3. DiscussionProbiotic treatment po

3. Discussion
Probiotic treatment positively influenced animal production values in piglets in piglets supplemented with probiotics for 9 weeks post weaning (Fig. 1). There was no difference in LAB levels in probiotic-fed and control pigs; however the decrease in coliform levels in the probiotic-fed pigs would lead to an improved LAB/coliform ratio, Generally considered an indicator of gut health (Fig. 2;Demeckova et al., 2002). Therefore, the effect of probiotics on the E.coli/coliform microflora may be partially responsible for the improved FCR in probiotic-fed pigs. No changes in the gut architecture, mucus thickness, Goblet cell population and cortisol level were observed at 9 weeks post weaning in the small intestine between the two groups (Table 1). This is perhaps not surprising since all pigs were found to be in good health and no evidence of intestinal infection was found (data not shown). In addition, gut barrier function changes are most commonly seen at or just beyond weaning, Whereas the pigs in our study were examined at 9 weeks post weaning (Tang et al., 1999; McCracken et al.,1999). Our results regarding mucus thickness also differ from previous studies with S. boulardii or P. acidilactici where mucus thickness was found to decrease significantly in the ileum of probiotic-fed piglets at 4 and 6 weeks post weaning, Respectively (Bontempo et al., 2006; Di Giancamillo et al., 2008). These studies also demonstrated an increase in villus length and crypt depth associated with a depth associated with a decreased villus height: crypt depth ratio in the ileum of supplemented pigs, Which was not observed in the current study. In the current trial, pigs were sampled at 9 weeks post weaning and a succession of probiotics was used as opposed to a single probiotic treatment, Which could explain the differences in the findings.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3. สนทนา
โปรไบโอติกส์รักษาผลผลิตสัตว์ทรูดในทรูดเสริม ด้วย probiotics สำหรับ weaning (Fig. 1) ลง 9 สัปดาห์ค่าบวก มีความแตกต่างในระดับห้องปฏิบัติเลี้ยงโปรไบโอติกส์และสุกรควบคุม ไม่ อย่างไรก็ตาม การลดระดับโคลิฟอร์มในสุกรเลี้ยงโปรไบโอติกส์จะนำไปสู่อัตราส่วนปรับปรุงห้องปฏิบัติการ/โคลิฟอร์ม โดยทั่วไปพิจารณาตัวบ่งชี้สุขภาพลำไส้ (Fig. 2, Demeckova และ al., 2002) ดังนั้น ผลของ probiotics E.coli/coliform microflora อาจจะบางส่วนชอบ FCR ดีขึ้นในสุกรที่เลี้ยงโปรไบโอติกส์ ไม่เปลี่ยนแปลงในสถาปัตยกรรมไส้ เมือกหนา Goblet เซลล์ประชากรและระดับ cortisol สุภัคที่ 9 สัปดาห์ไปรษณีย์ weaning ในลำไส้เล็กระหว่าง 2 กลุ่ม (ตารางที่ 1) นี้อาจจะไม่ได้น่าแปลกใจเนื่องจากสุกรทั้งหมดพบ มีสุขภาพดี และไม่มีหลักฐานของโรคลำไส้อักเสบพบ (ข้อมูลไม่แสดง) การเปลี่ยนแปลงฟังก์ชันสิ่งกีดขวางลำไส้มักเห็นที่ หรือ ท่า weaning ในขณะที่สุกรในการศึกษาของเราได้ตรวจสอบที่ 9 สัปดาห์ weaning (Tang et al., 1999 ลงรายการบัญชี แมคแครคเก้นคัน et al., 1999) ผลของเราเกี่ยวกับความหนาเมือกยังแตกต่างจากการศึกษาก่อนหน้านี้กับ S. boulardii หรือ P. acidilactici ซึ่งมีความหนาเมือกพบลดลงอย่างมีนัยสำคัญใน ileum ของทรูดเลี้ยงโปรไบโอติกส์ที่ 4 และ 6 สัปดาห์ลงรายการ weaning ตามลำดับ (Bontempo และ al., 2006 ดิ Giancamillo et al., 2008) การศึกษานี้ยังแสดงให้เห็นว่าเพิ่ม villus crypt และยาวลึกสัมพันธ์กับความลึกที่เกี่ยวข้องกับความสูงลดลง villus: อัตราส่วนความลึก crypt ileum ของสุกรเสริม ซึ่งถูกตรวจสอบในการศึกษาปัจจุบันไม่ ในปัจจุบันการทดลอง สุกรมีตัวอย่างที่ 9 สัปดาห์ที่ลง weaning และใช้สืบทอดของ probiotics จำกัดรักษาโปรไบโอติกส์เดียว ซึ่งไม่สามารถอธิบายความแตกต่างในผลการวิจัย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3 พูดคุยเรื่อง
การรักษาโปรไบโอติกที่ได้รับอิทธิพลบวกค่าการผลิตสัตว์ในลูกสุกรในลูกสุกรเสริมด้วยโปรไบโอติกสำหรับโพสต์ 9 สัปดาห์ที่หย่านม (รูปที่ 1) มีความแตกต่างในระดับ LAB ในสุกรที่เลี้ยงด้วยโปรไบโอติกและการควบคุมไม่มี; แต่การลดลงของระดับโคลิฟอร์มในสุกรที่เลี้ยงด้วยโปรไบโอติกจะนำไปสู่อัตราการ LAB / โคลิฟอร์มที่ดีขึ้นถือเป็นตัวบ่งชี้ทั่วไปของสุขภาพลำไส้ (รูปที่ 2. Demeckova และคณะ, 2002) ดังนั้นผลของโปรไบโอติกที่จุลินทรีย์ E.coli / โคลิฟอร์มอาจจะเป็นเพียงบางส่วนที่รับผิดชอบในการปรับปรุงอัตราแลกเนื้อหมูที่เลี้ยงโปรไบโอติก ไม่มีการเปลี่ยนแปลงในสถาปัตยกรรมไส้หนาเมือก Goblet ประชากรเซลล์และระดับคอร์ติซอถูกตั้งข้อสังเกตที่ 9 สัปดาห์ที่โพสต์หย่านมในลำไส้เล็กระหว่างสองกลุ่ม (ตารางที่ 1) นี้อาจจะไม่น่าแปลกใจตั้งแต่สุกรทุกตัวที่พบจะอยู่ในสุขภาพที่ดีและมีหลักฐานของการติดเชื้อในลำไส้ไม่พบ (ไม่ได้แสดงข้อมูล) นอกจากนี้การเปลี่ยนแปลงการทำงานของลำไส้อุปสรรคจะเห็นมากที่สุดหรือเพียงแค่ที่อยู่นอกเหนือการหย่านม, ในขณะที่สุกรในการศึกษาของเรามีการตรวจสอบที่ 9 สัปดาห์ที่โพสต์หย่านม (อัล Tang et, 1999;.. McCracken, et al, 1999) ผลของเราเกี่ยวกับความหนาของเมือกยังแตกต่างจากการศึกษาก่อนหน้านี้ที่มี S. boulardii หรือ P. acidilactici ที่ความหนาเมือกพบว่าลดลงอย่างมีนัยสำคัญใน ileum ของลูกสุกรที่เลี้ยงโปรไบโอติกที่ 4 และ 6 สัปดาห์หลังหย่านม, ตามลำดับ (Bontempo และคณะ. 2006 ; ดิ Giancamillo et al, 2008). การศึกษาเหล่านี้ยังแสดงให้เห็นถึงการเพิ่มขึ้นของความยาวและความลึก villus ฝังศพใต้ถุนโบสถ์ที่เกี่ยวข้องกับความลึกที่เกี่ยวข้องกับความสูง villus ลดลงอัตราส่วนความลึกใต้ดินใน ileum สุกรเสริมซึ่งไม่ได้ถูกตั้งข้อสังเกตในการศึกษาในปัจจุบัน ในการพิจารณาคดีในปัจจุบันสุกรที่ถูกโพสต์ตัวอย่างที่ 9 สัปดาห์ที่หย่านมและความสำเร็จของโปรไบโอติกถูกนำมาใช้เมื่อเทียบกับการรักษาเพียงครั้งเดียวโปรไบโอติกซึ่งสามารถอธิบายความแตกต่างในการค้นพบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3 . การรักษาสัตว์ การผลิตโปรไบโอติก
บวกมีผลต่อค่านิยมในสุกรในสุกรที่เสริมด้วยโปรไบโอติกสำหรับ 9 สัปดาห์หลังหย่านม ( รูปที่ 1 ) ไม่มีความแตกต่างในระดับห้องปฏิบัติการในการควบคุมและโปรไบโอติกเลี้ยงหมู อย่างไรก็ตามปริมาณโคลิฟอร์มในระดับโปรไบโอติกเลี้ยงสุกรจะนำไปสู่การปรับปรุงคุณภาพห้องปฏิบัติการ / อัตราส่วนโดยทั่วไปถือว่าเป็นตัวบ่งชี้สุขภาพของลำไส้ ( รูปที่ 2 demeckova et al . , 2002 ) ดังนั้นผลของโปรไบโอติกใน e.coli/coliform จุลินทรีย์อาจมีส่วนรับผิดชอบการปรับปรุงใช้โปรไบโอติกในอาหารสุกร ไม่มีการเปลี่ยนแปลงในอุทร สถาปัตยกรรม ความหนาของเมือกประชากรและระดับคอร์ติซอล goblet cell พบ 9 สัปดาห์หลังหย่านมในลำไส้เล็กระหว่างสองกลุ่ม ( ตารางที่ 1 ) มันอาจจะไม่น่าแปลกใจตั้งแต่หมูพบว่าอยู่ในสุขภาพที่ดีและไม่มีหลักฐานของการติดเชื้อในลำไส้พบว่าข้อมูลไม่แสดง ) นอกจากนี้ในการเปลี่ยนแปลงอุปสรรคการทำงานมักเห็นหรือเพียงแค่เกินฝึกทานอาหารส่วนหมูในการศึกษาของเราตรวจที่ 9 สัปดาห์หลังหย่านม ( Tang et al . , 1999 ; Mccracken et al . , 1999 ) ของเราผลเกี่ยวกับความหนามูกยังแตกต่างจากการศึกษาก่อนหน้านี้ด้วย . boulardii หรือ P . acidilactici ที่เมือกหนา พบว่า ลดลง ในส่วนของโปรไบโอติกเลี้ยงลูกที่ 4 และ 6 สัปดาห์หลังหย่านม ตามลำดับ ( bontempo et al . , 2006 ;ดิ giancamillo et al . , 2008 ) การศึกษาเหล่านี้ยังแสดงให้เห็นถึงการเพิ่มความยาวและความลึกของหลุมที่วิลลัสที่มีความลึกที่เกี่ยวข้องกับวิลลัส ความสูง : ห้องใต้ดินลึกลดลงในส่วนของอัตราส่วนอาหารหมู ซึ่งไม่พบในการศึกษาปัจจุบัน ในการพิจารณาคดีปัจจุบันสุกร จำนวน 9 สัปดาห์หลังหย่านมและการใช้โปรไบโอติกเป็นนอกคอกเดียวโปรไบโอติกรักษา ซึ่งสามารถอธิบายความแตกต่างใน

ค่า