This is a large colour photograph of two drag queens known as Misty an การแปล - This is a large colour photograph of two drag queens known as Misty an ไทย วิธีการพูด

This is a large colour photograph o

This is a large colour photograph of two drag queens known as Misty and Jimmy Paulette. Goldin has photographed them close-up, sitting next to each other inside a taxi. They are framed against the taxi's rear and side windows, through which other yellow New York taxis are visible. The drag queens stare directly at Goldin's camera, aimed at them from the taxi's front seat. They are cropped just below breast level. The camera's flash has illuminated and accentuated their heavy makeup and shiny clothes. Misty wears a light blue wig, big heart-shaped silver earrings and a pvc-textured sleeveless top stretched tight over large fake breasts. Jimmy Paulette's costume includes a streaked blonde wig, a white stretchy-net top and a gold bra, the straps of which have fallen off his shoulders. White padding visible in one of the bra cups and two large holes in the front of the white net confer a sleazy edge to this glamour. Goldin first encountered drag queens in 1972 and quickly became obsessed. She explained:
I was eighteen and felt like I was a queen too … they became my whole world.
Part of my worship of them involved photographing them. I wanted to pay
homage, to show them how beautiful they were. I never saw them as men dressing
up as women, but as something entirely different - a third gender that made more
sense than either of the other two. I accepted them as they saw themselves; I had
no desire to unmask them with my camera.
(Quoted in The Other Side, p.5.)
In the early 1970s Goldin and her gay friends were inspired by the camp decadence portrayed in such artists' films as Jack Smith's Flaming Creatures 1961. Their social lives revolved around glamorous dressing up in order to live out the fantasy of reconstructed identities. Goldin's earliest photographic work in black and white comprises portraits of room-mates and close friends transformed through the effects of drag glamour. Goldin photographed them at home and in The Other Side, the bar in her home town of Boston which was frequented by drag queens. She developed her personal, spontaneous snapshot aesthetic in this environment following the precedent of Hungarian-born George Brassai (1899-1984) who photographed Paris night club scenes in the 1920s. This initial series of images was interrupted when Goldin went to study art at the School of the Museum of Fine Arts, Boston in 1974. Throughout the 1980s, while she was living in New York, Goldin continued to socialise with and photograph people of ambiguous gender, although her main work during this period, documented in The Ballad of Sexual Dependency 1981, was about the difficulty of heterosexual relationships. In 1990 she began a new series of images. She recalled: 'I met a whole new crowd of queens in N.Y. in 1990 … My old obsession was reawakened. I developed one fixation after another. I photographed my new friends constantly … After years of experiencing and photographing the struggle of the two genders with their codes and definitions and their difficulties in relating to each other, it was liberating to meet people who had crossed these gender boundaries.' (Quoted in The Other Side, p.6.) Misty and Jimmy Paulette in a taxi, NYC, like Jimmy Paulette and Taboo! undressing, NYC 1991 (Tate P11513), is part of a large series of colour photographs of glamorous drag queens taken in New York, Paris and Berlin in 1991. These are compiled with other photographs of people of ambiguous gender in Goldin's third published book, named after the Boston bar, The Other Side. Goldin has said: 'I've met other women who are infatuated with queens and transsexuals but I still haven't found a definition. There is a sense of freedom in having a desire that has never been labelled. As a bisexual person, for me the third gender seems to be the ideal.' (Quoted in The Other Side, p.7.)
0/5000
จาก: -
เป็น: -
ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]
คัดลอก!
รูปถ่ายสีขนาดใหญ่ของควีนส์ลากสองที่เรียกว่ามิสตี้และจิมมี่ Paulette อยู่ Goldin ได้ถ่ายภาพพวกเขาอย่างใกล้ชิด นั่งติดกันภายในรถแท็กซี่ พวกเขามีกรอบหลังของแท็กซี่และฝั่ง windows ซึ่งแท็กซี่นิวยอร์กอื่น ๆ สีเหลืองจะมองเห็นได้ ควีนส์ลากมองที่กล้องของ Goldin มุ่งออกจากเบาะหน้าของรถโดยตรง พวกเขาถูกครอบตัดอยู่ต่ำกว่าระดับอก แฟลชของกล้องมีอร่าม และตาร์แต่งหน้าหนักและเสื้อผ้าของพวกเขา มิสตี้สวมวิกผมสีฟ้ามีไฟ ใหญ่หัวใจเพชร และพื้นผิวพีวีซีเสื้อด้านบนยืดแน่นกว่าอึ๋มปลอม เครื่องแต่งกายจิมมี่ Paulette รวมวิกผมสีบลอนด์เป็นลาย ลูกข่างถ่างสุทธิขาว และชุดชั้น ในทองคำ สายที่ได้ลดลงจากไหล่ของเขา เซลล์มองเห็นได้ในหนึ่งถ้วยเสื้อและหลุมใหญ่สองอยู่หน้าสุทธิขาวขาวประสาทขอบไม่แข็งไปนอร์เวย์นี้ Goldin พบควีนส์ลากครั้งแรก ในปี 1972 และได้อย่างรวดเร็วกลายเป็นหลัง เธออธิบาย:ฉันถูกเอททีน และรู้สึกเหมือนฉันถูกพระราชินีเกินไป...พวกเขาได้กลายเป็นโลกของฉันทั้งหมด ส่วนหนึ่งของฉันบูชาของพวกเขาเกี่ยวข้องกับการถ่ายภาพพวกเขา อยากจะจ่าย ดี การแสดงสวยงามว่าพวก ผมไม่เคยเห็นพวกเขาเป็นคนที่แต่งตัว ค่า เป็นหญิง แต่สิ่งที่แตกต่าง - ที่สามเพศที่ทำเพิ่มเติม ความรู้สึกมากกว่าอีกสองอย่างใดอย่างหนึ่ง ผมยอมรับพวกเขาขณะที่พวกเขาเห็นตัวเอง ผม ไม่มีความปรารถนาที่จะเปิดโปง ด้วยกล้อง (เสนอราคาในด้านอื่น ๆ p.5.)ใน Goldin และเพื่อนเกย์ได้แรงบันดาลใจสุขาแคมป์ที่เซ็กส์ดังกล่าวศิลปินฟิล์มเป็นแจ็ค Smith 1961 สัตว์เผา ชีวิตสังคม revolved รอบงามแต่งการแห่งจินตนาการของข้อมูลเฉพาะตัวที่สร้างขึ้นใหม่ ของ Goldin แรกสุดถ่ายงานขาวดำประกอบด้วยภาพของเพื่อนร่วมห้องและเพื่อนสนิทที่เปลี่ยนผ่านผลของนอร์เวย์ลาก Goldin ถ่ายให้ที่บ้าน และ ในอื่น ๆ ด้าน ข้าง แถบในของบ้านเมืองของเมืองบอสตันซึ่งมีสูงลากควีนส์ เธอพัฒนาเธอส่วนบุคคล อยู่ช็อตสุนทรียะในนี้สิ่งแวดล้อมเหตุของกาเรียนจอร์จ Brassai (ย่าน-1984) ที่ถ่ายฉากคลับคืนปารีสในปี 1920 ภาพชุดแรกถูกขัดจังหวะเมื่อ Goldin ไปศึกษาศิลปะที่โรงเรียนของพิพิธภัณฑ์วิจิตรศิลป์ บอสตันใน 1974 ตลอดทศวรรษที่ 1980 ขณะเธออยู่ในนิวยอร์ก Goldin ยังคง socialise ด้วย และคนถ่ายเพศกำกวม มีแม้ว่างานหลักของเธอในช่วงเวลานี้ จัดทำเอกสารในบทกวีของทางเพศอ้างอิง 1981 เกี่ยวกับปัญหาของความสัมพันธ์รักต่างเพศ ในปี 1990 เธอเริ่มชุดใหม่ของภาพ เธอยกเลิก: ' ผมเจอฝูงใหม่ของควีนส์ใน N.Y. ในปี 1990 ... ครอบงำจิตใจของฉันเก่าถูก reawakened ฉันพัฒนาเบีหนึ่งหลังจากที่อื่น ฉันถ่ายเพื่อนใหม่ตลอดเวลา... หลังจากปีของการพบ และถ่ายภาพการต่อสู้ของการผสานระหว่างเพศทั้งสองรหัสของพวกเขา และคำนิยามของความยากลำบากในการเกี่ยวข้องกัน มันถูกปลดไปพบปะผู้คนที่ได้ข้ามขอบเขตของเพศเหล่านี้ ' (เสนอราคาในด้านอื่น ๆ p.6) มิสตี้และจิมมี่ Paulette ในแท็กซี่ NYC ชอบ Paulette จิมมี่และห้าม undressing, NYC 1991 (เท P11513), เป็นส่วนหนึ่งของชุดใหญ่ภาพสีของควีนส์ลากเสน่ห์ถ่ายในนิวยอร์ก ปารีส และเบอร์ลินในปีพ.ศ. 2534 เหล่านี้จะถูกคอมไพล์ ด้วยภาพถ่ายอื่น ๆ ของคนเพศกำกวมในของ Goldin ที่สามประกาศสมุด จากแถบบอสตัน ด้านอื่น ๆ Goldin ได้กล่าวว่า: "ผมได้เจอผู้หญิงอื่นควีนส์และ transsexuals พัน แต่ยังไม่พบคำนิยาม มีความเป็นอิสระมีความปรารถนาที่ได้ไม่ถูกมัน เป็น bisexual คน ฉัน เพศที่สามน่าจะ เป็นกับการ ' (เสนอราคาในด้านอื่น ๆ p.7)
การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]
คัดลอก!
นี่คือรูปถ่ายสีขนาดใหญ่ของทั้งสองลากควีนส์ที่รู้จักกันเป็นหมอกและจิมมี่เลต โกลดินได้ถ่ายภาพพวกเขาอย่างใกล้ชิดนั่งอยู่ถัดจากแต่ละอื่น ๆ ภายในรถแท็กซี่ พวกเขามีกรอบกับด้านหลังรถแท็กซี่และหน้าต่างด้านข้างผ่านที่อื่น ๆ รถแท็กซี่สีเหลืองนิวยอร์กจะมองเห็นได้ ราชินีลากจ้องมองตรงมาที่กล้องของโกลดินมุ่งเป้าไปที่พวกเขาจากที่นั่งด้านหน้าของรถแท็กซี่ พวกเขาจะถูกตัดด้านล่างระดับเต้านม แฟลชของกล้องได้สว่างและเน้นหนักการแต่งหน้าและเสื้อผ้าเงา หมอกสวมวิกผมสีฟ้าอ่อน, ต่างหูเงินรูปหัวใจขนาดใหญ่และเสื้อแขนกุดพีวีซีเนื้อยืดแน่นกว่าหน้าอกปลอมขนาดใหญ่ เครื่องแต่งกายจิมมี่เลตรวมถึงสีบลอนด์วิกผมลาย, ชั้นยืดสุทธิชุดชั้นในสีขาวและสีทอง, สายรัดของที่ได้ลดลงออกจากไหล่ของเขา ช่องว่างสีขาวมองเห็นได้ในหนึ่งถ้วยชุดชั้นในและสองหลุมขนาดใหญ่ในด้านหน้าของสุทธิขาวมอบขอบแข็งที่จะเย้ายวนใจนี้ โกลดินเจอเป็นครั้งแรกลากควีนส์ในปี 1972 และกลายเป็นหลงได้อย่างรวดเร็ว เธออธิบายว่า:
ผมอายุสิบแปดและรู้สึกเหมือนฉันเป็นราชินีเกินไป ... พวกเขากลายเป็นโลกทั้งโลกของฉัน.
เป็นส่วนหนึ่งของการเคารพบูชาของฉันของพวกเขาที่เกี่ยวข้องกับการถ่ายภาพพวกเขา
ผมอยากที่จะจ่ายสักการะเพื่อแสดงให้รู้ว่าพวกเขามีความสวยงาม ฉันไม่เคยเห็นพวกเขาเป็นคนแต่งเนื้อแต่งตัวเป็นผู้หญิง แต่เป็นสิ่งที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง - เพศที่สามที่ทำมากขึ้นความรู้สึกกว่าทั้งของอีกสอง ฉันได้รับการยอมรับพวกเขาขณะที่พวกเขาเห็นว่าตัวเอง; ผมมีความปรารถนาที่จะเปิดโปงพวกเขาด้วยกล้องของฉันไม่มี. (อ้างถึงในด้านอื่น ๆ , p.5.) ในช่วงต้นปี 1970 โกลดินและเพื่อน ๆ ของเธอเป็นเกย์ได้แรงบันดาลใจจากความเสื่อมโทรมค่ายภาพในภาพยนตร์ศิลปินเช่น 'ขณะที่แจ็คสัตว์ Flaming สมิ ธ 1961 . ชีวิตทางสังคมของพวกเขาโคจรรอบเสน่ห์การแต่งเนื้อแต่งตัวเพื่อที่จะมีชีวิตอยู่ออกจินตนาการของตัวตนที่สร้างขึ้นใหม่ งานถ่ายภาพที่เก่าแก่ที่สุดของโกลดินในสีดำและสีขาวประกอบด้วยภาพของเพื่อนร่วมห้องและเพื่อนสนิทเปลี่ยนผ่านผลกระทบของความเย้ายวนใจลาก โกลดินถ่ายภาพพวกเขาที่บ้านและในด้านอื่น ๆ , บาร์ในเมืองบ้านเกิดของเธอในบอสตันซึ่งแวะเวียนเข้ามาลากควีนส์ เธอพัฒนาส่วนบุคคลภาพรวมความงามที่เกิดขึ้นเองของเธอในสภาพแวดล้อมเช่นนี้ต่อไปก่อนหน้านี้ของฮังการีเกิดBrassaïจอร์จ (1899-1984) ที่ถ่ายภาพกลางคืนปารีสฉากสโมสรในปี ค.ศ. 1920 ชุดนี้เริ่มต้นของภาพที่ถูกขัดจังหวะเมื่อโกลดินไปเรียนศิลปะที่โรงเรียนของพิพิธภัณฑ์วิจิตรศิลป์ในปี 1974 ตลอดปี 1980 ในขณะที่เธอยังมีชีวิตอยู่ใน New York, โกลดินอย่างต่อเนื่องเพื่อพบปะพูดคุยกับผู้คนและการถ่ายภาพของเพศที่ไม่ชัดเจน แม้ว่าการทำงานหลักของเธอในช่วงเวลานี้บันทึกไว้ในบทกวีของการพึ่งพาเพศ 1981 เป็นเรื่องยากลำบากของความสัมพันธ์ของเพศตรงข้าม ในปี 1990 เธอเริ่มชุดใหม่ของภาพ เธอจำได้ว่าฉันได้พบกับฝูงชนใหม่ของควีนส์ในนิวยอร์กในปี 1990 ... ความหลงใหลเก่าของฉันได้ตื่น ผมพัฒนาตรึงหนึ่งหลังจากที่อื่น ผมถ่ายภาพเพื่อนใหม่ของฉันอย่างต่อเนื่อง ... หลังจากปีของการประสบและการถ่ายภาพการต่อสู้ของทั้งสองเพศด้วยรหัสของพวกเขาและคำจำกัดความและความยากลำบากของพวกเขาในการที่เกี่ยวข้องกับแต่ละอื่น ๆ ก็ถูกปลดปล่อยเพื่อตอบสนองผู้ที่ได้ข้ามเขตแดนทางเพศเหล่านี้. (อ้างถึงในด้านอื่น ๆ , p.6.) หมอกและจิมมี่เลตในรถแท็กซี่นิวยอร์คเช่นจิมมี่เลตและห้าม! ออกเสียงนิวยอร์ค 1991 (เทต P11513) เป็นส่วนหนึ่งของชุดที่มีขนาดใหญ่ของการถ่ายภาพสีของลากควีนส์เสน่ห์ถ่ายในนิวยอร์กปารีสและเบอร์ลินในปี 1991 เหล่านี้เป็นข้อมูลที่รวบรวมมีภาพอื่น ๆ ของคนของเพศที่ไม่ชัดเจนในหนังสือเล่มที่สามตีพิมพ์โกลดินของ ตั้งชื่อตามแถบบอสตันด้านอื่น ๆ โกลดินได้กล่าวว่าฉันได้พบผู้หญิงคนอื่น ๆ ที่กำลังหลงใหลกับราชินีและ transsexuals แต่ผมยังไม่ได้พบความหมาย มีความรู้สึกของเสรีภาพในการมีความปรารถนาที่ไม่เคยระบุว่าเป็น ในฐานะที่เป็นคนกะเทยสำหรับฉันเพศที่สามน่าจะเป็นที่เหมาะ. (อ้างถึงในด้านอื่น ๆ , p.7.)




การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]
คัดลอก!
นี่เป็นภาพถ่ายสีขนาดใหญ่สองลากควีนส์เรียกว่าหมอกและจิมมี่พอลเล็ต . โกลดินได้ ถ่ายรูปชัด นั่งข้างๆกันในแท็กซี่ มีกรอบกับด้านหลังของรถแท็กซี่ และหน้าต่างด้านข้าง ซึ่งแท็กซี่นิวยอร์กสีเหลืองอื่น ๆ จะมองเห็น ลากควีนส์มองตรงที่กล้อง โกลดิน มุ่งจากที่นั่งด้านหน้าของรถแท็กซี่พวกเขาจะถูกตัดเพียงด้านล่างระดับหน้าอก ของกล้องและแฟลช ได้ส่องเน้นแต่งหน้าหนักของพวกเขาและเสื้อผ้าที่เป็นเงา หมอกสีฟ้าอ่อน สวมวิกผม บิ๊กต่างหูเงินรูปหัวใจและ PVC พื้นผิวด้านบนแขนยืดแน่นมากกว่านมปลอมใหญ่ จิมมี่ พอลล่า เครื่องแต่งกายรวมถึงลายวิกผมบลอนด์สีขาวยืดตาข่ายด้านบนและชุดชั้นในทองคำสายรัดของที่ตกจากไหล่ของเขา สีขาวสามารถมองเห็นได้ในภายในของชุดชั้นในถ้วยและสองหลุมขนาดใหญ่ในด้านหน้าของสุทธิขาวให้ขอบไม่แข็งเพื่อความงามนี้ ราชินีลากโกลดินพบครั้งแรกในปี 1972 และได้อย่างรวดเร็วกลายเป็นที่ครอบงำ เธออธิบาย :
ฉันอายุ 18 ปี และรู้สึกเหมือนฉันเป็นราชินีด้วย . . . . . . . เขาเป็นโลกทั้งใบของฉัน
ส่วนของบูชาของพวกเขาที่เกี่ยวข้องถ่ายภาพพวกเขา ฉันต้องการจ่าย
เคารพเพื่อแสดงให้พวกเขาวิธีการที่สวยงาม ผมไม่เคยเห็นพวกเขาเป็นผู้ชายแต่งตัว
เป็นผู้หญิง แต่เป็นบางอย่างที่แตกต่าง - ทั้งหมดเป็นเพศที่สาม ที่ทำให้รู้สึกมากขึ้น
กว่าให้อื่น ๆสอง ฉันได้รับการยอมรับพวกเขาเป็นพวกเขาเห็นเอง ผมไม่ปรารถนาที่จะเปิดโปง
กับกล้องของฉัน
( อ้างในด้านอื่น ๆทาง )
ในช่วงต้นปี 1970 โกลดินและเพื่อนเกย์ของเธอได้รับแรงบันดาลใจมาจากค่ายความเสื่อมโทรม portrayed ในศิลปินเช่นฟิล์มเป็นแจ็คสมิธเผาสิ่งมีชีวิต 1961 . ชีวิตทางสังคมของพวกเขาโคจรรอบหรูหราแต่งตัวเพื่อที่จะมีชีวิตอยู่ออกจินตนาการที่สร้างเอกลักษณ์โกลดินเร็วงานถ่ายภาพในสีดำและสีขาวประกอบด้วยภาพของห้องเพื่อนและเพื่อนสนิทเปลี่ยนผ่านผลของการดึงเสน่ห์ โกลดินถ่ายภาพพวกเขาที่บ้านและในด้านอื่น ๆ แถบบ้านของเธอในเมืองบอสตันซึ่งเป็น frequented โดยราชินีลาก เธอพัฒนาส่วนตัวของเธอภาพความงามตามธรรมชาติในสภาพแวดล้อมนี้ ตามแบบอย่างของชาวฮังการีเกิดจอร์จบราไซ ( 1899-1984 ) ผู้ถ่ายภาพฉากไนท์คลับปารีสในปารีส ชุดนี้เริ่มต้นของภาพที่ถูกขัดจังหวะเมื่อโกลดินไปเรียนศิลปะที่โรงเรียนของพิพิธภัณฑ์วิจิตรศิลป์ , บอสตัน ใน ปี พ.ศ. 2517 ตลอดทศวรรษ 1980 ในขณะที่เธออยู่ในนิวยอร์กโกลดินต่อสังคมด้วย และถ่ายภาพของคลุมเครือ เพศ แม้ว่าหลักของเธอทำงานในช่วงเวลานี้ไว้ในบทกวีของการอ้างอิงทางเพศ 1981 , เกี่ยวกับความยากของความสัมพันธ์ซึ่งมีความต้องการทางเพศกับเพศตรงข้าม ในปี 1990 เธอเริ่มชุดใหม่ของภาพ เธอกล่าว : ' ฉันพบฝูงชนใหม่ทั้งหมดของควีนส์ในนิวยอร์กในปี 1990 . . . . . . . ความหลงใหลเก่าของฉันเป็น reawakened .
การแปล กรุณารอสักครู่..
 
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.

Copyright ©2024 I Love Translation. All reserved.

E-mail: