The joint zone arrangements now bei

The joint zone arrangements now being put in place (No. 6-2(5)) to fill the Timor Gap reflect the decline in importance of the concept of natural prolongation in seas narrower than 400 n.m. That decline stems in large part from the judgments of the International Court of Justice in the cases involving Libya and Tunisia and Libya and Malta.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จัดโซนร่วมขณะนี้ ถูกเก็บไว้ (หมายเลข 6-2(5)) เพื่อเติมช่องว่างของติมอร์สะท้อนลดลงความสำคัญของแนวคิดจากธรรมชาติในทะเลแคบลงกว่า 400 n.m. ที่ลดลงมาส่วนใหญ่จากคำพิพากษาของศาลยุติธรรมของนานาชาติในกรณีที่เกี่ยวข้องกับลิเบีย และตูนิเซีย และลิเบีย และมอลตา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การจัดโซนร่วมกันตอนนี้ถูกวางในตำแหน่ง (ฉบับที่ 6-2 (5)) เพื่อเติมเต็มช่องว่างติมอร์สะท้อนให้เห็นถึงการลดลงในความสำคัญของแนวคิดของการขยายออกตามธรรมชาติในทะเลแคบกว่า 400 นาโนเมตรลดลงที่เกิดส่วนใหญ่มาจากคำตัดสิน ของศาลยุติธรรมระหว่างประเทศในกรณีที่เกี่ยวข้องกับลิเบียและตูนิเซียและลิเบียและมอลตา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ร่วมโซนจัดตอนนี้ถูกวางในสถานที่ ( ฉบับที่ 2 ( 5 ) เพื่อเติมช่องว่างให้ติมอร์ปฏิเสธความสำคัญของแนวคิดของการธรรมชาติในทะเลแคบกว่า 400 ต้น ในส่วนที่มีขนาดใหญ่ที่ N.M ลดลงจากคำพิพากษาของศาลยุติธรรมระหว่างประเทศในคดีที่เกี่ยวข้องกับลิเบียและตูนิเซียและลิเบีย และมอลตา .