Vegetative barriers have assumed gr

Vegetative barriers have assumed greater importance world over for control of erosion as the mechanical measures are constrained by high costs and shorter life. However, performance of such erosion control measures is location specific. Hence, effect of stone bunds and vegetative barriers, viz, local grass sambuta (Saccharum spp.), vetiver (Vetiveria zizanioides) and hill broom (Thysanolaena maxima) on erosion, crop yield and soil properties in degraded hill slopes of Eastern Ghats of India, was studied for three consecutive years (2000–2002). Simultaneously, the morphological parameters of vegetative barriers were also evaluated. The analysis of the experimental data revealed that at 11% slope, sambuta and vetiver barriers reduced runoff and soil loss by 63.4 and 68.6%, respectively, over control (runoff 25.9% and soil loss 14.0 t ha−1). However, the sambuta barriers resulted in increased yield of finger millet (Eleusine coracana), enhanced organic carbon accumulation and available potassium in the soil when compared with rest of the conservation measures. Moreover, plant growth vigour was more in vetiver, root growth was better in sambuta and hill broom was the tallest plant amongst all barriers. Overall binding factor (395) and overall performance index (OPI) (0.9) of sambuta was the highest. The present investigation demonstrated the effectiveness of vegetative barriers in controlling soil erosion, and thereby improving crop yield and restoring soil fertility.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อุปสรรคผักเรื้อรังมีสันนิษฐานโลกสำคัญมากกว่ามากกว่าสำหรับการควบคุมการพังทลายเป็นมาตรการกลมีจำกัด โดยต้นทุนที่สูงและอายุสั้นลง อย่างไรก็ตาม ประสิทธิภาพของมาตรการควบคุมดังกล่าวพังทลายเป็นตำแหน่งเฉพาะ ดังนั้น ลักษณะพิเศษของหิน bunds และอุปสรรคผักเรื้อรัง viz หญ้าท้องถิ่น sambuta (โอกำแพงแสน), (ไม่ไวแสง zizanioides) หญ้าแฝกและไม้กวาดฮิลล์ (Thysanolaena แมก) บนพังทลาย พืชผลผลิตและดินคุณสมบัติในลาดเขาเสื่อมโทรมแห่งตะวันออกของอินเดีย ได้ศึกษาต่อเนื่องสามปี (2000-2002) พร้อมกัน พารามิเตอร์สัณฐานของอุปสรรคผักเรื้อรังได้ยังประเมิน การวิเคราะห์ข้อมูลการทดลองเปิดเผยที่ที่ความชัน 11% อุปสรรค sambuta และหญ้าแฝกลดลงไหลบ่าและดินขาดทุนร้อยละ 63.4 และ 68.6% ตามลำดับ ผ่านการควบคุม (ไหลบ่า 25.9% และดินขาดทุน 14.0 t ha−1) อย่างไรก็ตาม อุปสรรค sambuta ส่งผลให้ผลผลิตเพิ่มของฟ่างนิ้ว (Eleusine coracana) เพิ่มการสะสมคาร์บอนอินทรีย์และมีโพแทสเซียมในดินเมื่อเปรียบเทียบกับของมาตรการอนุรักษ์ นอกจากนี้ เฟะเจริญเติบโตของพืชมีมากในหญ้าแฝก รากเจริญเติบโตได้ดีใน sambuta และเขาไม้กวาดเป็นพืชสูงที่สุดท่ามกลางอุปสรรคทั้งหมด คำ ผูกปัจจัย (395) และประสิทธิภาพโดยรวม (OPI) (0.9) ของ sambuta ถูกสุด ตรวจสอบปัจจุบันแสดงให้เห็นว่าประสิทธิภาพของอุปสรรคผักเรื้อรังในควบคุมกันดินพังทลาย และจึงปรับปรุงพืชผลผลิต และคืนความอุดมสมบูรณ์ของดิน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อุปสรรคพืชได้สันนิษฐานว่าโลกความสำคัญมากขึ้นกว่าในการควบคุมการพังทลายของมาตรการกลมีข้อ จำกัด โดยค่าใช้จ่ายสูงและการใช้ชีวิตที่สั้นกว่า แต่ประสิทธิภาพของมาตรการในการควบคุมการพังทลายดังกล่าวเป็นสถานที่เฉพาะ ดังนั้นผลของการทำนบหินและอุปสรรคพืช ได้แก่ , sambuta หญ้าท้องถิ่น (Saccharum spp.) หญ้าแฝก (หญ้าแฝกหอม) และไม้กวาดเนินเขา (Thysanolaena สูงสุด) กับคุณสมบัติการพังทลายของผลผลิตพืชและดินในที่ลาดเนินเขาเสื่อมโทรมทางตะวันออกของ Ghats ของอินเดีย ได้รับการศึกษามานานสามปีติดต่อกัน (2000-2002) พร้อมกันพารามิเตอร์ก้านอุปสรรคพืชได้รับการประเมินยัง การวิเคราะห์ข้อมูลการทดลองพบว่าที่ 11% ลาด sambuta และหญ้าแฝกอุปสรรคที่ลดลงไหลบ่าและการสูญเสียดินโดย 63.4 และ 68.6% ตามลำดับในช่วงการควบคุม (ที่ไหลบ่า 25.9% และการสูญเสียดิน 14.0 ตันต่อเฮกตาร์ 1) แต่อุปสรรค sambuta ผลให้อัตราผลตอบแทนที่เพิ่มขึ้นของข้าวฟ่างนิ้ว (Eleusine coracana) เพิ่มการสะสมอินทรีย์คาร์บอนและโพแทสเซียมที่มีอยู่ในดินเมื่อเทียบกับส่วนที่เหลือของการอนุรักษ์ นอกจากนี้ความแข็งแรงเจริญเติบโตของพืชเป็นมากขึ้นในหญ้าแฝกเจริญเติบโตของรากได้ดีใน sambuta ไม้กวาดและเนินเขาเป็นพืชที่สูงที่สุดในหมู่อุปสรรคทั้งหมด ปัจจัยที่มีผลผูกพันโดยรวม (395) และดัชนีประสิทธิภาพโดยรวม (OPI) (0.9) ของ sambuta สูงสุด แสดงให้เห็นถึงการตรวจสอบข้อเท็จจริงในปัจจุบันประสิทธิภาพของพืชอุปสรรคในการควบคุมการพังทลายของดินและช่วยปรับปรุงผลผลิตพืชและฟื้นฟูความอุดมสมบูรณ์ของดิน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อุปสรรคและต้องคิดว่าโลกความสำคัญมากกว่าสำหรับการควบคุมการพังทลายของเป็นมาตรการเชิงกลที่สูงค่าใช้จ่ายสูงและอายุการใช้งานสั้นลง อย่างไรก็ตาม ประสิทธิภาพของมาตรการควบคุมการกัดเซาะดังกล่าวเป็นสถานที่ที่เฉพาะเจาะจง ดังนั้น ผลของหินและอุปสรรคได้แก่ bunds พืช , หญ้า , sambuta ท้องถิ่น ( อ้อย spp . )( หญ้าแฝกจาก ) และไม้กวาดฮิลล์ ( thysanolaena maxima ) กัดกร่อน ผลผลิตพืชและคุณสมบัติของดินที่เสื่อมโทรมในเนินเขาลาดตะวันออก Ghats อินเดียศึกษาเป็นเวลา 3 ปีติดต่อกัน ( 2000 – 2002 ) พร้อมกัน ตัวแปรลักษณะทางสัณฐานวิทยาของอุปสรรคและติดเชื้อ การวิเคราะห์ข้อมูลจากการทดลอง พบว่า ร้อยละ 11 ลาดsambuta และอุปสรรคน้ำไหลบ่าและการสูญเสียดินด้วยหญ้าแฝก การบดและ 63.4 ตามลำดับ ควบคุม ( น้ำท่า 25.9 % และการสูญเสียดิน 14.0 T ฮา− 1 ) อย่างไรก็ตาม sambuta อุปสรรคทำให้เพิ่มผลผลิตของข้าวฟ่างนิ้ว ( eleusine coracana ) , เพิ่มการสะสมอินทรีย์คาร์บอน และของโพแทสเซียมในดินเมื่อเทียบกับส่วนที่เหลือของมาตรการอนุรักษ์ . นอกจากนี้ความแข็งแรงของพืชในการเจริญเติบโตได้ดีในรากแฝก sambuta และเนินเขาไม้กวาดได้สูงที่สุดในบรรดาพืชอุปสรรค ปัจจัยที่มีผลผูกพันโดยรวม ( 395 ) และประสิทธิภาพโดยรวม ดัชนี ( OPI ) ( 0.9 ) ของ sambuta เป็นสูงสุด ปัจจุบันแสดงให้เห็นถึงประสิทธิภาพของการสอบสวนและอุปสรรคในการควบคุมการพังทลายของดินและเพื่อเพิ่มผลผลิตพืชและฟื้นฟูความอุดมสมบูรณ์ของดิน