาของเครื่องทำน้ำร้อนสเปรย์ (Fallik et al., 1996a) นี่คือเทคนิคที่ออกแบบมาเพื่อเป็นส่วนหนึ่งของสายการเรียงลำดับหนึ่งโดยสินค้าจะถูกย้ายโดยวิธีการของลูกกลิ้งแปรงผ่านการสเปรย์ที่มีแรงดันของน้ำร้อน โดยการเปลี่ยนแปลงความเร็วของแปรงและจำนวนของหัวฉีดพ่นน้ำที่สินค้าโภคภัณฑ์ที่สามารถสัมผัสกับอุณหภูมิสูง 10-60 s น้ำจะถูกนำกลับมาใช้ แต่เป็นเพราะอุณหภูมิที่ใช้ (50 ± 70 ° C) สิ่งมีชีวิตที่ได้รับการล้างออกสินค้าลงไปในน้ำไม่รอด เครื่องนี้อยู่ในการใช้งานทั้งในการทำความสะอาดและลดการปรากฏตัวของเชื้อโรคอยู่กับจำนวนของผักและผลไม้เช่นมะม่วง (Prusky et al., 1997) และพริก (Fallik et al., 1996b) ฟุตบอลได้รับพรีเมี่ยมสำหรับการใช้เครื่องนี้ใน ommodities เหล่านี้เช่นเดียวกับข้าวโพดและแตงโมในอิสราเอล dips น้ำร้อนมีการใช้ disinfesting แมลงเช่นกัน (Couey, 1989) เนื่องจากน้ำร้อนเป็นการถ่ายเทความร้อนef®cientกลางมากขึ้นกว่าอากาศร้อน (Shellie และ Mangan, 1994a) เมื่อหมุนเวียนอย่างถูกต้องผ่านภาระของผลไม้pro®leอุณหภูมิเครื่องแบบที่จะจัดตั้งขึ้นในห้องอาบน้ำ สำหรับ disinfestation การรักษาอีกต่อไปเป็นสิ่งที่จำเป็นกว่าสำหรับการควบคุมเชื้อราเพราะผลไม้รวมและไม่ได้เป็นเพียงพื้นผิวที่มีการถูกนำไปอุณหภูมิที่เหมาะสม ขั้นตอนการได้รับการพัฒนา disinfest จำนวนของผลไม้เขตร้อนและกึ่งเขตร้อนจากสายพันธุ์ต่างๆของแมลงวันผลไม้ (Paull, 1994) เวลาของการแช่สามารถ be1hormore และอุณหภูมิต่ำกว่า 50 องศาเซลเซียสในทางตรงกันข้ามกับการรักษาเชื้อราที่มีหลายนาทีที่อุณหภูมิสูงกว่า 50 องศาเซลเซียส

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

น้ำร้อนที่มีประสิทธิภาพในการควบคุมเชื้อโรค เชื้อรา เนื่องจากสปอร์ของเชื้อราและเชื้อแฝงอยู่ทั้งบนพื้นผิวหรือในไม่กี่ครั้งแรกเซลล์ชั้นใต้เปลือกของผลไม้หรือผัก จิ้มหลังการเก็บเกี่ยวเพื่อควบคุมผุมักจะใช้เพียงไม่กี่นาที ที่อุณหภูมิสูงกว่าความร้อนการรักษาที่ออกแบบมาเพื่อฆ่าแมลงอยู่ภายในชุดเพราะเพียงพื้นผิวของสินค้าที่ต้องใช้ความร้อน ผลไม้และผักมากทนต่อการสัมผัสกับอุณหภูมิน้ำ 50 ± 60 °องศาเซลเซียสได้นานถึง 10 นาที แต่สั้นกว่าแสงที่อุณหภูมิเหล่านี้สามารถควบคุมหลายหลังการเก็บเกี่ยวพืชเชื้อโรค ( บาร์ไคโกลานและ Phillips 1991 ) ในทางตรงกันข้าม , น้ำร้อนสำหรับผลไม้ต้อง 90 นาทีการ 46 องศาประสิทธิผลของสารเคมีสามารถเพิ่มโดยการใช้สารเคมีในน้ำร้อน จึงช่วยให้การควบคุมเชื้อราที่มีประสิทธิภาพมากขึ้นด้วยการลดสารเคมี นี้มีประสิทธิภาพโดยเฉพาะอย่างยิ่งในส้มกับสารเคมี และมาซาลิลไธอาเบนดาโซล ( McDonald et al . , 1991 ; ป่า , 1993 ; ไชร์รา และปีใหม่จากฮโยริ 1995a , B ) นอกจากนี้การยอมรับโดยทั่วไปว่าปลอดภัย ( GRAS ) สารประกอบมีการใช้น้ำร้อนเพื่อปรับปรุงประสิทธิภาพของการฆ่าพวกเขา อุ่น โซลูชั่น ( 45 ° C ) ของก๊าซซัลเฟอร์ไดออกไซด์ เอทานอล หรือ โซเดียม คาร์บอเนตจะถูกใช้เพื่อควบคุมเชื้อราเขียว ( Penicillium digitatum ) ในผลไม้ส้ม ( smilanick et al . , 1995 , 1997 )สารประกอบเหล่านี้เป็นที่มีประสิทธิภาพการจุ่มที่ 25 ° C มาซาลิลในการควบคุมเทียม Inoculations ของเชื้อรา ( smilanick คณะ . , 1995 ) งานล่าสุดของการบำบัดน้ำร้อนได้รับการพัฒนาของเครื่องฉีดน้ำร้อน ( fallik et al . , 1996a ) นี้เป็นเทคนิคการออกแบบเป็นส่วนหนึ่งของการเรียงลำดับบรรทัดโดยสินค้าจะถูกย้ายโดยลูกกลิ้งแปรงผ่านสเปรย์แรงดันของน้ำอุ่น โดยการเปลี่ยนแปลงความเร็วของแปรงและจำนวนหัวฉีดพ่นน้ำ สินค้าสามารถสัมผัสกับอุณหภูมิสูง 10-60 วินาที น้ำรีไซเคิล แต่เพราะอุณหภูมิที่ใช้ ( 50 ± 70 ° C ) , สิ่งมีชีวิตที่ถูกล้างออกผลิตภัณฑ์ลงในน้ำ ไม่รอดเครื่องนี้จะใช้ทั้งเพื่อความสะอาดและลดเชื้อโรคในการแสดงจำนวนของผักและผลไม้ เช่น มะม่วง ( prusky et al . , 1997 ) และพริก ( fallik et al . , 1996b ) ฟุตบอลได้รับพรีเมี่ยมสำหรับเครื่องนี้ใช้ใน ommodities เหล่านี้เช่นเดียวกับข้าวโพด และเมล่อนในอิสราเอล น้ำร้อนจะถูกใช้สำหรับ disinfesting แมลงได้เป็นอย่างดี ( couey , 1989 )เนื่องจากน้ำร้อนเป็นมากกว่า EF ® cient การถ่ายโอนความร้อนปานกลางมากกว่าอากาศร้อน ( และ shellie Mangan 1994a ) เมื่อถูกหมุนเวียนผ่านโหลดของผลไม้เครื่องแบบอุณหภูมิ Pro ®เลอก่อตั้งขึ้นในอ่าง สำหรับ disinfestation ยาวการรักษาเป็นสิ่งที่จำเป็นกว่าในการควบคุมเชื้อราเพราะผลไม้ทั้งหมดและไม่เพียง แต่ผิวจะทำให้อุณหภูมิที่เหมาะสมขั้นตอนได้ถูกพัฒนาขึ้นเพื่อ disinfest จํานวนเขตร้อนผลไม้จากสายพันธุ์ต่างๆของแมลงวันผลไม้และเขตร้อน ( พอล , 1994 ) เวลาและอุณหภูมิของการแช่สามารถ be1hormore ด้านล่าง 50 ° C ในทางตรงกันข้ามกับการรักษาเชื้อราหลายชนิดซึ่งเป็นนาทีที่อุณหภูมิเกิน 50 องศา