Course of several weeks, dump truck

Course of several weeks, dump trucks moved some thirteen thousand tons of rubble from the Temple Mount complex to city garbage dumps. News reports from the dumps showed archaeologists shaking their heads in disbelief as they held up remnants of artifacts retrieved from the rubble, some of them dating back to the First and Second Temple periods. To many Israelis, it seemed clear that the intention was to turn the entire thirty-five-acre compound into an exclusively Muslim site by erasing every sign, remnant, and memory of its Jewish past. This included the destruction of any archaeological findings that represented evidence of that history.
Sharon’s visit was designed to deliver a silent but clear message to Israeli voters: “I’ll put a stop to this unnecessary destruction.” In planning the trip, Sharon’s people had received assurances from Palestinian security chief Jibril Rajoub that his visit would not be a problem as long as he did not set foot in a mosque. My father and I got to the site a few minutes before Sharon’s arrival. It was a quiet morning. A hundred or so Palestinians had come to pray. Sharon arrived during normal tourist hours with a Likud delegation and about a thousand riot police. He came, he looked around, and he left. He said nothing. He never entered the mosque. It all seemed like a big nonevent to me. On the way back to Ramallah, I asked my father what the big deal had been. “What happened?” I said. “You didn’t start an intifada.” “Not yet,” he answered. “But I have called some activists in the Islamic student movement and asked them to meet me here for a protest.” “Nothing happened in Jerusalem, so now you want to demonstrate in Ramallah? That’s crazy,” I told him. “We have to do what we have to do. Al-Aqsa is our mosque, and Sharon had no business being there. We cannot allow this.” I wondered if he was trying to convince me or himself. The demonstration in Ramallah was anything but a dramatic spectacle of spontaneous combustion. It was still early in the day, and people were walking around town as usual, wondering what was up with these students and guys from Hamas who didn’t even seem to know what they were protesting. A number of men stood up with bullhorns and made speeches, and the small group of Palestinians who had gathered around them occasionally broke out into chanting and shouting. But for the most part, nobody really seemed to care too deeply. Things had calmed down quite a bit within the Palestinian territories. Every day was simply occupation as usual. Israeli soldiers had become a fixture. Palestinians were allowed to work and go to school inside Israel. Ramallah enjoyed a thriving nightlife, so it was difficult to figure out what these guys were all worked up about. As far as I was concerned, this demonstration seemed like another nonevent. So I called some of my friends from Bible study, and we headed up to Galilee to camp out at the lake. Cut off from any source of news, I didn’t know that on the following morning a large number of rock-throwing Palestinian demonstrators clashed with Israeli riot police near the site of Sharon’s visit. The rock throwing escalated to lobbing Molotov cocktails, and then gunfire with Kalashnikovs. Police used rubber-coated metal bullets and, by some reports, live ammunition to disperse the demonstrators. Four protesters were killed, and about two hundred more were injured.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลักสูตรของหลายสัปดาห์ ถ่ายโอนข้อมูลรถบรรทุกย้ายบาง 13 หมื่นตันของอิฐจากภูเขาวัดซับซ้อนไปทิ้งขยะเมือง ข่าวรายงานจากเชื่อมซึมพบโบราณคดีสั่นศีรษะของพวกเขาใน disbelief ที่เดิมค่าเศษของสิ่งประดิษฐ์ที่ดึงมาจากอิฐ บางส่วนของพวกเขาลช่วยไปรอบแรกและวัดที่สอง เพื่อ Israelis หลาย มันประจักษ์ชัดเจนว่า ความตั้งใจที่แปรสภาพในทั้งหมดสามสิบ-ห้าดาวผสมเป็นเว็บไซต์เฉพาะมุสลิม โดยลบเครื่องหมาย สติ และทุกความทรงจำของอดีตของชาวยิว นี้รวมทำลายการค้นพบทางโบราณคดีที่แสดงหลักฐานของประวัติศาสตร์นั้นชมของชารอนถูกออกแบบมาเพื่อส่งข้อความชัดเจน แต่เงียบไปอิสราเอลผู้ลงคะแนน: "ฉันจะใส่การหยุดการทำลายนี้ไม่จำเป็น" ในการวางแผนการเดินทาง คนของชารอนได้รับการรับรองจากหัวหน้ารักษาความปลอดภัยปาเลสไตน์ Jibril Rajoub ที่ชมเขาจะไม่มีปัญหาตราบใดที่เขายังไม่ก้าวเข้ามาในมัสยิดเป็น พ่อของฉันและฉันได้ไปกี่นาทีก่อนที่จะมาถึงของชารอน มันเป็นเช้าที่เงียบสงบ ชาวปาเลสไตน์ร้อย หรือเพื่อให้ได้มาอธิษฐาน ชารอนมาถึงในช่วงเวลาท่องเที่ยวปกติประสาน Likud และจลาจลพันตำรวจ เขามา เขามองรอบ ๆ และเขา เขากล่าวว่า ไม่มีอะไร เขาไม่เคยใส่มัสยิด มันเหมือน nonevent ใหญ่กับฉัน ทางกลับไปยัง Ramallah ถามพ่อว่าเรื่องใหญ่อะไรที่เคย "เกิดอะไรขึ้น" ฉันเคยพูด "คุณไม่ได้เริ่มการ intifada" "ยังไม่ได้ เขาตอบ "แต่ผมเรียกว่านักเคลื่อนไหวบางในขบวนการนักศึกษาอิสลาม และถามให้ตรงกับฉันที่นี่สำหรับการปฏิเสธ" "ไม่มีอะไรเกิดขึ้นในกรุงเยรูซาเล็ม ตอนนี้คุณต้องแสดงให้เห็นถึงใน Ramallah บอกเขาว่าเป็นบ้า "เราต้องทำสิ่งที่เราต้องทำ อัล Aqsa เป็นมัสยิดของเรา และชารอนมีธุรกิจไม่มี เราไม่สามารถให้" สงสัยว่า ถ้า เขาพยายามจะโน้มน้าวให้ผมหรือตัวเอง การสาธิตใน Ramallah anything but ปรากฏการณ์ละคร spontaneous เผาผลาญได้ ก็ยังคงเริ่มต้นในวัน และคนเดินรอบเมืองตามปกติ สงสัยว่า สิ่งมีค่าเหล่านี้นักเรียนและคนจาก Hamas ที่แม้ไม่ได้ดูเหมือนจะรู้สิ่งที่พวกเขาถูกปฏิเสธ จำนวนคนขึ้นยืนกับ bullhorns และทำการกล่าวสุนทรพจน์ และกลุ่มเล็ก ๆ ของชาวปาเลสไตน์ที่รวบรวมรอบ ๆ บางครั้งร้องไห้สวด และตะโกน แต่ส่วนใหญ่ ไม่มีใครจริง ๆ ดูเหมือนจะดูแลลึกเกินไป สิ่งที่มีสงบลงไม่น้อยภายในดินแดนปาเลสไตน์ ทุกวันมีเพียงอาชีพตามปกติ ทหารอิสราเอลได้กลายเป็น การแข่ง ชาวปาเลสไตน์ได้รับอนุญาตให้ทำงาน และไปโรงเรียนภายในอิสราเอล Ramallah ชอบท่องเที่ยว ดังนั้นมันยากอะไรพวกนี้ได้ทำงานทั้งหมดค่าเกี่ยวกับตัวเลข เท่าที่ผมกังวล สาธิตนี้เหมือน nonevent อื่น ผมเรียกว่าบางส่วนของเพื่อนของฉันจากการศึกษาพระคัมภีร์ และเราหัวได้ผจญกับแคมป์ออกทะเลสาบ ตัดจากทุกแหล่งที่มาของข่าว ฉันไม่รู้ว่า ในตอนเช้าต่อไปนี้ จำนวนผู้ประท้วงปาเลสไตน์ขว้างปาหินกระทบกับตำรวจปราบอิสราเอลใกล้กับเว็บไซต์ของของชารอน การขว้างปาหินเลื่อน lobbing Molotov ค็อกเทล แล้วทหารใหม่กับ Kalashnikovs ตำรวจใช้กระสุนโลหะเคลือบยาง และ โดยบางรายงาน อยู่กระสุนกระจายที่ผู้ประท้วง ประท้วงที่สี่ถูกฆ่าตาย และอื่น ๆ อีกประมาณสองร้อยได้รับบาดเจ็บ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ช่วงหลายสัปดาห์ที่ผ่านมารถบรรทุกย้ายบางสามพันตันของเศษจากภูเขาที่ซับซ้อนวัดไปยังเมืองทิ้งขยะ รายงานข่าวจากทิ้งแสดงให้เห็นว่านักโบราณคดีสั่นศีรษะของพวกเขาในการปฏิเสธศรัทธาที่พวกเขาจัดขึ้นเศษของสิ่งประดิษฐ์ที่ดึงมาจากซากปรักหักพังบางส่วนของพวกเขาย้อนกลับไปในงวดแรกและสองวัด เพื่ออิสราเอลจำนวนมากก็ดูเหมือนชัดเจนว่าตั้งใจที่จะเปิดทั้งสารประกอบสามสิบห้าเอเคอร์เป็นเว็บไซต์มุสลิมโดยเฉพาะการลบสัญญาณทุกคนที่เหลืออยู่และหน่วยความจำในอดีตของชาวยิว นี้รวมถึงการล่มสลายของการค้นพบทางโบราณคดีใด ๆ ที่เป็นตัวแทนหลักฐานของประวัติศาสตร์ที่.
เยี่ยมชมของชารอนได้รับการออกแบบมาเพื่อให้ข้อความเงียบ แต่ที่ชัดเจนเพื่อให้ผู้มีสิทธิเลือกตั้งอิสราเอล: ". ฉันจะทำให้หยุดไปนี้การทำลายที่ไม่จำเป็น" ในการวางแผนการเดินทางของคนชารอน ได้รับการรับรองจากการรักษาความปลอดภัยของชาวปาเลสไตน์หัวหน้า Jibril Rajoub ว่าการเยือนของเขาจะไม่เป็นปัญหาตราบใดที่เขาไม่ได้ตั้งเท้าในมัสยิด พ่อของฉันและฉันได้ไปยังเว็บไซต์ที่ไม่กี่นาทีก่อนที่จะมาถึงของชารอน มันเป็นตอนเช้าที่เงียบสงบ ร้อยหรือเพื่อชาวปาเลสไตน์ได้มาจะอธิษฐาน ชารอนมาถึงในช่วงเวลาปกติท่องเที่ยวกับคณะผู้แทน Likud และเกี่ยวกับพันตำรวจปราบจลาจล เขามาเขามองไปรอบ ๆ และเขาทิ้ง เขาบอกว่าไม่มีอะไร เขาไม่เคยเข้ามัสยิด ทุกอย่างดูเหมือนจะเป็น nonevent ใหญ่กับผม ระหว่างทางกลับไปรอมัลเลาะผมถามพ่อของฉันสิ่งที่เป็นเรื่องใหญ่ได้รับ "เกิดอะไรขึ้น?" ผมพูด "คุณไม่ได้เริ่มต้น Intifada." "ยังไม่" เขาตอบ "แต่ผมได้เรียกร้องให้บางส่วนในการเคลื่อนไหวของนักศึกษาอิสลามและขอให้พวกเขาพบฉันที่นี่เพื่อประท้วง." "ไม่มีอะไรที่เกิดขึ้นในกรุงเยรูซาเล็มดังนั้นตอนนี้คุณต้องการที่จะแสดงให้เห็นใน Ramallah? นั่นคือบ้า "ผมบอกเขาว่า "เราต้องทำในสิ่งที่เราต้องทำ อัลอักซอเป็นมัสยิดของเราและชารอนมีธุรกิจไม่อยู่ที่นั่น เราไม่สามารถปล่อยให้เรื่องนี้. "ผมสงสัยว่าเขากำลังพยายามที่จะโน้มน้าวให้ฉันหรือตัวเอง การสาธิตใน Ramallah คืออะไร แต่ปรากฏการณ์ที่น่าทึ่งของการเผาไหม้ที่เกิดขึ้นเอง มันก็ยังคงอยู่ในช่วงต้นของวันและคนที่กำลังเดินไปรอบ ๆ เมืองตามปกติสงสัยว่าก็ขึ้นอยู่กับนักเรียนเหล่านี้และพวกจากฮามาสที่ไม่ได้ดูเหมือนจะรู้ว่าสิ่งที่พวกเขากำลังประท้วง จำนวนคนลุกขึ้นยืนด้วยโทรโข่งและกล่าวสุนทรพจน์และกลุ่มเล็ก ๆ ของชาวปาเลสไตน์ที่ได้รวมตัวกันรอบ ๆ พวกเขาเป็นครั้งคราวยากจนออกไปสวดมนต์และตะโกน แต่ส่วนใหญ่ไม่มีใครจริงๆดูเหมือนจะดูแลลึกเกินไป สิ่งที่ได้สงบลงไม่น้อยที่อยู่ในดินแดนปาเลสไตน์ ทุกวันเป็นเพียงการประกอบอาชีพได้ตามปกติ ทหารอิสราเอลได้กลายเป็นที่ติดตั้ง ชาวปาเลสไตน์ได้รับอนุญาตให้ทำงานและไปโรงเรียนภายในอิสราเอล Ramallah ความสุขสถานบันเทิงยามค่ำคืนที่เจริญรุ่งเรืองดังนั้นมันจึงเป็นเรื่องยากที่จะคิดออกว่าคนเหล่านี้ล้วนทำงานขึ้นเกี่ยวกับ เท่าที่ผมเป็นกังวลสาธิตนี้ดูเหมือน nonevent อื่น ดังนั้นผมจึงเรียกว่าบางส่วนของเพื่อนของฉันจากการศึกษาพระคัมภีร์และเรามุ่งหน้าขึ้นไปยังแคว้นกาลิลีไปออกค่ายที่ทะเลสาบ ตัดออกจากแหล่งใดของข่าวผมไม่ทราบว่าในเช้าวันต่อไปนี้เป็นจำนวนมากของหินขว้างปาผู้ประท้วงชาวปาเลสไตน์ปะทะกับตำรวจปราบจลาจลของอิสราเอลใกล้กับที่ตั้งของการเข้าชมของชารอน หินขว้างปาเพิ่มขึ้นเพื่อ lobbing ค็อกเทลโมโลตอแล้วปืนกับ Kalashnikovs ตำรวจใช้ยางเคลือบกระสุนโลหะและโดยรายงานบางอาศัยอยู่กระสุนในการสลายผู้ชุมนุม สี่ประท้วงถูกฆ่าตายและประมาณสองร้อยคนได้รับบาดเจ็บ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลักสูตรของหลายสัปดาห์ทิ้งรถบรรทุกย้ายบาง 13 , 000 ตันของเศษหินจากภูเขาวิหารที่ซับซ้อนไปยังเมืองขยะที่ทิ้ง รายงานข่าวจาก ทิ้งให้นักโบราณคดีสั่นศีรษะของพวกเขาในการปฏิเสธศรัทธา พวกเขาจับเศษวัตถุที่ดึงมาจากซากปรักหักพังบางส่วนของพวกเขาย้อนกลับไปในช่วงเวลาหนึ่งและสองวัด เพื่อสุขหลายมันค่อนข้างชัดเจนว่าเจตนาคือการเปิดทั้งหมดสามสิบห้าเอเคอร์ประกอบเป็นเว็บไซต์เฉพาะมุสลิมโดยการลบทุกป้าย ส่วนที่เหลือ และความทรงจำในอดีตของชาวยิวของ รวมถึงการทำลายใด ๆข้อมูลที่แสดงหลักฐานโบราณคดีประวัติศาสตร์ .
ชารอนเป็นเยี่ยมชมถูกออกแบบมาเพื่อให้เงียบ แต่ข้อความที่ชัดเจนในการเลือกตั้งของอิสราเอล :" ฉันจะหยุดการทำลายที่ไม่จำเป็นนี้ " ในการวางแผนการเดินทาง ชารอนเป็นคนที่ได้รับการรับรองจากหัวหน้ารักษาความปลอดภัยปาเลสไตน์ จิบริล rajoub ที่เยี่ยมของเขาจะไม่เป็นปัญหา ตราบใดที่เขาไม่ได้ตั้งเท้าในมัสยิด พ่อและฉันมีเว็บไซต์ไม่กี่นาทีก่อนเธอมา มันเป็นเช้าที่เงียบสงบ ร้อยหรือเพื่อชาวปาเลสไตน์มาอธิษฐานชารอน มาถึงในเวลานักท่องเที่ยวปกติกับ Likud คณะผู้แทนและพันตำรวจปราบจลาจล . เขามา เขาก็มองไปรอบๆ แล้วเขาก็จากไป เขาบอกว่าไม่มีอะไร เขาไม่เคยเข้ามัสยิด มันดูเหมือนเหตุการณ์กลับตาลปัตรใหญ่ให้ฉัน ระหว่างทางกลับจากใต้ ผมถามพ่อว่าใหญ่ได้ " เกิดอะไรขึ้น ? " ฉันพูด " คุณไม่ได้เริ่มต้น Intifada " " ไม่ " เขาตอบ" แต่ผมเรียกว่า บางกิจกรรมในขบวนการนักศึกษาอิสลามและขอให้พวกเขาเจอฉันที่นี่เพื่อประท้วง " " ไม่มีอะไรเกิดขึ้นในเยรูซาเล็ม , ดังนั้นตอนนี้คุณต้องการที่จะแสดงใน Ramallah ? นั่นมันบ้า " ฉันบอกเขา " เราต้องทำในสิ่งที่เราต้องทำ มัสยิดอัล aqsa ของเรา และชารอน ไม่มีธุระที่นั่น เรายอมไม่ได้ ผมสงสัยว่า ถ้าเขาพยายามโน้มน้าวให้ฉันหรือตัวเองการสาธิตใน Ramallah คืออะไร แต่ปรากฏการณ์ที่น่าทึ่งของธรรมชาติเผาไหม้ มันยังเร็วเกินไปในวันและคนเดินรอบเมืองเป็นปกติ สงสัยว่าเกิดอะไรขึ้น กับนักเรียนและทุกคนจากกลุ่มฮามาสที่ไม่ได้ดูเหมือนจะรู้ว่าสิ่งที่พวกเขากำลังประท้วง จำนวนของผู้ชายที่ยืนกับ bullhorns และสุนทรพจน์และกลุ่มเล็ก ๆของชาวปาเลสไตน์ที่ได้รวมตัวกันรอบ ๆบางครั้งก็เข้าไปสวดและตะโกน แต่ส่วนใหญ่ ก็ไม่มีใครดูแลลึกเกินไป ทุกอย่างก็สงบลงได้ไม่น้อยในดินแดนปาเลสไตน์ ทุกๆ วันเป็นเพียงอาชีพตามปกติ ทหารอิสราเอลได้กลายเป็น แข่ง ชาวปาเลสไตน์ได้รับอนุญาตให้ทำงานและไปโรงเรียนในประเทศอิสราเอลRamallah มีความสุขเจริญรุ่งเรืองเที่ยวกลางคืน ดังนั้นมันเป็นเรื่องยากที่จะคิดออกว่าพวกเขาทั้งหมดทำงานขึ้นเกี่ยวกับ เท่าที่ฉันกังวล การสาธิตครั้งนี้ ดูเหมือนว่าเหตุการณ์กลับตาลปัตรอีกครั้ง ดังนั้นผมจึงเรียกบางส่วนของเพื่อนของฉันจากการศึกษาพระคัมภีร์และเรามุ่งหน้าไปแคว้นกาลิลีไปยังค่ายที่ทะเลสาบ ตัดออกจากแหล่งที่มาของข่าวผมไม่รู้ว่าในตอนเช้าต่อไปนี้ตัวเลขขนาดใหญ่ของหินขว้างปาผู้ประท้วงชาวปาเลสไตน์ปะทะกับตำรวจปราบจลาจลใกล้เว็บไซต์ของชารอนเป็นเยี่ยม หินขว้างปา escalated lobbing ระเบิดขวดแล้วยิงด้วยปืนสังหาร ตำรวจใช้กระสุนยางและเคลือบโลหะ โดยมีรายงานกระสุนจริงในการสลายผู้ชุมนุมสี่ผู้ประท้วงถูกฆ่าตายและได้รับบาดเจ็บประมาณสองร้อยกว่า
.