นกยูงชื่อสามัญ : Green Peafowlชื่อว

นกยูง
ชื่อสามัญ : Green Peafowl
ชื่อวิทยาศาสตร์ : Pavo muticus

ลักษณะทั่วไปของนกยูง

นก ยูง จัดว่าเป็นนกขนาดใหญ่ที่มีความสวยงามที่สุดชนิดหนึ่งขนาดโตเต็มที่สูงประมาณ 0.8-1เมตร น้ำหนักเมื่อโตเต็มที่จะหนักประมาณ 4-6 กิโลกรัม มีอายุยืนได้ถึง 40-50 ปี ตัวผู้มีขนาดโตกว่าตัวเมียตัวผู้เมื่อโตเต็มวัยขนคอจะมีสีน้ำเงิน (นกยูงอินเดีย) หรือลักษณะคล้ายเกล็ดมีสีเขียว (นกยูงไทย) ขนตามลำตัวจะมีสีเขียวเข้มอมน้ำเงินและดำ ขนหลังเป็นเกล็ดคล้ายใบไม้ ซ้อนทับกันตลอดแผ่นหลังหัวจะมีหงอนลักษณะคล้ายพู่กันปลายแหลม หรือเป็นรูปพัดแล้วแต่ชนิดพันธุ์ทั้งตัวผู้และตัวเมีย ส่วนขนปีกจะมีสีเขียวเข้มอมน้ำเงินดำและขนหางจะมีสีเขียวเข้ม และมีดอกคล้ายรูปดวงตาตรงส่วนปลาย สำหรับตัวเมียจะมีขนตามตัวสีน้ำตาล ขนคอและหลังจะมีสีอ่อนกว่าตัวผู้ (นกยูงอินเดีย) แต่นกยูงไทยลักษณะจะไม่แตกต่างกัน ส่วนหางจะสั้นและไม่มีดอก ดวงตากลมสีฟ้าน้ำตาลดำ หัวเล็กปีกมีสีน้ำเงินดำ และยาวตลอดลำตัว ทำให้นกยูงสามารถบินได้ ลักษณะเท้าของนกยูงจะพบว่ามีนิ้วเท้าข้างละ 4 นิ้ว ใต้นิ้วเป็นเนื้ออ่อนๆ ปลายนิ้วแหลมมีอุ้งเท้าที่สามารถเกาะกิ่งไม้ได้เป็นอย่างดี


ปกตินกยูง ในธรรมชาติ จะเป็นสัตว์ตกใจง่าย และขี้อาย แต่เมื่อนำมาเลี้ยงสามารถเลี้ยงให้เชื่องได้ ถึงแม้ว่าจะมีมันสมองเล็กแต่ก็มีความสามารถในการจดจำบางสิ่งบางอย่างได้เป็น อย่างดี มีความสามารถในการจำผู้เลี้ยงดู จำสถานที่พักอาศัยที่ปลอดภัยได้ และถ้าตกใจหรือถูกทำร้ายจากสัตว์ชนิดใด นกยูงจะจดจำเมื่อจวนตัว หรือโกรธ จะต่อสู้ป้องกันตัวด้วยการเตะไปข้างหน้า พร้อมทั้งจิก ในต่างประเทศ มีการฝึกนกยูงร่วมแสดงคณะละครสัตว์ นั่นแสดงให้เห็นว่านกยูงสามารถฝึกให้เชื่อง และเป็นสัตว์เลี้ยงที่ใกล้ชิดมนุษย์ได้อย่างไม่ใช่เรื่องยาก

ถิ่นกำเนิด

นกยูงมีแหล่งกำเนิดในป่าเขตร้อนในแถบเอเชียตั้งแต่อินเดีย ศรีลังกา จีนตอนใต้ พม่า ไทย ลาว เวียดนาม กัมพูชา มาลายู อินโดนีเซีย และในตอนกลางของแอฟริกา ประเทศคองโกถ้าแบ่งแยกตามลักษณะภายนอก สามารถแบ่งได้เป็น 5 ชนิด (species) ได้แก่นกยูงอินเดีย (Blue India) ชื่อวิทยาศาสตร์ของนกยูงชนิดนี้คือ Pavo cristatusมีถิ่นที่อยู่แถบเอเชียใต้ ทั้งอินเดีย และศรีลังกา สัณฐานวิทยาของนกยูงอินเดียมีหงอนเป็นรูปพัด สีของหัว ลำคอ จนถึงอกจะมีสีน้ำเงิน ท้องมีสีน้ำตาลตัวค่อนข้างเล็กเมื่อเทียบกับนกยูงชนิดอื่นๆ ตัวเมียมีหงอนลักษณะเดียวกันแต่จะตัวเล็กและมีสีน้ำตาลเกือบทั้งตัว มีขนสีเขียวอมน้ำเงินแซมที่คอและหัว ลักษณะเด่นของแม่นกยูงอินเดียคือมีไข่ดกไข่มีลักษณะคล้ายไข่ไก่มีผิวเกลี้ยง แต่มีสีอ่อนกว่าเล็กน้อย

ส่วน ที่บ้านเราหรือที่คนทั่วไปเรียกว่า นกยูงไทยนั้นต่างชาติจะเรียกว่า Indo-Chaina, Java Green (Pavo muticus) สัณฐานวิทยาแตกต่างจากนกยูงอินเดีย คือมีตัวโตกว่าหงอนมีลักษณะแหลมคลายพู่กันปลายตัด (Java Green) หัวสีเขียวเข้มคอมีสีเขียวแก่เรียบเป็นเนื้อเดียวกัน อกและท้องมีสีดำและน้ำตาลเข้มตัวเมียมีลักษณะใกล้เคียงกับตัวผู้คือมีสีที่ ใกล้เคียงกันทำให้แยกเพศได้ยากถ้ายังไม่โตเต็มที่ (2-3 ปี) ส่วน Indo-Chaina เป็นนกยูงชนิดที่มีความสวยงามและมีตัวโตที่สุด หงอนมีลักษณะแหลมคลายพู่กันปลายแหลมหัวสีเขียวเข้มคอมีสีเขียวอมเหลืองมีขอบ ชัดเจนคล้ายเกล็ดปลา ปีกมีสีน้ำเงิน อกและท้องมีสีดำตัวเมียมีลักษณะคล้ายตัวผู้

นกยูงในไทยมี 2 ชนิดย่อย คือ นกยูงชวาหรือนกยูงใต้ (Pavo muticus muticus)กระจายพันธุ์อยู่ทางภาคใต้ ตั้งแต่คอคอดกระลงไปจนถึงอินโดนีเซีย และนกยูงอินโดจีนหรือนกยูงเหนือ (Pavo muticus imperator)ซึ่งกระจายพันธุ์อยู่ในอินเดีย พม่า ยูนนาน ลาว เวียดนาม กัมพูชา และไทย ตั้งแต่บริเวณคอคอดกระขึ้นไป

ความแตกต่างเพศผู้และเพศเมีย

นกยูงเพศ ผู้ลำตัวสีเขียวสด บริเวณปีกสีน้ำเงิน ปลายปีกสีน้ำตาลเข้ม หัวมีหงอนขนงอกชี้ขึ้นเป็นกระจุก ใบหน้าสีน้ำเงิน หนังบริเวณหูและแก้มสีเหลือง ในฤดูผสมพันธุ์ขนคลุมโคนหางด้านบนจะงอกยาว และจะแพนออกเป็นวงกลมตั้งขึ้นเวลาเกี้ยวพาราสีตัวเมีย เมื่อพ้นช่วงฤดูผสมพันธุ์แล้วนกยูงเพศผู้จะสลัดขนคลุมโคนหาง ทำให้ดูคล้ายเพศเมีย เพศเมียตัวเล็กกว่าเพศผู้เล็กน้อยและสีไม่สดใสเท่า บริเวณขนต่างๆ ของเพศเมียมักมีสีน้ำตาลดำหรือน้ำตาลแดงแทรกเป็นคลื่น จึงมองเห็นเป็นลายคลื่นทั่วทั้งลำตัว ขนคลุมโคนขนหางด้านบนไม่งอกยาว

การผสมพันธุ์

นกยูงนก ยูงตัวเมียอายุ 2 ปีเจริญเต็มวัยพร้อมจะผสมพันธุ์ได้ ส่วนตัวผู้ต้องมีอายุอย่างน้อย 3 ปี ฤดูผสมพันธุ์เริ่มประมาณเดือนธันวาคมถึงพฤษภาคม ตัวผู้จะผสมพันธุ์กับตัวเมียหลายตัว หากมีนกยูงตัวเมียผ่านเข้าไปในเขตแดนของตัวผู้ ตัวผู้จะเดินเข้าไปหาและรำแพนหางเพื่อโอ้อวด บางครั้งก็สั่นขนหางให้เกิดเสียงดังเป็นช่วงๆ เพื่อเรียกร้องความสนใจจากตัวเมีย ถ้าตัวเมียพอใจก็จะเดินเข้าไปหาและย่อตัวลงให้ตัวผู้ขึ้นผสมพันธุ์

หลัง ผสมพันธุ์ นกยูงตัวเมียจะทำรังวางไข่บนพื้นดินตามที่โล่ง ซุ้มกอพืช หรือซุ้มไม้ โดยอาจมีหญ้าหรือใบไม้แห้งมารองรับ แม่นกยูงออกไข่แต่ละรุ่นประมาณ 4-8 ฟอง ออกทุก 2-3 วัน ไข่สีเนื้อถึงน้ำตาลอ่อน บางฟองมีลายแต้มสีน้ำตาลหรือสีน้ำตาลแกมแดง มีขนาดใหญ่กว่าไข่ไก่พอสมควร เฉลี่ย 54.2 x 72.6 มิลลิเมตร น้ำหนักเฉลี่ย 114.5 กรัม เริ่มฟักหลังจากวางไข่ฟองสุดท้าย แล้วใช้เวลาฟักประมาณ 27-30 วัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นกยูงชื่อสามัญ: เขียวนกยูงชื่อวิทยาศาสตร์: Pavo muticusลักษณะทั่วไปของนกยูงนกยูงจัดว่าเป็นนกขนาดใหญ่ที่มีความสวยงามที่สุดชนิดหนึ่งขนาดโตเต็มที่สูงประมาณ 0.8 1เมตร น้ำหนักเมื่อโตเต็มที่จะหนักประมาณ 4-6 กิโลกรัมมีอายุยืนได้ถึง 40-50 ปี (นกยูงอินเดีย) ตัวผู้มีขนาดโตกว่าตัวเมียตัวผู้เมื่อโตเต็มวัยขนคอจะมีสีน้ำเงินหรือลักษณะคล้ายเกล็ดมีสีเขียว (นกยูงไทย) ขนตามลำตัวจะมีสีเขียวเข้มอมน้ำเงินและดำขนหลังเป็นเกล็ดคล้ายใบไม้ซ้อนทับกันตลอดแผ่นหลังหัวจะมีหงอนลักษณะคล้ายพู่กันปลายแหลมหรือเป็นรูปพัดแล้วแต่ชนิดพันธุ์ทั้งตัวผู้และตัวเมียส่วนขนปีกจะมีสีเขียวเข้มอมน้ำเงินดำและขนหางจะมีสีเขียวเข้มและมีดอกคล้ายรูปดวงตาตรงส่วนปลายสำหรับตัวเมียจะมีขนตามตัวสีน้ำตาลขนคอและหลังจะมีสีอ่อนกว่าตัวผู้ (นกยูงอินเดีย) แต่นกยูงไทยลักษณะจะไม่แตกต่างกันส่วนหางจะสั้นและไม่มีดอกดวงตากลมสีฟ้าน้ำตาลดำหัวเล็กปีกมีสีน้ำเงินดำและยาวตลอดลำตัวทำให้นกยูงสามารถบินได้ลักษณะเท้าของนกยูงจะพบว่ามีนิ้วเท้าข้างละ 4 นิ้วใต้นิ้วเป็นเนื้ออ่อน ๆ ปลายนิ้วแหลมมีอุ้งเท้าที่สามารถเกาะกิ่งไม้ได้เป็นอย่างดีปกตินกยูงในธรรมชาติจะเป็นสัตว์ตกใจง่ายและขี้อายแต่เมื่อนำมาเลี้ยงสามารถเลี้ยงให้เชื่องได้ถึงแม้ว่าจะมีมันสมองเล็กแต่ก็มีความสามารถในการจดจำบางสิ่งบางอย่างได้เป็นอย่างดีมีความสามารถในการจำผู้เลี้ยงดูจำสถานที่พักอาศัยที่ปลอดภัยได้และถ้าตกใจหรือถูกทำร้ายจากสัตว์ชนิดใดนกยูงจะจดจำเมื่อจวนตัวหรือโกรธจะต่อสู้ป้องกันตัวด้วยการเตะไปข้างหน้าพร้อมทั้งจิกในต่างประเทศมีการฝึกนกยูงร่วมแสดงคณะละครสัตว์นั่นแสดงให้เห็นว่านกยูงสามารถฝึกให้เชื่องและเป็นสัตว์เลี้ยงที่ใกล้ชิดมนุษย์ได้อย่างไม่ใช่เรื่องยากถิ่นกำเนิดนกยูงมีแหล่งกำเนิดในป่าเขตร้อนในแถบเอเชียตั้งแต่อินเดียศรีลังกาจีนตอนใต้พม่าไทยลาวเวียดนามกัมพูชามาลายูอินโดนีเซียและในตอนกลางของแอฟริกาประเทศคองโกถ้าแบ่งแยกตามลักษณะภายนอกสามารถแบ่งได้เป็น 5 สิ่ง (สปีชีส์) ได้แก่นกยูงอินเดีย (บลูอินเดีย) ชื่อวิทยาศาสตร์ของนกยูงชนิดนี้คือ Pavo cristatusมีถิ่นที่อยู่แถบเอเชียใต้ ทั้งอินเดียและศรีลังกาสัณฐานวิทยาของนกยูงอินเดียมีหงอนเป็นรูปพัดสีของหัวลำคอจนถึงอกจะมีสีน้ำเงินท้องมีสีน้ำตาลตัวค่อนข้างเล็กเมื่อเทียบกับนกยูงชนิดอื่น ๆ ตัวเมียมีหงอนลักษณะเดียวกันแต่จะตัวเล็กและมีสีน้ำตาลเกือบทั้งตัวมีขนสีเขียวอมน้ำเงินแซมที่คอและหัวลักษณะเด่นของแม่นกยูงอินเดียคือมีไข่ดกไข่มีลักษณะคล้ายไข่ไก่มีผิวเกลี้ยงแต่มีสีอ่อนกว่าเล็กน้อยส่วน ที่บ้านเราหรือที่คนทั่วไปเรียกว่า นกยูงไทยนั้นต่างชาติจะเรียกว่า Indo-Chaina, Java Green (Pavo muticus) สัณฐานวิทยาแตกต่างจากนกยูงอินเดีย คือมีตัวโตกว่าหงอนมีลักษณะแหลมคลายพู่กันปลายตัด (Java Green) หัวสีเขียวเข้มคอมีสีเขียวแก่เรียบเป็นเนื้อเดียวกัน อกและท้องมีสีดำและน้ำตาลเข้มตัวเมียมีลักษณะใกล้เคียงกับตัวผู้คือมีสีที่ ใกล้เคียงกันทำให้แยกเพศได้ยากถ้ายังไม่โตเต็มที่ (2-3 ปี) ส่วน Indo-Chaina เป็นนกยูงชนิดที่มีความสวยงามและมีตัวโตที่สุด หงอนมีลักษณะแหลมคลายพู่กันปลายแหลมหัวสีเขียวเข้มคอมีสีเขียวอมเหลืองมีขอบ ชัดเจนคล้ายเกล็ดปลา ปีกมีสีน้ำเงิน อกและท้องมีสีดำตัวเมียมีลักษณะคล้ายตัวผู้นกยูงในไทยมี 2 ชนิดย่อยคือนกยูงชวาหรือนกยูงใต้ (Pavo muticus muticus) กระจายพันธุ์อยู่ทางภาคใต้ตั้งแต่คอคอดกระลงไปจนถึงอินโดนีเซียและนกยูงอินโดจีนหรือนกยูงเหนือ (Pavo muticus imperator) ซึ่งกระจายพันธุ์อยู่ในอินเดียพม่ายูนนานลาวเวียดนามกัมพูชาและไทยตั้งแต่บริเวณคอคอดกระขึ้นไปความแตกต่างเพศผู้และเพศเมียนกยูงเพศผู้ลำตัวสีเขียวสดบริเวณปีกสีน้ำเงินปลายปีกสีน้ำตาลเข้มหัวมีหงอนขนงอกชี้ขึ้นเป็นกระจุกใบหน้าสีน้ำเงินหนังบริเวณหูและแก้มสีเหลืองในฤดูผสมพันธุ์ขนคลุมโคนหางด้านบนจะงอกยาวและจะแพนออกเป็นวงกลมตั้งขึ้นเวลาเกี้ยวพาราสีตัวเมียเมื่อพ้นช่วงฤดูผสมพันธุ์แล้วนกยูงเพศผู้จะสลัดขนคลุมโคนหางทำให้ดูคล้ายเพศเมียเพศเมียตัวเล็กกว่าเพศผู้เล็กน้อยและสีไม่สดใสเท่าบริเวณขนต่าง ๆ ของเพศเมียมักมีสีน้ำตาลดำหรือน้ำตาลแดงแทรกเป็นคลื่นจึงมองเห็นเป็นลายคลื่นทั่วทั้งลำตัวขนคลุมโคนขนหางด้านบนไม่งอกยาวการผสมพันธุ์นกยูงนกยูงตัวเมียอายุ 2 ปีเจริญเต็มวัยพร้อมจะผสมพันธุ์ได้ส่วนตัวผู้ต้องมีอายุอย่างน้อย 3 ปีฤดูผสมพันธุ์เริ่มประมาณเดือนธันวาคมถึงพฤษภาคมตัวผู้จะผสมพันธุ์กับตัวเมียหลายตัวหากมีนกยูงตัวเมียผ่านเข้าไปในเขตแดนของตัวผู้ตัวผู้จะเดินเข้าไปหาและรำแพนหางเพื่อโอ้อวดบางครั้งก็สั่นขนหางให้เกิดเสียงดังเป็นช่วง ๆ เพื่อเรียกร้องความสนใจจากตัวเมียถ้าตัวเมียพอใจก็จะเดินเข้าไปหาและย่อตัวลงให้ตัวผู้ขึ้นผสมพันธุ์หลังผสมพันธุ์นกยูงตัวเมียจะทำรังวางไข่บนพื้นดินตามที่โล่งซุ้มกอพืชหรือซุ้มไม้โดยอาจมีหญ้าหรือใบไม้แห้งมารองรับแม่นกยูงออกไข่แต่ละรุ่นประมาณ 4-8 ฟองออกทุก 2-3 วันไข่สีเนื้อถึงน้ำตาลอ่อนบางฟองมีลายแต้มสีน้ำตาลหรือสีน้ำตาลแกมแดงมีขนาดใหญ่กว่าไข่ไก่พอสมควรเฉลี่ย 54.2 x 72.6 มิลลิเมตรน้ำหนักเฉลี่ย 114.5 กรัมเริ่มฟักหลังจากวางไข่ฟองสุดท้ายแล้วใช้เวลาฟักประมาณ 27-30 วัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นกยูงชื่อสามัญ: สีเขียวนกยูงชื่อวิทยาศาสตร์: Pavo muticus ลักษณะทั่วไปของนกยูงนกยูง 0.8-1 เมตรน้ำหนักเมื่อโตเต็มที่จะหนักประมาณ 4-6 กิโลกรัมมีอายุยืนได้ถึง 40-50 ปี (นกยูงอินเดีย) หรือลักษณะคล้ายเกล็ดมีสีเขียว (นกยูงไทย) ขนหลังเป็นเกล็ดคล้ายใบไม้ และมีดอกคล้ายรูปดวงตาตรงส่วนปลายสำหรับตัวเมียจะมีขนตามตัวสีน้ำตาลขนคอและหลังจะมีสีอ่อนกว่าตัวผู้ (นกยูงอินเดีย) แต่นกยูงไทยลักษณะจะไม่แตกต่างกันส่วนหางจะสั้นและไม่มีดอกดวงตากลม สีฟ้าน้ำตาลดำหัวเล็กปีกมีสีน้ำเงินดำและยาวตลอดลำตัวทำให้นกยูงสามารถบินได้ 4 นิ้วใต้นิ้วเป็นเนื้ออ่อน ๆ ในธรรมชาติจะเป็นสัตว์ตกใจง่ายและขี้อาย อย่างดีมีความสามารถในการจำผู้เลี้ยงดูจำสถานที่พักอาศัยที่ปลอดภัยได้ นกยูงจะจดจำเมื่อจวนตัวหรือโกรธ พร้อมทั้งจิกในต่างประเทศมีการฝึกนกยูงร่วมแสดงคณะละครสัตว์ ศรีลังกาจีนตอนใต้พม่าไทยลาวเวียดนามกัมพูชามาลายูอินโดนีเซียและในตอนกลางของแอฟริกา สามารถแบ่งได้เป็น 5 ชนิด (ชนิด) ได้แก่ นกยูงอินเดีย (สีฟ้าอินเดีย) ชื่อวิทยาศาสตร์ของนกยูงชนิดนี้คือนกยูง cristatus มีถิ่นที่อยู่แถบเอเชียใต้ทั้งอินเดียและศรีลังกา สีของหัวลำคอจนถึงอกจะมีสีน้ำเงิน มีสี แต่อ่อนกว่าเล็กน้อยส่วนที่บ้านเราหรือที่คนทั่วไปเรียกว่าได้นกยูงไทยนั้นต่างชาติจะเรียกว่าได้อินโดChaina เขียว Java (Pavo muticus) สัณฐานวิทยาแตกต่างจากนกยูงอินเดีย (Java สีเขียว) (2-3 ปี) ส่วนอินโด Chaina ชัดเจนคล้ายเกล็ดปลาปีกมีสีน้ำเงิน 2 ชนิดย่อยคือนกยูงชวาหรือนกยูงใต้ (Pavo muticus muticus) กระจายพันธุ์อยู่ทางภาคใต้ และนกยูงอินโดจีนหรือนกยูงเหนือ (Pavo muticus นเรศวร) ซึ่งกระจายพันธุ์อยู่ในอินเดียพม่ายูนนานลาวเวียดนามกัมพูชาและไทย ผู้ลำตัวสีเขียวสดบริเวณปีกสีน้ำเงินปลายปีกสีน้ำตาลเข้มหัวมีหงอนขนงอกชี้ขึ้นเป็นกระจุกใบหน้าสีน้ำเงินหนังบริเวณหูและแก้มสีเหลือง ทำให้ดูคล้ายเพศเมีย บริเวณขนต่างๆ ยูงตัวเมียอายุ 2 ปีเจริญเต็มวัยพร้อมจะผสมพันธุ์ได้ส่วนตัวผู้ต้องมีอายุอย่างน้อย 3 ปี เพื่อเรียกร้องความสนใจจากตัวเมีย ผสมพันธุ์ ซุ้มกอพืชหรือซุ้มไม้โดยอาจมีหญ้าหรือใบไม้แห้งมารองรับแม่นกยูงออกไข่แต่ละรุ่นประมาณ 4-8 ฟองออกทุก 2-3 วันไข่สีเนื้อถึงน้ำตาลอ่อน มีขนาดใหญ่กว่าไข่ไก่พอสมควรเฉลี่ย 54.2 x 72.6 มิลลิเมตรน้ำหนักเฉลี่ย 114.5 กรัมเริ่มฟักหลังจากวางไข่ฟองสุดท้ายแล้วใช้เวลาฟักประมาณ 27-30 วัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นกยูงชื่อสามัญ : ชื่อวิทยาศาสตร์นกยูงสีเขียว : Pavo muticus

ลักษณะทั่วไปของนกยูง

นกยูงจัดว่าเป็นนกขนาดใหญ่ที่มีความสวยงามที่สุดชนิดหนึ่งขนาดโตเต็มที่สูงประมาณ 08-1 เมตรน้ำหนักเมื่อโตเต็มที่จะหนักประมาณ 4-6 กิโลกรัมมีอายุยืนได้ถึง 40-50 . ตัวผู้มีขนาดโตกว่าตัวเมียตัวผู้เมื่อโตเต็มวัยขนคอจะมีสีน้ำเงิน ( นกยูงอินเดีย ) หรือลักษณะคล้ายเกล็ดมีสีเขียว ( นกยูงไทย )ขนหลังเป็นเกล็ดคล้ายใบไม้ซ้อนทับกันตลอดแผ่นหลังหัวจะมีหงอนลักษณะคล้ายพู่กันปลายแหลมหรือเป็นรูปพัดแล้วแต่ชนิดพันธุ์ทั้งตัวผู้และตัวเมียส่วนขนปีกจะมีสีเขียวเข้มอมน้ำเงินดำและขนหางจะมีสีเขียวเข้มสำหรับตัวเมียจะมีขนตามตัวสีน้ำตาลขนคอและหลังจะมีสีอ่อนกว่าตัวผู้ ( นกยูงอินเดีย ) แต่นกยูงไทยลักษณะจะไม่แตกต่างกันส่วนหางจะสั้นและไม่มีดอกดวงตากลมสีฟ้าน้ำตาลดำหัวเล็กปีกมีสีน้ำเงินดำและยาวตลอดลำตัวลักษณะเท้าของนกยูงจะพบว่ามีนิ้วเท้าข้างละ 4 นิ้วใต้นิ้วเป็นเนื้ออ่อนๆปลายนิ้วแหลมมีอุ้งเท้าที่สามารถเกาะกิ่งไม้ได้เป็นอย่างดี


ปกตินกยูงในธรรมชาติจะเป็นสัตว์ตกใจง่ายและขี้อายแต่เมื่อนำมาเลี้ยงสามารถเลี้ยงให้เชื่องได้ถึงแม้ว่าจะมีมันสมองเล็กแต่ก็มีความสามารถในการจดจำบางสิ่งบางอย่างได้เป็นอย่างดีจำสถานที่พักอาศัยที่ปลอดภัยได้และถ้าตกใจหรือถูกทำร้ายจากสัตว์ชนิดใดนกยูงจะจดจำเมื่อจวนตัวหรือโกรธจะต่อสู้ป้องกันตัวด้วยการเตะไปข้างหน้าพร้อมทั้งจิกในต่างประเทศมีการฝึกนกยูงร่วมแสดงคณะละครสัตว์และเป็นสัตว์เลี้ยงที่ใกล้ชิดมนุษย์ได้อย่างไม่ใช่เรื่องยาก



ถิ่นกำเนิดนกยูงมีแหล่งกำเนิดในป่าเขตร้อนในแถบเอเชียตั้งแต่อินเดียศรีลังกาจีนตอนใต้พม่าไทยลาวเวียดนามกัมพูชามาลายูอินโดนีเซียและในตอนกลางของแอฟริกาประเทศคองโกถ้าแบ่งแยกตามลักษณะภายนอกสามารถแบ่งได้เป็น 5( ชนิด ) ได้แก่นกยูงอินเดียสีฟ้า ( อินเดีย ) ชื่อวิทยาศาสตร์ของนกยูงชนิดนี้คือนิวกันดั้ม cristatus มีถิ่นที่อยู่แถบเอเชียใต้ทั้งอินเดียและศรีลังกาสัณฐานวิทยาของนกยูงอินเดียมีหงอนเป็นรูปพัดสีของหัวลำคอจนถึงอกจะมีสีน้ำเงินตัวเมียมีหงอนลักษณะเดียวกันแต่จะตัวเล็กและมีสีน้ำตาลเกือบทั้งตัวมีขนสีเขียวอมน้ำเงินแซมที่คอและหัวลักษณะเด่นของแม่นกยูงอินเดียคือมีไข่ดกไข่มีลักษณะคล้ายไข่ไก่มีผิวเกลี้ยงแต่มีสีอ่อนกว่าเล็กน้อย

ส่วนที่บ้านเราหรือที่คนทั่วไปเรียกว่าอินโดไชน่า นกยูงไทยนั้นต่างชาติจะเรียกว่า ,ชวาเขียว ( Pavo muticus ) สัณฐานวิทยาแตกต่างจากนกยูงอินเดียคือมีตัวโตกว่าหงอนมีลักษณะแหลมคลายพู่กันปลายตัด ( เป็นสีเขียว ) หัวสีเขียวเข้มคอมีสีเขียวแก่เรียบเป็นเนื้อเดียวกันใกล้เคียงกันทำให้แยกเพศได้ยากถ้ายังไม่โตเต็มที่ ( 3 . ) ส่วนเป็นนกยูงชนิดที่มีความสวยงามและมีตัวโตที่สุดหงอนมีลักษณะแหลมคลายพู่กันปลายแหลมหัวสีเขียวเข้มคอมีสีเขียวอมเหลืองมีขอบอินโดไชน่าปีกมีสีน้ำเงินอกและท้องมีสีดำตัวเมียมีลักษณะคล้ายตัวผู้

นกยูงในไทยมี 2 ชนิดย่อยความนกยูงชวาหรือนกยูงใต้ ( Pavo muticus muticus ) กระจายพันธุ์อยู่ทางภาคใต้ตั้งแต่คอคอดกระลงไปจนถึงอินโดนีเซียและนกยูงอินโดจีนหรือนกยูงเหนือ ( Pavo muticus มพิเรเตอร์ ) ซึ่งกระจายพันธุ์อยู่ในอินเดียพม่าลาวเวียดนามกัมพูชาและไทยตั้งแต่บริเวณคอคอดกระขึ้นไป



ความแตกต่างเพศผู้และเพศเมียนกยูงเพศผู้ลำตัวสีเขียวสดบริเวณปีกสีน้ำเงินปลายปีกสีน้ำตาลเข้มหัวมีหงอนขนงอกชี้ขึ้นเป็นกระจุกใบหน้าสีน้ำเงินหนังบริเวณหูและแก้มสีเหลืองในฤดูผสมพันธุ์ขนคลุมโคนหางด้านบนจะงอกยาวเมื่อพ้นช่วงฤดูผสมพันธุ์แล้วนกยูงเพศผู้จะสลัดขนคลุมโคนหางทำให้ดูคล้ายเพศเมียเพศเมียตัวเล็กกว่าเพศผู้เล็กน้อยและสีไม่สดใสเท่าบริเวณขนต่างๆของเพศเมียมักมีสีน้ำตาลดำหรือน้ำตาลแดงแทรกเป็นคลื่นขนคลุมโคนขนหางด้านบนไม่งอกยาว



การผสมพันธุ์นกยูงนกยูงตัวเมียอายุ 2 ปีเจริญเต็มวัยพร้อมจะผสมพันธุ์ได้ส่วนตัวผู้ต้องมีอายุอย่างน้อย 3 ฤดูผสมพันธุ์เริ่มประมาณเดือนธันวาคมถึงพฤษภาคมตัวผู้จะผสมพันธุ์กับตัวเมียหลายตัว .ตัวผู้จะเดินเข้าไปหาและรำแพนหางเพื่อโอ้อวดบางครั้งก็สั่นขนหางให้เกิดเสียงดังเป็นช่วงๆเพื่อเรียกร้องความสนใจจากตัวเมียถ้าตัวเมียพอใจก็จะเดินเข้าไปหาและย่อตัวลงให้ตัวผู้ขึ้นผสมพันธุ์

หลังผสมพันธุ์นกยูงตัวเมียจะทำรังวางไข่บนพื้นดินตามที่โล่งซุ้มกอพืชหรือซุ้มไม้โดยอาจมีหญ้าหรือใบไม้แห้งมารองรับแม่นกยูงออกไข่แต่ละรุ่นประมาณ 4-8 ฟองออกทุก 2-3 ไข่สีเนื้อถึงน้ำตาลอ่อนได้รับเลือกตั้งผ่านกระบวนการประชาธิปไตยของพม่ามีขนาดใหญ่กว่าไข่ไก่พอสมควรเฉลี่ย 542 x ดอกเบี้ยมิลลิเมตรน้ำหนักเฉลี่ยรายได้กรัมเริ่มฟักหลังจากวางไข่ฟองสุดท้าย
แล้วใช้เวลาฟักประมาณ 27-30 ได้รับเลือกตั้งผ่านกระบวนการประชาธิปไตยของพม่า