Well, you get the idea. And you kno

Well, you get the idea. And you know what Ms. Leakey had in her mouth? A Twinkies! " Ms. Leakey!" I shouted. " What are you going in here?" Her mouth was full of sodium acid pyrophosphate and all those other chemicals, so she couldn't answer right away. "I'm.... guarding the Dumpster," Ms. Leakey finally said, " to make sure nobody eats this horrible junk food." "You're eating a Twinkies!" I said. "No, I'm not. I'm.... conducting an experiment," she said, " I want to see if any of the chemicals in a Twinkies can be used to solve the energy problem. Maybe someday we will have cars that run on Twinkies. This is research." "it is not!" shouted Andrea. " You're stuffing your face with junk food! You're a hypocrite!" " A what?" I said. "She doesn't look like a hippo to me." " Not a hippo,dumb head," Andrea said. "A hypocrite. That's somebody who acts like they're better than everyone, but they're really worse." "It's true! It's true!" Ms. Leakey said, sobbing. "I admit it, I'm not a health nut. I need sugar! I need sweets! I need candy! I'm a junk food junkie!" And then she scooped up a handful of candy, jumped out of the Dumpster,and ran away. Ms.Leakey is freaky!

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ดี ก็ และคุณรู้ว่าคุณ Leakey ที่มีในปากของเธอ Twinkies "นางสาว Leakey" ฉันตะโกน "จะในที่นี่" ปากของเธอก็เต็มไป ด้วยโซเดียมกรด pyrophosphate และทั้งหมดที่สารอื่น ๆ เพื่อให้เธอไม่สามารถตอบได้ทันที "ฉันกำลังรักษา Dumpster นางสาว Leakey สุดท้ายกล่าวว่า, "ให้แน่ใจว่า ไม่มีใครกินอาหารขยะนี้น่ากลัว" "คุณกำลังกิน Twinkies เป็น" ฉันเคยพูด "ไม่ ฉันไม่ ฉันทำการทดลอง เธอกล่าวว่า "ฉันต้องการดูถ้าใด ๆ ของสารเคมีใน Twinkies เป็นสามารถใช้แก้ปัญหาพลังงาน บางทีสักวันหนึ่งเราจะได้รถยนต์ที่ใช้งานบน Twinkies นี้เป็นงานวิจัย" "ไม่" ตะโกน Andrea "คุณกำลังบรรจุใบหน้าของคุณ ด้วยอาหารขยะ คุณมีปากอย่างใจอย่าง" "เป็นอะไร" ฉันเคยพูด "เธอไม่เหมือนฮิปโปโปเตมัสกับฉัน" "ไม่ฮิปโป หัวใบ้ Andrea กล่าว "แบบปากอย่างใจอย่าง ที่เป็นคนที่ทำหน้าที่เหมือนจะดีกว่าทุกคน แต่พวกเขากำลังแย่จริงๆ" "มันเป็นความจริง มันเป็นความจริง" นางสาว Leakey กล่าว sobbing "ข้าพเจ้ายอมรับว่า ฉันไม่ถั่วเพื่อสุขภาพ ต้องน้ำตาล ต้องขนม ต้องขนม ฉัน junkie อาหารขยะ" แล้วเธอ scooped ขึ้นหยิบของขนม ไปจาก Dumpster และวิ่งหนีไป Ms.Leakey จะนอกลู่นอกทาง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ดีที่คุณได้รับความคิด และคุณรู้ว่าสิ่งที่นาง Leakey มีอยู่ในปากของเธอ? Twinkies มา! "นาง Leakey!" ฉันตะโกน. "สิ่งที่คุณจะไปในที่นี่?" ปากของเธอเต็มไปด้วยความ pyrophosphate กรดโซเดียมและทุกคนสารเคมีอื่น ๆ ดังนั้นเธอจึงไม่สามารถตอบได้ทันที "ฉัน .... ปกป้องถังขยะ" นางสาว Leakey ในที่สุดก็กล่าวว่า "เพื่อให้แน่ใจว่าไม่มีใครกินอาหารขยะนี้น่ากลัว." "คุณกำลังรับประทานอาหาร Twinkies กัน!" ฉันพูดว่า. "ไม่ฉันไม่ได้. ฉัน .... การดำเนินการทดลอง" เธอกล่าวว่า "ผมต้องการที่จะเห็นถ้ามีสารเคมีใน Twinkies สามารถนำมาใช้ในการแก้ปัญหาพลังงาน. บางทีสักวันหนึ่งเราจะมี รถยนต์ที่วิ่งบน Twinkies. นี้เป็นการวิจัย. " "มันไม่ได้เป็น!" ตะโกนเอนเดรีย "คุณกำลังบรรจุใบหน้าของคุณด้วยอาหารขยะ! คุณมายาวี!" " อะไร?" ฉันพูดว่า. "เธอดูไม่เหมือนฮิปโปให้ฉัน." "ไม่ฮิปโปหัวใบ้" เอนเดรียกล่าวว่า "มายาวี. ที่ใครสักคนที่ทำหน้าที่เหมือนพวกเขากำลังดีกว่าคน แต่พวกเขากำลังแย่ลงจริงๆ." "มันเป็นความจริงที่มันเป็นความจริง!" นางสาว Leakey กล่าวว่าร้องไห้ "ผมยอมรับมันฉันไม่ได้เป็นถั่วสุขภาพ. ฉันต้องการน้ำตาลฉันต้องการขนม! ฉันต้องลูกอม! ฉันขี้ยาอาหารขยะ" และแล้วเธออุ้มกำมือของลูกอม, กระโดดออกจาก Dumpster และวิ่งหนีไป Ms.Leakey เป็นนอกลู่นอกทาง!

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ดี , คุณได้รับความคิด และคุณรู้ว่าคุณลีกคีในปากของเธอ ? เป็นขนมทวิงกี้ ! " นางสาว ลีกคี " ฉันตะโกน " คุณจะทำอะไรที่นี่ ? ปากของเธอเต็มไปด้วยโซเดียมแอซิดไพโรและทุกคนอื่น ๆ สารเคมี ดังนั้นเธอไม่สามารถตอบทันที " ฉัน . . . . . . . . เฝ้าถังขยะ " นางสาว ลีกคีสุดท้ายกล่าวว่า " เพื่อให้แน่ใจว่าไม่มีใครกิน -- อาหารขยะ " " คุณกินขนมทวิงกี้ !" ผมบอกว่า " . ไม่ ผมไม่ ฉัน . . . . . . . . ทำการทดลอง , " เธอกล่าวว่า " ฉันต้องการเพื่อดูถ้าใด ๆของสารเคมีในทวิงกี้สามารถใช้เพื่อแก้ไขปัญหาพลังงาน บางทีสักวันหนึ่งเราจะได้รถใช้ Twinkies ครั้งนี้เป็นการวิจัย " " ไม่ ! " ตะโกนแอนเดรีย . คุณกำลังหลบหน้ากับอาหารขยะ คุณเสแสร้ง ! " มีอะไรเหรอ ? " ฉันบอกว่า " . เธอดูไม่เหมือนฮิปโปนะ" ไม่ใช่ฮิปโป โง่หัว " แอนเดรีย กล่าว เสแสร้ง เป็นคนที่ทำตัวเหมือนตัวเองดีกว่าคนอื่น แต่มันแย่จริงๆ " " มันเป็นเรื่องจริง มันเป็นความจริง ! นางสาว ลีกคีบอกว่า . . " ผมยอมรับว่าผมไม่บ้าสุขภาพ ฉันต้องการน้ำตาล ! ฉันต้องการขนม ! ฉันต้องการแคนดี้ ! ฉันเป็นขยะอาหารขยะ ! แล้วเธอก็อุ้มขึ้นหยิบลูกอม กระโดดออกมาจากกองขยะ และวิ่งหนีไป นางสาวลีกคีมันประหลาดจริงๆ !