Once an area is developed, it is ne

Once an area is developed, it is next to impossible to change the type of visitor back to a type who came earlier in search of "real tourism" (Christaller, 1963: cited in Butler, 1990, p.44). Secondly, if a destination aims itself at a specific (and hence limited) market (e.g. ornithologists, photographers, amateur archaeologists, culture-lovers, etc.), it faces the real risk that not only may there not be a large enough market,

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อมีพัฒนาพื้นที่ ก็ถัดไปไม่ได้เมื่อต้องการเปลี่ยนชนิดของการเข้าชมกลับไปยังชนิดที่มาก่อนหน้านี้ในการค้นหา "ท่องเที่ยวจริง" (Christaller, 1963: อ้างในบริกร 1990, p.44) ประการที่สอง ถ้าปลายทางมีตัวเองที่ตลาดเฉพาะเจาะจง (และจึงจำกัด) (เช่น ornithologists ช่างภาพ นักโบราณคดีมือสมัครเล่น คน รักวัฒนธรรม ฯลฯ), จะเผชิญความจริงที่ไม่เพียงแต่ อาจไม่มีตลาดพอเพียง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ครั้งหนึ่งเคยเป็นพื้นที่ที่มีการพัฒนามันเป็นไปไม่ได้เลยที่จะเปลี่ยนประเภทของผู้เข้าชมกลับไปชนิดที่เข้ามาก่อนหน้านี้ในการค้นหาของ "การท่องเที่ยวของจริง" A (Christaller 1963: อ้างถึงในบัตเลอร์ 1990, p.44) ประการที่สองหากมีจุดมุ่งหมายปลายทางของตัวเองที่เฉพาะเจาะจง (และด้วยเหตุนี้จำนวน จำกัด ) ตลาด (เช่นแล็คเชอร์, ช่างภาพ, นักโบราณคดีสมัครเล่นวัฒนธรรมคนรัก ฯลฯ ) ก็เผชิญกับความเสี่ยงที่แท้จริงที่ไม่เพียง แต่อาจจะมีไม่ได้เป็นตลาดที่มีขนาดใหญ่พอ