IntroductionRice serves as the main

Introduction
Rice serves as the main staple for people in more than half of the
world. The demand for production of rice with high quality in
the global market has remarkably increased in recent years (FAO
2007). Many factors influence the palatability of rice (Lyon and others
1999; Meullenet and others 1999; Bett-Garber and others 2001;
Champagne and others 2004). Consumer acceptance of specialty
rice such as Jasmine rice was driven by its prominent sensory characteristic
including flavor and aroma (Suwansri and others 2002).
Previous studies indicated that consumers would pay more in trade
of full-flavored products (Bruhn and others 1991) and the finding
would inevitably be applied to all food products including rice.
Descriptive sensory analysis by trained panelists is the primary
tool that can be used for assessment of these specific properties
such as aroma and flavor (Yau and Huang 1996). Since the sensory
properties of cooked rice are subtle, numerous studies emphasize
texture and cooking quality (Champagne and others 1998; Meullenet
and others 2000; Hirannaiah and others 2001; Sesmat and
Meullenet 2001; Mohapatra and Bal 2006; Leelayuthsoontorn and
Thipayarat 2006) over flavor (Yau and Huang 1996; Champagne and
others 2004).
Extensive studies on rice revealed that among 200 identified
volatile compounds, only a few contribute to the characteristic
aroma of rice (Yajima and others 1978; Buttery and others 1988;
Widjaja and others 1996; Jezussek and others 2002). The key compound
responsible for the aroma of rice was reported as 2-acetyl-1-
MS 20080423 Submitted 6/8/2008, Accepted 8/18/2008. Authors Limpawattana
and Shewfelt are with Dept. of Food Science and Technology, Univ. of
Georgia, Athens, GA, U.S.A. Authors Yang and Kays are with Dept. of Horticulture,
Univ. of Georgia, Athens, GA, U.S.A. Direct inquiries to author
Shewfelt (E-mail: [e-mail]).
pyrroline, which possesses a popcorn-like aroma (Buttery and others
1982) and is present in all parts of the plant except roots (Yoshihashi
2002). Nonscented rice has a higher amount of n-hexanal,
other alkanals, and 2-pentylfuran than scented rice (Widjaja and
others 1996).
At present, gas chromatography–olfactometry (GC–O) is widely
used as the powerful method to estimate the sensory contribution
of a single aroma compound to food flavors. The relationships
between volatile compounds and descriptive attributes of cooked
rice were previously reported (Paule and Powers 1989; Yau and Liu
1999) but sensory descriptions were not related directly to individual
aroma compounds (Wilkie and others 2004). Consequently,
more information on compounds that lead to the prediction of the
sensory properties of rice is needed to be elucidated.
The objective of this study was to develop prediction models for
sensory descriptors based on the volatile components derived from
GC–O for selected specialty cultivars.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แนะนำข้าวเป็นหลักสำคัญสำหรับผู้คนมากกว่าครึ่งหนึ่งของการโลก ความต้องการสำหรับการผลิตข้าวคุณภาพดีตลาดโลกได้เพิ่มขึ้นอย่างน่าทึ่ง (FAO ปี2007) . ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อโภชนะของข้าว (ลียงและอื่น ๆปี 1999 Meullenet และอื่น ๆ 1999 โรงแรมเบต Garber และอื่น ๆ 2001แชมเปญและอื่น ๆ 2004) ผู้บริโภคยอมรับเฉพาะข้าวเช่นข้าวหอมมะลิที่เป็นผลมาจากลักษณะทางประสาทสัมผัสโดดเด่นรวมทั้งรสและกลิ่น (Suwansri และอื่น 2002)การศึกษาก่อนหน้านี้ระบุว่า ผู้บริโภคจะต้องจ่ายเพิ่มเติมในทางการค้าผลิตภัณฑ์รส (Bruhn และอื่น 1991) และการค้นพบย่อมต้องถูกประยุกต์ใช้กับผลิตภัณฑ์อาหารทั้งหมดรวมถึงข้าวอธิบายกราฟ โดยสมาชิกที่ผ่านการฝึกอบรมเป็นหลักเครื่องมือที่สามารถใช้สำหรับการประเมินคุณสมบัติเฉพาะเหล่านี้เช่นกลิ่นและรสชาติ (เยาและ 1996 หวง) ตั้งแต่การรับความรู้สึกคุณสมบัติของข้าวจะละเอียด เน้นการศึกษาจำนวนมากเนื้อและอาหารคุณภาพ (แชมเปญและอื่น ๆ 1998 Meullenetและอื่น ๆ 2000 Hirannaiah และอื่น ๆ 2001 Sesmat และMeullenet 2001 Mohapatra และดุล 2549 Leelayuthsoontorn และThipayarat 2006) ผ่านรสชาติ (เยาและหวง 1996 แชมเปญ และอื่น ๆ 2004)การศึกษาครอบคลุมข้าวเปิดเผยว่า ใน 200 ที่ระบุสารระเหย เพียงไม่กี่ที่นำไปสู่ลักษณะกลิ่นหอมของข้าว (ยะและอื่น ๆ 1978 Buttery และอื่น ๆ 1988Widjaja และอื่น ๆ ปี 1996 Jezussek และอื่น ๆ 2002) สารประกอบสำคัญรับผิดชอบสำหรับแก้ไขกลิ่นหอมของข้าว 2-acetyl-1 -MS 20080423 ส่ง 6/8/2008, 8/18/2008 ได้ ผู้เขียน Limpawattanaและ Shewfelt มีแผนกอาหารวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยจอร์เจีย เอเธนส์ GA สหรัฐอเมริกาผู้สร้างยาง และ Kays อยู่กับฝ่ายของพืชสวนมหาวิทยาลัยจอร์เจีย เอเธนส์ GA สหรัฐอเมริกาสอบถามโดยตรงกับผู้เขียนShewfelt (อีเมล์: [e-mail])pyrroline ซึ่งมีกลิ่นหอมเหมือนข้าวโพดคั่ว (Buttery และอื่น ๆ1982) มีอยู่ในทุกส่วนของพืชยกเว้นราก (Yoshihashi2002) . ข้าว nonscented มีจำนวนสูงของ n-hexanalalkanals และอื่น ๆ 2-pentylfuran กว่าข้าวหอม (Widjaja และอื่น ๆ ปี 1996)ปัจจุบัน chromatography ก๊าซ – olfactometry (GC – O) อยู่กันอย่างแพร่หลายใช้เป็นวิธีการที่มีประสิทธิภาพในการประเมินผลงานทางประสาทสัมผัสกลิ่นหอมเดียวผสมกับรสชาติอาหาร ความสัมพันธ์สารระเหยและอธิบายคุณลักษณะของอาหารข้าวได้รายงานไปก่อนหน้านี้ (Paule และอำนาจ 1989 เยาและหลิวอธิบายแต่ประสาท 1999) ไม่เกี่ยวข้องโดยตรงกับบุคคลสารหอม (Wilkie และอื่น 2004) ดังนั้นข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับสารที่นำไปสู่การทำนายของการคุณสมบัติทางประสาทสัมผัสของข้าวจะต้องสามารถอธิบายวัตถุประสงค์ของการศึกษานี้คือการ พัฒนาแบบจำลองการคาดการณ์สำหรับตัวบอกทางประสาทสัมผัสที่ใช้บนคอมโพเนนต์ที่ระเหยมาจากGC – O สำหรับพันธุ์พิเศษที่เลือก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทนำข้าวทำหน้าที่เป็นวัตถุดิบหลักสำหรับคนในกว่าครึ่งหนึ่งของโลก ความต้องการสำหรับการผลิตข้าวที่มีคุณภาพสูงในตลาดโลกที่เพิ่มขึ้นอย่างน่าทึ่งได้ในปีที่ผ่านมา (จำแนกตาม FAO ปี 2007) มีปัจจัยหลายอย่างที่มีอิทธิพลต่อความอร่อยของข้าว (ลียงและอื่น ๆ1,999; Meullenet และอื่น ๆ 1,999; Bett-การ์เบอร์และอื่น ๆ 2,001; แชมเปญและอื่น ๆ 2004) ยอมรับของผู้บริโภคเฉพาะข้าวเช่นข้าวหอมมะลิได้แรงหนุนจากลักษณะทางประสาทสัมผัสที่โดดเด่นรวมทั้งรสชาติและกลิ่นหอม(Suwansri และอื่น ๆ 2002). ศึกษาก่อนหน้านี้แสดงให้เห็นว่าผู้บริโภคจะต้องจ่ายมากขึ้นในการค้าของผลิตภัณฑ์เต็มรส (Bruhn และอื่น ๆ 1991) และ การค้นพบที่จะหลีกเลี่ยงไม่ได้นำไปใช้กับผลิตภัณฑ์อาหารรวมทั้งข้าว. การวิเคราะห์ทางประสาทสัมผัสบรรยายโดยผู้ร่วมอภิปรายการฝึกอบรมเป็นหลักเครื่องมือที่สามารถนำมาใช้สำหรับการประเมินคุณสมบัติเฉพาะเหล่านี้เช่นกลิ่นหอมและรสชาติ(เหยาหวางและ 1996) เนื่องจากประสาทสัมผัสคุณสมบัติของข้าวหุงสุกที่บอบบาง, การศึกษาจำนวนมากเน้นพื้นผิวและคุณภาพการหุงต้ม(แชมเปญและคนอื่น ๆ 1998; Meullenet และอื่น ๆ 2,000; Hirannaiah และอื่น ๆ 2,001; Sesmat และMeullenet 2001; Mohapatra และ Bal 2006 Leelayuthsoontorn และThipayarat 2006) มากกว่ารสชาติ (เหยาและ Huang 1996; แชมเปญและอื่นๆ 2004). การศึกษาอย่างกว้างขวางข้าวเปิดเผยว่าในหมู่ 200 ระบุสารระเหยเพียงไม่กี่มีส่วนร่วมในลักษณะกลิ่นหอมของข้าว(Yajima และอื่น ๆ 1,978; เนยและอื่น ๆ 1,988; Widjaja และอื่น ๆ 1,996; Jezussek และอื่น ๆ 2002) สารประกอบที่สำคัญรับผิดชอบในการกลิ่นหอมของข้าวได้รับรายงานว่า 2-acetyl 1- MS 20080423 ส่ง 2008/06/08, ได้รับการยอมรับ 2008/08/18 ผู้เขียน Limpawattana และ Shewfelt อยู่กับภาควิชาวิทยาศาสตร์การอาหารและเทคโนโลยีมหาวิทยาลัย ของจอร์เจีย, เอเธนส์, GA, USA เขียนยางและ Kays อยู่กับภาควิชาพืชสวนมหาวิทยาลัย จอร์เจีย, เอเธนส์, GA, USA สอบถามโดยตรงไปยังผู้เขียนShewfelt. (E-mail: [e-mail]) pyrroline ซึ่งมีกลิ่นหอมเหมือนข้าวโพดคั่ว (เนยและอื่น ๆ1982) และเป็นปัจจุบันในทุกส่วนของพืชที่ยกเว้น ราก (Yoshihashi 2002) ข้าว Nonscented มีจำนวนที่สูงขึ้นของ n-hexanal, alkanals อื่น ๆ และ 2 pentylfuran กว่าข้าวหอม (Widjaja และคนอื่นๆ 1996). ในปัจจุบันก๊าซโค-olfactometry (GC-O) เป็นที่ยอมรับอย่างกว้างขวางใช้เป็นวิธีการที่มีประสิทธิภาพในการประมาณผลงานทางประสาทสัมผัสของสารประกอบที่มีกลิ่นหอมรสชาติเดียวเพื่ออาหาร ความสัมพันธ์ระหว่างสารระเหยและคุณลักษณะอธิบายสุกข้าวได้รับรายงานก่อนหน้านี้(Paule และพลัง 1989; เหยาและหลิว1999) แต่รายละเอียดทางประสาทสัมผัสที่ไม่ได้เกี่ยวข้องโดยตรงกับแต่ละสารหอม(วิลคีและอื่น ๆ 2004) ดังนั้นข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับสารที่นำไปสู่การคาดการณ์ของประสาทสัมผัสของข้าวเป็นสิ่งจำเป็นที่จะอธิบาย. วัตถุประสงค์ของการศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนารูปแบบการคาดการณ์สำหรับอธิบายประสาทสัมผัสขึ้นอยู่กับองค์ประกอบสารระเหยที่ได้มาจากGC-O สำหรับสายพันธุ์พิเศษที่เลือก .