Mechanical properties of different

Mechanical properties of different compositions obtained from the additions of 5, 10, 20 and 30 wt.% zircon (ZrSiO4) into the MgO–spinel composite refractories and ZrO2 into MgO have been examined, the variations that occurred have been determined, and the parameters affecting those factors have been investigated with the reasons. The density, strength, Young's modulus, fracture toughness, fracture surface energy and work of fracture were measured and evaluated. Microstructural variations and fracture surfaces have been examined and the formation of new phases has been identified depending on the additive type and quantity. The relationships between mechanical properties and structural variations for different compositions have been examined. In MgO–spinel materials, strength, Young's modulus and fracture toughness values decrease up to 20% spinel addition and stay almost constant for further loads. ZrO2 addition displays same trend but not as effective as spinel. Besides, since ZrO2 is stable in cubic form, it does not show any toughening mechanism. Forsterite formation is the most important factor for 2-fold improvement in the mechanical properties of MgO–spinel–zircon refractories. The more the zircon addition, the more the mechanical properties improve. The generation of natural bonding between matrix particles with forsterite formation, on the other hand, causes the fracture path to turn to transgranular fracture with an increase in fracture surface energy and a decrease in work of fracture, among which the latter is considered as an indicator of thermal shock resistance of the materials being high.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีการตรวจสอบคุณสมบัติทางกลขององค์อื่นที่ได้รับจากการเพิ่มของ 5, 10, 20 และ 30 wt.% เพทาย (ZrSiO4) MgO – spinel refractories คอมโพสิตและ ZrO2 เป็น MgO กำหนดรูปแบบที่เกิดขึ้น และพารามิเตอร์ที่ส่งผลกระทบต่อปัจจัยเหล่านั้นมีการตรวจสอบ ด้วยเหตุผล ความหนาแน่น แรง สาวของโมดูลัส นึ่งกระดูก กระดูกผิวพลังงาน และงานทำได้วัด และประเมิน รูปแบบ microstructural และทำให้ผิวมีการตรวจสอบ และมีการระบุการก่อตัวของเฟสใหม่สามารถชนิดและปริมาณ มีการตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างคุณสมบัติทางกลและโครงสร้างรูปแบบสำหรับองค์แตกต่างกัน ในวัสดุ MgO – spinel แรง สาวของโมดูลัส และหัก ค่านึ่งลดค่านี้ spinel 20% และพักเกือบคงที่สำหรับการใช้งานเพิ่มเติม เพิ่ม ZrO2 แสดงแนวโน้มเดียวกัน แต่ไม่มีประสิทธิภาพเป็น spinel นอกจาก ZrO2 เป็นมีเสถียรภาพได้ในฟอร์มลูกบาศก์ มันไม่แสดงกลไกใด ๆ toughening Forsterite ก่อตัวเป็นปัจจัยสำคัญสำหรับพัฒนา 2-fold ในคุณสมบัติทางกลของ refractories MgO – spinel – เพทาย เพิ่มเติมที่เพทายเพิ่ม การเพิ่มเติมเครื่องกลคุณสมบัติปรับปรุง การสร้างธรรมชาติยึดระหว่างอนุภาคเมตริกซ์กับ forsterite ก่อ คง ทำให้เส้นกระดูกกับกระดูก transgranular ด้วยการเพิ่มพลังงานผิวของกระดูกและลดลงในการทำงานของกระดูก ระหว่างหลังถือว่าเป็นตัวบ่งชี้ของความต้านทานความร้อนไล่วัสดุกำลังสูง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สมบัติเชิงกลขององค์ประกอบที่แตกต่างที่ได้รับจากการเพิ่มของ 5, 10, 20 และ 30 โดยน้ำหนัก.% เพทาย (ZrSiO4) ลงใน MgO-นิลวัสดุคอมโพสิตและ ZrO2 เข้า MgO ได้รับการตรวจสอบรูปแบบที่เกิดขึ้นได้รับการพิจารณาและพารามิเตอร์ ส่งผลกระทบต่อปัจจัยเหล่านั้นได้รับการตรวจสอบด้วยเหตุผลที่ว่า ความหนาแน่นแข็งแรงมอดุลัสของแตกหักพลังงานพื้นผิวการแตกหักและการทำงานของการแตกหักถูกวัดและประเมินผล รูปแบบจุลภาคและพื้นผิวการแตกหักได้รับการตรวจสอบและการก่อตัวของขั้นตอนใหม่ได้รับการระบุขึ้นอยู่กับชนิดของสารเพิ่มคุณภาพและปริมาณ ความสัมพันธ์ระหว่างคุณสมบัติทางกลและรูปแบบโครงสร้างองค์ประกอบที่แตกต่างกันได้รับการตรวจสอบ ในวัสดุ MgO-นิลแข็งแรงมอดุลัสและค่าความต้านทานการแตกหักลดลงถึงนอกจากนิล 20% และอยู่เกือบคงที่สำหรับโหลดเพิ่มเติม ZrO2 แสดงนอกจากนี้แนวโน้มเดียวกัน แต่ไม่เป็นผลเป็นนิล นอกจากนี้ตั้งแต่ ZrO2 มีเสถียรภาพในรูปแบบลูกบาศก์ก็ไม่ได้แสดงให้เห็นกลไกทรหดใด ๆ ก่อ forsterite เป็นปัจจัยที่สำคัญที่สุดสำหรับการปรับปรุง 2 เท่าในคุณสมบัติทางกลของ MgO-นิลเพทาย-วัสดุทนไฟ ยิ่งนอกจากเพทายให้มากขึ้นสมบัติเชิงกลปรับปรุง รุ่นของพันธะธรรมชาติระหว่างอนุภาคเมทริกซ์ที่มีการก่อ forsterite ในมืออื่น ๆ ที่ทำให้เกิดเส้นทางการแตกหักที่จะหันไปแตกหัก transgranular กับการเพิ่มขึ้นในการใช้พลังงานพื้นผิวการแตกหักและลดลงในการทำงานของการแตกหักระหว่างที่หลังถือเป็นตัวบ่งชี้ ความต้านทานช็อกความร้อนของวัสดุที่เป็นที่สูง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สมบัติเชิงกลขององค์ประกอบต่าง ๆที่ได้จากการเพิ่ม 5 , 10 , 20 และ 30 โดยน้ำหนัก เพทาย ( zrsio4 ) MgO –นิลคอมโพสิตวัสดุและ ZrO2 เป็น MgO ได้รับการตรวจสอบ การเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นจะถูกกำหนดและพารามิเตอร์ที่มีผลต่อปัจจัยเหล่านั้นได้ถูกสอบสวนด้วยเหตุผล ความหนาแน่น , ความแข็งแรง , โมดูลัสแตกหัก , เหนียวการแตกหักของกระดูกและพลังงานพื้นผิวงานจะถูกวัดและประเมิน การเปลี่ยนแปลงโครงสร้างจุลภาคและพื้นผิวรอยแตกที่ได้รับการตรวจสอบและการก่อตัวของเฟสใหม่ได้รับการระบุขึ้นอยู่กับสารเติมแต่งชนิดและปริมาณ ความสัมพันธ์ระหว่างสมบัติทางกลและการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างขององค์ประกอบต่าง ๆ ที่ได้รับการตรวจสอบ ใน สตอย–นิลวัสดุ ความแข็งแรงและค่าโมดูลัสของการแตกหักลดลงถึง 20 % นอกจากนี้นิลและอยู่เกือบคงที่สำหรับโหลดเพิ่มเติม แสดงแนวโน้มเดียวกันแต่ไม่ใช่ ZrO2 เพิ่มประสิทธิภาพในขณะที่นิล . นอกจากนี้ ตั้งแต่ ZrO2 คงที่ในรูปแบบลูกบาศก์ก็ไม่ได้แสดง toughening กลไกการพัฒนาฟอร์สเตอไรต์เป็นปัจจัยที่สำคัญมากสำหรับการปรับปรุงถึงในสมบัติเชิงกลของ MgO –นิล–เพทายวัสดุ . ยิ่งเพทายและเพิ่มเติมคุณสมบัติเชิงกลดีขึ้น การสร้างพันธะระหว่างอนุภาคกับธรรมชาติเมทริกซ์ก่อตัวฟอร์สเตอไรต์บนมืออื่น ๆสาเหตุการแตกร้าว transgranular เส้นทางที่จะเปิดเพิ่มขึ้นในพลังงานพื้นผิวการแตกหักและลดลงในการทำงานของการแตกหัก ระหว่างที่หลังถือว่าเป็นตัวบ่งชี้ของการช็อกต้านทานความร้อนของวัสดุที่เป็นสูง