Human resource management (HRM), th

Human resource management (HRM), the management of work and people towards desired ends, is a fundamental activity in any organization in which human beings are employed. It is not something whose existence needs to be elaborately justified: HRM is an inevitable consequence of starting and growing an organization. While there are a myriad of variations in the ideologies, styles, and managerial resources engaged, HRM happens in some form or other. It is one thing to question the relative performance of particular models of HRM in particular contexts or their contribution to enhanced organizational performance relative to other organizational investments, such as new production technologies, advertising campaigns, and property acquisitions. These are important lines of analysis. It is quite another thing, however, to question the necessity of the HRM process itself, as if organizations could somehow survive or grow without making a reasonable attempt at organizing work and managing people (Boxall and Steeneveld 1999). To wish HRM away is to wish away all but the very smallest of firms.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การจัดการทรัพยากรมนุษย์ (HRM), การบริหารงานและไปสิ้นสุดที่ต้องการ เป็นกิจกรรมพื้นฐานในองค์กรมีการจ้างงานมนุษย์ มันไม่ใช่สิ่งที่ดำรงอยู่ต้องได้รับการพิสูจน์ภัตตาคาร: HRM เป็นผลที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ของเริ่มต้น และขยายองค์กร ในขณะที่มีมากมายของการเปลี่ยนแปลงในอุดมการณ์ ลักษณะ และบริหารจัดการทรัพยากรร่วม HRM เกิดขึ้นในบางรูปแบบหรืออื่น ๆ มันเป็นสิ่งหนึ่งที่จะถามประสิทธิภาพสัมพัทธ์ของรูปแบบเฉพาะของ HRM ในบริบทเฉพาะหรือผลงานของพวกเขาเพื่อประสิทธิภาพขององค์กรเมื่อเทียบกับองค์กรเงินลงทุนอื่น เช่นเทคโนโลยีการผลิตใหม่ โฆษณา ซื้อที่ดิน บรรทัดที่สำคัญการวิเคราะห์เหล่านี้ได้ มันเป็นสิ่งอื่นมาก อย่างไรก็ตาม คำถาม ความจำเป็นของการ HRM กระบวน เช่นถ้าองค์กรสามารถอยู่รอด หรือเติบโตโดยไม่ทำให้ความพยายามที่สมเหตุสมผลที่ทำงานการจัดระเบียบ และจัดการบุคคล (Boxall และ Steeneveld 1999) อย่างใด อยากทมห่างจะต้องออกไปทั้งหมดแต่มากที่เล็กที่สุดของบริษัท

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การจัดการทรัพยากรมนุษย์ (HRM), การจัดการการทำงานและประชาชนที่มีต่อปลายที่ต้องการเป็นกิจกรรมพื้นฐานในองค์กรใด ๆ ในการที่มนุษย์มีการจ้างงาน มันไม่ได้เป็นสิ่งที่มีอยู่จะต้องเป็นธรรมอย่างประณีต: การบริหารทรัพยากรมนุษย์เป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงผลของการเริ่มต้นและการเจริญเติบโตองค์กร ในขณะที่มีมากมายของการเปลี่ยนแปลงในอุดมการณ์รูปแบบการบริหารจัดการและทรัพยากรที่มีส่วนร่วมการบริหารทรัพยากรมนุษย์ที่เกิดขึ้นในรูปแบบบางส่วนหรืออื่น ๆ มันเป็นสิ่งหนึ่งที่จะตั้งคำถามเพื่อเปรียบเทียบประสิทธิภาพของแบบจำลองในด้านการบริหารทรัพยากรมนุษย์ในบริบทเฉพาะหรือผลงานของพวกเขาเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพเมื่อเทียบกับองค์กรเพื่อการลงทุนขององค์กรอื่น ๆ เช่นเทคโนโลยีการผลิตใหม่แคมเปญโฆษณาและการซื้อกิจการอสังหาริมทรัพย์ เหล่านี้เป็นสายสำคัญของการวิเคราะห์ มันค่อนข้างเป็นอีกสิ่งหนึ่ง แต่ตั้งคำถามกับความจำเป็นของกระบวนการบริหารทรัพยากรมนุษย์ของตัวเองเช่นถ้าองค์กรใดสามารถอยู่รอดได้หรือเติบโตโดยไม่ทำให้ความพยายามที่เหมาะสมในการจัดงานและการบริหารคน (Boxall และ Steeneveld 1999) เพื่อต้องการให้การบริหารทรัพยากรมนุษย์ออกไปคือการต้องการออกไปทั้งหมด แต่อย่างน้อยที่สุดของ บริษัท

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การจัดการทรัพยากรมนุษย์ ( HRM ) , การจัดการงานและประชาชนต่อที่ต้องการสิ้นสุด เป็นกิจกรรมพื้นฐานในองค์กรใด ๆที่มนุษย์เป็นลูกจ้าง มันไม่ได้เป็นสิ่งที่มีตัวตน ต้องประณีต ธรรม HRM คือผลที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ของการเริ่มต้นและการเติบโตขององค์กร ในขณะที่มีมากมายของการเปลี่ยนแปลงในอุดมการณ์ รูปแบบและการบริหารจัดการทรัพยากรร่วมหรือเกิดขึ้นในรูปแบบบางส่วนหรืออื่น ๆ มันเป็นสิ่งหนึ่งที่จะถามประสิทธิภาพสัมพัทธ์ของเฉพาะรุ่นของการบริหารทรัพยากรมนุษย์ในบริบทเฉพาะ หรือผลงานของพวกเขาเพื่อปรับปรุงประสิทธิภาพเมื่อเทียบกับการลงทุนอื่น ๆ องค์กร องค์การ เช่น เทคโนโลยีการผลิตใหม่ , แคมเปญโฆษณาและการซื้อทรัพย์สิน เหล่านี้เป็นสายสำคัญของการวิเคราะห์ มันค่อนข้างเป็นอีกสิ่งหนึ่ง แต่ต้องถามความจำเป็นของการบริหารกระบวนการเอง ถ้าองค์กรสามารถอยู่รอดอย่างใดหรือเติบโตโดยไม่ทำให้ความพยายามที่เหมาะสมในการจัดระเบียบงานและบริหารคน ( boxall และ steeneveld 1999 ) ต้องการวิธีไปคือ ทิ้งทั้งหมด แต่มากที่สุดของบริษัท