Corporations are republics. The ult

Corporations are republics. The ultimate authority rests with voters (shareholders). These voters elect representatives (directors) who delegate most decisions to bureaucrats (managers). As in any republic, the actual power-sharing relationship depends upon the specific rules of governance. One extreme, which tilts toward a democracy, reserves little power for management and allows shareholders to quickly and easily replace directors. The other extreme, which tilts toward a dictatorship,reserves extensive power for management and places strong restrictions on shareholders' ability to replace directors. Presumably, shareholders accept restrictions of their rights in hopes of maximizing their wealth, but little is known about the ideal balance of power. From a theoretical perspective, there is no obvious answer. In this paper we ask an empirical question-is there a relationship between shareholder rights and corporate performance?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บริษัททวีปได้ มีอำนาจสูงสุดอยู่กับผู้ลงคะแนน (หุ้น) เหล่าผู้ลงคะแนนเลือกตั้งผู้แทน (กรรมการ) ที่มอบหมายการตัดสินใจส่วนใหญ่จะ bureaucrats (ผู้จัดการ) ในสาธารณรัฐต่าง ๆ ความสัมพันธ์ร่วมกันอำนาจจริงขึ้นอยู่กับกฎเฉพาะการปกครอง มากหนึ่ง ที่ tilts ต่อประชาธิปไตย สำรองพลังงานน้อยสำหรับจัดการ และอนุญาตให้ผู้ถือหุ้นได้อย่างรวดเร็ว และง่ายดายแทนกรรมการ อื่น ๆ มาก ที่ tilts ไปทางเผด็จการ ขอสงวนอำนาจในการจัดการ และวางข้อจำกัดที่เข้มแข็งบนความสามารถของผู้ถือหุ้นแทนกรรมการ ทับ ผู้ถือหุ้นยอมรับข้อจำกัดสิทธิของตนไปเพิ่มสมบัติ แต่น้อยเป็นที่รู้จักเกี่ยวกับสมดุลของพลังงานเหมาะ จากมุมมองทางทฤษฎี มีคำตอบไม่ชัดเจน ในเอกสารนี้ เราถามคำถามที่ประจักษ์-มีความสัมพันธ์ระหว่างสิทธิผู้ถือหุ้นและประสิทธิภาพขององค์กรหรือไม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บริษัท เป็นสาธารณรัฐ อำนาจสูงสุดอยู่กับผู้มีสิทธิเลือกตั้ง (ผู้ถือหุ้น) ผู้มีสิทธิเลือกตั้งเหล่านี้เลือกตัวแทน (กรรมการ) ซึ่งมอบหมายการตัดสินใจมากที่สุดเพื่อให้ข้าราชการ (ผู้จัดการ) ในขณะที่สาธารณรัฐใด ๆ ความสัมพันธ์ที่กำลังใช้งานร่วมกันที่เกิดขึ้นจริงขึ้นอยู่กับกฎที่เฉพาะเจาะจงของการกำกับดูแล หนึ่งมากซึ่งเอียงไปสู่​​ประชาธิปไตยสำรองพลังงานน้อยสำหรับการจัดการและช่วยให้ผู้ถือหุ้นที่จะมาแทนที่อย่างรวดเร็วและง่ายดายกรรมการ มากอื่น ๆ ซึ่งเอียงไปสู่​​การปกครองแบบเผด็จการสำรองพลังงานอย่างกว้างขวางสำหรับการจัดการและการวางข้อ จำกัด อย่างมากต่อความสามารถของผู้ถือหุ้นแทนกรรมการ สันนิษฐานว่าผู้ถือหุ้นยอมรับข้อ จำกัด สิทธิของตนในความหวังของการเพิ่มความมั่งคั่งของพวกเขา แต่ไม่ค่อยมีใครรู้เกี่ยวกับสมดุลของการใช้พลังงาน จากมุมมองของทฤษฎีไม่มีคำตอบที่ชัดเจน ในบทความนี้เราจะถามคำถามที่เป็นเชิงประจักษ์มีความสัมพันธ์ระหว่างสิทธิของผู้ถือหุ้นและประสิทธิภาพการทำงานขององค์กร?

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บริษัทสาธารณรัฐ . อำนาจสูงสุดของผู้มีสิทธิเลือกตั้ง ( ผู้ถือหุ้น ) ผู้มีสิทธิเลือกตั้งเหล่านี้เลือกผู้แทน ( กรรมการ ) ที่มอบหมายให้ข้าราชการส่วนใหญ่ในการตัดสินใจ ( ผู้จัดการ ) ในสาธารณรัฐ อำนาจที่แท้จริงร่วมกัน ความสัมพันธ์ขึ้นอยู่กับกฎที่เฉพาะเจาะจงของกิจการ . หนึ่งมาก ซึ่งเอียงไปทางประชาธิปไตยน้อยพลังงานสำรองสำหรับการจัดการและช่วยให้บริษัทได้อย่างรวดเร็วและง่ายดายเปลี่ยนกรรมการ อื่น ๆ มาก ซึ่งเอียงไปทางเผด็จการ สำรองพลังงานสำหรับการจัดการและสถานที่กว้างขวางขึ้น ความสามารถในการ จำกัด ผู้ถือหุ้นแทนกรรมการ สันนิษฐานว่า ผู้ถือหุ้นยอมรับข้อจำกัดสิทธิของตนในความหวังของการเพิ่มความมั่งคั่งของพวกเขาแต่เป็นที่รู้จักกันเพียงเล็กน้อยเกี่ยวกับความสมดุล เหมาะอำนาจ จากมุมมองทางทฤษฎี มีไม่ชัดตอบ ในกระดาษนี้เราถามคำถามเชิงประจักษ์มีความสัมพันธ์ระหว่างสิทธิของผู้ถือหุ้นและผลการดำเนินงานขององค์กร ?