Moreover, Lange and Eggert’s (2014)

Moreover, Lange and Eggert’s (2014) findings in Study 1 were
inconsistent withWang and Dvorak’s (2010) study concerning the
effects of glucose ingestion on ego-depletion. However, there was
one notable difference between these two studies that is worth mentioning
because it often goes unnoticed in the ego-depletion
literature. Specifically, both Lange and Eggert (2014) andWang and
Dvorak (2010) used a decision task which forced participants to
choose between a large delayed reward and a smaller immediate
reward. However,Wang and Dvorak’s (2010) participants were presented
with rewards. This procedure facilitates a real “acquisition
experience” which is ego-depleting (Hsee, Yang, Li, & Shen, 2009).
That is, in Wang and Dvorak’s experiment the decision to discount
monetary rewards was consequential as participants expected
to receive a reward. In contrast, in Lange and Eggert’s experiment
(Study 1), participants hypothetically chose between a large delayed
reward and a smaller immediate reward. Hence, participants’ decision
to choose a delayed reward was less consequential (if at all)
and hence ego depleting (see also Lange, Seer, Rapior, Rose, & Eggert,
2014). Unfortunately, Lange and Eggert (2014) did not include a
control group to examine whether their tasks were ego-depleting.
This distinction between hypothetical decisions and real decisions
is equivalent to Kahneman’s (1994) distinction between
experienced utility and predicted utility and consistent with studies
showing substantive inconsistencies between

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นอกจากนี้ยังมีเหตุมีผลและ Eggert ของ (2014) ผลการวิจัยในการศึกษา 1 มี
withWang และไม่สอดคล้องกันของ Dvorak (2010) การศึกษาเกี่ยวกับ
ผลกระทบของการบริโภคน้ำตาลกลูโคสในอัตตาพร่อง แต่มี
หนึ่งความแตกต่างที่โดดเด่นระหว่างทั้งสองการศึกษาที่มีมูลค่าการกล่าวขวัญ
เพราะมันมักจะไปไม่มีใครสังเกตเห็นในอัตตาพร่อง
วรรณกรรม โดยเฉพาะทั้งสองมีเหตุมีผลและ Eggert (2014) และ andWang
Dvorak (2010) ที่ใช้ในการตัดสินใจงานที่บังคับให้เข้าร่วมในการ
เลือกระหว่างรางวัลล่าช้าขนาดใหญ่และขนาดเล็กทันที
รางวัล อย่างไรก็ตามวังและของ Dvorak (2010) ผู้เข้าร่วมถูกนำเสนอ
ด้วยการให้รางวัล ขั้นตอนนี้จะอำนวยความสะดวกของจริง "การเข้าซื้อกิจการ
ประสบการณ์ "ซึ่งเป็นอัตตาพึ่งพา (h ดูยางหลี่และ Shen 2009).
นั่นคือในการทดลองวังและ Dvorak การตัดสินใจที่จะลด
เงินรางวัลเป็นผลสืบเนื่องเป็นผู้เข้าร่วมคาดว่า
จะได้รับรางวัล . ในทางตรงกันข้ามในการทดลองและมีเหตุมีผลของ Eggert
(การศึกษา 1) ผู้เข้าร่วมสมมุติฐานเลือกระหว่างล่าช้าขนาดใหญ่
รางวัลและรางวัลทันทีที่มีขนาดเล็ก ดังนั้นการตัดสินใจเข้าร่วม
ในการเลือกรางวัลล่าช้าเป็นผลสืบเนื่องน้อยกว่า (ถ้า)
และด้วยเหตุนี้อาตมาบรรยากาศ (ดูมีเหตุมีผลหมอดู, Rapior กุหลาบและ Eggert,
2014) แต่น่าเสียดายที่มีเหตุมีผลและ Eggert (2014) ไม่ได้รวม
กลุ่มควบคุมเพื่อตรวจสอบว่างานของพวกเขาเป็นอัตตาทำลาย.
ความแตกต่างระหว่างการตัดสินใจการประมาณการและการตัดสินใจที่แท้จริงนี้
จะเทียบเท่ากับ Kahneman ของ (1994) ความแตกต่างระหว่าง
ยูทิลิตี้ที่มีประสบการณ์และคาดการณ์สาธารณูปโภคและสอดคล้องกับการศึกษา
แสดงความไม่สอดคล้องกันระหว่างเนื้อหาสาระ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นอกจากนี้ แลงจ์ ( 2014 ) และ เอ็กเกิร์ต ผลการศึกษา 1 )
withwang ไม่สอดคล้องกันและ Dvorak ( 2010 ) ศึกษาเกี่ยวกับผลของการรับประทานกลูโคสอัตตาการพร่อง . อย่างไรก็ตาม มี
หนึ่งเด่นแตกต่างระหว่างทั้งสองการศึกษาว่า เป็นมูลค่าการกล่าวขวัญ
เพราะมันมักจะไปหลงตาในอัตตาของ
วรรณกรรม โดยเฉพาะ ทั้ง VDO และ และเอ็กเกิร์ต ( 2014 ) andwang
Dvorak ( 2010 ) ที่ใช้ในการตัดสินใจ ซึ่งผู้เข้าร่วมงานบังคับ

เลือกระหว่างขนาดใหญ่และเล็กลงทันที
ล่าช้ารางวัลรางวัล อย่างไรก็ตาม วังและ Dvorak ( 2010 ) เข้าร่วมนำเสนอ
กับรางวัล ขั้นตอนนี้ทำให้จริง " ซื้อ
ประสบการณ์ " ซึ่งเป็นอัตตาที่ลดลง ( hsee หยาง ลี่ & Shen , 2009 ) .
ที่ อยู่ ใน วัง และทดลองการตัดสินใจ
Dvorak เป็นส่วนลดรางวัลการเงินสำคัญเป็นผู้เข้าร่วมคาดหวัง
ได้รับรางวัล ในทางตรงกันข้าม ใน VDO เอ็กเกิร์ตและการทดลอง
( 1 ) ผู้ซึ่งเลือกได้ระหว่างขนาดใหญ่และเล็กลงทันทีล่าช้า
รางวัลรางวัล ดังนั้น การตัดสินใจของผู้เข้าร่วม
เลือกรางวัลเป็นเป็นผลล่าช้าน้อยลง ( ถ้าที่ทั้งหมดและด้วยเหตุนี้อาตมา depleting )
( เห็นแลง , ผู้ทำนาย rapior กุหลาบเอ็กเกิร์ต&
, 2014 ) ขออภัย และ เอ็กเกิร์ต แลงจ์ ( 2014 ) ไม่รวม
กลุ่มควบคุมเพื่อตรวจสอบว่าใช้งานได้อัตตา .
นี้ความแตกต่างระหว่างการตัดสินใจสมมุติและการตัดสินใจที่แท้จริง
เท่ากับ Kahneman ( 1994 ) ความแตกต่างระหว่างประสบการณ์และยูทิลิตี้ยูทิลิตี้
ทำนายและสอดคล้องกับการศึกษา
แสดงเนื้อหาสาระสอดคล้องกันระหว่าง