Since greater than 50% recovery in

Since greater than 50% recovery in the cyclone is regarded as the criteria for efficient drying in laboratory driers (Bhandari et al., 1997), the addition of maltodextrin to above 30% can be regarded as the necessary amount for a successful spray drying of bayberry juice. It was reported that >35% of maltodextrin (DE 6) was needed for the spray drying of concentrated blackcurrant, apricot and raspberry juices (Bhandari et al., 1993), and 50% of maltodextrin (DE 25) was added to convert the immature acerola juice into a powder form (Righetto & Netto, 2005).

Combined with the present results, it was proposed that maltodextrins are efficient drying aids for spray drying of fruit juices, but the addition amount depends on the juice type, and generally 30% maltodextrin is a minimum amount. Interestingly, when 0.5% of bayberry juice total solid was replaced by WPI, the powder recovery reached about 46%, which is similar to the effect of 20% maltodextrin (Table 1).

The addition of 1.0% WPI had a powder recovery of 53%, suggesting that this is an efficient spray drying according to the criteria of 50% powder recovery (Bhandari et al., 1997).

When increasing the protein ratio to 2.5– 10%, the juice powder recovery further increased, but no significant differences were detected (Table 1). Adhikari, Howes, Bhandari et al. (2009) reported that only 0.5% of protein (sodium caseinate and hydrolyzed whey protein isolate) can get a powder recovery of greater than 80% of the spray dried sucrose solutions, and the increase in protein concentration to 1% did not further improve the recovery.

The relatively lower bayberry powder recovery might mainly come from the different particle collection methods, as particles were not collected from the dryer chamber wall for drying of bayberry juice but they were for the sucrose solutions.

The second possible reason was that their protein types were different to the present study and different types of proteins have different surface activities, which would result in different powder recoveries (Bos & van Vliet, 2001; Jayasundera et al., 2009).

The third possibility for a lower recovery of bayberry juice powder was that about 38% of sugar in bayberry juice was glucose and fructose (see Section 2.2), where their lower Tg than that of sucrose may cause a more severe stickiness problem during drying (Jayasundera et al., 2009; Truong et al., 2005).

The water content and aw of the spray dried powders were measured immediately after sample collection.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Since greater than 50% recovery in the cyclone is regarded as the criteria for efficient drying in laboratory driers (Bhandari et al., 1997), the addition of maltodextrin to above 30% can be regarded as the necessary amount for a successful spray drying of bayberry juice. It was reported that >35% of maltodextrin (DE 6) was needed for the spray drying of concentrated blackcurrant, apricot and raspberry juices (Bhandari et al., 1993), and 50% of maltodextrin (DE 25) was added to convert the immature acerola juice into a powder form (Righetto & Netto, 2005). Combined with the present results, it was proposed that maltodextrins are efficient drying aids for spray drying of fruit juices, but the addition amount depends on the juice type, and generally 30% maltodextrin is a minimum amount. Interestingly, when 0.5% of bayberry juice total solid was replaced by WPI, the powder recovery reached about 46%, which is similar to the effect of 20% maltodextrin (Table 1). The addition of 1.0% WPI had a powder recovery of 53%, suggesting that this is an efficient spray drying according to the criteria of 50% powder recovery (Bhandari et al., 1997). เมื่อเพิ่มอัตราส่วนโปรตีน 2.5-10% การกู้คืนผงน้ำผลไม้เพิ่มขึ้น แต่พบไม่มีความแตกต่างกัน (ตารางที่ 1) Adhikari, Howes บันดารี et al. (2009) รายงานว่า เพียง 0.5% ของโปรตีน (โซเดียม caseinate และไลซ์เวย์โปรตีน isolate) จะได้รับการกู้คืนผงของมากกว่า 80% ของน้ำตาลซูโครสพ่นโซลูชั่น และการเพิ่มขึ้นของโปรตีนความเข้มข้น 1% ได้ปรับปรุงการกู้คืน การกู้คืนผง bayberry ค่อนข้างต่ำกว่าอาจส่วนใหญ่มาจากวิธีการเก็บรวบรวมอนุภาคต่าง ๆ เป็นอนุภาคไม่ถูกรวบรวมจากผนังห้องเป่าสำหรับการอบแห้งน้ำ bayberry แต่พวกเขาก็หาน้ำตาลซูโครส สาเหตุสองคือ ว่า ชนิดของโปรตีนแตกต่างไปจากการศึกษา และโปรตีนชนิดต่าง ๆ มีกิจกรรมพื้นผิวแตกต่างกัน ซึ่งจะส่งผลให้ผงต่าง ๆ กลับคืน (Bos & van Vliet, 2001 Jayasundera et al. 2009) ความเป็นไปได้สามสำหรับ recovery bayberry ผงน้ำผลไม้ต่ำกว่าคือ ประมาณ 38% ของน้ำตาลในน้ำผลไม้ bayberry ว่ากลูโคสและฟรักโทส (ดูหัวข้อ 2.2), Tg ต่ำกว่าของซูโครสอาจทำให้เกิดปัญหา stickiness รุนแรงมากในระหว่างการอบแห้ง (Jayasundera et al. 2009 Truong et al. 2005) ปริมาณน้ำ และอึ้ง ของสเปรย์ ผงแห้งถูกวัดทันทีหลังจากเก็บตัวอย่าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตั้งแต่มากกว่า 50% ในการกู้คืนพายุไซโคลนถือเป็นเกณฑ์ประสิทธิภาพการอบแห้งในขนาดทดลอง ( พยักเพยิด et al . , 1997 ) โดย DE เหนือ 30% สามารถถือเป็นจำนวนเงินที่จำเป็นสำหรับการประสบความสำเร็จ การอบแห้งแบบพ่นฝอยของเบย์เบอร์รี่น้ำผลไม้ มีรายงานว่า > 35% ของมอล ( de 6 ) เป็นที่ต้องการสำหรับการอบแห้งแบบพ่นฝอยเข้มข้นแบล็คเคอแรนท์ , apricot และราสเบอร์รี่น้ำผลไม้ ( พยักเพยิด et al . , 1993 ) และ 50% ของมอล ( 25 de ) ถูกเพิ่มเข้ามาเพื่อแปลงผลไม้ Acerola อ่อนในรูปแบบผง ( righetto & เน็ตโต้ , 2005 ) .รวมกับผลในปัจจุบัน จึงได้เสนอให้มีประสิทธิภาพการอบแห้งและมอลโทเด็กซ์ทรินซ์ของการอบแห้งผลไม้สเปรย์ แต่เพิ่มปริมาณ ขึ้นอยู่กับชนิด น้ำผลไม้ และโดยทั่วไป 30% DE เป็นขั้นต่ำ ทั้งนี้ เมื่อ 0.5% ของน้ำที่ถูกแทนที่ด้วย Bayberry ของแข็งทั้งหมด 51 , การกู้คืนผงถึงประมาณ 46% ซึ่งคล้ายกับผลของมอล 20 % ( ตารางที่ 1 )นอกจากนี้ของโดย WPI มีผงการกู้คืนร้อยละ 53 บอกว่านี้คือมีประสิทธิภาพ การอบแห้งแบบพ่นฝอยตามหลักเกณฑ์การกู้ผง 50% ( พยักเพยิด et al . , 1997 )เมื่อเพิ่มอัตราส่วนโปรตีน 2.5 - 10 % , น้ำผลไม้ผงกู้สูงขึ้น แต่ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสําคัญที่ตรวจพบ ( ตารางที่ 1 ) adhikari ฮาวส์ , รับมือ , et al . ( 2009 ) รายงานว่า เพียง 0.5 % ของโปรตีน ( โซเดียมเคซีเนตและย่อยโปรตีน whey isolate ) สามารถรับผงกู้มากกว่า 80% ของการฉีดสารละลายซูโครส แห้ง และเพิ่มความเข้มข้นของโปรตีน 1 % ไม่ได้ปรับปรุงการกู้คืนค่อนข้างต่ำผง Bayberry การกู้คืนอาจจะส่วนใหญ่มาจากอนุภาคที่แตกต่างกันวิธีการรวบรวม เป็นอนุภาคที่ไม่ได้เก็บจากผนังของห้องอบแห้ง น้ำผลไม้ แต่สำหรับ Bayberry โดยโซลูชั่นเหตุผลที่เป็นไปได้ที่สองคือ ชนิดของโปรตีนที่แตกต่างกันเพื่อการศึกษาและประเภทที่แตกต่างกันของโปรตีนมีกิจกรรมของพื้นผิวที่แตกต่างกัน ซึ่งจะส่งผลให้ตลาดผงต่าง ๆ ( บอส & ฟาน ฟลีต , 2001 ; jayasundera et al . , 2009 )ความเป็นไปได้ที่สาม สำหรับการกู้คืนลดผงน้ำผลไม้ Bayberry ที่เกี่ยวกับร้อยละ 38 ของน้ำตาลในน้ำผลไม้ Bayberry เป็นกลูโคสและฟรักโทส ( ดูมาตรา 2.2 ) ที่ช่วงล่าง TG กว่าน้ำตาลซูโครสอาจก่อให้เกิดปัญหาเป็นปัญหารุนแรงมากขึ้นระหว่างการอบแห้ง ( jayasundera et al . , 2009 ; Truong et al . , 2005 )ปริมาณน้ำ และอาของผงพ่นแห้งได้ทันทีหลังจากตัวอย่างคอลเลกชัน