“It’s because the whole crisis with

“It’s because the whole crisis with Nero was, well, a crisis,” Nyota explains to him one afternoon in the middle of the Mess Hall. Spock is scheduled to work Beta Shift today, and so is enjoying an early breakfast while Nyota—who was working Alpha—has a late lunch. “People work differently under a lot of stress. There was this girl in my Intro to Battle Tactics class at the Academy; her name was Tel-ak’hmes. She was brilliant in her field of study but had really bad test anxiety. She would put so much stress on herself the week preceding an exam that she completely blanked on test day.”

“What was her field of study?”

Nyota breathes out heavily in what could be interpreted as a sigh. She sets her fork down and studies him carefully.

“History of Denebian culture,” she says slowly. “But it’s not relevant to the point I’m trying to make, Spock.” Perhaps expecting a response from Spock that he does not give, she pauses for a moment before continuing. “There are individuals who perform better under duress, and others who don’t. Either way, events that carry a lot of stress can bring out characteristics that the individual wouldn’t normally exhibit. Most of the class thought Tel-ak’hmes wasn’t very smart, because she was always stressing over her test-performance, but she was one of the smartest people in there.”

She takes a slow sip of her glass of water, her eyes trained on Spock. For his part, Spock is not entirely certain how he should respond. He can understand Nyota’s reasoning; however, he does not know if he agrees with her conclusion. In fact, he protests quite strongly the implication that the captain is only capable of expressing the abilities he’d exhibited on the Narada during crises.

In Spock’s opinion, further evidence is required before such a blanket statement can be given. He wants to tell Nyota that her logic is not sound and that perhaps her biases towards the captain are clouding her reasoning skills.

Instead, he says, “Thank you, Nyota, for your input.”

She smiles at him then, the first time since he had asked for her opinion on the matter. Spock thinks that perhaps he is beginning to understand why tact is so important when communicating.

“I have to get back to the bridge,” she says. She stands and hesitates for a moment before speaking again. “Will you walk with me?”

“I have an appointment with the Science Department heads in four point six minutes,” is Spock’s response. He cannot help but notice that the smile previously gracing Nyota’s delicate features is now gone.

“Of course,” she replies. “I guess I’ll see you some other time, then.”

“Undoubtedly,” Spock answers.

He does not watch her depart. Instead, he finishes up his bowl of fruit and proceeds to the Science Department.

His meeting with the ten heads of the Science Department is short. After only two months on the Enterprise and less than half a dozen exploratory missions logged, it is no surprise that there is little mission-related business to discuss. He approves several independent research projects and dismisses his subordinates fifty eight minutes later.

With fifteen minutes until his shift officially begins, Spock enters the bridge. Alpha shift is already very near over, but the nature of Spock’s schedule has him working at odd times. It is true that his circadian rhythms long ago adapted to that of a typical human diurnal schedule, because of the length of time he spent at the Academy, but lately Spock has gone out of his way to reacquaint his body with the old Vulcan day. It was tedious to force his body to adapt to a schedule that is not implemented aboard the starship. It is also more work for the quarter-master, with whom Spock has spoken with and agreed to help plan his schedule accordingly.

It is, quite unabashedly, illogical for Spock to work four hours per shift, every shift, every day. However, upon first waking, Spock thinks of Vulcan, and when he enters the mess hall it is quite empty—as most of Enterprise’s crew is either in the middle of shift or very much asleep, and so he thinks of Vulcan then. When he walks onto the bridge or science labs, and his subordinates turn to him, Spock rather hopes they also, will think of Vulcan. And in this manner, illogical behavior such as Spock’s is quite justifiable.

Someone appears to have recently said or done something humorous as Spock crosses to his station, for laughter still hangs in the air around them. The atmosphere on the bridge is relaxed and amicable when Lieutenant Gabrielle Laura stands, already familiar with his routine. She nods in acknowledgment and prepares to exit the bridge.

“I relieve you of your duties as acting Science Officer, Lieutenant,” he says before she reaches the elevator.

The lieutenant whips around and salutes him, blushing faintly.

“I am relieved, sir,” she says quickly, perhaps having forgotten simple Starfleet procedure.

“Spock, you don’t have to go through that every time you report for duty,” the captain says when the lieutenant has disappeared, swiveling in his chair to face him.

He is smiling good-naturedly, as is much of the bridge crew. Ensign Chekov and Lieutenant Sulu share a look over the helm before turning to study him.

“It is standard procedure,” Spock responds neutrally.

“I know that,” is the captain’s amiable response, “But it’s cumbersome and antiquated, too. Would it kill you to be a little more lax, Spock?”

“If you believe certain Starfleet regulations to be obsolete, sir, then I suggest you send a formal petition to Starfleet Headquarters.”

The atmosphere on the bridge changes abruptly, and Spock is not entirely sure why. The captain is no longer smiling; rather, there is the faint shadow of a frown on his face. His relaxed posture straightens out abruptly, the sound of his feet hitting the floor is inordinately loud in the ensuing silence.

“Of course, Commander,” he says. Something about his mood has shifted, as the relaxed atmosphere around the bridge has tensed minutely. “Thank you for clearing that up for me.”

Clearly the captain has taken offense where none was intended. Spock is unsure if he should apologize for whatever he may have said to cause such a negative reaction in the captain.

“Thanks are unnecessary,” Spock tries.

“Right, obviously,” Captain Kirk says, and even Spock can detect the sarcasm in his voice.

At that moment, Alpha shift officially ends, and the flood of Beta shift crew effectively cuts the conversation short. Kirk swivels back around to face the viewscreen and does not say a word as Beta shift begins.

It is obvious that the bridge crew feels the lingering tension between Kirk and himself; the only conversation on the bridge is stifled and somber. Captain Kirk waits only long enough for every member of the Beta shift crew to become situated before he stands.

“You have the bridge, Commander,” he says, and while the comment is directed at Spock, he keeps his gaze firmly locked on the viewscreen.

“Acknowledged, Captain,” Spock says.

He notices that even after the captain has gone, the tension does not ease out of the crew for another one point seven hours.

***

Catulla is a planet skirting dangerously close to the Neutral Zone. The Federation achieved first contact with it nine point seven years previous, but its planetary government has a history of paranoia and neutrality, which has proven cumbersome to certain Starfleet admirals. A formal treaty with has been stalled no less than four times in the intervening years. The most recent of which—two point two years ago—was postponed after a scandal with a Catullan Ambassador’s son.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"ก็ได้เนื่องจากภาวะวิกฤตทั้งหมดกับ Nero ดี วิกฤต Nyota อธิบายเขาบ่ายหนึ่งกลางเดอะเมสส์ฮอลล์ Spock กำหนดการทำงานกะเบต้าวันนี้ และเพื่อให้ มีความสุขกับการอาหารเช้าตรู่ในขณะที่ Nyota ซึ่งที่ทำงานอัลฟา — มีกลางดึก "คนงานต่างภายใต้ความเครียดมาก มีผู้หญิงคนนี้ในบทของฉันนำยุทธวิธีรบคลาสที่ออสการ์ ชื่อของเธอถูกโทร ak'hmes เธอสดใสของเธอในการศึกษา แต่มีความวิตกกังวลในการทดสอบไม่ดี เธอจะใส่ความเครียดมากในตัวเองในสัปดาห์ก่อนสอบที่เธอให้เสร็จสมบูรณ์ในวันทดสอบ""สิ่งเธอสาขาวิชา"Nyota เซ็ทออกมากในสิ่งอาจจะตีความเป็นการแยกกัน เธอตั้งส้อมของเธอลง และศึกษาเขาอย่างระมัดระวัง"ประวัติศาสตร์วัฒนธรรม Denebian เธอกล่าวอย่างช้า ๆ "แต่ไม่เกี่ยวข้องกับจุดที่ฉันพยายามที่จะทำ Spock" คาดหวังว่าการตอบสนองจาก Spock ที่เขาไม่ได้ทำให้บางที เธอหยุดชั่วคราวช่วงก่อน "มีผู้ที่ทำงานดีขึ้นภายใต้การข่มขู่บังคับ และคนอื่น ๆ ไม่ ทั้งสองวิธี เหตุการณ์ที่มีจำนวนมากของความเครียดสามารถนำออกลักษณะที่ปกติจะไม่แสดงแต่ละคน ส่วนใหญ่เรียนคิดโทร ak'hmes ไม่ได้สมาร์ทมาก เนื่องจากเธอถูกย้ำเสมอผ่านการทดสอบประสิทธิภาพของเธอ แต่เธอเป็นคนฉลาดมีหนึ่ง"เธอจะจิบช้าเธอแก้วน้ำ ตาของเธอเข้าอบรมการ Spock ในส่วนของเขา Spock ไม่ได้ทั้งหมดแน่นอนว่าเขาควรตอบ เขาสามารถเข้าใจในการใช้เหตุผล Nyota อย่างไรก็ตาม เขาไม่รู้ว่าถ้าเขาตกลงกับบทสรุปของเธอ ในความเป็นจริง เขาปฏิเสธมากอย่างยิ่งเนื่องจากกัปตันมีความสามารถในการแสดงความสามารถที่เขามีจัดแสดงในนาราในช่วงวิกฤตในความคิดของ Spock หลักฐานเพิ่มเติมถูกต้องก่อนได้รับคำสั่งการครอบคลุมเช่น อยากบอก Nyota ตรรกะของเธอไม่ใช่เสียง และว่า บางทีเธอยอมต่อกัปตันมี clouding ทักษะเหตุผลของเธอแทน เขากล่าวว่า, "ขอขอบคุณคุณ Nyota สำหรับการป้อนข้อมูล"เธอยิ้มที่เขาแล้ว ครั้งแรกตั้งแต่เขาถามในความเห็นของเธอในเรื่อง Spock คิดว่า บางทีเขาจะเริ่มเข้าใจทำไมริต้าเป็นสำคัญดังนั้นเมื่อการสื่อสาร"ฉันได้กลับไปสะพาน เธอกล่าวว่า เธอยืน และ hesitates ครู่ก่อนที่จะพูดอีกครั้ง "จะเดินกับฉันหรือ""มีการนัดพบกับหัวหน้าแผนกวิทยาศาสตร์สี่จุดหกนาที การตอบสนองของ Spock เขาช่วยไม่ ได้สังเกตรอยยิ้ม gracing คุณลักษณะอ่อนของ Nyota ก่อนหน้านี้ ว่าตอนนี้ ไป"แน่นอน เธอตอบ "ผมคิดว่า จะเห็นคุณอื่น ๆ เวลา แล้วกัน""ไม่ต้องสงสัย Spock คำตอบเขาไม่ดู depart ของเธอ แทน เขาเสร็จสิ้นค่าของเขาชามผลไม้ และดำเนินการให้กรมวิทยาศาสตร์เขาร่วมหัวสิบวิชาวิทยาศาสตร์เป็นระยะสั้น หลังจากเพียงสองเดือนในองค์กรน้อยกว่าครึ่งหกภารกิจเชิงบุกเบิกเข้าสู่ จึงไม่แปลกใจที่มีธุรกิจน้อยภารกิจที่เกี่ยวข้องเพื่อหารือเกี่ยวกับ เขาอนุมัติโครงการวิจัยต่าง ๆ และ dismisses ผู้ใต้บังคับบัญชาของเขาแปดสิบนาทีต่อมาด้วยเวลาเพียง 15 นาที จนกว่าเขากะทางเริ่มต้น Spock ป้อนสะพาน กะอัลฟาอยู่มากใกล้กว่า แต่มีลักษณะของกำหนดการของ Spock เขาทำเวลาคี่ มันเป็นความจริงที่เขาแบบ circadian นานดัดแปลงไปว่า ปกติมนุษย์ diurnal กำหนดการ เนื่องจากระยะเวลาที่เขาใช้เวลาที่สถาบันการ แต่เมื่อเร็ว ๆ นี้ Spock ได้หายไปจากทางของเขาเพื่อ reacquaint ร่างกายของเขากับวูลแคนเก่า ๆ น่าเบื่อการบังคับร่างกายของเขาไปปรับให้เข้ากับตารางเวลาที่ไม่มีการนำมาใช้บนเรือเอ็นเตอร์ไพรส์ที่ได้ นอกจากนี้ยังเป็นงานเพิ่มเติมสำหรับไตรมาสหลัก มีใคร Spock ได้พูดด้วย และตกลงที่จะช่วยวางแผนตารางเวลาของเขาตามได้ ค่อนข้าง unabashedly ไม่สมเหตุผลสำหรับ Spock ทำงานทุกวัน ทุกกะ กะละ 4 ชั่วโมง อย่างไรก็ตาม เมื่อแรกปลุก Spock คิด ของวูลแคน และ เมื่อเขาเข้าโรงเปล่าค่อนข้าง — เป็นที่สุดของลูกเรือขององค์กร กลางกะ หรือ asleep มาก และดัง นั้นเขาคิดของวูลแคนแล้ว เมื่อเขาเดินไปยังห้องปฏิบัติการวิทยาศาสตร์หรือสะพาน และผู้ใต้บังคับบัญชาของเขาเปิดเขา Spock หวังว่าพวกเขายังค่อนข้าง วูลแคนจะคิด และในลักษณะนี้ พฤติกรรมที่ไม่สมเหตุผลเช่นของ Spock จะค่อนข้างแข่งขันคนดูเหมือนจะกล่าวว่า เมื่อเร็ว ๆ นี้ หรือกระทำการบางอย่างอารมณ์ขันเป็นตัด Spock สถานีของเขา สำหรับเสียงหัวเราะยังคงค้างในอากาศรอบ ๆ บรรยากาศบนสะพานเป็นมิตร และผ่อนคลายเมื่อลอรากาเบรียลโทยืน แล้วคุ้นเคยกับงานประจำของเขา เธอ nods ในการยอมรับ และเตรียมออกจากสะพาน"ฉันบรรเทาคุณของหน้าที่เป็นหน้าที่เจ้าหน้าที่วิทยาศาสตร์ เอก เขากล่าวก่อนเธอถึงลิฟต์โท whips สถาน และ salutes เขา blushing รวย ๆ"ฉันเบา รัก, " เธอกล่าวอย่างรวดเร็ว อาจมีลืมง่าย Starfleet กระบวนการ"Spock คุณไม่ต้องไปถึงที่ทุกครั้งที่คุณรายงานภาษี กัปตันกล่าวว่า เมื่อโทที่หายไป swiveling ในเก้าอี้ของเขาจะเผชิญกับเขาเขาจะยิ้ม good-naturedly เป็นของลูกเรือสะพาน Chekov ตรีและโทซูลูร่วมมองผ่านโอกาสก่อนเปิดเรียนเขาSpock ตอบ "มันเป็นกระบวนการมาตรฐาน, " หรือ neutrally"ฉันรู้ว่า ของกัปตันจุ๋มตอบ "แต่มันยุ่งยาก และ ล้า เกินไป มันฆ่าคุณน้อย lax, Spock ""ถ้าคุณเชื่อบาง Starfleet ระเบียบจะล้าสมัย รัก แล้วฉันขอแนะนำคุณส่งคำร้องอย่างเป็นทางการ Starfleet สำนักงานใหญ่"บรรยากาศบนสะพานเปลี่ยนกะทันหัน และ Spock ไม่แน่ใจทำไม กัปตันไม่ยิ้ม ค่อนข้าง มีเงาจาง ๆ ของคิ้วบนใบหน้าของเขา ท่าทางของเขาผ่อนคลาย straightens ออกกะทันหัน เท้าของเขาตีพื้นเสียงเป็นเสียงดังสุดเหวี่ยงในความเงียบเพราะ"ของหลักสูตร ผู้บัญชาการ เขากล่าว บางสิ่งบางอย่างเกี่ยวกับอารมณ์ของเขาได้เปลี่ยน กับบรรยากาศรอบ ๆ สะพานมี tensed minutely "ขอบคุณสำหรับการล้างข้อมูลที่สำหรับฉัน"ชัดเจนกัปตันได้ดำเนินการกระทำความผิดที่ไม่ได้ตั้งใจ Spock ไม่แน่ใจถ้าเขาจะขออภัยในสิ่งเขาอาจได้กล่าวจะก่อให้เกิดปฏิกิริยาเชิงลบในกัปตัน"ขอบคุณไม่จำเป็น Spock พยายามกล่าวว่า "ขวา แน่นอน กัปตันโบสถ์ และ Spock แม้สามารถตรวจพบการประชดประชันในเสียงของเขาในที่ อัลฟากะจบอย่าง และน้ำท่วมของเบต้ากะลูกเรือตัดการสนทนาสั้น ๆ ได้อย่างมีประสิทธิภาพ โบสถ์สามารถหมุนกลับรอบเจอะ viewscreen การ และพูดคำเป็นกะเบต้าเริ่มต้นเป็นที่ชัดเจนว่า เรือสะพานรู้สึกตึงลิงเกอร์ริงการ์ระหว่างโบสถ์และตัวเอง การสนทนาเฉพาะบนสะพานเป็น stifled และ somber กัปตันโบสถ์รอนานพอสำหรับทุกคนในเรือกะเบต้าให้กลายเป็นห้องก่อนเขายืน"คุณมีสะพาน ผู้บัญชาการ เขากล่าวว่า และในขณะที่ข้อคิดเห็นเป็นผู้กำกับที่ Spock เขาช่วยให้สายตาของเขาล็อคอย่างแน่นหนาในการ viewscreen“Acknowledged, Captain,” Spock says.He notices that even after the captain has gone, the tension does not ease out of the crew for another one point seven hours.***Catulla is a planet skirting dangerously close to the Neutral Zone. The Federation achieved first contact with it nine point seven years previous, but its planetary government has a history of paranoia and neutrality, which has proven cumbersome to certain Starfleet admirals. A formal treaty with has been stalled no less than four times in the intervening years. The most recent of which—two point two years ago—was postponed after a scandal with a Catullan Ambassador’s son.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" มันเป็นเพราะวิกฤติทั้งกับ Nero , ดี , วิกฤต , " นีโอต้าอธิบายกับเขาหนึ่งในช่วงบ่ายกลางโรงอาหาร สป็อคมีกำหนดการที่จะทำงานกะเบต้าวันนี้และเพื่อให้เพลิดเพลินกับอาหารเช้าก่อนในขณะที่นีโอต้าที่ทำงานอัลฟามีมื้อเที่ยงสาย " คนที่ทำงานที่แตกต่างกันภายใต้ความกดดัน มีผู้หญิงคนนึงในบทนำ ยุทธวิธีเรียนที่โรงเรียน ;ชื่อของเธอคือ tel-ak'hmes . เธอฉลาดมากในด้านของการศึกษา แต่เธอมีความวิตกกังวลในการสอบจริงๆ เธอจะวางความเครียดมากในตัวเองสัปดาห์ก่อนสอบ ที่เธอเป็นหายสาบสูญไปในวันสอบค่ะ "

" แล้วสนามของเธอในการศึกษา ? "

นีโอต้าเอ่ยออกมาอย่างหนักในสิ่งที่อาจจะตีความเป็นถอนหายใจ เธอส้อมชุดของเธอลงและศึกษาเขาให้ดี

" denebian ประวัติศาสตร์วัฒนธรรม ," เธอพูดอย่างช้าๆ " แต่มันก็ไม่ได้เกี่ยวข้องกับจุดที่ฉันกำลังพยายามที่จะทำให้ สป็อค บางทีคาดหวังคำตอบจากสป็อค เขาไม่ให้เธอหยุดสักครู่ก่อนอย่างต่อเนื่อง " มีบุคคลแสดงดีกว่าปลายกระบอกปืน และคนอื่น ๆที่ไม่ เหมือนกัน เหตุการณ์ที่แบกความเครียดมากสามารถนำลักษณะว่า ก็บุคคลไม่ค่อยแสดงออกที่สุดของชั้นคิดว่า tel-ak'hmes ไม่ฉลาดมาก เพราะ เธอมักจะเน้นหนักมากกว่าผลงานของเธอ ทดสอบ แต่เธอก็เป็นคนฉลาดในนั้น "

เธอจะค่อยๆ จิบ ของเธอ น้ำตาของเธอได้ฝึกสป็อค สำหรับส่วนของเขา , สป็อคไม่ได้ร้อยเปอร์เซ็นต์ว่าเขาควรจะตอบสนอง เขาเข้าใจเหตุผล นีโอต้า อย่างไรก็ตามเขาไม่ทราบว่าเขาเห็นด้วยกับข้อสรุปของเธอ ในความเป็นจริง เขาประท้วงค่อนข้างมีความหมายว่า กัปตันเป็นเพียงความสามารถในการแสดงความสามารถที่เขาจะแสดงในนารทในช่วงวิกฤติ สป็อค

ในความคิดเห็น , หลักฐานเพิ่มเติมเป็นสิ่งจำเป็นก่อน เช่น ผ้าห่ม งบจะได้รับ .เขาต้องการจะบอกนีโอต้าตรรกะของเธอ ไม่ใช่เสียง และบางทีเธออคติต่อกัปตันกำลังบดบังทักษะการให้เหตุผลของเธอ . . . . .

แทน เขาพูดว่า " ขอบคุณ , นีโอต้า สำหรับการป้อนข้อมูลของคุณ . "

เธอยิ้มให้เขาแล้ว ตั้งแต่ครั้งแรกที่เขาได้ถามความเห็นของเธอในเรื่อง . สป็อคคิดว่าบางทีเขาเริ่มจะเข้าใจแล้วว่าทำไมชั้นเชิงเป็นสิ่งสำคัญดังนั้นเมื่อการติดต่อสื่อสาร .

" ฉันต้องกลับไปที่สะพาน " เธอกล่าว เธอยืนลังเลสักครู่ก่อนที่จะพูดอีกครั้ง " คุณจะเดินไปกับผมมั้ย ? "

" ฉันมีนัดกับหัวหน้าภาควิชาวิทยาศาสตร์ในหกนาทีสี่จุด คือสป็อคของการตอบสนอง เขาไม่สามารถช่วย แต่สังเกตเห็นว่ารอยยิ้มก่อนหน้านี้ gracing ละเอียดอ่อนคุณสมบัตินีโอต้าไปแล้ว

" แน่นอน " เธอตอบ" ฉันว่าฉันคงได้เจอเธออีกทีแล้ว "

" สงสัย " สป็อคคำตอบ

เขาไม่ได้ดูเธอออก แทน เขาเสร็จสิ้นขึ้นชามของผลไม้และรายได้ในแผนกวิทยาศาสตร์ .

การประชุมของเขากับหัวสิบของแผนกวิทยาศาสตร์สั้น หลังจากเพียงสองเดือนในองค์กรและน้อยกว่าครึ่งโหลภารกิจสำรวจ บันทึกไว้ไม่ใช่เรื่องแปลกที่มีภารกิจเกี่ยวข้องกับธุรกิจที่ต้องคุยกัน เขารวมโครงการวิจัยอิสระหลายและไล่ลูกน้องห้าสิบแปดนาทีต่อมา

กับสิบห้านาทีจนกว่ากะเขาเริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการ สป็อคเข้าสู่สะพาน กะอัลฟ่าแล้ว อยู่ใกล้กว่า แต่ลักษณะของตารางที่มีสป็อค เขาทำงานที่แปลกครั้ง