Experimental plots were repeatedly

Experimental plots were repeatedly sampled for macrofauna
(1 × 13 cm dia., 15 cm depth core per plot) and surface sediment
properties (photosynthetic pigment content, organic content and
grain size) at 2, 4, 8, 12 and 24 weeks following the detrital addi-
tion. This monitoring period incorporated a series of sampling
dates to determine temporal variability in macrofaunal responses
to detrital inputs. The sampling period encompasses that of other
studies (e.g. Bishop and Kelaher, 2007, 2008; Kelaher and
Levinton, 2003), and is also longer than the half-life of mangrove
leaf litter in New Zealand (63–88 days; Gladstone-Gallagher
et al., 2014). Sediment samples (3 pooled syringe core samples;
3 cm dia., 2 cm depth) were taken within a few centimetres of
each macrofaunal core. To minimise the effect of repeated sam-
pling on the benthic community, macrofaunal cores were taken
from different positions within the plots on each sampling date
and the resulting core holes in-filled with defaunated sand
(Lohrer et al., 2010). Additionally, both sites were sampled for
macrofauna and sediment properties on day 0 at 6 randomly cho-
sen locations outside of the experimental plots but within the
study area. Macrofaunal cores were sieved over a 500 μm mesh sieve and preserved in 70% Isopropyl alcohol (IPA). Sediment core
samples were kept in dark, cold conditions immediately after col-
lection, and then stored frozen awaiting later analysis.
2.3. Sample analysis
Sediment samples were homogenised and subsamples taken for
analysis of sediment properties. Sediment chlorophyll a (chl a) and
phaeophytin (phaeo) concentrations were determined on a Turner
10-AU fluorometer, after pigment extraction (90% buffered acetone)
and subsequent acidification (0.1 N HCl) (Arar and Collins, 1997). Sedi-
ment grain size (GS) was measured using a Malvern Mastersizer 2000
instrument (particle size range: 0.05–2000 μm), after sediment diges-
tion with hydrogen peroxide (10%) (Singer et al., 1988). Sediment for
organic matter (OM) content analysis was dried at 60 °C to constant
weight and then combusted at 550 °C for 4 h (OM determined by per-
centage weight loss on ignition). Macrofaunal samples were stained
with Rose Bengal solution and fauna separated then identified to the
lowest possible taxonomic level under a stereo microscope. Sorted mac-
rofaunal core samples (i.e. fauna removed) were elutriated using a
sugar solution to separate light floating material from heavier shell
hash and sediment (similar to methods used in Anderson, 1959). Elutri-
ated material was retained on a 500 μm sieve and assumed to be com-
prised mostly of detrital material, as fauna had previously been
removed. This process was used for DA core samples throughout the ex-
periment, and day 0 samples and C cores from 24 weeks were used to
measure ambient detrital material.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผืนทดลองซ้ำ ๆ มีความสำหรับ macrofauna(1 dia. × 13 ซม. 15 ซม.ลึกหลักต่อพล็อต) และตะกอนพื้นผิวคุณสมบัติ (photosynthetic pigment เนื้อหา เนื้อหาอินทรีย์ และเมล็ดขนาด) ที่ 2, 4, 8, 12 และ 24 สัปดาห์ต่อการ detrital addi -สเตรชัน ช่วงนี้ตรวจสอบรวมเป็นชุดของการสุ่มตัวอย่างวันที่กำหนดสำหรับความผันผวนชั่วคราวในการตอบสนอง macrofaunalการอินพุต detrital รอบระยะเวลาการสุ่มตัวอย่างครอบคลุมของอื่น ๆการศึกษา (เช่นบาทหลวงและ Kelaher, 2007, 2008 Kelaher และLevinton, 2003) และระดับ half-life ของป่าชายเลนใบแคร่ในนิวซีแลนด์ (63-88 วัน แกลดสโตน Gallagherร้อยเอ็ด al., 2014) ตัวอย่างตะกอน (3 เข็มรวมหลักตัวอย่างcm dia. ลึก 2 ซม. 3) ได้ดำเนินการภายในหน่วยเซนติเมตรกี่ของหลักแต่ละ macrofaunal เพื่อลดผลของการทำซ้ำสาม-pling ชุมชนธรรมชาติ macrofaunal แกนที่ถ่ายได้จากตำแหน่งต่าง ๆ ภายในโครงการในแต่ละวันสุ่มตัวอย่างและหลุมหลักผลลัพธ์ในเต็มไป ด้วยทราย defaunated(Lohrer et al., 2010) นอกจากนี้ ทั้งเว็บไซต์มีตัวอย่างสำหรับคุณสมบัติ macrofauna และตะกอนในวันที่ 0 ที่ 6 สุ่มช่อ -สถานเซ็น นอกโครงการทดลอง แต่ภายในศึกษาพื้นที่ แกน Macrofaunal ได้ sieved กว่าตะแกรงแบบตาข่าย 500 μm และเก็บรักษาไว้ใน 70% แอลกอฮอล์ Isopropyl (IPA) หลักตะกอนตัวอย่างที่ถูกเก็บไว้ในสภาพมืด เย็นทันทีหลังจากคอลัมน์-lection แล้ว เก็บไว้รอแช่แข็งวิเคราะห์ภายหลัง2.3 ตัวอย่างวิเคราะห์ตัวอย่างตะกอนที่ homogenised และ subsamples ที่ใช้สำหรับการวิเคราะห์คุณสมบัติของตะกอน ตะกอนคลอโรฟิลล์ a (chl การ) และphaeophytin (แพ้ว) ความเข้มข้นที่กำหนดบนการช่างกลึงFluorometer 10 AU หลังจากสกัดรงควัตถุ (อะซีโตน 90% buffered)และต่อมายู (0.1 N HCl) (Arar และคอลลินส์ 1997) Sedi-ติดขัดเมล็ดขนาด (GS) ถูกวัดโดยใช้แบบมัลเวิร์น Mastersizer 2000เครื่องมือ (ช่วงขนาดอนุภาค: 0.05 – 2000 μm), หลังจากตะกอน diges -สเตรชัน ด้วยไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์ (10%) (นักร้องและ al., 1988) ตะกอนในวิเคราะห์เนื้อหาเรื่องอินทรีย์ (OM) ไม่แห้งที่ 60 ° C ให้ค่าคงน้ำหนัก แล้วเป็นที่ 550 ° C สำหรับ 4 h (ออมตามต่อ-centage น้ำหนักบนจุดระเบิด) มีสีตัวอย่าง Macrofaunalกับโรสเบงกอล โซลูชั่นและสัตว์คั่น แล้วระบุให้การเป็นอนุกรมวิธานระดับต่ำภายใต้กล้องจุลทรรศน์สเตอริโอ เรียงลำดับ mac-rofaunal ตัวอย่างหลัก (เช่นสัตว์เอา) ที่ elutriated โดยใช้การแก้ปัญหาน้ำตาลเพื่อแยกวัสดุเบาลอยจากเปลือกหนักแฮชและตะกอน (คล้ายกับวิธีที่ใช้ในแอนเดอร์สัน 1959) Elutri-เส้นวัสดุที่สะสมบนตะแกรง 500 μm และให้เป็น com-prised ส่วนใหญ่วัสดุ detrital สัตว์ก่อนหน้านี้ได้เอาออก กระบวนการนี้ถูกใช้สำหรับตัวอย่างหลักดาตลอดอดีต-periment และตัวอย่างวันที่ 0 และแกน C จาก 24 สัปดาห์เคยใช้วัดวัสดุแวดล้อม detrital

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แปลงทดลองชิมซ้ำสำหรับสัตว์ทะเล
(1 × 13 ซม. เส้นผ่าศูนย์กลาง., 15 ซมหลักต่อแปลงลึก)
และตะกอนพื้นผิวคุณสมบัติ(ปริมาณเม็ดสีสังเคราะห์เนื้อหาอินทรีย์และขนาดของเมล็ดข้าว) ที่ 2, 4, 8, 12 และ 24 สัปดาห์ที่ผ่านมาดังต่อไปนี้ detrital แก้ที่ดีนอกจากการ ระยะเวลาการตรวจสอบนี้รวมอยู่ชุดของการสุ่มตัวอย่างเพื่อตรวจสอบความแปรปรวนในการตอบสนองชั่ว macrofaunal ปัจจัยการผลิต detrital โดยมีระยะเวลาการเก็บตัวอย่างบนโลกไซเบอร์ที่อื่น ๆการศึกษา (เช่นบิชอปและ Kelaher, 2007, 2008; Kelaher และLevinton, 2003) และยังเป็นนานกว่าครึ่งชีวิตของป่าชายเลนใบไม้ในนิวซีแลนด์(63-88 วันแกลดสโตน-กัลลาเกอร์et al., 2014) ตัวอย่างตะกอน (3 รวบรวมตัวอย่างแกนเข็มฉีดยา;. 3 ซม. เส้นผ่าศูนย์กลาง 2 ซม. ความลึก) ถูกนำมาภายในไม่กี่เซนติเมตรของแต่ละหลักmacrofaunal เพื่อลดผลกระทบจากการ sam- ซ้ำปลิงในชุมชนของหน้าดินแกนmacrofaunal ถูกนำมาจากตำแหน่งที่แตกต่างกันในแปลงในวันที่สุ่มตัวอย่างในแต่ละและหลุมหลักในเต็มไปด้วยทรายที่เกิดdefaunated (Lohrer et al., 2010) นอกจากนี้เว็บไซต์ทั้งสองตัวอย่างสำหรับคุณสมบัติของสัตว์ทะเลและตะกอนดินในวันที่ 0 6 สุ่ม cho- สถานเสนนอกแปลงทดลอง แต่ภายในพื้นที่ศึกษา แกน Macrofaunal ถูกร่อนมากกว่าตะแกรงตาข่าย 500 ไมโครเมตรและเก็บรักษาไว้ใน 70% เครื่องดื่มแอลกอฮอล์ Isopropyl (IPA) แกนตะกอนตัวอย่างที่ถูกเก็บไว้ในที่มืด, สภาพอากาศหนาวเย็นในทันทีหลังจากที่จะเก็บรวบรวม Lection และแช่แข็งเก็บไว้แล้วรอการวิเคราะห์ในภายหลัง. 2.3 ตัวอย่างการวิเคราะห์ตัวอย่างตะกอนถูก homogenised subsamples และดำเนินการสำหรับการวิเคราะห์คุณสมบัติของดินตะกอน ตะกอนคลอโรฟิล (CHL) และphaeophytin (บ้านแพ้ว) ความเข้มข้นได้รับการพิจารณาในเทอร์เนอ10-AU fluorometer หลังจากการสกัดเม็ดสี (90% อะซีโตนบัฟเฟอร์) และกรดที่ตามมา (0.1 N HCl) (Arar และคอลลิน, 1997) Sedi- ขนาดเม็ด ment (GS) ได้รับการวัดโดยใช้ Malvern Mastersizer 2000 เครื่องดนตรี (ช่วงขนาดอนุภาค: 0.05-2000 ไมครอน) หลังจากตะกอน diges- การกับไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์ (10%) (. ซิงเกอร์, et al, 1988) สำหรับตะกอนสารอินทรีย์ (OM) การวิเคราะห์เนื้อหาแห้งที่ 60 ° C ถึงคงน้ำหนักและเผาแล้วที่550 องศาเซลเซียสเป็นเวลา 4 ชั่วโมง (OM กำหนดโดยทําการสูญเสียน้ำหนักCentage ในการจุดระเบิด) ตัวอย่าง Macrofaunal มีการย้อมด้วยวิธีการแก้ปัญหาโรสเบงกอลและสัตว์แยกระบุจากนั้นไปที่ระดับต่ำสุดที่เป็นไปได้การจัดหมวดหมู่ภายใต้กล้องจุลทรรศน์สเตอริโอ เรียง mac- ตัวอย่างหลัก rofaunal (สัตว์เช่นออก) ถูก elutriated ใช้สารละลายน้ำตาลที่จะแยกวัสดุแสงลอยจากเปลือกหนักกัญชาและตะกอน(คล้ายกับวิธีการที่ใช้ใน Anderson, 1959) Elutri- ated วัสดุที่ถูกเก็บรักษาไว้บนตะแกรง 500 ไมโครเมตรและสันนิษฐานว่าจะเป็นสั่งให้ผลตอบแทนส่วนใหญ่ของวัสดุdetrital เป็นสัตว์ที่เคยถูกลบออก กระบวนการนี้ใช้สำหรับ DA ตัวอย่างหลักทั่วอดีตperiment และวันที่ 0 ตัวอย่างและแกน C จาก 24 สัปดาห์ถูกนำมาใช้ในการวัดโดยรอบวัสดุdetrital

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แปลงทดลองซ้ำแล้วซ้ำเล่า โดยละเว้น
( 1 × 13 เซนติเมตร เส้นผ่าศูนย์กลาง 15 เซนติเมตร แกนต่อแปลง ) และดินตะกอนพื้นผิว ( การสังเคราะห์ด้วยแสงรงควัตถุเนื้อหา

เนื้อหาอินทรีย์และขนาดเม็ดที่ 2 , 4 , 8 , 12 และ 24 สัปดาห์ต่อไปนี้แฮบโพลไทป์ addi -
tion . นี้การตรวจสอบระยะเวลารวมชุดของตัวอย่าง
วันที่กำหนดเวลาในการตอบสนองของ macrofaunal
ปัจจัยการผลิตแฮบโพลไทป์ . การศึกษาครอบคลุมของการศึกษาอื่น ๆ
( เช่นบิชอปและ kelaher , 2007 , 2008 ; kelaher และ
levinton , 2003 ) และยังเป็นมากกว่าครึ่งชีวิตของป่าชายเลน
ใบทำให้นิวซีแลนด์ ( 63 ) 88 วัน แกลดสโตน กัลลาเกอร์
et al . , 2010 ) ตัวอย่างดิน ( รวม 3 เข็ม หลักตัวอย่าง ;
3 ซม. เส้นผ่าศูนย์กลาง 2 ซม. ) ถ่ายภายในไม่กี่เซนติเมตรของ
แต่ละ macrofaunal หลัก เพื่อลดผลกระทบของซ้ำ แซม -
ปลิงในการศึกษาสัตว์พื้นทะเล แกน macrofaunal ถ่าย
จากตําแหน่งต่างๆ ในแปลงในแต่ละคนอาจ
และผลหลัก ในหลุมที่เต็มไปด้วย defaunated ทราย
( lohrer et al . , 2010 ) นอกจากนี้ เว็บไซต์ทั้งสองถูกนำมา
ขนาดใหญ่และดินตะกอนในวันที่ 0 6 สุ่ม โช -
Sen สถานที่นอกแปลงทดลอง แต่ภายใน
พื้นที่ศึกษา แกน macrofaunal มีขนาดมากกว่า 500 μเมตรตาข่ายตะแกรง และเก็บรักษาไว้ใน 70% isopropyl แอลกอฮอล์ ( IPA ) ตัวอย่างแกน
ตะกอนถูกเก็บไว้ในที่มืด อากาศหนาวทันทีหลังจากคอลัมน์ --
lection และเก็บแช่แข็งรอการวิเคราะห์ในภายหลัง .
2.3 การวิเคราะห์ตัวอย่างดิน จำนวน homogenised

subsamples ถ่ายและการวิเคราะห์คุณสมบัติของดินตะกอน ตะกอนคลอโรฟิลล์เอ ( CHL ) และ
phaeophytin ( บ้านแพ้ว ) โดยมีกำหนดในเทอร์เนอร์
10-au ฟลู โรมิเตอร์ หลังจากการสกัดรงควัตถุ ( 90% )
2 ) และต่อมากรด ( 0.1 N HCl ) ( Arar คอลลินส์ , 1997 ) sedi -
ment เกรน ( GS ) คือการวัดโดยใช้ Malvern mastersizer 2000
เครื่องดนตรี ( ขนาดอนุภาคในช่วง 0.05 – 2000 μ M )หลังจากตะกอน diges -
tion กับไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์ ( 10 % ) ( นักร้อง et al . , 1988 ) ตะกอนสำหรับ
อินทรีย์วัตถุ ( OM ) วิเคราะห์เนื้อหาแห้งที่ 60 ° C น้ำหนักคงที่
แล้วเผาที่ 550 องศา C 4 H ( โอม กําหนดโดย ต่อ -
centage การสูญเสียน้ำหนักในการจุดระเบิด ) ตัวอย่าง macrofaunal ถูกเปรอะเปื้อนด้วยกุหลาบและพืช
เบงกอลโซลูชั่นแยกแล้วระบุ