- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
To produce proficient speakers of E
To produce proficient speakers of English, we must offer correction in the classroom. The most obvious and oft-used form tends to be the direct teacher-to-student type, as in: "Akinori, you should say, 'Have you ever gone abroad?' instead of 'Have you ever went abroad?' Remember: go, went, gone." But this kind of correction proves the least desirable, especially if used often, because:
Teacher-to-student correction creates a teacher-centered classroom. In other words, students wait until after the activity to receive confirmation by you on a job well done (or not so well done, as the case may be).
Although there are a variety of techniques which encourage students to notice the language, and which you can employ throughout a lesson, correction from the teacher prevents students from noticing mistakes; and students need to notice their mistakes. It can also harm their ability to analyze why something is wrong.
It negatively affects confidence.
It lowers retention.
In other words, students aren't used to taking responsibility for the language they produce. In the real world beyond the classroom, this can translate into hesitant speakers unsure of their abilities. They likely have weak language-recognition skills, too.
It would be oversimplifying to just state that this type of correction has no place in the classroom, though. It does, especially in the early stages of the lesson when students first practice the target language. They haven't become familiar with the new material, so can't yet judge what's right and what's wrong. They need direct feedback from you. Very low-level students also benefit from teacher-to-student correction. There's the guarantee that any correction given will be right, clearly explained, and supported by examples. But we can offer correction through other techniques as well. In addition to teacher-to-student correction, consider the following:
Self-correction
Group correction
Student-to-student correction
...students need to notice their mistakes
CLICK TO TWEETtweet-this
The remaining course of this article will explore and explain the positives and negatives of these different types.
Self-correction: In a classroom that focuses on conversation and self-responsibility, students should correct their English quite frequently. In doing so, they increasingly notice and correct problem spots, both individual weak points and ones connected to their native language. For example, Japanese learners often drop articles (a/an/the) and plural "s," as well as confuse gender pronouns (he/she). Even higher-level learners have this problem. But with repeated self-correction, students better remember the right language and use it... which leads to establishing the right pattern, or habit... which leads to correct use of the language over time. In addition, when students' confidence increases with self-correction because they catch and correct their own mistakes.
Students may correct themselves in the middle of a conversation, such as, "I goed to... I mean, I went to the beach yesterday." This is obviously ideal. Although you want to strive for little to no intervention on your part, students may require a minor prompt. You could raise an eyebrow, for example, or say, "Excuse me?" This signals a mistake was made, and the speaker should review and correct what he just said.
Self-correction should take place quickly, hardly affecting the flow of the conversation. If students correct themselves too much, it can have the opposite affect. It hinders fluency. You also can't always rely on students to catch their own mistakes. These may go uncorrected.
positives: encourages recognition of mistakes; builds confidence; aids retention.
negatives: students may not be able to recognize mistakes; overuse hinders the flow of conversation.
Group correction: A student doesn't always catch his own mistakes, though, no matter how skilled he may be. Or perhaps you don't want to interrupt an activity. Or maybe you feel as though you have corrected too much during the lesson already, so teacher-to-student correction is out, too. Group correction is an alternative, with peers in small groups pointing out mistakes.
The idea is that groups of students work together to help one another. Because large groups can prove intimidating, five students or fewer together end up as ideal. With role-plays, presentations, interviews, debates, or any other type of group activity, students note mistakes for a feedback session later. Similarly, one student can sit out, observe the conversation, and jot down notes. Other students then rotate out to observe as the activity continues. A correction session follows in which your English learners play the role of the teacher. Always stress that feedback should be positive, and that everyone benefits by pointing out and correcting mistakes together!
Group correction has the potential to foster teamwork, as well as a sense of support in the classroom. Both are important in creating a positive learning environment where students can feel comfortable experimenting with the language. It also provides the opportunity for learners to notice language problems without help or interruption by the teacher. Unfortunately, this also means that any errors (unfamiliar language, or language above the class's ability level) will remain uncorrected. As I wrote in "Mistakes, Errors, and Correction," you don't always want to spend time teaching new material outside the scope of the lesson. And what of the times you do want to take a little detour, though? Unfortunately with group correction, you'll miss opportunities to fine tune your learners' abilities.
Two final points: stronger students will help weaker students in the group, yet everyone benefits. Chances are high that other people in the group made similar mistakes, including the more adept students--just no one noticed. Hence everyone gets reinforcement of the correct language. Student talking time also rises, because learners must point out and discuss the problems.
positives: fosters teamwork and support; stronger students help weaker students; increases student talk time, as everyone talks about the mistakes.
negatives: students may not catch mistakes; errors (unfamiliar language, or English not known to be unnatural) will go uncorrected.
...confidence increases with self-correction
CLICK TO TWEETtweet-this
Student-to-student correction: This isn't so dissimilar from group correction. It has many of the same advantages and disadvantages. The primary difference, though, comes with students working in pairs rather than groups.
You can use this type of correction in any conversational activity. As with all conversations, the primary objective is to exchange ideas and/or information. Assign a secondary objective of listening for, identifying, and correcting any mistakes. Students could also work in pairs with a worksheet, discussing and correcting sentences with mistakes that you have purposely made. Both encourage high student talk time, and fosters comprehension and teamwork.
On the negative side, students could miss problems with the language, or even correct something that doesn't need correction. In group correction, these problems are less likely, because everyone benefits from more than one person's knowledge of English. Student-to-student correction also has a tendency to eat up a lot of time.
positives: encourages high student talk time, comprehension, and teamwork.
negatives: students might not identify the mistakes, or might try to correct language that isn't wrong; can be time-consuming.
If any of the techniques for correction get overused, you limit their effectiveness.In a typical class, some combination of teacher-to-student, self-correction, and peer-to-peer correction provides the most benefit. It ensures that you have the chance to point out problems with the language. It also allows students to build confidence and responsibility through self-correction, plus language recognition skills while correcting a partner or a group member. When employed together, we produce proficient speakers of English.
Teacher-to-student correction creates a teacher-centered classroom. In other words, students wait until after the activity to receive confirmation by you on a job well done (or not so well done, as the case may be).
Although there are a variety of techniques which encourage students to notice the language, and which you can employ throughout a lesson, correction from the teacher prevents students from noticing mistakes; and students need to notice their mistakes. It can also harm their ability to analyze why something is wrong.
It negatively affects confidence.
It lowers retention.
In other words, students aren't used to taking responsibility for the language they produce. In the real world beyond the classroom, this can translate into hesitant speakers unsure of their abilities. They likely have weak language-recognition skills, too.
It would be oversimplifying to just state that this type of correction has no place in the classroom, though. It does, especially in the early stages of the lesson when students first practice the target language. They haven't become familiar with the new material, so can't yet judge what's right and what's wrong. They need direct feedback from you. Very low-level students also benefit from teacher-to-student correction. There's the guarantee that any correction given will be right, clearly explained, and supported by examples. But we can offer correction through other techniques as well. In addition to teacher-to-student correction, consider the following:
Self-correction
Group correction
Student-to-student correction
...students need to notice their mistakes
CLICK TO TWEETtweet-this
The remaining course of this article will explore and explain the positives and negatives of these different types.
Self-correction: In a classroom that focuses on conversation and self-responsibility, students should correct their English quite frequently. In doing so, they increasingly notice and correct problem spots, both individual weak points and ones connected to their native language. For example, Japanese learners often drop articles (a/an/the) and plural "s," as well as confuse gender pronouns (he/she). Even higher-level learners have this problem. But with repeated self-correction, students better remember the right language and use it... which leads to establishing the right pattern, or habit... which leads to correct use of the language over time. In addition, when students' confidence increases with self-correction because they catch and correct their own mistakes.
Students may correct themselves in the middle of a conversation, such as, "I goed to... I mean, I went to the beach yesterday." This is obviously ideal. Although you want to strive for little to no intervention on your part, students may require a minor prompt. You could raise an eyebrow, for example, or say, "Excuse me?" This signals a mistake was made, and the speaker should review and correct what he just said.
Self-correction should take place quickly, hardly affecting the flow of the conversation. If students correct themselves too much, it can have the opposite affect. It hinders fluency. You also can't always rely on students to catch their own mistakes. These may go uncorrected.
positives: encourages recognition of mistakes; builds confidence; aids retention.
negatives: students may not be able to recognize mistakes; overuse hinders the flow of conversation.
Group correction: A student doesn't always catch his own mistakes, though, no matter how skilled he may be. Or perhaps you don't want to interrupt an activity. Or maybe you feel as though you have corrected too much during the lesson already, so teacher-to-student correction is out, too. Group correction is an alternative, with peers in small groups pointing out mistakes.
The idea is that groups of students work together to help one another. Because large groups can prove intimidating, five students or fewer together end up as ideal. With role-plays, presentations, interviews, debates, or any other type of group activity, students note mistakes for a feedback session later. Similarly, one student can sit out, observe the conversation, and jot down notes. Other students then rotate out to observe as the activity continues. A correction session follows in which your English learners play the role of the teacher. Always stress that feedback should be positive, and that everyone benefits by pointing out and correcting mistakes together!
Group correction has the potential to foster teamwork, as well as a sense of support in the classroom. Both are important in creating a positive learning environment where students can feel comfortable experimenting with the language. It also provides the opportunity for learners to notice language problems without help or interruption by the teacher. Unfortunately, this also means that any errors (unfamiliar language, or language above the class's ability level) will remain uncorrected. As I wrote in "Mistakes, Errors, and Correction," you don't always want to spend time teaching new material outside the scope of the lesson. And what of the times you do want to take a little detour, though? Unfortunately with group correction, you'll miss opportunities to fine tune your learners' abilities.
Two final points: stronger students will help weaker students in the group, yet everyone benefits. Chances are high that other people in the group made similar mistakes, including the more adept students--just no one noticed. Hence everyone gets reinforcement of the correct language. Student talking time also rises, because learners must point out and discuss the problems.
positives: fosters teamwork and support; stronger students help weaker students; increases student talk time, as everyone talks about the mistakes.
negatives: students may not catch mistakes; errors (unfamiliar language, or English not known to be unnatural) will go uncorrected.
...confidence increases with self-correction
CLICK TO TWEETtweet-this
Student-to-student correction: This isn't so dissimilar from group correction. It has many of the same advantages and disadvantages. The primary difference, though, comes with students working in pairs rather than groups.
You can use this type of correction in any conversational activity. As with all conversations, the primary objective is to exchange ideas and/or information. Assign a secondary objective of listening for, identifying, and correcting any mistakes. Students could also work in pairs with a worksheet, discussing and correcting sentences with mistakes that you have purposely made. Both encourage high student talk time, and fosters comprehension and teamwork.
On the negative side, students could miss problems with the language, or even correct something that doesn't need correction. In group correction, these problems are less likely, because everyone benefits from more than one person's knowledge of English. Student-to-student correction also has a tendency to eat up a lot of time.
positives: encourages high student talk time, comprehension, and teamwork.
negatives: students might not identify the mistakes, or might try to correct language that isn't wrong; can be time-consuming.
If any of the techniques for correction get overused, you limit their effectiveness.In a typical class, some combination of teacher-to-student, self-correction, and peer-to-peer correction provides the most benefit. It ensures that you have the chance to point out problems with the language. It also allows students to build confidence and responsibility through self-correction, plus language recognition skills while correcting a partner or a group member. When employed together, we produce proficient speakers of English.
0/5000
การผลิตลำโพงความเชี่ยวชาญของอังกฤษ เราต้องมีการแก้ไขในห้องเรียน แบบฟอร์มที่ชัดเจน และ ใช้ oft ที่สุดมีแนวโน้ม เป็นชนิดโดยตรงของครูนักเรียน ใน: " Akinori คุณควรพูดว่า "มีคุณเคยไปต่างประเทศ ' แทน 'ได้คุณเคยไปต่างประเทศหรือไม่' จำ: ไป ไป ไป " แต่ชนิดของการแก้ไขนี้พิสูจน์ที่น้อยต้องการ โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าใช้บ่อย เนื่องจาก:ครูให้นักเรียนแก้ไขสร้างห้องเรียนครูแปลก ในคำอื่น ๆ นักเรียนรอจนกว่าหลังจากกิจกรรมที่ได้รับการยืนยัน โดยคุณงานความดีทำ (หรือไม่ดี ทำ เป็นมีมติ)แม้ว่าจะมีความหลากหลายของเทคนิคที่ส่งเสริมให้นักเรียนสังเกตภาษา และ ซึ่งคุณสามารถใช้ตลอดบทเรียน การแก้ไขจากอาจารย์ป้องกันไม่ให้นักเรียนสังเกตเห็นความผิดพลาด และนักเรียนต้องสังเกตความผิดพลาดของพวกเขา มันยังสามารถเป็นอันตรายต่อความสามารถในการวิเคราะห์สาเหตุบางอย่างไม่ถูกต้องนอกจากนี้จะส่งผลเสียต่อความเชื่อมั่นมันออกเก็บข้อมูลในคำอื่น ๆ นักเรียนไม่ได้ใช้ในการรับผิดชอบภาษาพวกเขาผลิต ในโลกจริงนอกเหนือจากห้องเรียน นี้สามารถแปลเป็นรี ๆ รอ ๆ ลำโพงแน่ใจความสามารถของพวกเขา พวกเขามีทักษะการรับรู้ภาษาอ่อนแอ เกินไปมันจะ oversimplifying ไปสถานะเพียงชนิดนี้แก้ไขได้ไม่มีที่ในห้องเรียน แม้ว่า ไม่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในขั้นตอนแรก ๆ ของบทเรียนเมื่อนักเรียนฝึกภาษาเป้าหมายแรก พวกเขาไม่คุ้นเคยกับวัสดุใหม่ จึงยังไม่สามารถตัดสินสิ่งถูกและสิ่งผิดปกติ พวกเขาต้องการโดยตรงความคิดเห็นจากคุณ นักเรียนระดับต่ำมากยังได้ประโยชน์จากการแก้ไขครูนักเรียน ไม่รับประกันว่า จะมีการแก้ไขใด ๆ ให้ขวา อธิบายอย่างชัดเจน และได้รับการสนับสนุน โดยตัวอย่าง แต่เราสามารถนำเสนอการแก้ไขทางเทคนิคเช่น นอกจากครูนักเรียนการแก้ไข พิจารณาต่อไปนี้:การแก้ไขตนเองการแก้ไขกลุ่มการแก้ไขนักเรียนนักศึกษา... .students ต้องสังเกตเห็นความผิดพลาดของพวกเขาคลิกเพื่อ TWEETtweet นี้เวลาที่เหลือของบทความนี้จะสำรวจ และอธิบายการทำงานผิดพลาดและสิ่งเหล่านี้แตกต่างกันการแก้ไขตนเอง: ในห้องเรียนที่เน้นการสนทนาและ self-responsibility นักเรียนควรแก้ไขภาษาอังกฤษค่อนข้างบ่อย ในการทำดังนั้น พวกเขามากขึ้นสังเกต และแก้ไขปัญหาจุด จุดอ่อนแต่ละและคนที่เชื่อมต่อกับภาษาดั้งเดิม ตัวอย่าง เรียนภาษาญี่ปุ่นมักจะฝากบทความ (แบบที่/หรือ) และพหูพจน์ "s" ตลอดจนสับสนสรรพนามเพศ (เขา) เรียนสูงกว่าแม้ว่าปัญหานี้ได้ แต่ มีการแก้ไขตนเองซ้ำ นักเรียนดีกว่าจำภาษาเหมาะสม และใช้มัน... นำไปสู่การสร้างรูปแบบเหมาะสม หรือนิสัย...เป้าหมายที่ต้องใช้ภาษาเวลา นอกจากนี้ เมื่อความมั่นใจของนักเรียนเพิ่มขึ้นกับแก้ไขตนเอง เพราะพวกเขาจับ และแก้ไขความผิดพลาดของตนเองนักเรียนอาจแก้ไขเองระหว่างการสนทนา เช่น, "ฉัน goed เพื่อ... ผมหมายถึง ฉันไปไปเมื่อวานนี้" เห็นได้ชัดเหมาะอยู่ แม้ว่าคุณต้องการไม่แทรกแซงในส่วนของคุณน้อยมุ่งมั่น นักเรียนอาจต้องการพร้อมรอง คุณสามารถยกคิ้ว เช่น หรือ ว่า "ขอโทษได้ไหม" สัญญาณนี้ทำผิด และลำโพงที่ควรทบทวน และแก้ไขเขาเพียงพูดการแก้ไขตนเองควรทำอย่างรวดเร็ว ไม่มีผลต่อการไหลของการสนทนา ถ้านักเรียนแก้ไขตัวเองมากเกินไป มันได้ผลตรงกันข้าม มันลดลงแคล่ว คุณยังไม่สามารถจะพึ่งนักจับผิดตัวเอง เหล่านี้อาจไป uncorrectedทำงานผิดพลาด: กระตุ้นการรับรู้ความผิดพลาด สร้างความเชื่อมั่น ช่วยเก็บข้อมูลเชิงลบ: นักเรียนอาจไม่สามารถรับรู้ความผิดพลาด overuse ทำขั้นตอนของการสนทนาการแก้ไขกลุ่ม: นักเรียนไม่เสมอจับความผิดพลาดของเขาเอง แม้ว่า ไม่ว่าทักษะที่เขาอาจจะ หรือบางทีคุณไม่ต้องการหยุดกิจกรรม หรือบางทีที่คุณรู้สึกว่าคุณได้แก้ไขมากเกินไปในระหว่างการเรียนแล้ว ดังนั้นครูให้นักเรียนแก้ไข เกินไป การแก้ไขกลุ่มเป็นทางเลือกหนึ่ง กับเพื่อนในกลุ่มเล็ก ๆ ที่ชี้ให้เห็นข้อผิดพลาดความคิดคือการ ที่กลุ่มของนักเรียนทำงานร่วมกันเพื่อช่วยกัน เนื่องจากกลุ่มใหญ่สามารถพิสูจน์สับสน นักเรียน 5 หรือน้อยกว่ากันท้ายเป็นเหมาะ Role-plays นำเสนอ สัมภาษณ์ ดำเนิน หรือชนิดอื่น ๆ ของกลุ่มกิจกรรม ตั๋วนักเรียนผิดพลาดสำหรับเซสชันคำติชมในภายหลัง ในทำนองเดียวกัน หนึ่งนักเรียนนอก สังเกตการสนทนา และสามารถจดบันทึก นักเรียนคนอื่น ๆ แล้วหมุนออกเพื่อปฏิบัติ ตามกิจกรรมอย่างต่อเนื่อง เซสชันการแก้ไขตามที่ผู้เรียนภาษาอังกฤษของคุณเล่นบทบาทของครู ย้ำเสมอว่า ผลป้อนกลับควรเป็นค่าบวก และทุกคนรับประโยชน์ โดยชี้ให้เห็น และแก้ไขข้อผิดพลาดด้วยกันการแก้ไขกลุ่มมีศักยภาพในการส่งเสริมการทำงานเป็นทีม เป็นความสนับสนุนในห้องเรียน ทั้งสองมีความสำคัญในการสร้างสภาพแวดล้อมการเรียนรู้บวกซึ่งนักเรียนสามารถพักทดลองกับภาษา ยังให้โอกาสผู้เรียนสังเกตเห็นปัญหาภาษาไม่ มีความช่วยเหลือหรือการหยุดชะงัก โดยครู อับ นี้ยังหมายความ ว่า ข้อผิดพลาดใด ๆ (ภาษาที่ไม่คุ้นเคย หรือภาษาเหนือระดับความสามารถของคลาส) จะยังคง uncorrected ขณะที่ผมเขียนใน "ข้อผิดพลาด ข้อผิดพลาด และการแก้ไข" คุณจะไม่ต้องใช้เวลาสอนใหม่วัสดุอยู่นอกขอบเขตของบทเรียน และสิ่งของเวลาที่คุณต้องการใช้เล็กน้อย เดิน แม้ว่า แต่ มีการแก้ไขกลุ่ม คุณจะพลาดโอกาสในการปรับแต่งความสามารถของผู้เรียนสุดท้ายสองจุด: นักเรียนที่แข็งแกร่งจะช่วยให้นักเรียนกลุ่มแข็งแกร่ง แต่ทุกคนได้รับประโยชน์ มีโอกาสสูงที่คนอื่น ๆ ในกลุ่มที่ทำผิดคล้ายกัน รวมนักศึกษาเชี่ยวชาญ - แค่ไม่มีใครสังเกตเห็น ดังนั้น ทุกคนได้รับเสริมแรงของภาษาถูกต้อง นักเรียนพูดคุยเวลายังขึ้น เนื่องจากผู้เรียนต้องชี้ให้เห็น และหารือเกี่ยวกับปัญหาการทำงานผิดพลาด: ส่งเสริมการทำงานเป็นทีมและสนับสนุน นักเรียนที่แข็งแกร่งช่วยให้แข็งแกร่งนัก เพิ่มเวลาพูดคุยนักเรียน เป็นคนพูดเกี่ยวกับข้อผิดพลาดเชิงลบ: นักเรียนอาจจับข้อผิดพลาด ข้อผิดพลาด (ภาษาที่ไม่คุ้นเคย หรือภาษาอังกฤษเรียกว่าไม่เป็นธรรมชาติ) จะไป uncorrected... .confidence เพิ่มขึ้นกับการแก้ไขตนเองคลิกเพื่อ TWEETtweet นี้การแก้ไขนักเรียนนักศึกษา: นี้ไม่ใช่ไม่เหมือนจากกลุ่มการแก้ไขให้ มันมีหลายข้อดีและข้อเสียเหมือนกัน ความแตกต่างหลัก แม้ว่า มาพร้อมกับนักเรียนทำงานคู่มากกว่ากลุ่มคุณสามารถใช้ชนิดของการแก้ไขนี้ในกิจกรรมสนทนาใด ๆ มีบทสนทนาทั้งหมด วัตถุประสงค์หลักเป็นการ แลกเปลี่ยนความคิดหรือข้อมูล กำหนดวัตถุประสงค์รองของการรอ ระบุ และแก้ไขข้อผิดพลาดใด ๆ นักเรียนไม่สามารถทำงานในคู่กับแผ่นงาน สนทนา และแก้ไขประโยคที่ มีข้อผิดพลาดที่คุณทำจงใจ ทั้งส่งเสริมให้นักเรียนสูงเวลาพูดคุย และส่งเสริมความเข้าใจและทำงานเป็นทีมด้านลบ นักเรียนสามารถพลาดเกี่ยวกับภาษา หรือแม้แต่แก้ไขอะไรไม่ได้ต้องการแก้ไข ในกลุ่มการแก้ไข ปัญหาเหล่านี้มีแนวโน้มน้อยลง เนื่องจากทุกคนได้รับประโยชน์จากความรู้ของบุคคลมากกว่าหนึ่งภาษาอังกฤษ การแก้ไขนักเรียนนักศึกษามีแนวโน้มที่จะกินมากขึ้นทำงานผิดพลาด: ให้เวลาพูดคุยนักเรียนสูง ความเข้าใจ และทำงานเป็นทีมเชิงลบ: นักเรียนอาจระบุผิดพลาด หรืออาจพยายามแก้ไขภาษาที่ไม่ถูกต้อง อาจใช้เวลานานถ้ามีเทคนิคสำหรับการแก้ไขได้รับ overused จำกัดประสิทธิภาพในชั้นเรียนทั่วไป บางชุดครูนักเรียน การแก้ไขตนเอง และเพียร์เพื่อเพียร์แก้ไขให้ประโยชน์สูงสุด มันให้แน่ใจว่า คุณมีโอกาสที่จะชี้ให้เห็นปัญหาเกี่ยวกับภาษา ยังช่วยให้นักเรียนเพื่อสร้างความมั่นใจและความรับผิดชอบผ่านการแก้ไขตนเอง บวกภาษาทักษะการรับรู้ขณะแก้ไขพันธมิตรหรือกลุ่มสมาชิก เมื่อทำงานร่วมกัน เราผลิตความเชี่ยวชาญของภาษาอังกฤษ
การแปล กรุณารอสักครู่..
To produce proficient speakers of English, we must offer correction in the classroom. The most obvious and oft-used form tends to be the direct teacher-to-student type, as in: "Akinori, you should say, 'Have you ever gone abroad?' instead of 'Have you ever went abroad?' Remember: go, went, gone." But this kind of correction proves the least desirable, especially if used often, because:
Teacher-to-student correction creates a teacher-centered classroom. In other words, students wait until after the activity to receive confirmation by you on a job well done (or not so well done, as the case may be).
Although there are a variety of techniques which encourage students to notice the language, and which you can employ throughout a lesson, correction from the teacher prevents students from noticing mistakes; and students need to notice their mistakes. It can also harm their ability to analyze why something is wrong.
It negatively affects confidence.
It lowers retention.
In other words, students aren't used to taking responsibility for the language they produce. In the real world beyond the classroom, this can translate into hesitant speakers unsure of their abilities. They likely have weak language-recognition skills, too.
It would be oversimplifying to just state that this type of correction has no place in the classroom, though. It does, especially in the early stages of the lesson when students first practice the target language. They haven't become familiar with the new material, so can't yet judge what's right and what's wrong. They need direct feedback from you. Very low-level students also benefit from teacher-to-student correction. There's the guarantee that any correction given will be right, clearly explained, and supported by examples. But we can offer correction through other techniques as well. In addition to teacher-to-student correction, consider the following:
Self-correction
Group correction
Student-to-student correction
...students need to notice their mistakes
CLICK TO TWEETtweet-this
The remaining course of this article will explore and explain the positives and negatives of these different types.
Self-correction: In a classroom that focuses on conversation and self-responsibility, students should correct their English quite frequently. In doing so, they increasingly notice and correct problem spots, both individual weak points and ones connected to their native language. For example, Japanese learners often drop articles (a/an/the) and plural "s," as well as confuse gender pronouns (he/she). Even higher-level learners have this problem. But with repeated self-correction, students better remember the right language and use it... which leads to establishing the right pattern, or habit... which leads to correct use of the language over time. In addition, when students' confidence increases with self-correction because they catch and correct their own mistakes.
Students may correct themselves in the middle of a conversation, such as, "I goed to... I mean, I went to the beach yesterday." This is obviously ideal. Although you want to strive for little to no intervention on your part, students may require a minor prompt. You could raise an eyebrow, for example, or say, "Excuse me?" This signals a mistake was made, and the speaker should review and correct what he just said.
Self-correction should take place quickly, hardly affecting the flow of the conversation. If students correct themselves too much, it can have the opposite affect. It hinders fluency. You also can't always rely on students to catch their own mistakes. These may go uncorrected.
positives: encourages recognition of mistakes; builds confidence; aids retention.
negatives: students may not be able to recognize mistakes; overuse hinders the flow of conversation.
Group correction: A student doesn't always catch his own mistakes, though, no matter how skilled he may be. Or perhaps you don't want to interrupt an activity. Or maybe you feel as though you have corrected too much during the lesson already, so teacher-to-student correction is out, too. Group correction is an alternative, with peers in small groups pointing out mistakes.
The idea is that groups of students work together to help one another. Because large groups can prove intimidating, five students or fewer together end up as ideal. With role-plays, presentations, interviews, debates, or any other type of group activity, students note mistakes for a feedback session later. Similarly, one student can sit out, observe the conversation, and jot down notes. Other students then rotate out to observe as the activity continues. A correction session follows in which your English learners play the role of the teacher. Always stress that feedback should be positive, and that everyone benefits by pointing out and correcting mistakes together!
Group correction has the potential to foster teamwork, as well as a sense of support in the classroom. Both are important in creating a positive learning environment where students can feel comfortable experimenting with the language. It also provides the opportunity for learners to notice language problems without help or interruption by the teacher. Unfortunately, this also means that any errors (unfamiliar language, or language above the class's ability level) will remain uncorrected. As I wrote in "Mistakes, Errors, and Correction," you don't always want to spend time teaching new material outside the scope of the lesson. And what of the times you do want to take a little detour, though? Unfortunately with group correction, you'll miss opportunities to fine tune your learners' abilities.
Two final points: stronger students will help weaker students in the group, yet everyone benefits. Chances are high that other people in the group made similar mistakes, including the more adept students--just no one noticed. Hence everyone gets reinforcement of the correct language. Student talking time also rises, because learners must point out and discuss the problems.
positives: fosters teamwork and support; stronger students help weaker students; increases student talk time, as everyone talks about the mistakes.
negatives: students may not catch mistakes; errors (unfamiliar language, or English not known to be unnatural) will go uncorrected.
...confidence increases with self-correction
CLICK TO TWEETtweet-this
Student-to-student correction: This isn't so dissimilar from group correction. It has many of the same advantages and disadvantages. The primary difference, though, comes with students working in pairs rather than groups.
You can use this type of correction in any conversational activity. As with all conversations, the primary objective is to exchange ideas and/or information. Assign a secondary objective of listening for, identifying, and correcting any mistakes. Students could also work in pairs with a worksheet, discussing and correcting sentences with mistakes that you have purposely made. Both encourage high student talk time, and fosters comprehension and teamwork.
On the negative side, students could miss problems with the language, or even correct something that doesn't need correction. In group correction, these problems are less likely, because everyone benefits from more than one person's knowledge of English. Student-to-student correction also has a tendency to eat up a lot of time.
positives: encourages high student talk time, comprehension, and teamwork.
negatives: students might not identify the mistakes, or might try to correct language that isn't wrong; can be time-consuming.
If any of the techniques for correction get overused, you limit their effectiveness.In a typical class, some combination of teacher-to-student, self-correction, and peer-to-peer correction provides the most benefit. It ensures that you have the chance to point out problems with the language. It also allows students to build confidence and responsibility through self-correction, plus language recognition skills while correcting a partner or a group member. When employed together, we produce proficient speakers of English.
Teacher-to-student correction creates a teacher-centered classroom. In other words, students wait until after the activity to receive confirmation by you on a job well done (or not so well done, as the case may be).
Although there are a variety of techniques which encourage students to notice the language, and which you can employ throughout a lesson, correction from the teacher prevents students from noticing mistakes; and students need to notice their mistakes. It can also harm their ability to analyze why something is wrong.
It negatively affects confidence.
It lowers retention.
In other words, students aren't used to taking responsibility for the language they produce. In the real world beyond the classroom, this can translate into hesitant speakers unsure of their abilities. They likely have weak language-recognition skills, too.
It would be oversimplifying to just state that this type of correction has no place in the classroom, though. It does, especially in the early stages of the lesson when students first practice the target language. They haven't become familiar with the new material, so can't yet judge what's right and what's wrong. They need direct feedback from you. Very low-level students also benefit from teacher-to-student correction. There's the guarantee that any correction given will be right, clearly explained, and supported by examples. But we can offer correction through other techniques as well. In addition to teacher-to-student correction, consider the following:
Self-correction
Group correction
Student-to-student correction
...students need to notice their mistakes
CLICK TO TWEETtweet-this
The remaining course of this article will explore and explain the positives and negatives of these different types.
Self-correction: In a classroom that focuses on conversation and self-responsibility, students should correct their English quite frequently. In doing so, they increasingly notice and correct problem spots, both individual weak points and ones connected to their native language. For example, Japanese learners often drop articles (a/an/the) and plural "s," as well as confuse gender pronouns (he/she). Even higher-level learners have this problem. But with repeated self-correction, students better remember the right language and use it... which leads to establishing the right pattern, or habit... which leads to correct use of the language over time. In addition, when students' confidence increases with self-correction because they catch and correct their own mistakes.
Students may correct themselves in the middle of a conversation, such as, "I goed to... I mean, I went to the beach yesterday." This is obviously ideal. Although you want to strive for little to no intervention on your part, students may require a minor prompt. You could raise an eyebrow, for example, or say, "Excuse me?" This signals a mistake was made, and the speaker should review and correct what he just said.
Self-correction should take place quickly, hardly affecting the flow of the conversation. If students correct themselves too much, it can have the opposite affect. It hinders fluency. You also can't always rely on students to catch their own mistakes. These may go uncorrected.
positives: encourages recognition of mistakes; builds confidence; aids retention.
negatives: students may not be able to recognize mistakes; overuse hinders the flow of conversation.
Group correction: A student doesn't always catch his own mistakes, though, no matter how skilled he may be. Or perhaps you don't want to interrupt an activity. Or maybe you feel as though you have corrected too much during the lesson already, so teacher-to-student correction is out, too. Group correction is an alternative, with peers in small groups pointing out mistakes.
The idea is that groups of students work together to help one another. Because large groups can prove intimidating, five students or fewer together end up as ideal. With role-plays, presentations, interviews, debates, or any other type of group activity, students note mistakes for a feedback session later. Similarly, one student can sit out, observe the conversation, and jot down notes. Other students then rotate out to observe as the activity continues. A correction session follows in which your English learners play the role of the teacher. Always stress that feedback should be positive, and that everyone benefits by pointing out and correcting mistakes together!
Group correction has the potential to foster teamwork, as well as a sense of support in the classroom. Both are important in creating a positive learning environment where students can feel comfortable experimenting with the language. It also provides the opportunity for learners to notice language problems without help or interruption by the teacher. Unfortunately, this also means that any errors (unfamiliar language, or language above the class's ability level) will remain uncorrected. As I wrote in "Mistakes, Errors, and Correction," you don't always want to spend time teaching new material outside the scope of the lesson. And what of the times you do want to take a little detour, though? Unfortunately with group correction, you'll miss opportunities to fine tune your learners' abilities.
Two final points: stronger students will help weaker students in the group, yet everyone benefits. Chances are high that other people in the group made similar mistakes, including the more adept students--just no one noticed. Hence everyone gets reinforcement of the correct language. Student talking time also rises, because learners must point out and discuss the problems.
positives: fosters teamwork and support; stronger students help weaker students; increases student talk time, as everyone talks about the mistakes.
negatives: students may not catch mistakes; errors (unfamiliar language, or English not known to be unnatural) will go uncorrected.
...confidence increases with self-correction
CLICK TO TWEETtweet-this
Student-to-student correction: This isn't so dissimilar from group correction. It has many of the same advantages and disadvantages. The primary difference, though, comes with students working in pairs rather than groups.
You can use this type of correction in any conversational activity. As with all conversations, the primary objective is to exchange ideas and/or information. Assign a secondary objective of listening for, identifying, and correcting any mistakes. Students could also work in pairs with a worksheet, discussing and correcting sentences with mistakes that you have purposely made. Both encourage high student talk time, and fosters comprehension and teamwork.
On the negative side, students could miss problems with the language, or even correct something that doesn't need correction. In group correction, these problems are less likely, because everyone benefits from more than one person's knowledge of English. Student-to-student correction also has a tendency to eat up a lot of time.
positives: encourages high student talk time, comprehension, and teamwork.
negatives: students might not identify the mistakes, or might try to correct language that isn't wrong; can be time-consuming.
If any of the techniques for correction get overused, you limit their effectiveness.In a typical class, some combination of teacher-to-student, self-correction, and peer-to-peer correction provides the most benefit. It ensures that you have the chance to point out problems with the language. It also allows students to build confidence and responsibility through self-correction, plus language recognition skills while correcting a partner or a group member. When employed together, we produce proficient speakers of English.
การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลิตชาญพูดภาษาอังกฤษ เราต้องเสนอแก้ไขในชั้นเรียน แบบฟอร์มที่ชัดเจนมากที่สุดและพบใช้มีแนวโน้มที่จะเป็นครูโดยตรง ประเภทนักศึกษา เช่น : " akinori คุณควรพูดว่า " คุณเคยได้ไปเมืองนอกล่ะ ? แทน ' คุณเคยไปต่างประเทศ ? จำ : ไป ไป ไป " แต่เรื่องแบบนี้แก้ไขพิสูจน์ที่พึงประสงค์น้อยที่สุด โดยเฉพาะถ้าใช้บ่อยๆ
เพราะ :ครูให้นักเรียนสร้างครูเป็นศูนย์กลางการเรียน ในคำอื่น ๆที่นักเรียนรอจนกว่ากิจกรรมจะได้รับการยืนยันโดยคุณในงานที่ทำได้ดีหรือไม่ดีมาก เป็นกรณีที่อาจจะ )
แม้ว่ามีความหลากหลายของเทคนิคที่ส่งเสริมให้นักเรียนสังเกตภาษา ซึ่งคุณสามารถใช้ตลอดทั้งบทเรียน correction from the teacher prevents students from noticing mistakes; and students need to notice their mistakes. It can also harm their ability to analyze why something is wrong.
It negatively affects confidence.
It lowers retention.
In other words, students aren't used to taking responsibility for the language they produce. In the real world beyond the classroom,นี้สามารถแปลเป็นลังเลลำโพงไม่แน่ใจในความสามารถของพวกเขา พวกเขาอาจมีทักษะการรับรู้ภาษาอ่อนแอเกินไป
มันจะ oversimplifying รัฐแค่การแก้ไขประเภทนี้จะไม่มีในชั้นเรียนนะ มันไม่ได้ โดยเฉพาะในช่วงแรกของการเรียน เมื่อนักเรียนกลุ่มแรกฝึกภาษาเป้าหมาย พวกเขายังไม่คุ้นเคยกับวัสดุใหม่ so can't yet judge what's right and what's wrong. They need direct feedback from you. Very low-level students also benefit from teacher-to-student correction. There's the guarantee that any correction given will be right, clearly explained, and supported by examples. But we can offer correction through other techniques as well. In addition to teacher-to-student correction,พิจารณาต่อไปนี้ :
แก้ไขตนเองแก้ไขกลุ่มนักเรียนนักศึกษาแก้ไข
. . . . . . . นักเรียนต้องสังเกตเห็นความผิด
คลิกเพื่อ tweettweet นี้
ส่วนที่เหลือของบทความนี้จะสำรวจและอธิบายข้อดีและข้อเสียของชนิดต่าง ๆ เหล่านี้
ตัวแก้ไข : ในชั้นเรียนที่มุ่งเน้นการสนทนาและ ความรับผิดชอบต่อตนเองนักเรียนควรถูกต้องภาษาอังกฤษค่อนข้างบ่อย ในการทำเช่นนั้น พวกเขามากขึ้นสังเกตเห็น และจุดปัญหาที่ถูกต้อง จุดที่อ่อนแอทั้งรายบุคคลและคนที่เชื่อมต่อกับภาษาของตน ตัวอย่างเช่น นักศึกษาญี่ปุ่นมักจะปล่อยบทความ ( / / ) และพหูพจน์ " S " เป็นสรรพนามสับสนเพศ ( เขา / เธอ ) แม้แต่ระดับผู้เรียนมีปัญหานี้ แต่ด้วยซ้ำ แก้ไขตนเองนักเรียนควรจะจำภาษาที่เหมาะสมและใช้มัน . . . . . . . ซึ่งนำไปสู่การสร้างรูปแบบที่เหมาะสมหรือนิสัย . . . . . . . ซึ่งนำไปสู่การแก้ไขการใช้ภาษาตลอดเวลา นอกจากนี้ เมื่อนักเรียนเพิ่มความมั่นใจด้วยการแก้ไขตนเอง เพราะพวกเขาจับและแก้ไขข้อผิดพลาดของตนเอง นักศึกษา
อาจจะแก้ไขตัวเองในช่วงกลางของการสนทนา เช่น " ดี . . . . . . ฉันหมายถึงฉันไปที่ชายหาดเมื่อวานนี้ . " นี้จะเห็นได้ชัดที่สุด แม้ว่าคุณต้องการที่จะมุ่งมั่นเพียงเล็กน้อยที่จะไม่แทรกแซงในส่วนของคุณ นักเรียนจะต้องมีการรอง คุณสามารถยกคิ้ว ตัวอย่าง หรือพูดว่า " ขอโทษครับ " ? นี้สัญญาณผิดพลาดได้ และลำโพงควรทบทวนและแก้ไข ในสิ่งที่เขาพูด
ตนเองแก้ไขควรใช้สถานที่ได้อย่างรวดเร็วแทบจะไม่มีผลต่อการไหลของการสนทนา ถ้านักเรียนแก้ไขตัวเองมากเกินไป ก็จะส่งผลตรงกันข้าม มันเป็นอุปสรรคต่อความสามารถ . คุณยังไม่สามารถพึ่งพานักศึกษาที่จะจับข้อผิดพลาดของตัวเอง เหล่านี้อาจไป uncorrected
แจ้ง : กระตุ้นการรับรู้ของความผิดพลาด สร้างความเชื่อมั่น ; การรักษาเอดส์
ลบ : นักเรียนอาจจะไม่สามารถที่จะยอมรับความผิดพลาดใช้ขัดขวางการไหลของการสนทนา
แก้ไขกลุ่ม : นักเรียนไม่จับเสมอความผิดพลาดของตัวเอง แม้ว่า ไม่ว่าเก่งแค่ไหน เขาอาจจะ หรือบางทีคุณอาจไม่อยากขัดจังหวะกิจกรรม . หรือบางทีคุณอาจรู้สึกว่าคุณมีการแก้ไขมากเกินไปในระหว่างบทเรียนอยู่แล้ว ดังนั้นครูต้องแก้ไข นักเรียนจะออกด้วย แก้ไขกลุ่มเป็นทางเลือกกับเพื่อนในกลุ่มเล็ก ๆ ชี้ความผิดพลาด
ความคิดคือกลุ่มนักเรียนทำงานร่วมกันเพื่อช่วยคนอื่น เพราะกลุ่มใหญ่สามารถพิสูจน์ข่มขู่นักเรียน 5 คน หรือน้อยกว่ากันจบลงที่เป็นอุดมคติ กับบทบาทการนำเสนอ สัมภาษณ์ อภิปราย หรือชนิดอื่น ๆของกิจกรรมกลุ่ม นักเรียนทราบความผิดพลาดสำหรับความคิดเห็นครั้งในภายหลัง ในทํานองเดียวกัน นักเรียนสามารถนั่งออกสังเกตการสนทนาและบันทึกลงในบันทึกย่อ นักเรียนคนอื่น ๆ แล้วหมุนออก สังเกต เป็น กิจกรรม ต่อไป การแก้ไขข้อมูลในช่วงที่เรียนภาษาอังกฤษของคุณ บทบาทของครู ความคิดเห็นที่ควรเป็นบวกเสมอ ความเครียด และทุกคนที่ได้รับประโยชน์ โดยชี้ว่า ความผิดพลาดและการแก้ไขร่วมกัน
แก้ไขกลุ่มมีศักยภาพในการเสริมสร้างการทำงานเป็นทีม as well as a sense of support in the classroom. Both are important in creating a positive learning environment where students can feel comfortable experimenting with the language. It also provides the opportunity for learners to notice language problems without help or interruption by the teacher. Unfortunately, this also means that any errors (unfamiliar language,หรือภาษาเหนือระดับความสามารถของคลาส ) จะยังคง uncorrected . อย่างที่ผมเขียนไว้ใน " ข้อผิดพลาด ข้อผิดพลาด และแก้ไข คุณไม่ต้องการที่จะใช้เวลาสอนใหม่ วัสดุภายนอกขอบเขตของบทเรียน แล้วเวลาที่คุณต้องการที่จะใช้เส้นทางอ้อมน้อย แม้ว่า ขออภัยด้วยแก้ไขกลุ่ม คุณจะพลาดโอกาสในการปรับแต่งของผู้เรียนความสามารถ
สองประเด็นสุดท้าย :นักเรียนที่แข็งแกร่งจะช่วยให้แข็งแกร่ง กลุ่ม แต่ทุกคนได้รับประโยชน์ มีโอกาสสูงที่คนอื่นในกลุ่มทำข้อผิดพลาดที่คล้ายกันรวมทั้งนักเรียนมากกว่า . . . แค่ไม่มีใครสังเกตเห็น ดังนั้น ทุกคนได้รับการเสริมแรงของภาษาที่ถูกต้อง นักเรียน เวลาพูดคุยก็ขึ้น เพราะผู้เรียนต้องชี้ให้เห็นและกล่าวถึงปัญหา
บวก :ส่งเสริมการทำงานเป็นทีม และสนับสนุน ให้นักเรียนที่แข็งแกร่งช่วยให้นักเรียนอ่อน ; เพิ่มขึ้นนักเรียนพูดเวลาที่ทุกคนพูดคุยเกี่ยวกับความผิดพลาด . . .
ลบ : นักเรียนอาจจะไม่จับข้อผิดพลาด ข้อผิดพลาด ( ไม่คุ้นเคย ภาษา หรือ ภาษาอังกฤษ ไม่ทราบว่าจะกระแดะ ) ไป uncorrected .
. . . . . . . ความมั่นใจเพิ่มขึ้นด้วยตนเองแก้ไข
คลิกเพื่อ tweettweet นี้
นักเรียนนักศึกษา การแก้ไข :นี่ไม่ใช่การแก้ไขเพื่อให้แตกต่างจากกลุ่ม มันก็มีข้อดีเหมือนกัน และข้อเสีย หลักความแตกต่าง แต่มาพร้อมกับนักเรียนทำงานเป็นคู่มากกว่ากลุ่ม
คุณสามารถใช้แก้ไขในกิจกรรมการสนทนาใด ๆประเภทนี้ ด้วยการสนทนาทั้งหมด , วัตถุประสงค์หลักคือการแลกเปลี่ยนความคิด และ / หรือข้อมูล กำหนดเป้าหมายของการฟังสำหรับการระบุและแก้ไขข้อผิดพลาดใด ๆ นักเรียนสามารถทำงานเป็นคู่กับงานปรึกษาและแก้ไขประโยคกับความผิดพลาดที่คุณได้ตั้งใจไว้ ทั้งส่งเสริมให้เวลาพูดคุยของนักเรียนสูง และส่งเสริมความเข้าใจและการทำงานเป็นทีม
ในด้านลบ นักเรียนจะคิดถึงปัญหาด้วยภาษา หรือแม้แต่แก้ไขบางอย่างที่ไม่ต้องแก้ไขกลุ่ม ในการแก้ไข ปัญหาเหล่านี้มีโอกาสน้อยมาก เพราะทุกคนได้รับประโยชน์จากความรู้ภาษาอังกฤษมากกว่าหนึ่งคนได้ นักเรียนนักศึกษาเพื่อการแก้ไขและยังมีแนวโน้มที่จะกินเป็นจำนวนมากเวลา
แจ้ง : กระตุ้นให้นักเรียนพูด เวลา ความเข้าใจ และ ทีม
ลบ : นักศึกษาอาจไม่ระบุผิดพลาด หรืออาจลองแก้ไขภาษา ว่า ไม่ ผิดสามารถใช้เวลานาน
ถ้าใด ๆของเทคนิคแก้ไขได้รับ overused คุณจำกัดประสิทธิภาพของพวกเขาในชั้นเรียนทั่วไป บางชุดของ ครู นักเรียน การแก้ไขตนเอง และแก้ไขแบบให้ประโยชน์มากที่สุด มันช่วยให้คุณมีโอกาสที่จะชี้ให้เห็นปัญหาด้วยภาษา It also allows students to build confidence and responsibility through self-correction, plus language recognition skills while correcting a partner or a group member. When employed together, we produce proficient speakers of English.
เพราะ :ครูให้นักเรียนสร้างครูเป็นศูนย์กลางการเรียน ในคำอื่น ๆที่นักเรียนรอจนกว่ากิจกรรมจะได้รับการยืนยันโดยคุณในงานที่ทำได้ดีหรือไม่ดีมาก เป็นกรณีที่อาจจะ )
แม้ว่ามีความหลากหลายของเทคนิคที่ส่งเสริมให้นักเรียนสังเกตภาษา ซึ่งคุณสามารถใช้ตลอดทั้งบทเรียน correction from the teacher prevents students from noticing mistakes; and students need to notice their mistakes. It can also harm their ability to analyze why something is wrong.
It negatively affects confidence.
It lowers retention.
In other words, students aren't used to taking responsibility for the language they produce. In the real world beyond the classroom,นี้สามารถแปลเป็นลังเลลำโพงไม่แน่ใจในความสามารถของพวกเขา พวกเขาอาจมีทักษะการรับรู้ภาษาอ่อนแอเกินไป
มันจะ oversimplifying รัฐแค่การแก้ไขประเภทนี้จะไม่มีในชั้นเรียนนะ มันไม่ได้ โดยเฉพาะในช่วงแรกของการเรียน เมื่อนักเรียนกลุ่มแรกฝึกภาษาเป้าหมาย พวกเขายังไม่คุ้นเคยกับวัสดุใหม่ so can't yet judge what's right and what's wrong. They need direct feedback from you. Very low-level students also benefit from teacher-to-student correction. There's the guarantee that any correction given will be right, clearly explained, and supported by examples. But we can offer correction through other techniques as well. In addition to teacher-to-student correction,พิจารณาต่อไปนี้ :
แก้ไขตนเองแก้ไขกลุ่มนักเรียนนักศึกษาแก้ไข
. . . . . . . นักเรียนต้องสังเกตเห็นความผิด
คลิกเพื่อ tweettweet นี้
ส่วนที่เหลือของบทความนี้จะสำรวจและอธิบายข้อดีและข้อเสียของชนิดต่าง ๆ เหล่านี้
ตัวแก้ไข : ในชั้นเรียนที่มุ่งเน้นการสนทนาและ ความรับผิดชอบต่อตนเองนักเรียนควรถูกต้องภาษาอังกฤษค่อนข้างบ่อย ในการทำเช่นนั้น พวกเขามากขึ้นสังเกตเห็น และจุดปัญหาที่ถูกต้อง จุดที่อ่อนแอทั้งรายบุคคลและคนที่เชื่อมต่อกับภาษาของตน ตัวอย่างเช่น นักศึกษาญี่ปุ่นมักจะปล่อยบทความ ( / / ) และพหูพจน์ " S " เป็นสรรพนามสับสนเพศ ( เขา / เธอ ) แม้แต่ระดับผู้เรียนมีปัญหานี้ แต่ด้วยซ้ำ แก้ไขตนเองนักเรียนควรจะจำภาษาที่เหมาะสมและใช้มัน . . . . . . . ซึ่งนำไปสู่การสร้างรูปแบบที่เหมาะสมหรือนิสัย . . . . . . . ซึ่งนำไปสู่การแก้ไขการใช้ภาษาตลอดเวลา นอกจากนี้ เมื่อนักเรียนเพิ่มความมั่นใจด้วยการแก้ไขตนเอง เพราะพวกเขาจับและแก้ไขข้อผิดพลาดของตนเอง นักศึกษา
อาจจะแก้ไขตัวเองในช่วงกลางของการสนทนา เช่น " ดี . . . . . . ฉันหมายถึงฉันไปที่ชายหาดเมื่อวานนี้ . " นี้จะเห็นได้ชัดที่สุด แม้ว่าคุณต้องการที่จะมุ่งมั่นเพียงเล็กน้อยที่จะไม่แทรกแซงในส่วนของคุณ นักเรียนจะต้องมีการรอง คุณสามารถยกคิ้ว ตัวอย่าง หรือพูดว่า " ขอโทษครับ " ? นี้สัญญาณผิดพลาดได้ และลำโพงควรทบทวนและแก้ไข ในสิ่งที่เขาพูด
ตนเองแก้ไขควรใช้สถานที่ได้อย่างรวดเร็วแทบจะไม่มีผลต่อการไหลของการสนทนา ถ้านักเรียนแก้ไขตัวเองมากเกินไป ก็จะส่งผลตรงกันข้าม มันเป็นอุปสรรคต่อความสามารถ . คุณยังไม่สามารถพึ่งพานักศึกษาที่จะจับข้อผิดพลาดของตัวเอง เหล่านี้อาจไป uncorrected
แจ้ง : กระตุ้นการรับรู้ของความผิดพลาด สร้างความเชื่อมั่น ; การรักษาเอดส์
ลบ : นักเรียนอาจจะไม่สามารถที่จะยอมรับความผิดพลาดใช้ขัดขวางการไหลของการสนทนา
แก้ไขกลุ่ม : นักเรียนไม่จับเสมอความผิดพลาดของตัวเอง แม้ว่า ไม่ว่าเก่งแค่ไหน เขาอาจจะ หรือบางทีคุณอาจไม่อยากขัดจังหวะกิจกรรม . หรือบางทีคุณอาจรู้สึกว่าคุณมีการแก้ไขมากเกินไปในระหว่างบทเรียนอยู่แล้ว ดังนั้นครูต้องแก้ไข นักเรียนจะออกด้วย แก้ไขกลุ่มเป็นทางเลือกกับเพื่อนในกลุ่มเล็ก ๆ ชี้ความผิดพลาด
ความคิดคือกลุ่มนักเรียนทำงานร่วมกันเพื่อช่วยคนอื่น เพราะกลุ่มใหญ่สามารถพิสูจน์ข่มขู่นักเรียน 5 คน หรือน้อยกว่ากันจบลงที่เป็นอุดมคติ กับบทบาทการนำเสนอ สัมภาษณ์ อภิปราย หรือชนิดอื่น ๆของกิจกรรมกลุ่ม นักเรียนทราบความผิดพลาดสำหรับความคิดเห็นครั้งในภายหลัง ในทํานองเดียวกัน นักเรียนสามารถนั่งออกสังเกตการสนทนาและบันทึกลงในบันทึกย่อ นักเรียนคนอื่น ๆ แล้วหมุนออก สังเกต เป็น กิจกรรม ต่อไป การแก้ไขข้อมูลในช่วงที่เรียนภาษาอังกฤษของคุณ บทบาทของครู ความคิดเห็นที่ควรเป็นบวกเสมอ ความเครียด และทุกคนที่ได้รับประโยชน์ โดยชี้ว่า ความผิดพลาดและการแก้ไขร่วมกัน
แก้ไขกลุ่มมีศักยภาพในการเสริมสร้างการทำงานเป็นทีม as well as a sense of support in the classroom. Both are important in creating a positive learning environment where students can feel comfortable experimenting with the language. It also provides the opportunity for learners to notice language problems without help or interruption by the teacher. Unfortunately, this also means that any errors (unfamiliar language,หรือภาษาเหนือระดับความสามารถของคลาส ) จะยังคง uncorrected . อย่างที่ผมเขียนไว้ใน " ข้อผิดพลาด ข้อผิดพลาด และแก้ไข คุณไม่ต้องการที่จะใช้เวลาสอนใหม่ วัสดุภายนอกขอบเขตของบทเรียน แล้วเวลาที่คุณต้องการที่จะใช้เส้นทางอ้อมน้อย แม้ว่า ขออภัยด้วยแก้ไขกลุ่ม คุณจะพลาดโอกาสในการปรับแต่งของผู้เรียนความสามารถ
สองประเด็นสุดท้าย :นักเรียนที่แข็งแกร่งจะช่วยให้แข็งแกร่ง กลุ่ม แต่ทุกคนได้รับประโยชน์ มีโอกาสสูงที่คนอื่นในกลุ่มทำข้อผิดพลาดที่คล้ายกันรวมทั้งนักเรียนมากกว่า . . . แค่ไม่มีใครสังเกตเห็น ดังนั้น ทุกคนได้รับการเสริมแรงของภาษาที่ถูกต้อง นักเรียน เวลาพูดคุยก็ขึ้น เพราะผู้เรียนต้องชี้ให้เห็นและกล่าวถึงปัญหา
บวก :ส่งเสริมการทำงานเป็นทีม และสนับสนุน ให้นักเรียนที่แข็งแกร่งช่วยให้นักเรียนอ่อน ; เพิ่มขึ้นนักเรียนพูดเวลาที่ทุกคนพูดคุยเกี่ยวกับความผิดพลาด . . .
ลบ : นักเรียนอาจจะไม่จับข้อผิดพลาด ข้อผิดพลาด ( ไม่คุ้นเคย ภาษา หรือ ภาษาอังกฤษ ไม่ทราบว่าจะกระแดะ ) ไป uncorrected .
. . . . . . . ความมั่นใจเพิ่มขึ้นด้วยตนเองแก้ไข
คลิกเพื่อ tweettweet นี้
นักเรียนนักศึกษา การแก้ไข :นี่ไม่ใช่การแก้ไขเพื่อให้แตกต่างจากกลุ่ม มันก็มีข้อดีเหมือนกัน และข้อเสีย หลักความแตกต่าง แต่มาพร้อมกับนักเรียนทำงานเป็นคู่มากกว่ากลุ่ม
คุณสามารถใช้แก้ไขในกิจกรรมการสนทนาใด ๆประเภทนี้ ด้วยการสนทนาทั้งหมด , วัตถุประสงค์หลักคือการแลกเปลี่ยนความคิด และ / หรือข้อมูล กำหนดเป้าหมายของการฟังสำหรับการระบุและแก้ไขข้อผิดพลาดใด ๆ นักเรียนสามารถทำงานเป็นคู่กับงานปรึกษาและแก้ไขประโยคกับความผิดพลาดที่คุณได้ตั้งใจไว้ ทั้งส่งเสริมให้เวลาพูดคุยของนักเรียนสูง และส่งเสริมความเข้าใจและการทำงานเป็นทีม
ในด้านลบ นักเรียนจะคิดถึงปัญหาด้วยภาษา หรือแม้แต่แก้ไขบางอย่างที่ไม่ต้องแก้ไขกลุ่ม ในการแก้ไข ปัญหาเหล่านี้มีโอกาสน้อยมาก เพราะทุกคนได้รับประโยชน์จากความรู้ภาษาอังกฤษมากกว่าหนึ่งคนได้ นักเรียนนักศึกษาเพื่อการแก้ไขและยังมีแนวโน้มที่จะกินเป็นจำนวนมากเวลา
แจ้ง : กระตุ้นให้นักเรียนพูด เวลา ความเข้าใจ และ ทีม
ลบ : นักศึกษาอาจไม่ระบุผิดพลาด หรืออาจลองแก้ไขภาษา ว่า ไม่ ผิดสามารถใช้เวลานาน
ถ้าใด ๆของเทคนิคแก้ไขได้รับ overused คุณจำกัดประสิทธิภาพของพวกเขาในชั้นเรียนทั่วไป บางชุดของ ครู นักเรียน การแก้ไขตนเอง และแก้ไขแบบให้ประโยชน์มากที่สุด มันช่วยให้คุณมีโอกาสที่จะชี้ให้เห็นปัญหาด้วยภาษา It also allows students to build confidence and responsibility through self-correction, plus language recognition skills while correcting a partner or a group member. When employed together, we produce proficient speakers of English.
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- Please come baby I need you so much
- พาฉันไปซื้อด้วยนะ
- I hope you are doing well. I would be ab
- ฉันเพิ่งเลิกงาน
- So has Princess Srirasmi lost her royal
- Hala madrid
- ฉันได้ทำการเพิ่มข้อมูลเรียบร้อยแล้ว
- คุณชอบกินผักอะไร
- ฉันกำลังเด็กอยู่
- diversity in pesticide properties cause
- This is a part of the tourist attraction
- อัลมอน
- ฉันร้องเพลงได้ห่วยแตก
- อัลมอน
- เก็บอารมณ์ที่เร่าร้อนของคุณ ไว้ใช้กับฉัน
- In the words “Your Health & Safety is in
- เราสามารถใช้ smc ในการทำ UV ได้หรือไม่
- การศึกษาเรื่อง การวัดผลลัพธ์ของเศรษฐกิจพ
- อยากรักเธอแต่เป็นไปไม่ได้
- อัลมอน
- Moreover, the bulb of T. edulis has also
- เรื่องของระเบียบวินัย ลุงของฉันเป็นทหารแ
- เมื่อไร
- ฉันได้ทำการเพิ่มข้อมูลเรียบร้อยแล้ว
