In conclusion, it can be said that

In conclusion, it can be said that research on musical development focussing
on a single aspect has its advantages (depth) and disadvantages (isolated). In
contrast, regarding of musical development in stages might be compelling,
as it gives an orderly overview of development, and with it, the idea of clarity
and transparency. The question is, however, if (any) development occurs in
such a step-wise manner. A succession of stages admittedly creates a clear
picture of development, but that lucidity might be too good to be true, for
children usually do not tend to develop in an ever-rising line, nor do they
collectively reach the same levels simultaneously. From that point of view a
stage model for musical development certainly has its disadvantages, unless
the concept of stages linked with age is not regarded of as rigid
(ontogenetic). Accordingly, from their research, Davies (1992) and Marsh
(1995) claim that children can be at different stages in their musical
development simultaneously, which is something I recognize in my
experiences as a (music-)teacher as well.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เบียดเบียน มันได้กล่าวว่า การวิจัยในการพัฒนาดนตรี focussingบนด้านเดียวมีของ (ลึก) ข้อดีข้อเสีย (แยกต่างหาก) ในความคมชัด เกี่ยวกับเพลงพัฒนาระยะอาจน่าสนใจมันให้ภาพเป็นระเบียบ ของการพัฒนา และ ด้วย ความคิดของความชัดเจนและความโปร่งใส คำถามคือ อย่างไรก็ตาม ถ้าเกิดพัฒนา (ใด ๆ)เช่น step-wise รูป สืบทอดของขั้นสร้างชัดเจนเป็นที่ยอมรับรูปภาพของการพัฒนา แต่ lucidity ที่อาจจะดีเกินจริง สำหรับเด็กมักจะไม่มีแนวโน้มการ พัฒนาในรายการเพิ่มขึ้นเคยมี หรือทำพวกเขาโดยรวมถึงระดับเดียวกัน จากนั้นมองแบบจำลองขั้นตอนการพัฒนาดนตรีมีข้อเสียของมัน ให้อย่างแน่นอนเว้นแต่ว่าแนวคิดของขั้นตอนที่เชื่อมโยงกับอายุไม่ถือของแข็งเป็น(ontogenetic) จากงานวิจัยของพวกเขา เดวิส (1992) และมาร์ชตามเรียกร้อง (1995) ที่เด็กสามารถระยะต่าง ๆ ในดนตรีของพวกเขาพัฒนาพร้อมกัน ซึ่งเป็นสิ่งที่ฉันรู้จักในของฉันประสบการณ์เป็น (เพลง-) ครูเช่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โดยสรุปก็อาจกล่าวได้ว่าการวิจัยเกี่ยวกับการพัฒนาดนตรีเน้น
ในแง่มุมเดียวมีข้อดีของมัน (ความลึก) และข้อเสีย (แยก) ใน
ทางตรงกันข้ามการที่เกี่ยวกับการพัฒนาดนตรีในแต่ละขั้นตอนอาจจะเป็นที่น่าสนใจ
ที่จะให้ภาพรวมของการพัฒนาอย่างเป็นระเบียบและด้วยความคิดของความชัดเจน
และความโปร่งใส คำถามก็คือ แต่ถ้า (ใด ๆ ) การพัฒนาที่เกิดขึ้นใน
ลักษณะขั้นตอนที่ฉลาด ความสำเร็จของขั้นตอนที่ยอมรับได้สร้างความชัดเจน
ภาพของการพัฒนา แต่ความสว่างที่อาจจะดีเกินไปที่จะเป็นจริงสำหรับ
เด็กมักจะไม่ได้มีแนวโน้มที่จะพัฒนาในสายที่เคยเพิ่มขึ้นหรือไม่ได้
รวมถึงระดับเดียวกันพร้อมกัน จากมุมมองที่
รูปแบบขั้นตอนสำหรับการพัฒนาดนตรีอย่างแน่นอนมีข้อเสียของมันเว้นแต่
แนวคิดของขั้นตอนที่เชื่อมโยงกับอายุที่ไม่ได้รับการยกย่องว่าเป็นแข็ง
(ontogenetic) ดังนั้นจากการวิจัยของพวกเขาเดวีส์ (1992) และมาร์ช
(1995) อ้างว่าเด็กอาจจะเป็นขั้นตอนที่แตกต่างกันในดนตรีของพวกเขา
พัฒนาไปพร้อม ๆ กันซึ่งเป็นสิ่งที่ผมรับรู้ในของฉัน
ประสบการณ์เป็น (เพลงรอสายนก) ครูได้เป็นอย่างดี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โดยสรุปอาจกล่าวได้ว่า การวิจัยในการพัฒนาดนตรีโดย
บนด้านเดียวมีข้อดีของมัน ( ความลึก ) และข้อเสีย ( แยก ) ใน
คมชัดเกี่ยวกับการพัฒนาดนตรีในแต่ละขั้นตอนอาจจะน่าสนใจ ,
มันเป็นภาพรวมของการพัฒนา และมันก็เป็นแนวคิดของความชัดเจน
และความโปร่งใส คำถามคือ ถ้าพัฒนาขึ้นใน
( ใด ๆ )เป็นขั้นตอนที่ชาญฉลาดอย่าง บัลลังก์ของขั้นตอนกันสร้าง ภาพที่ชัดเจน
ของการพัฒนา แต่ความสว่างอาจจะดีเกินไปที่จะเป็นจริงสำหรับ
เด็กมักจะไม่ได้มีแนวโน้มที่จะพัฒนาในที่เคยเพิ่มขึ้นบรรทัดหรือพวกเขา
รวมไปถึงระดับเดียวกันพร้อมกัน จากมุมมองที่เป็นเวทีสำหรับรูปแบบการพัฒนาดนตรีแน่นอน

มีข้อเสียของ นอกจากแนวคิดของขั้นตอนที่เกี่ยวข้องกับอายุ จะไม่ถือว่าเป็นแข็ง
( ontogenetic ) ดังนั้น จากการวิจัยของพวกเขา เดวีส์ ( 1992 ) และมาร์ช
( 1995 ) อ้างว่า เด็กสามารถอยู่ในขั้นตอนที่แตกต่างกันในการพัฒนาดนตรี
ของพวกเขาพร้อมกัน ซึ่งเป็นสิ่งที่ผมยอมรับในประสบการณ์ของฉัน
เป็นเพลง ( - ) ครูได้เป็นอย่างดี