Zairi (1994), in discussing a broad definition of
innovation, states: ‘what makes innovation challenging
is the fact that it is very difficult to agree on a
common definition, and also to decide which firms
are the most innovative and how to quantify
innovation activity’. Another definition states that
‘innovative companies are especially adroit at
continually responding to change of any sort in
their environments and are characterised by
creative people developing new products and
services’ (Peters and Waterman, 1982). These
definitions emphasise change as a key part of
innovation in organisations where innovation
encompasses the harnessing of creative ability
within individuals and the workforce, in response
to change.
Innovation is an interactive process characterised
by technological interrelatedness between various
subsystems (Teece, 2001) as well as by organisational
complexity as it involves various actors and
functions. Above all, ‘the organisations which use
innovation to differentiate their product are on
average twice as profitable as other organisations’
(Tidd et al., 1997). Viewed this way, the innovation
process can be considered as a core business process
(Adamides and Karacapilidis, 2006).
The concept of innovation as a business process
has evolved over the years, from purely sequential
linear models of ‘technology push’ (from R&D to
market) and ‘market pull’ (frommarket to R&D) to a
coupling and matching process where interaction is
the critical element (Rothwell, 1992). Currently, the
research literature presents the innovation process
as a continuous multi-actor process that requires
high levels of integration at both inter- and intrafirm
levels.
Zairi (1994), การพูดถึงเรื่องคำจำกัดความอย่างกว้าง ๆ ของ
นวัตกรรม อเมริกา: ' สิ่งที่ทำให้นวัตกรรมที่ท้าทาย
เป็นความจริงที่ยากที่จะยอมรับการ
คำจำกัดความทั่วไป และยัง ต้องตัดสินใจว่า บริษัทใด
นวัตกรรมมากที่สุดและวิธีการกำหนดปริมาณ
นวัตกรรมกิจกรรม ' คำนิยามอื่นระบุว่า
' นวัตกรรมบริษัทชำนาญโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่
อย่างต่อเนื่องตอบสนองการเปลี่ยนแปลงของการเรียงลำดับใน
ของสภาพแวดล้อมและมีประสบการ์
คนสร้างสรรค์พัฒนาผลิตภัณฑ์ใหม่ และ
บริการ (Peters และ Waterman, 1982) เหล่านี้
นิยามย้ำเปลี่ยนเป็นส่วนสำคัญของ
นวัตกรรมในองค์กรซึ่งนวัตกรรม
ครอบคลุมการควบคุมของความสามารถในการสร้างสรรค์
ภายในบุคคลและแรงงาน ตอบ
เมื่อ
นวัตกรรมเป็นกระบวนการโต้ตอบที่ดำเนิน
โดย interrelatedness เทคโนโลยีระหว่างต่าง ๆ
ย่อย (Teece, 2001) เป็นโดย organisational
ความซับซ้อนที่เกี่ยวข้องกับการแสดงต่าง ๆ และ
ฟังก์ชัน เหนือทั้งหมด, ' องค์กรที่ใช้
นวัตกรรมเพื่อแยกความแตกต่างของผลิตภัณฑ์อยู่
เฉลี่ยสองครั้งมีกำไรเป็นขององค์กรอื่น ๆ
(Tidd และ al., 1997) ดูทางนี้ นวัตกรรม
ถือเป็นกระบวนการเป็นการหลักทางธุรกิจกระบวนการ
(Adamides and Karacapilidis, 2006).
แนวคิดของนวัตกรรมเป็นกระบวนการทางธุรกิจ
ได้พัฒนาปี จากเรียงตามลำดับ
จำลองเส้นของ 'ผลักดันเทคโนโลยี' (จาก R&D ไป
ตลาด) และ 'ตลาดดึง' (frommarket กับ R&D) ไป
coupling และกระบวนการที่โต้ตอบเป็นการจับคู่
(Rothwell, 1992) องค์ประกอบสำคัญได้ ปัจจุบัน การ
วิจัยเอกสารประกอบการนำเสนอกระบวนการนวัตกรรม
เป็นกระบวนการอย่างต่อเนื่องหลายนักที่ต้อง
ระดับสูงรวมทั้งในอินเตอร์- และ intrafirm
ระดับ
การแปล กรุณารอสักครู่..