A b s t r a c tBackground: Cardiac

A b s t r a c t
Background: Cardiac rehabilitation in patients after myocardial infarction (MI) is a component of secondary prevention that
has an established role in the current guidelines.
Aim: To determine the effect of physical training on exercise capacity parameters determined on the basis of cardiopulmonary
exercise test (CPET) in patients after MI. We also evaluated the relationship between the number of training sessions and
exercise capacity.
Methods: We prospectively evaluated 52 patients after MI who underwent percutaneous coronary intervention of the
infarct-related artery. At the start of the training, patients had no symptoms of heart failure and coronary artery disease. Electrocardiographic
exercise test was performed 4 to 6 weeks after MI, followed by CPET in patients with a negative stress test.
After determination of the initial exercise capacity, patients underwent 12 training sessions on a cycle ergometer with a workload
determined on the basis of anaerobic threshold or heart rate reserve. After 12 training sessions, CPET was performed,
followed by another 12 training sessions and a follow-up CPET.
Results: All patients showed a significant increase in exercise capacity parameters: energy expenditure during CPET increased
from 9.39 to 11.79 METs, peak oxygen uptake (VO2peak) increased from 32.32 to 39.25 mL/kg/min (p < 0.001), and oxygen
uptake at the anaerobic threshold increased from 18.34 to 24.65 mL/kg min (p < 0.001). The initial 12 training sessions resulted
in a statistically significant increase in VO2peak from 32.32 to 36.75 mL/kg/min (p = 0.003), while subsequent 12 training
sessions were related with an insignificant increase in VO2peak from 36.75 to 39.25 mL/kg/min (p = 0.065).
Conclusions: Regular physical activity improves exercise capacity as measured by CPET. A statistically significant improvement
in exercise capacity was seen already after initial 12 training sessions, while another 12 training sessions were associated with
smaller benefits.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

B s t r c tพื้นหลัง: การฟื้นฟูสมรรถภาพหัวใจในผู้ป่วยหลังกล้ามเนื้อหัวใจตาย (MI) เป็นส่วนประกอบของการป้องกันรองที่มีบทบาทขึ้นในแนวทางปัจจุบันจุดมุ่งหมาย: เพื่อดูผลของการฝึกอบรมทางกายภาพออกกำลังกายผลิตพารามิเตอร์ที่กำหนดบนพื้นฐานของหัวใจออกกำลังกายทดสอบ (CPET) ในผู้ป่วยหลัง MI นอกจากนี้เรายังประเมินความสัมพันธ์ระหว่างจำนวนของการฝึกอบรม และออกกำลังกายความจุวิธีการ: เราโดยประเมินผู้ป่วย 52 หลัง MI ที่ผ่าน percutaneous แทรกแซงหลอดเลือดหัวใจของการหลอดเลือดที่เกี่ยวข้องกับ infarct ในช่วงเริ่มต้นของการฝึกอบรม ผู้ป่วยที่มีอาการของโรคหัวใจล้มเหลวและหลอดเลือดหัวใจไม่ Electrocardiographicทดสอบการออกกำลังกายทำการ 4 ถึง 6 สัปดาห์หลัง MI ตาม ด้วย CPET ในผู้ป่วยที่มีการทดสอบความเครียดเชิงลบหลังจากการกำหนดกำลังการผลิตเริ่มต้นออกกำลังกาย ผู้ป่วยได้รับการอบรม 12 บนจารอบเครื่องกับปริมาณงานกำหนดเกณฑ์หรืออัตราการเต้นหัวใจสำรองไม่ใช้ออกซิเจน หลังจากอบรม 12, CPET ดำเนินการตาม ด้วยอีก 12 การฝึกอบรมและเป็น CPET ติดตามผลผลลัพธ์: ผู้ป่วยทั้งหมดพบเพิ่มในการออกกำลังกายผลิตพารามิเตอร์: เพิ่มรายจ่ายพลังงานระหว่าง CPETจาก 9.39 การ 11.79 เม็ตส์ ดูดซึมออกซิเจนสูงสุด (VO2peak) เพิ่มขึ้นจาก 32.32 39.25 มล./กก./นาที (p < 0.001), และออกซิเจนไม่ใช้ออกซิเจนในการดูดซึมเพิ่มขึ้นจาก 18.34 24.65 มล./กก.ต่ำ (p < 0.001) ผลการฝึกอบรม 12 ต้นในทางสถิติเพิ่ม VO2peak จาก 32.32 และ 36.75 มล./กก./นาที (p = 0.003), ในขณะฝึกอบรม 12 ต่อมาเซสชันที่เกี่ยวข้องกับการเพิ่มขึ้นที่สำคัญใน VO2peak จาก 36.75 กับ 39.25 มล./กก./นาที (p = 0.065)สรุป: กิจกรรมทางกายภาพปกติช่วยเพิ่มออกกำลังกายผลิต โดย CPET การปรับปรุงอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติในการออกกำลังกาย ความจุก็เห็นแล้วหลังจากเริ่มต้น 12 อบรม ในขณะที่อีก 12 อบรมเกี่ยวข้องกับผลประโยชน์ที่มีขนาดเล็ก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

bstract
พื้นหลัง: การฟื้นฟูสมรรถภาพหัวใจในผู้ป่วยหลังกล้ามเนื้อหัวใจตาย (MI) เป็นส่วนประกอบของการป้องกันทุติยภูมิที่
มีบทบาทก่อตั้งขึ้นในแนวทางปฏิบัติในปัจจุบัน.
AIM: การตรวจสอบผลของการฝึกอบรมทางกายภาพในพารามิเตอร์ความจุการออกกำลังกายที่กำหนดบนพื้นฐานของหัวใจที่
ออกกำลังกาย การทดสอบ (CPET) ในผู้ป่วยหลัง MI นอกจากนี้เรายังประเมินความสัมพันธ์ระหว่างจำนวนของการฝึกอบรมและการที่
ความจุของการออกกำลังกาย.
วิธีการ: เราประเมินผู้ป่วยทันที 52 หลังจากที่เข้ารับการ MI หลอดเลือดหัวใจลวดของ
หลอดเลือดแดงหัวใจวายที่เกี่ยวข้อง ในช่วงเริ่มต้นของการฝึกอบรมผู้ป่วยที่มีอาการของโรคหัวใจล้มเหลวและโรคหลอดเลือดหัวใจไม่มี electrocardiographic
ทดสอบการออกกำลังกายที่ได้ดำเนินการ 4-6 สัปดาห์หลังจาก MI ตาม CPET ในผู้ป่วยที่มีการทดสอบความเครียดเชิงลบ.
หลังจากที่ความมุ่งมั่นของกำลังการออกกำลังกายเบื้องต้นผู้ป่วยที่เข้ารับการ 12 การฝึกอบรมใน ergometer วงจรกับภาระงาน
ที่กำหนดบนพื้นฐานของเกณฑ์การใช้ออกซิเจน หรือสำรองอัตราการเต้นหัวใจ หลังจาก 12 การฝึกอบรม CPET ได้ดำเนินการ
ตามมาด้วยอีก 12 ครั้งการฝึกอบรมและการติดตาม CPET.
ผล: ผู้ป่วยทุกรายพบว่าเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในพารามิเตอร์ของความจุของการออกกำลังกาย: การใช้พลังงานในช่วง CPET เพิ่มขึ้น
9.39-11.79 เม็ตส์ออกซิเจนสูงสุด ( VO2peak) เพิ่ม 32.32-39.25 มล / กก. / นาที (p <0.001) และออกซิเจน
การดูดซึมที่เกณฑ์การใช้ออกซิเจนเพิ่มขึ้น 18.34-24.65 มล / กกนาที (p <0.001) เริ่มต้นที่ 12 การฝึกอบรมส่งผล
ในการเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติใน VO2peak 32.32-36.75 มล / กก. / นาที (p = 0.003) ในขณะที่ตามมา 12 การฝึกอบรม
การประชุมที่เกี่ยวข้องกับการเพิ่มขึ้นไม่มีนัยสำคัญใน VO2peak 36.75-39.25 มล / กก. / นาที (p = 0.065).
สรุปผลการวิจัย: การออกกำลังกายเป็นประจำช่วยเพิ่มขีดความสามารถการออกกำลังกายเป็นวัดโดย CPET การปรับปรุงที่สำคัญทางสถิติ
ความสามารถในการออกกำลังกายที่ได้รับการเห็นแล้วหลังจากที่เริ่มต้น 12 การฝึกอบรมในขณะที่อีก 12 การฝึกอบรมที่เกี่ยวข้องกับ
ผลประโยชน์ที่มีขนาดเล็ก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

B S T R A C Tพื้นหลัง : การฟื้นฟูสมรรถภาพหัวใจในผู้ป่วยหลังกล้ามเนื้อหัวใจตาย ( MI ) เป็นองค์ประกอบของการป้องกันทุติยภูมิมีการสร้างบทบาทในแนวทางในปัจจุบันวัตถุประสงค์ : เพื่อศึกษาผลของการฝึกอบรมทางกายภาพในพารามิเตอร์ที่กำหนดบนพื้นฐานของความจุการออกกำลังกายหัวใจและปอดการทดสอบการออกกำลังกาย ( cpet ) ในผู้ป่วยหลังมิ . เรายังประเมินความสัมพันธ์ระหว่างหมายเลขของเซสชันการฝึกอบรมและความจุของการออกกำลังกายวิธีการ : เราประเมินผู้ป่วยหลังการ 52 มิที่ได้รับการแทรกแซงแบบของหลอดเลือดบริเวณเนื้อตายเนื่องจากโลหิตอุดตันที่หลอดเลือดแดง ที่เริ่มต้นของการฝึกผู้ป่วยที่ไม่มีอาการของภาวะหัวใจล้มเหลวและโรคหลอดเลือดหัวใจ electrocardiographicการออกกำลังกายการทดสอบแบ่งเป็น 4 ถึง 6 สัปดาห์ หลังมิ ตามด้วย cpet ผู้ป่วยการทดสอบความเครียดเชิงลบหลังจากการกำหนดความจุการออกกำลังกายเบื้องต้น ผู้ป่วยเข้ารับการฝึกอบรมในรอบ 12 วัด กับภาระงานตัดสินใจบนพื้นฐานของจุดเริ่มล้า หรือจองอัตราหัวใจ หลังจาก 12 การฝึก cpet ได้ดําเนินการตามด้วยอีก 12 เซสชั่นการฝึก และการติดตามผล cpet .ผลการวิจัย : ผู้ป่วยทั้งหมด พบว่ามีการเปลี่ยนแปลงในค่าความจุพลังงาน cpet เพิ่มขึ้นในระหว่างการออกกำลังกาย :จาก 9.39 ถึง 11.79 เม็ตส์ การใช้ออกซิเจนสูงสุด ( vo2peak ) เพิ่มขึ้นจาก 32.32 เพื่อ 39.25 มล. / กก. / นาที ( p < 0.001 ) และออกซิเจนพันธุ์ที่จุดเริ่มล้าเพิ่มขึ้นจาก 18.34 ถึง 24.65 ml / kg นาที ( p < 0.001 ) เริ่มต้นการฝึกอบรมทั้ง 12ใน อย่างมีนัยสำคัญเพิ่ม vo2peak จาก 32.32 เพื่อ 36.75 มล. / กก. / นาที ( p = 0.003 ) ในขณะที่การฝึกอบรมต่อ 12การประชุมที่เกี่ยวข้องกับ เล็กน้อย เพิ่ม vo2peak จาก 36.75 เพื่อ 39.25 มล. / กก. / นาที ( p = 0.065 )สรุป กิจกรรมทางกาย การออกกำลังกายช่วยเพิ่มความจุปกติวัดโดย cpet . การปรับปรุงอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติความสามารถในการออกกำลังกาย คือเห็นแล้วหลังจากที่เริ่มต้น 12 เซสชันการฝึกอบรมในขณะที่อีก 12 เซสชันการฝึกอบรมมีความสัมพันธ์กับประโยชน์เล็ก