The transport problem of Third Worl

The transport problem of Third World cities derive in large measure from their rapid transition from the 'walking' to the 'rubber' city form often without the development of the tracked transport associated with the expansion of cities in advanced economies. In most Third World cities, expansion has been based on road transport, but in a situation where vehicular traffic competes for road space with walkers, hand carts and animal-drawn vehicles, which take up considerable space in relation to their carrying capacity, and consequently determine the overall speed of movement over large areas of the city. The speed of the transition from 'walking cities' to the automobile ear has meant that, in contrast to cities of the industrialised world, few Third World cities had an opportunity to develop an urban public-transport system. The compact urban form of many Third World cities would appear to be well suited to public transport. However, increasing urban sprawl reduces the advantage of public transport and limits access, especially for those who occupy peri-urban settlements beyond the range of existing systems.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปัญหาการขนส่งของโลกสามเมืองสืบทอดมาในวัดขนาดใหญ่จากการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วจากการ 'เดิน' แบบเมือง 'ยาง' มักจะไม่มีการพัฒนาของการขนส่งการติดตามที่เกี่ยวข้องกับการขยายตัวของเมืองในประเทศขั้นสูง ในเมืองส่วนใหญ่ในโลกที่สาม ขยายได้ถูกใช้ ในรถ แต่ ในสถานการณ์แข่งขันที่ยานพาหนะคิรีจราจรในพื้นที่ถนนกลาง รถมือ และวาดสัตว์ยาน พาหนะ ซึ่งใช้เนื้อที่จำนวนมากเกี่ยวกับความจุ และจากนั้น กำหนดความเร็วโดยรวมของการเคลื่อนไหวผ่านพื้นที่ขนาดใหญ่ของเมือง ความเร็วของการเปลี่ยนแปลงจาก 'เดินเมือง' หูยานยนต์มีหมายความ ว่า ตรงข้ามเมืองของโลก industrialised ไม่กี่เมืองในโลกที่สามได้มีโอกาสในการพัฒนาระบบขนส่งสาธารณะการเมือง แบบเมืองขนาดเล็กหลายเมืองสามโลกจะปรากฏให้เหมาะสมเพื่อการขนส่งสาธารณะ อย่างไรก็ตาม เพิ่ม urban นั่นลดประโยชน์ของการขนส่งสาธารณะ และจำกัดการเข้าถึง โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับผู้ที่ชำระเงิน peri เมืองนอกช่วงของระบบที่มีอยู่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปัญหาการขนส่งของเมืองในโลกที่สามได้รับมาในการวัดขนาดใหญ่จากการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วของพวกเขาจาก 'เดิน' กับ 'ยาง' รูปแบบเมืองที่มักจะไม่มีการพัฒนาของการขนส่งการติดตามที่เกี่ยวข้องกับการขยายตัวของเมืองในเศรษฐกิจขั้นสูง ในเมืองมากที่สุดในโลกที่สามขยายตัวได้รับขึ้นอยู่กับการขนส่งทางถนน แต่ในสถานการณ์ที่การจราจรยานพาหนะแข่งขันสำหรับพื้นที่ถนนกับการเดินรถมือและยานพาหนะสัตว์วาดซึ่งใช้พื้นที่มากในความสัมพันธ์กับขีดความสามารถของพวกเขาและดังนั้น กำหนดความเร็วโดยรวมของการเคลื่อนไหวมากกว่าพื้นที่ขนาดใหญ่ของเมือง ความเร็วของการเปลี่ยนแปลงจาก 'เมืองเดิน' หูรถยนต์ได้หมายความว่าในทางตรงกันข้ามกับเมืองของโลกอุตสาหกรรม, ไม่กี่เมืองในโลกที่สามมีโอกาสที่จะพัฒนาระบบการขนส่งสาธารณะในเมือง รูปแบบในเมืองที่มีขนาดกะทัดรัดของเมืองหลายประเทศโลกที่สามจะปรากฏเป็นอย่างดีเหมาะกับการขนส่งสาธารณะ แต่การเพิ่มแผ่กิ่งก้านสาขาจะช่วยลดความได้เปรียบของการขนส่งสาธารณะและการเข้าถึงข้อ จำกัด โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับผู้ที่ครอบครองการตั้งถิ่นฐานชานเมืองเกินช่วงของระบบที่มีอยู่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การขนส่งในเมืองโลกที่สามได้รับในปัญหาใหญ่วัดจากการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วของพวกเขาจาก ' เดิน ' ' ยาง ' เมืองรูปแบบมักจะไม่มีการพัฒนาการติดตามการขนส่งที่เกี่ยวข้องกับการขยายตัวของเมืองในประเทศที่ทันสมัย ในเมืองโลกที่สามมากที่สุดการได้รับ ขึ้นอยู่กับการขนส่งถนนแต่ในสถานการณ์ที่การจราจรยานพาหนะแย่งชิงพื้นที่กับถนนวอล์คเกอร์ , มือวาดรถเข็นและสัตว์พาหนะ ซึ่งใช้พื้นที่มากในความสัมพันธ์ของพวกเขาแบกความจุ และจากนั้น ตรวจสอบความเร็วโดยรวมของการเคลื่อนไหวมากกว่าพื้นที่ขนาดใหญ่ของเมือง ความเร็วของการเปลี่ยนจาก ' เมือง ' เดินไปที่รถยนต์หูได้ตั้งใจ ว่าในทางตรงกันข้ามกับเมืองของอุตสาหกรรมโลก , เมืองโลกที่สามมีโอกาสที่จะพัฒนาระบบการขนส่งสาธารณะในเมือง รูปแบบกะทัดรัดของเมืองหลายเมืองของโลกที่สามจะปรากฏที่จะเหมาะกับการขนส่งสาธารณะ อย่างไรก็ตาม การเพิ่มขึ้นของเมืองแผ่กิ่งก้านสาขาจะลดประโยชน์ของและข้อ จำกัด การเข้าถึงการขนส่งสาธารณะโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับผู้ที่ครอบครอง เพริการตั้งถิ่นฐานชุมชนเมืองเกินช่วงของระบบที่มีอยู่