To establish the mechanism by which

To establish the mechanism by which PDHPS1 controls YAP activity, we analyzed the phosphorylation level of YAP in cells treated by 50 mmol/L PDHPS1 for 48 h. WB results showed that PDHPS1 treatment significantly increased the level of phosphorylated YAP (Fig. 3E). Meanwhile, the mRNA expression levels of CTGF and CYR61, the known YAP-target genes, were significantly down- regulated (Fig. 3F), which further confirmed the inhibitory effect of PDHPS1 on YAP activity. We also analyzed the localization of YAP in the nucleus and cytoplasm, and the results indicated that the nucleus localized YAP was decreased while the cytoplasmic YAP was increased in the PDHPS1 treated ovarian cancer cells (Fig. 3G and H). IHC of subcutaneous tumors in mice also showed that the p-YAP level of PDHPS1-injected group was significantly higher than that of the control group (Fig. 3I and J). In addition, we examined the expression of proteins in Wnt/b-catenin and PI3K/AKT signaling pathways, which are also known regulated by PP2A, and there are no significant differences between control and PDHPS1-treated ovarian cancer cells (Supplementary Fig. S3). Taken together, these results identified PDHPS1 as a regulatory subunit of YAP that regulate ovarian cancer.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เพื่อสร้างกลไกที่ PDHPS1 ควบคุมกิจกรรม YAP เราได้วิเคราะห์ระดับฟอสโฟรีเลชั่นของ YAP ในเซลล์ที่บำบัดด้วย PDHPS1 50 mmol/L เป็นเวลา 48 ชั่วโมง ผลลัพธ์ของ WB แสดงให้เห็นว่าการรักษา PDHPS1 เพิ่มระดับของ phosphorylated YAP อย่างมีนัยสำคัญ (รูปที่ 3E) ในขณะเดียวกัน ระดับการแสดงออก mRNA ของ CTGF และ CYR61 ซึ่งเป็นยีนเป้าหมาย YAP ที่รู้จัก ถูกควบคุมอย่างมีนัยสำคัญ (รูปที่ 3F) ซึ่งยืนยันเพิ่มเติมถึงผลการยับยั้งของ PDHPS1 ต่อกิจกรรม YAP นอกจากนี้เรายังวิเคราะห์การแปล YAP ในนิวเคลียสและไซโตพลาสซึม และผลลัพธ์บ่งชี้ว่า YAP ที่แปลเป็นภาษาท้องถิ่นลดลงในขณะที่ YAP ของไซโตพลาสซึมเพิ่มขึ้นในเซลล์มะเร็งรังไข่ที่ได้รับการรักษาด้วย PDHPS1 (รูปที่ 3G และ H) IHC ของเนื้องอกใต้ผิวหนังในหนูยังแสดงให้เห็นว่าระดับ p-YAP ของกลุ่มที่ฉีด PDHPS1 นั้นสูงกว่ากลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญ (รูปที่ 3I และ J) นอกจากนี้เรายังตรวจสอบการแสดงออกของโปรตีนในเส้นทางการส่งสัญญาณ Wnt / b-catenin และ PI3K / AKT ซึ่งรู้จักกันในชื่อควบคุมโดย PP2A และไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่างการควบคุมและเซลล์มะเร็งรังไข่ที่ได้รับการรักษาด้วย PDHPS1 (รูปที่เสริม S3 ). เมื่อนำมารวมกัน ผลลัพธ์เหล่านี้ระบุว่า PDHPS1 เป็นหน่วยย่อยด้านกฎระเบียบของ YAP ที่ควบคุมมะเร็งรังไข่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เพื่อสร้างกลไกของ PDHPS1 ในการควบคุมกิจกรรมของ YAP เราวิเคราะห์ระดับ phosphorylation ของ YAP ในเซลล์ที่ได้รับการรักษาด้วย PDHPS1 50 มิลลิโมล / ลิตร PDHPS1 เป็นเวลา 48 ชั่วโมง ผลลัพธ์ของ WB แสดงให้เห็นว่าการรักษาด้วย PDHPS1 เพิ่มระดับ phosphorylation YAP อย่างมีนัยสำคัญ (รูปที่ 3E) ในเวลาเดียวกันระดับการแสดงออกของ mRNA ของยีนเป้าหมาย YAP CTGF และ CYR61 ลดลงอย่างมีนัยสำคัญ (รูปที่ 3F) ซึ่งยืนยันการยับยั้งการทำงานของ PDHPS1 ต่อกิจกรรม YAP นอกจากนี้เรายังได้วิเคราะห์ตำแหน่งของ YAP ในนิวเคลียสและ cytoplasmic ผลการวิจัยพบว่าในเซลล์มะเร็งรังไข่ที่ได้รับการรักษาด้วย PDHPS1 ค่า YAP ของนิวเคลียสจะลดลงในขณะที่ cytoplasmic YAP เพิ่มขึ้น (รูปที่ 3G และ H) IHC ของเนื้องอกใต้ผิวหนังในหนูยังแสดงให้เห็นว่าระดับ p-YAP ของกลุ่ม PDHPS1 ที่ฉีดนั้นสูงกว่ากลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญ (รูปที่ 3I และ J) นอกจากนี้เรายังตรวจพบการแสดงออกของโปรตีนในเส้นทางสัญญาณ Wnt / b catenin และ PI3K / AKT ซึ่งเป็นที่รู้จัก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เพื่อสร้างกลไกของPDHPS 1ในการควบคุมกิจกรรมของYAPเราได้วิเคราะห์ระดับฟอสฟอรัสของYAPในเซลล์ที่ได้รับการรักษาด้วยPDHPS 1 50 mmol/lเป็นเวลา48ชั่วโมง ผลการทดลองแสดงให้เห็นว่าการรักษาPDHPS 1เพิ่มระดับของYAP phosphorylatedอย่างมีนัยสําคัญ(รูปที่3 e ) ในขณะเดียวกันการแสดงออกของmRNAของยีนเป้าหมายYAP CTGFและCYR 61ลดลงอย่างมีนัยสําคัญ(รูปที่3 f )ซึ่งยืนยันผลยับยั้งของPDHPS 1ต่อกิจกรรมYAP นอกจากนี้เรายังได้วิเคราะห์ตําแหน่งของYAPในนิวเคลียสและcytoplasmผลการทดลองแสดงให้เห็นว่าในเซลล์มะเร็งรังไข่ที่ได้รับการรักษาด้วยPDHPS 1การลดลงของYAPในนิวเคลียสในขณะที่การเพิ่มขึ้นของYAPในcytoplasm (รูปที่3 gและh ) IHCของเนื้องอกใต้ผิวหนังในหนูยังแสดงให้เห็นว่าระดับp-YAPในกลุ่มฉีดPDHPS 1สูงกว่ากลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสําคัญ(รูปที่3 Iและj ) นอกจากนี้เราได้ตรวจพบการแสดงออกของโปรตีนในเส้นทางการส่งสัญญาณของWnt/b-cateninและPI3K/AKTซึ่งเป็นที่ทราบกันดีว่ามีการควบคุมPP2aและไม่มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสําคัญระหว่างเซลล์มะเร็งรังไข่ที่ควบคุมและPDHPS 1 (เสริมรูปที่3 ) ผลการวิจัยเหล่านี้ระบุว่าPDHPS 1เป็นหน่วยย่อยที่ควบคุมYAPและควบคุมมะเร็งรังไข่