ผมอยากจะมารับเฮนรี่ด้วย"
โรสบอกเสียวเบาหวิว เดวิดถึงขั้นชะงักเมื่อได้ยินชื่อของลูกชายอีกคน เข่หยักหน้ารับ พร้อมเอ่ยเสียงนุ่มนวล
"งั้นก็ตามสบายเถอะ"
โรสหลุบตาต่ำลง เบือนหน้ามามองคนที่นอนอยู่บนเตียงกว้าง เขาเอื้อมมือไปหมายจะแตะ ที่หลังมือของคนที่ยังหลับสนิท หากก็ต้องชะงักปลายนิ้วและหันมาเอ่ยกับผู้สูงวัย
"โรสไปก่อนนะคะ...คิดว่าตอนนร้เฮนรี่คงตื่นแล้ว"
"เชิญเถอะ"
"อ้าว ปิงปิง..."โรสยิ้มอ่อน เมื่อเห็นว่าใครกำลังเดินมาทางเดียวกับเขา"
"มาเยี่ยมเควินหรอ..."
"ป่าวครับ...ผมพา"
"เฮนรี่"
เสียงหวานที่สั่นเครือนั้นทำเอาคนที่นอนอยู่ลืมต่ขึ้น เฮนรี่เบือนหน้ามามองเจ้าของเสียง ก่อนจะเบิกตากว้าง