Initial attempts to estimate the ag

Initial attempts to estimate the age of the angiosperms and the timing of important divergences based on molecular data span a wide time range (ranging from ~125 to > 400 mya) and many disagree with dates determined from the fossil record (see Sanderson and Doyle, 2001; P. Soltis et al. 2002; Sanderson et al., 2004; Bell et al., 2005). However, more recent efforts to date the origin of the angiosperms using molecular data and improved dating methods have converged on estimates between 180-140 mya, predating the dates inferred from the fossil record by between 45 to 5 million years (Sanderson et al., 2004; Bell et al., 2005). Estimated ages for specific angiosperm clades using molecular estimates are also generally older than inferences from the fossil record (e.g., Wikström et al., 2001, compared with Magallon et al., 1999), but these discrepancies are generally small. Work in the future will likely focus on further reconciliation of age estimates inferred from fossils and molecular data. For example, given the numerous diverse fossils reported from as early as 115-125 mya, perhaps the earliest angiosperms were older than the estimate from the fossil record of 132 mya. Conversely, molecular methods tend to overestimate ages (Rodríguez-Trelles et al., 2002), so refinement of dating approaches is needed to compensate for this bias.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เริ่มต้นความพยายามที่จะประเมินอายุของ angiosperms และกำหนดเวลาของ divergences สำคัญตามโมเลกุลข้อมูลระยะช่วงเวลาที่กว้าง (ตั้งแต่ ~ 125 > 400 mya) จำนวนมากไม่เห็นด้วยกับการที่ต้องกำหนดจากซากดึกดำบรรพ์บันทึก (ดู Sanderson และดอยล์ 2001 P. Soltis et al. 2002 Sanderson et al., 2004 เบลล์และ al., 2005) อย่างไรก็ตาม ความพยายามล่าสุดวันที่ต้นกำเนิดของ angiosperms โดยใช้ข้อมูลระดับโมเลกุล และปรับปรุงวิธีการหาคู่ได้ converged ในประเมินระหว่าง 180-140 mya, predating วันที่สรุปจากระเบียนฟอสโดยระหว่างปี 45 5 ล้าน (Sanderson et al., 2004 เบลล์และ al., 2005) ประมาณอายุการใช้โมเลกุล clades angiosperm เฉพาะยังมีการประเมินโดยทั่วไปเก่ากว่า inferences จากระเบียนฟอสซิล (เช่น Wikström และ al., 2001 เปรียบเทียบกับ Magallon et al., 1999), แต่ความขัดแย้งเหล่านี้มีขนาดเล็กโดยทั่วไป งานในอนาคตจะเน้นแนวโน้มเกี่ยวกับการกระทบยอดเพิ่มเติมของเอเชียจากซากดึกดำบรรพ์และโมเลกุลข้อมูลประเมินอายุ ตัวอย่าง ให้ซากดึกดำบรรพ์หลากหลายมากมายที่รายงานจากเช้าเป็น mya 115-125 ที angiosperms เร็วได้มากกว่าการประเมินจากบันทึกฟอสซิลของ 132 mya ในทางกลับกัน วิธีโมเลกุลมักจะ overestimate วัย (Rodríguez Trelles et al., 2002) เพื่อแจ้งละเอียดลออของเดทจะต้องชดเชยความโน้มเอียงนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เริ่มต้นความพยายามที่จะประเมินอายุ Angiosperms และระยะเวลาของความแตกต่างที่สำคัญขึ้นอยู่กับช่วงข้อมูลโมเลกุลช่วงเวลาที่กว้าง (ตั้งแต่ ~ 125> 400 ม) และอีกหลายไม่เห็นด้วยกับวันที่กำหนดจากบันทึกฟอสซิล (ดู Sanderson และดอยล์ 2001 พี Soltis et al, 2002;.. Sanderson et al, 2004;. เบลล์, et al, 2005) อย่างไรก็ตามความพยายามล่าสุดวันที่ที่มาของ Angiosperms โดยใช้ข้อมูลในระดับโมเลกุลและวิธีการเดทที่ดีขึ้นได้แปรสภาพประมาณการระหว่าง 180-140 ม predating วันที่สรุปจากบันทึกฟอสซิลโดยระหว่าง 45-5000000 ปี (Sanderson et al., 2004. เบลล์, et al, 2005) ทุกเพศทุกวัยโดยประมาณสำหรับ clades พืชชั้นสูงที่เฉพาะเจาะจงโดยใช้ประมาณการโมเลกุลโดยทั่วไปนอกจากนี้ยังมีเก่ากว่าการหาข้อสรุปจากบันทึกฟอสซิล (เช่นWikström et al., 2001 เมื่อเทียบกับ Magallon et al., 1999) แต่ความแตกต่างเหล่านี้มักจะมีขนาดเล็ก การทำงานในอนาคตที่มีแนวโน้มที่จะมุ่งเน้นไปที่การประนีประนอมต่อไปของประมาณการอายุสรุปจากฟอสซิลและข้อมูลโมเลกุล ตัวอย่างเช่นกำหนดฟอสซิลที่มีความหลากหลายจำนวนมากได้รับรายงานจากเป็นช่วงต้น 115-125 มอาจจะเป็น Angiosperms ที่เก่าแก่ที่สุดมีอายุกว่าประมาณการจากซากดึกดำบรรพ์ 132 มที่ ตรงกันข้ามวิธีโมเลกุลมีแนวโน้มที่จะประเมินค่าสูงวัย (Rodríguez-Trelles et al., 2002) ดังนั้นการปรับแต่งของวิธีการเดทเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อชดเชยอคตินี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความพยายามครั้งแรกที่จะประเมินอายุของพืชดอกและระยะเวลาของความแตกต่างที่สำคัญจากข้อมูลระดับโมเลกุลช่วงหลากหลายเวลา ( ตั้งแต่ ~ 125 ไป > 400 เมียะ ) และหลายคนไม่เห็นด้วยกับการพิจารณาจากช่องบันทึกฟอสซิล ( ดูแซนเดอร์สันกับดอยล์ , 2001 ; P soltis et al . 2002 ; แซนเดอร์สัน et al . , 2004 ; เบลล์ et al . , 2005 ) อย่างไรก็ตามความพยายามล่าสุดวันที่จุดเริ่มต้นของพืชดอกโดยใช้ข้อมูลระดับโมเลกุลและปรับปรุงวิธีการดำเนินงาน การประเมินระหว่างกันใน 180-140 Wonder , predating วันที่สรุปจากบันทึกซากฟอสซิล โดยระหว่าง 45 ถึง 5 ล้านปี ( แซนเดอร์สัน et al . , 2004 ; เบลล์ et al . , 2005 )ประมาณยุค clades พืชดอกที่เฉพาะเจาะจงการใช้ประมาณการโมเลกุลนอกจากนี้ยังทั่วไปที่มีอายุมากกว่าจะสรุปจากบันทึกฟอสซิล ( เช่น wikstr ö m et al . , 2001 , เมื่อเทียบกับ magallon et al . , 1999 ) แต่ความขัดแย้งเหล่านี้โดยทั่วไปมีขนาดเล็ก งานในอนาคตมีแนวโน้มที่จะมุ่งเน้นในการต่ออายุประมาณที่ได้จากฟอสซิล และข้อมูลระดับโมเลกุล ตัวอย่างเช่นได้รับรายงานจากฟอสซิลที่หลากหลายมากมาย เป็นต้น 115-125 เมียะ บางทีพืชดอกเก่าอายุมากกว่าประมาณการจากบันทึกซากฟอสซิลของ 132 เมียะ . โดยวิธีโมเลกุลมีแนวโน้ม อย่ามองข้ามวัย ( ลุยส์โรดรีเกซ มาร์ติน trelles et al . , 2002 ) ดังนั้นการปรับแต่งของเดทเป็นวิธีชดเชยอคตินี้