Health system strategies, objective

Health system strategies, objectives, and legislation
The Medical Care Plan is the national health strategy to establish a system to provide high quality
and appropriate medical care. It promotes a division of roles and cooperation of medical functions
in order to provide continued medical care in communities. Based on the national strategy, each
prefectural government revises their Plan every 5 years. There are at least five Prefectural Health
Care Plans based on the national plans; Health Promotion Plan, Medical Care Plan, Insured
Long-term Care Service Plan, Basic Plan to Promote Cancer Control, and the Medical
Expenditure Optimizing Plan.
The Health Insurance Act (1922) and The National Health Insurance Act (1938) established a
health insurance system that covered the entire population by 1961. The Medical Care Act 1948
and subsequent Amendments (1985 and 1992) form the basic law governing the Japanese health
care delivery system. The 1948 Act sought to ensure adequate health care, including
placement of medical facilities, personnel structure and management systems. The 1985
Amendment legislated for the creation of Prefectural Medical Care Plans, classified regional units
for implementing the plans, and regulated the maximum number of beds for each zone. In 1992
the function of medical facilities was systematized and Special Functioning Hospitals and
Regional Healthcare Support Hospitals were designated. The Community Health Act (1997)
promoted regional health care. Healthy Japan 21 (2000) supported by a new Health Promotion
Law (2002) established a national health promotion program to reduce non-communicable
diseases. The law also stipulates the National Health and Nutritional Survey and encourages both
central and local governments to monitor the prevalence of lifestyle related diseases for effective
health promotion. A range of other legislation influences health services, including the Mental
Health Act, Maternal and Child Health Act, Child Welfare Act, Labor Standards Act, School Health
Law, and the industrial Safety and Health Act.
Traditional medicine is regulated in the same way as conventional medicine and relevant laws are
applied; e.g. the Pharmaceutical Affairs Law (1960) regulates marketing approvals for all drugs
including herbal medicines.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กลยุทธ์ระบบสุขภาพ วัตถุประสงค์ และกฎหมายการแพทย์ดูแลวางแผนเป็นยุทธศาสตร์สุขภาพแห่งชาติเพื่อสร้างระบบให้มีคุณภาพสูงและแพทย์ที่เหมาะสม มันส่งเสริมการแบ่งบทบาทและความร่วมมือของหน้าที่ทางการแพทย์เพื่อให้การดูแลทางการแพทย์อย่างต่อเนื่องในชุมชน ตามยุทธศาสตร์ชาติ แต่ละรัฐบาลจังหวัด revises ทุก 5 ปีของแผน มีสุขภาพจังหวัดน้อยห้าแผนการดูแลตามแผนชาติ ประกันแผน การแพทย์แผน ส่งเสริมสุขภาพแผนบริการดูแลระยะยาว พื้นฐานการวางแผนเพื่อควบคุมโรคมะเร็ง การแพทย์และรายจ่ายที่เพิ่มประสิทธิภาพแผนพระราชบัญญัติประกันสุขภาพ (ค.ศ. 1922) และเดอะชาติประกันสุขภาพตามพระราชบัญญัติ (1938) ก่อตั้งขึ้นเป็นระบบประกันสุขภาพที่ครอบคลุมประชากรทั้งหมด โดย 1961 พระราชบัญญัติแพทย์ 1948และต่อมาแก้ไขเพิ่มเติม (1985 และ 1992) เป็นกฎหมายพื้นฐานที่ควบคุมสุขภาพญี่ปุ่นดูแลจัดระบบ พระราชบัญญัติค.ศ. 1948 ขอให้เพียงพอดูแลสุขภาพ รวมทั้งตำแหน่งของแพทย์ ระบบโครงสร้างและการบริหารบุคลากรการ ในปี 1985แก้ไข legislated การสร้างเมืองแพทย์ดูแลแผน ภูมิภาคหน่วยลับสำหรับการปฏิบัติตามแผน และควบคุมจำนวนเตียงสำหรับแต่ละโซน ในปี 1992การทำงานของแพทย์ได้จัดระบบได้ง่าย และพิเศษ Functioning โรงพยาบาล และโรงพยาบาลสนับสนุนสุขภาพของภูมิภาคได้กำหนด บัญญัติสุขภาพชุมชน (1997)ส่งเสริมสุขภาพระดับภูมิภาค ญี่ปุ่นเพื่อสุขภาพ 21 (2000) สนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพใหม่โปรแกรมส่งเสริมสุขภาพแห่งชาติเพื่อลดไม่ใช่ communicable ก่อตั้งกฎหมาย (2002)โรค กฎหมายสถานภาพสุขภาพแห่งชาติการสำรวจคุณค่าทางโภชนาการ และยังสนับสนุนให้ทั้งสองรัฐบาลกลาง และท้องถิ่นเพื่อติดตามความชุกของการใช้ชีวิตที่เกี่ยวข้องกับโรคการมีประสิทธิภาพการส่งเสริมสุขภาพ กฎหมายอื่น ๆ ที่หลากหลายมีผลต่อบริการสุขภาพ รวมทั้งจิตบัญญัติสุขภาพ แม่ และเด็กสุขภาพตามพระราชบัญญัติ พระราช บัญญัติสวัสดิการเด็ก แรงงานพระราชบัญญัติมาตรฐาน สุขภาพโรงเรียนกฎหมาย และอุตสาหกรรมความปลอดภัย และสุขภาพตามพระราชบัญญัตินี้แพทย์ได้รับการควบคุมในลักษณะเดียวกับยาทั่วไป และกฎหมายที่เกี่ยวข้องได้ใช้ เช่น กฎหมายฝ่ายเภสัชกรรม (1960) กำหนดอนุมัติการตลาดยาเสพติดทั้งหมดรวมทั้งยาสมุนไพร

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กลยุทธ์ระบบสุขภาพวัตถุประสงค์และกฎหมายแผนรักษาพยาบาลเป็นกลยุทธ์สุขภาพแห่งชาติเพื่อสร้างระบบเพื่อให้มีคุณภาพสูงและการดูแลทางการแพทย์ที่เหมาะสม มันส่งเสริมส่วนหนึ่งของบทบาทและความร่วมมือของฟังก์ชั่นการแพทย์เพื่อให้การรักษาพยาบาลอย่างต่อเนื่องในชุมชน ขึ้นอยู่กับยุทธศาสตร์ชาติแต่ละรัฐบาลจังหวัดทบทวนแผนของพวกเขาทุก 5 ปี มีอย่างน้อยห้า Prefectural สุขภาพการดูแลแผนขึ้นอยู่กับแผนระดับชาตินั้น แผนส่งเสริมสุขภาพแผนรักษาพยาบาลประกันการดูแลระยะยาวบริการแผนแผนขั้นพื้นฐานเพื่อส่งเสริมมะเร็งการควบคุมและการแพทย์ค่าใช้จ่ายในการเพิ่มประสิทธิภาพแผน. พระราชบัญญัติประกันสุขภาพ (1922) และพระราชบัญญัติประกันสุขภาพแห่งชาติ (1938) จัดตั้งประกันสุขภาพระบบที่ครอบคลุมประชากรทั้งหมดโดยปี 1961 พระราชบัญญัติการดูแลทางการแพทย์ 1948 และการแก้ไขที่ตามมา (1985 และ 1992) รูปแบบของกฎหมายพื้นฐานว่าด้วยสุขภาพของญี่ปุ่นระบบส่งมอบการดูแล 1948 พระราชบัญญัติพยายามเพื่อให้แน่ใจว่าการดูแลสุขภาพที่เพียงพอรวมทั้งตำแหน่งของสถานบริการทางการแพทย์โครงสร้างบุคลากรและระบบการจัดการ 1985 แก้ไขเพิ่มเติมกฎหมายสำหรับการสร้าง Prefectural แผนดูแลการแพทย์จัดหน่วยในระดับภูมิภาคสำหรับการดำเนินการแผนและควบคุมจำนวนสูงสุดของเตียงในแต่ละโซน ในปี 1992 การทำงานของสิ่งอำนวยความสะดวกทางการแพทย์ที่ได้รับการจัดระบบและการทำงานพิเศษโรงพยาบาลและโรงพยาบาลการสนับสนุนด้านการรักษาพยาบาลในภูมิภาคที่กำหนด พระราชบัญญัติสุขภาพชุมชน (1997) การส่งเสริมการดูแลสุขภาพในระดับภูมิภาค สุขภาพญี่ปุ่น 21 (2000) โดยได้รับการสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพใหม่กฎหมาย(2002) จัดตั้งโปรแกรมการส่งเสริมสุขภาพแห่งชาติเพื่อลดความไม่ติดต่อโรค กฎหมายยังกำหนดสุขภาพแห่งชาติและการสำรวจทางโภชนาการและสนับสนุนให้ทั้งรัฐบาลกลางและท้องถิ่นในการตรวจสอบความชุกของโรคที่เกี่ยวข้องกับการดำเนินชีวิตที่มีประสิทธิภาพสำหรับการส่งเสริมสุขภาพ ช่วงของการออกกฎหมายอื่น ๆ ที่มีผลต่อการให้บริการด้านสุขภาพรวมทั้งจิตพระราชบัญญัติสุขภาพแม่และพระราชบัญญัติสุขภาพเด็กสวัสดิการเด็กพระราชบัญญัติมาตรฐานแรงงานพระราชบัญญัติโรงเรียนสุขภาพกฎหมายและความปลอดภัยอุตสาหกรรมและพระราชบัญญัติสุขภาพ. แพทย์แผนจะถูกควบคุมในลักษณะเดียวกับ ยาทั่วไปและกฎหมายที่เกี่ยวข้องจะนำมาใช้; เช่นกฎหมายฝ่ายเภสัชกรรม (1960) กำกับดูแลการอนุมัติการตลาดสำหรับยาเสพติดทั้งหมดรวมทั้งยาสมุนไพร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กลยุทธ์ วัตถุประสงค์ ระบบสุขภาพ และการดูแลทางการแพทย์กฎหมาย
แผนกลยุทธ์สุขภาพแห่งชาติ จัดตั้งระบบเพื่อให้
คุณภาพสูงและการดูแลทางการแพทย์ที่เหมาะสม . มันส่งเสริมการแบ่งบทบาทและความร่วมมือของฟังก์ชันทางการแพทย์
เพื่อให้การดูแลทางการแพทย์อย่างต่อเนื่องในชุมชน ตามยุทธศาสตร์ชาติแต่ละ
ทางรัฐบาลปรับแผนการของพวกเขาทุก 5 ปี มีการดูแลสุขภาพ
อย่างน้อยห้าท้องที่ตามแผนแผนระดับชาติ วางแผน ส่งเสริมสุขภาพ การวางแผนการดูแลทางการแพทย์ของผู้ประกันตน
ยาวบริการดูแลระยะยาวแผนพื้นฐานแผนส่งเสริมการควบคุมโรคมะเร็ง และปรับแผนค่าใช้จ่ายทางการแพทย์
.
ประกันสุขภาพ ( 1922 ) และพระราชบัญญัติประกันสุขภาพแห่งชาติ ( 2481 ) ก่อตั้ง
ระบบประกันสุขภาพที่ครอบคลุมประชากรทั้งหมดโดย 1961 . การดูแลและการแก้ไขพระราชบัญญัติ 1948
ตามมา ( ค.ศ. 1992 ) รูปแบบพื้นฐานกฎหมายญี่ปุ่นสุขภาพ
ดูแลจัดส่งระบบ 2479 พระราชบัญญัติขอให้ดูแลสุขภาพที่เพียงพอ รวมทั้ง
จัดวางสิ่งอำนวยความสะดวกทางการแพทย์ , ระบบโครงสร้างบุคลากรและการจัดการ 1985
แก้ไข legislated สำหรับสร้างแผนการรักษาพยาบาลท้องที่จัดหน่วยภูมิภาค
เพื่อนำแผนและควบคุมจำนวนสูงสุดของเตียงแต่ละโซน ในปี 1992
ฟังก์ชันของสิ่งอำนวยความสะดวกทางการแพทย์ที่ถูกจัดระบบและโรงพยาบาลโรงพยาบาลสนับสนุนสุขภาพและการทำงานพิเศษ
ในภูมิภาคเขต . พระราชบัญญัติสุขภาพชุมชน ( 1997 )
ส่งเสริมการดูแลสุขภาพในภูมิภาคสุขภาพญี่ปุ่น 21 ( 2000 ) ได้รับการสนับสนุนโดยกฎหมายส่งเสริม
สุขภาพใหม่ ( 2545 ) สร้างโปรแกรมส่งเสริมสุขภาพแห่งชาติเพื่อลดโรคไม่ติดต่อ
. กฎหมายยังกำหนดให้สำรวจและโภชนาการสุขภาพแห่งชาติและกระตุ้นทั้ง
รัฐบาลกลางและรัฐบาลท้องถิ่นเพื่อตรวจสอบความชุกของโรควิถีชีวิตที่เกี่ยวข้องเพื่อการสร้างเสริมสุขภาพที่มีประสิทธิภาพ

ช่วงอื่น ๆกฎหมายอิทธิพลการบริการทางสุขภาพ รวมทั้ง พ.ร.บ. สุขภาพจิต
สุขภาพมารดา และพระราชบัญญัติสุขภาพเด็ก ทำสวัสดิการเด็ก การทำมาตรฐานฝีมือแรงงาน , กฎหมายสุขภาพ
โรงเรียนและความปลอดภัยอุตสาหกรรมและสุขภาพ .
ยาแผนโบราณถูกควบคุมในลักษณะเดียวกันกับยาทั่วไปและกฎหมายที่เกี่ยวข้องเป็น
ประยุกต์ เช่นฝ่ายเภสัชกรรมกฎหมาย ( 1960 ) ควบคุมการอนุมัติการตลาดสำหรับยาเสพติด
รวมถึงยาสมุนไพร