Late Devonian mass extinctionThree

Late Devonian mass extinction
Three quarters of all species on Earth died out in the Late Devonian mass extinction, though it may have been a series of extinctions over several million years, rather than a single event. Life in the shallow seas were the worst affected, and reefs took a hammering, not returning to their former glory until new types of coral evolved over 100 million years later. In fact, much of the sea bed became devoid of oxygen, rendering it effectively out of bounds for anything except bacteria. Changes in sea level, asteroid impacts, climate change and new kinds of plants messing with the soil have all been blamed for these extinctions.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สูญเสียมวลดีโวเนียนตอนปลายสามในสี่ของทุกชนิดบนโลกตายหมดในปลายดีโวเนียนตอนสูญเสียมวล แม้ว่ามันอาจได้รับชุดของการสูญพันธุ์ไปหลายล้านปี มากกว่าเหตุการณ์เดียว ชีวิตในทะเลตื้นได้รับผลกระทบเลวร้ายที่สุด และแนวปะการังเอาเครื่องตอก ไม่กลับไปอดีตของพวกเขาจนกว่าชนิดใหม่ที่พัฒนากว่า 100 ล้านปีต่อมา ในความเป็นจริง มากของน้ำทะเลกลายเป็นไร้ออกซิเจน ให้มันได้อย่างมีประสิทธิภาพนอกขอบเขตใด ๆ ยกเว้นแบคทีเรีย การเปลี่ยนแปลงของระดับน้ำทะเล ดาวเคราะห์น้อยกระทบ การเปลี่ยนแปลงภูมิอากาศ และมายุ่งกับดินพืชชนิดใหม่มีทั้งหมดถูกตำหนิสำหรับเหล่านี้สูญพันธุ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ช่วงปลายดีโวเนียนสูญเสียมวล
สามในสี่ของทุกชนิดบนโลกเสียชีวิตออกมาในช่วงปลายการสูญเสียมวลดีโวเนียนแม้ว่ามันอาจจะเป็นชุดของการสูญพันธุ์ในช่วงหลายล้านปีแทนที่จะเป็นเหตุการณ์เดียว ชีวิตในทะเลตื้นเป็นผลกระทบที่เลวร้ายที่สุดและแนวเอาตอกไม่กลับไปรุ่งเรืองในอดีตของพวกเขาจนกว่าชนิดใหม่ของปะการังพัฒนากว่า 100 ล้านปีต่อมา ในความเป็นจริงมากของท้องทะเลกลายเป็นไร้ออกซิเจน, การแสดงผลได้อย่างมีประสิทธิภาพออกจากขอบเขตอะไรยกเว้นแบคทีเรีย การเปลี่ยนแปลงในระดับน้ำทะเลดาวเคราะห์ผลกระทบการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศและชนิดใหม่ของพืช messing กับดินทั้งหมดได้รับการตำหนิสำหรับการสูญพันธุ์เหล่านี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สายดีโวเนียนการสูญพันธุ์ครั้งใหญ่สามในสี่ของสายพันธุ์บนโลกตายในสายการสูญเสียมวลดีโวเนียน แม้ว่ามันอาจจะได้รับชุดของการสูญพันธุ์เป็นเวลาหลายล้านปี มากกว่าเหตุการณ์เดียว ชีวิตในทะเลตื้นกำลังได้รับผลกระทบที่เลวร้ายที่สุด และแนวปะการังได้ตอกตะปู ไม่กลับให้เกียรติอดีตของพวกเขาจนกระทั่งชนิดใหม่ของปะการังมามากกว่า 100 ล้านปีต่อมา ในความเป็นจริงมากของเตียงทะเลกลายเป็นไร้ออกซิเจน , การแสดงผลมันได้อย่างมีประสิทธิภาพออกอีกเลย ยกเว้นแบคทีเรีย การเปลี่ยนแปลงในระดับ ทะเล ผลกระทบซึ่งการเปลี่ยนแปลงภูมิอากาศและชนิดใหม่ของพืช ทำให้ดินมีทั้งหมดถูกตำหนิสำหรับการสูญพันธุ์เหล่านี้